Morgunblaðið - 15.08.1974, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. AGUST 1974
Fa
JJ «//..! 4 V
'AiAjm
BILALEIGA
CAR REIMTAL
21190 21188
LOFTLEIÐIR
Æbílaleigan
vfelEYSIR
CAR RENTAL
24460
28810
piorviŒŒn
utvarp og stereo
CASETTUTÆKI
HVER ER
SINNAR
ÆFU SMIÐUR
^ SAMVINNUBANKINN
Ferðabílar hf.
Bílaleiga S-81260.
5 manna Citroen G.S. fólks- og
stationbílar 1 1 manna Chevrolet
8—22 manna Mercedes-Benz
hópferðabílar (með bílstjórh).
HOPFERÐA-
BÍLAR
Til leigu í lengri og skemmri ferðir
8 — 50 farþega bílar.
KJARTAN INGIMARSSON
Sími 86155 og 32716
r
Tilboð
AKIÐ NÝJA
HRINGVEGINN
Á SÉRSTÖKU
AFSLÁTTARVERÐI
Shodr
LEIGAN
CAR RENTAL
AUÐBREKKU 44, KÓPAV.
MODVHHNN
Miðvikudagur H agust 1974 —39. irg. 148 tbl.
Kagnar Arnalds i viðtali við Þjóðviljann
Alþýðuflokkinn skorti
viljann til samstarfs
MIÐVIKUDAGUR
14. áeást 1974 - 149. tbl. 59. áf.
SPÓni
5 var IvttlA I KOpavofllmim * mtnw
dagskvttMÍA. oltir «A strAkamir úr
BrciAablik hOlftu sigraA I þrem ttokkum
I IslandsmAtinu I knattspyrnu. Eins og
s|A m* þa kunna þcir ýmislcgt tyrir s*r.
Mynd: B.B
Þarna hcr|a þcir a« marki Ktf Ivfkinga.
'á IþrOttir bls. • og t.
Komnir í hár saman
Vinstri flokkarnir f jórir, sem
undanfarnar þrjár vikur hafa
reynt stjórnarmyndun, eru nú
komnir ærlega I hár saman og
saka hver annan um að hafa átt
sök á, aó viðræðurnar báru ekki
árangur. Alþýðuflokkurinn
heldur þvf fram, að viðræð-
urnar hafi f raun réttri strand-
að á ágreiningi hans við Al-
þýðubandalagið um varnar-
málin. I þeim efnum hefðu
fulltrúar Alþýðubandalagsins
haldið sig við íhaldssöm og
ðraunhæf sjónarmið og þannig
eyðilagt myndun vinstri stjórn-
ar.
Alþýðuflokkurinn segir, að
samstaða hafi tekizt með
honum og Framsðknar-
flokknum um varnarmálin. Al-
þýðubandalagið hafi á hinn
bðginn haldið fast við sam-
komulag það, sem gert var í
fráfarandi rfkisstjðrn f marz-
mánuði sl. Talsmenn Alþýðu-
bandalagsins segja þvert á
mðti, að f þeim efnum hafi ekki
borið mikið á milli og óðfluga
hafi dregið saman með flokk-
unum. Þrákelkni Alþýðu-
flokksins um skilyrðislaust
samstarf við aðila vinnumark-
aðarins hafi ráðið öllu um, að
tilraunin mistðkst. Alþýðu-
bandalagið segist hins vegar
hafa verið sammála Alþýðu-
flokknum um þetta atriði, en
ekki viljað gera það að úrslita-
atriði, þegar Framsðknar-
flokkurinn neitaði með öllu að
fallast á það. Alþýðuflokkurinn
sakar svo kommúnista og full-
trúa SFV um að hafa ekki veitt
sér stuðning f þessu efni, þvf að
þá hefði Framsðknarflokkur-
inn látið undan.
