Morgunblaðið - 11.09.1974, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. SEPTEMBER 1974
29
50
sjálfur, aö hann átti erfitt meö aö
sitja kyrr. Hann stóö við arinhill-
una og horföi yfir söfnuðinn, sem
hann hafði fyrir framan sig. A
morgun, hugsaöi hann með sér,
ætla ég á fund þess, sem ég gruna
um ódæðið. Ég ætla að gefa hon-
um frest í hálfan sólarhring en
ekki lengur. En allt f einu var
þögnin og yfirborðskyrrðin rofin.
Ein kvennanna fékk ekki lengur
leynt því, að taugarnar voru þand-
ar til hins ítrasta og rödd hennar,
æst og tryllingsleg, varð það
merki, sem Christer sá, að hann
gat ekki leitt hjá sér úr þessu. Og
þegar rásmerkið hafði verið gefið,
fór allt að gerast með ævintýra-
legum hraða. Og sér til mikillar
undrunar uppgötvaði Christer, að
hann var reiðubúinn að gefa svar
við þeirri spurningu, sem Dina
Richardsson hrópaði upp yfir
samkunduna:
— Ég get ekki afborið þetta
lengur! Skiljið þið það! Ég get
ekki afborið þetta. Við vitum öll,
að það var ekki Mats Norrgárd,
sem drap Anneli. Morðinginn er á
lífi ... Hann ... er ... hér ... á
þessari stundu. En hver er það?
Christer, í guðanna bænum segðu
okkur sannleikann ... HVER ER
ÞAÐ, SEM ÞU CRUNAR UM
MORÐIN?
TÖLFTI KAFLI
I nokkrar sekúndur hafði hann
á tilfinningunni, að hann væri
staddur í brúðuleikhúsi. Svart-
klæddu verurnar f hægindastól-
unum stirðnuðu upp, kaffibollar
stoppuðu á miðri leið, og það var
eins og enginn gæti hreyft legg
eða lið.
Það var Gretel Ström, sem varð
fyrst til að fá málið. Hún horfði
ráóvillt í kringum sig, en þó hafði
hún skilið, að einn gesta hennar
hafði hegðað sér annarlega, og
hún var reiðubúin að grípa í
taumana — eftir því, sem geta
hennar leyfði.
— Æ, veslings Dina mín, þú
skelfur frá hvirfli til ilja, það er
svei mér ekki skrýtið, það var
árans kuldi í garðinum. Þú ert
lfka í ómögulegum skóm. En nú
skal ég lána þér sjal um herðarn-
ar þá lagast þetta, það er ég viss
um. Egon! Egon minn, viltu líka
sækja sjal fyrir mig. Þaó er ekk-
ert sérstaklega hlýtt hérna í stof-
unni.
Dina hneig titrandi niður í stól-
inn og Gretl vafði móðurlega
hlýju sjali um axlir henni. En
Dina gat ekki slitið augun af
manninum, sem stóð við arinhyll-
una og reykti pípu sína og hafði
ekki mælt orð af vörum. Augu
allra hinna beindust einnig að
honum — kvíðafull augu, tor-
tryggin, augu, sem biðu ...
— Stúlkan hefur á réttu að
standa, Christer, sagði Helena
Wijk rólega. — Við missum glór-
una, ef við fáum ekki senn botn í
þetta.
Christer var tvíráður á svip,
þegar hann svaraði: — Hefurðu
hugleitt, að sannleikurinn gæti
orðið enn þungbærari?
— Ég held, sagði móðir hans, —
að sannleikurinn sé alltaf bæri-
legri en þessi nagandi óvissa og
óró, sem maður getur ekki losað
sig við.
— SANNLEIKURINN? Rödd
Christer var beizkleg, þegar hann
hreytti út úr sér þessu eina orði.
Og hélt svo áfram:
— Já, þið viljið, að við komumst
að sannleikanum . . . sem er að
finna að baki allra þeirra meira
og minna lognu upplýsinga, sem
þið hafið reynt að pumpa í mig.
Ég undanskil þig að vísu mamma
mín, og þú ert ekki viðriðin málið
á neinn hátt, eftir því sem ég bezt
fæ séð. En öll hin — öll hafiö þið
sagt ósatt og gert mér og öðrum,
sem rannsakað hafa málið, erfitt
fyrir. Dina, til dæmis, skaut und-
an upplýsingum og þagði yfir
mikilvægum staðreyndum til að
vernda Lars Ove. Fanny Falkman
laug til að vernda Sebastian
Petren og sitt einkalíf og Lars
Ove þagði yfir upplýsingum ekki
aðeins vegna þess að hann hafði
gefið Anneli Ioforð, heldur einnig
vegna þess, að hann var frá fyrstu
tíð staðráðinn í að hjálpa ekki
lögreglunni og reyndar var hann
staðráðinn i að gera okkur gráan
leik á sem flestum sviöum.
Dina og Fanny róðnuðu báðar
upp i hársrætur og flibbinn virt-
ist þrengja mjög að hálsi Lars
Ove, eftir svip hans að dæma.