Þannig rekur hver fullyrð-
ingin sig á annars horn. Einna
spaugilegast er þð viðtal Þjóð-
íhaldssemi Albvðubandalagsins
við oraunhæf sionarmið evði-
lagði mvndun vinstri stiórnar
viljans við Ragnar Arnalds for-
mann Alþýðubandalagsins. I
fyrirsögn yfir þvera forsfðuna
er gefið til kynna, að einvörð-
ungu krafa Alþýðuflokksins
um samráð við verkalýðshreyf-
inguna hafi valdið því, að við-
ræðurnar fðru út um þúfur. t
viðtalinu er Gylfi fyrst sakaður
um óheilindi fyrir að hafa sett
þessa kröfu fram. Sfðan segir,
að Alþýðubandalagið hafi f
raun réttri verið kröfu þessari
sammála og Ólafur Jðhannes-
son sakaður um ðþarfa stffni f
garð Alþýðuflokksins. Loks
ræðir formaðurinn um þá mála-
flokka, sem ekki náðist sam-
komulag um. t þvf sambandi
nefnir hann skattamál, vfsitölu-
mál, breytingar á skipan olfu-
mála, tryggingamála og inn-
flutningsmála, landhelgismálið
og herstöðvamálið, og loks
segir hann, að ágreiningur hafi
verið um gengismál og sölu-
skatt. Voru þá upptalin flest
þau atriði, sem til umræðu voru
á fundum samninganefnd-
arinnar!
ORÐ I EYRA
Þjóðhátíðir
Þarsem Jakob hefur verið á
kafi f mennfngunni hérlendis
og erlendis undanfarið og ekki
komist á eina einustu þjóð-
hátfð, sem þrátt fyrir það ku
hafa orðið þessari þjóð til
sðma, bað maður Filipus vin-
inn oddvita að senda skýrslu
um hátfðina f sinni sveit. Auð-
vitað tðk oddvitinn strax við sér
og sendi lángt og greinargott
bréf, ásamt með litmyndum
af hreppsnefndinni, fram-
kvæmdastjðra þjððhátfðar og
nýja hðtelinu, sem jafnframt
er félagsheimili.
Jakob skammast sfn ekkert
fyrir að birta kafla úr bréfi
oddvita, þð myndirnar verði að
bíða betri tfma. Svo seigir
Filipus:
— Þjððhátfðardagurinn rann
upp bjartur og fagur, einsog
Veðurguðirnir (Jakob hélt nú
annars svona innansviga, að
maður tryði á Guð, en ekki ein-
kvurja gvuði hér á landi) væru
f jafngððu skapi og við hrepps-
nemdarmennirnir, sem höfðum
heitið á fólk að vera öldúngis
ðdrukkið á hátfðinni, enda ekki
til of mikils mælst á þúsund
ára fresti og við búnir að sam-
þykkja bar á nýja hðtelið til að
sýna, að við erum ffnt fólk,
aungvusfðuren þið fyrir
sunnan.
— Hátfðin hðfst með þvf, að
ég flutti snjallt ávarp. Minntist
ég á landnámsmenn og konur
og fðr með nokkrar nýjar stök-
ur eftir mig, meðal annars
þessa: Mennfngin blðmgast i
bjartri lund — f byggðinni hér.
— Nú erum við glaðir á góðri
stund, — eins og vera ber. Ég
veit þu kannt að meta svona
mennfngarkveðskap . . .
Kirkjukórinn saung nokkur
lög, og voru konur f þjððbún-
fngum og karlar f essinu sfnu
. . . Besta atriðið (fyrir utan
ávarp mitt) var þó ræða skálds-
ins, sem sagði meðal annars frá
þvf, að fyrir hundrað árum
höfðum við herta þorskhausa,
en nú bara þotur. Það þðtti
genfalt . . . Svo var afhjúpaður
gylltur þaungulhaus til minn-
fngar um teingsl lands og
sjávar. Verður honum komið
fyrir hjá hðtelinu, svo erlendir
ferðamenn geti notið list-
arinnar, en hfngað kómu fimm
slíkir í fyrra, þaraf þrfr á
hestum postulanna . . . Hljóm-
sveitin Imbar lék svo fyrir
dansi, en áður saung karlakðr-
inn Spðar kvæðið hans Björns:
Undir háum Súlnasali — Selár
uppf lygnum dali — fraukur
höbbðu af hanni-baali — hvers-
dagsskemmtun bænum á. —
Fagurt galaði fuglinn sá . . .
Lítum á umhverfið
1 síðustu viku gekkst Garð-
yrkjufélagið fyrir skoðunarferð
í Kópavog og Garðahrepp til að
kynnast þar gróðri og fallegu
fyrirkomulagi í görðum áhuga-
samra ræktunarmanna. Fyrr í
sumar fjölmennti áhugafólk
félagsins í Grasagarðinn í
Laugardal og virti fyrir sér þær
tegundir blóma, trjáa og runna,
sem þar eru til sýnis og allar
merktar. Ef að venju lætur
mun félagið síðar í þessum
mánuði fara í skoðunarferð og
heimsækja einkagarða hér í
borginni, og óefað munu þeir
nú vera fegurri og fjölskrúð-
ugri en nokkru sinni fyrr. Þess-
ar ferðir Garðyrkjufélagsins
eru orðnar fastur þáttur í lff-
miklu starfi félagsins og þátt-
taka sýnir það ljóslega, að
félagsmenn hafa mikla ánægju
af þessari kynningarstarfsemi.
En það eru farnar skiðunar-
ferðir um borgina af fleirum
en áhugafólki um garðyrkju. Á
vegum hinnar miklu sýningar
um þróunarsögu okkar, er hald-
in var í Laugardalshöllinni,
voru farnar skoðunarferðir um
borgina í því augnamiði að gefa
fólki upplýsingar um sögu og
öran vöxt byggðarinnar. Kemur
margur fróðari úr slíkum ferð-
um og þó vantar mikið á, að ein
stutt ferðareisa um borgina
veiti mönnum fulla yfirsýn yfir
allt, sem vert væri að sjá og
kynnast. Það er margt, sem bet-
ur mætti skoöa með því að fara
hægar yfir, helzt fótgangandi.
En fyrir þann, sem ferðast á
tveim jafnfljótum, er það
margra daga ferð, þó tafir verði
fáar, að ganga um öll borgar-
hverfi. Það er stíf dagleið að
ganga frá Laugarnesi að Bolla-
görðum, og staldra við það,
sem markverðast er að skoða á
þeirri leið. Öll strandlengjan
milli þessara fornu bújarða er
nú önnur en hún áður var. Það
hefur þó fáu verið umturnað
eftir að kemur að hinum að-
dáunarverðu sjóvarnargörð-
um í Bollagörðum og við verð-
um að vona, að bæjaryfirvöld
og skipulagsmenn á Seltjarnar-
nesi forði þessum skemmtilegu
mannvirkjum frá eyðileggingu.
Á öllu þéttbýlissvæðinu, sem
nú er farið að nefna, höfuð-
borgarsvæði, er það Seltjarnar-
nesið eitt, sem getur státað af
fallegum og nær óspilltum fjör-
um. Ef þess er nokkur kostur,
verða allir að leggjast á eitt, svo
þær megi fá að haldast fyrir
framtíðina. En fyrst við erum í
þessu spjalli stödd á Seltjarnar-
nesinu, þá væri ekki úr vegi að
vekja athygli á því aðdáunar-
verða ræktunarstarfi, sem
lóðareigendur norðan megin á
nesinu hafa unnið.
Það hefði fyrir einum áratug
eða svo verið talið óhugsandi að
fá trjágróður til að lifa þarna
niðri við sjóinn, í öllum þeim
napra gusti, sem blæs í norðan-
áttinni frá úfnum flóanum.
Fólkið, sem þarna hefur byggt
og er að byggja, hefur þó sýnt
og sannað, að jafnvel á hinum
ólfklegustu stöðum er hægt að
rækta ef vilji og áræði er til
staðar hjá þeim, sem landið
byggja. Urtölumenn um trjá-
rækt ættu að fylgjast með því
verki, sem á Seltjarnarnesinu
er unnið, og það væri með ólík-
indum ef þeir létu ekki sann-
færast um möguleika þess að
rækta hér upp gróður til að
veita okkur hlýlegra og vist-
legra umhverfi.
*<