— Og samt sem áður, hélt
Christer áfram — hef ég tekið þá
ákvörðun að trúa einmitt ykkur
þremur. Hvað Lars Ove snertir á
ég ekki um annað að velja. Hann
er sá, sem hefur, þegar öll kurl
■'oma til grafar, gefið okkur
...estu og skýrustu upplýsingar
um ferðir og gerðir Annelis og
annaðhvort verð ég að ganga út
frá því, að þetta sé allt heilaspuni
í honum, eða taka hann trúan-
legan. Eg hef ákveðið að velja
siðari kostinn. Og ástæðan fyrir
því að ég þykist í frásögn hans
greina nokkur brot af þeirri
heildarmynd, sem Anneli hafði
komizt á snoðir um, en mér virðist
aftur á móti Lars Ove ekki vera
kunnugt um.
Christer gerði hlé á máli sinu.
Hann hafði athygli áheyrenda
sinna óskerta, það var engu líkara
Velvakandi svarar I slma 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Það á að sekta
sóðana
Þórarinn Björnsson, Laug-
arnestanga 9 B, skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Þökk fyrir allt gamalt og gott.
Mig langar til að koma á fram-
færi við þig smáábendingu af
marggefnu tilefni.
Nú dynja yfir okkur margar
verðhækkanir, sem ég dreg ekki i
efa, að séu óumflýjanlegar, en
þær eru af völdum litt ábyrgra
aðila, sem með völdin fóru í fyrr-
verandi ríkisstjórn.
En af hverju er ekki farin ein af
mörgum og bráðnauðsynlegum
leiðum til að afla fjár í rikiskass-
ann? Sú leið er að beita tafarlaus-
um sektum á þann óhugnanlega
fjölda sóða, sem um götur borgar-
innar og þjóðvegi fara, fleygjandi
alls konar rusli, — umbúðum af
sælgæti og tóbaki, sigarettu-
stubbum, brotnum flöskum, Is-
formum, o.fl. o.fl., sem of langt
mál væri að telja hér upp.
Sektirnar væri hægt að greiða
lögreglu á staðnum, en færa við-
komandi sóða til yfirheyrslu, ef
ekki væri hægt að ná sættum
strax.
0 Borgarstjórn ætti
að fá verðlaun
Borgarstjórn Reykjavikur
ætti skilið að fá verðlaun á borð
við Nóbelsverðlaunin fyrir það
gífurlega átak, sem gert hefur
verið í hreinlætis- og fegrunar-
málum borgarinnar.
Pólitiskir andstæðingar hafa
viljað mótmæla þessum aðgerð-
um, en látum aldrei slíka menn
ná fótfestu í íslenzkuþjóðfélagi.
Annar er sá hópur, sem að minu
viti mætti beita sektum, en það
eru konur, sem gera sér að leik að
skemma eða eyðileggja hamingju
manna með því að ákæra þá sak-
lausa um líkamsárásir og nauðg-
anir, í haturs- og jafnvel fjárkúg-
unarskyni. Ég býst við, að lög-
reglan skilji bezt, hvað ég á við
hér.
Það er nóg, að kona hringi og
beri upp slíka kæru, tíl að lög-
reglan rjúki upp til handa ogfóta.
Menn eru sóttir heim af ein-
kennisklæddum þjónum réttvís-
innar í merktum lögreglubilum,
eru síðan í flestum tilvikum
færðir til yfirheyrslu. Þetta er
gert í augsýn nágranna, sem
undireins dæma viðkomandi, og
kemur siðar fram í augnagotum
og illkvittnum athugasemdum.
Þannig er viðkomandi maður
talinn sekur, án þess að gerð sé
tilraun til að komast að hinu
sanna í málinu.
Þannig hefur það margoft
gerzt, að kona hefur borið fram
slika ákæru, en við rannsókn
hefur svo komið fram, að þessi
ákæra hefur alls ekki átt við rök
að styðjast. Þá er viðkomandi
maður búinn að fá á sig stimpil,
sem erfitt er að losna við, en sú,
sem þannig hefur farið að ráði
sinu, sleppur án þess að að vera
sótt til saka.
Það er nefnilega ekki sama að
klæðast svörtum sokk og rauðum.
0 Nafnbirtingar
sakamanna
En tökum nú sígilt dæmi:
Glæpalýður, sem margsinnis
hefur verið dæmdur fyrir afbrot,
og almenningi stafar mikil hætta
af, heldur áfram að valda sam-
borgurunum fjárhagslegu, and-
legu og líkamlegu tjóni, en árásir
á gamalt og varnarlaust fólk eru
alltíðar.
Það kemur annað hljóð í
strokkinn þegar ætlazt er til, að
nöfn slikra manna séu birt, að
ekki sé minnzt á myndbirtingar,
þannig að aðrir geti varað sig á
þeim.
Nei takk. Þá er nú aldeilis til á
íslandi mannréttindalöggjöf, sem
bannar slika ósvifni.
Þið, prýðismenn, sem með is-
lenzk dómsmál farið. Takið til
algerrar endurskoðunar og
breytið hinni furðulegu meðferð
dómsmála i landinu.
Þórarinn Björnsson.
Það hefur oft verið til umræðu
að beita í auknum mæli sektum
þá, sem strá um sig úrgangsrusli á
almannafæri, og væri það vafa-
litið til bóta, en ekki höfum við
mikla trú á, að sektagreiðslurnar
myndu verða þungbærar i rikis-
kassanum eða öðrum opinberum
sjóðum.
0 Þakkir til starfs-
liðs sjúkrahúss-
ins á Akranesi
Vilborg Björnsdóttir í
Kópavogi skrifar:
„Ég reyni að koma þér inn á
sjúkrahúsið á Akranesi, og það
strax í dag“, sagði læknir á
Borgarspitalanum við mig. Ég
horfði á hann spurnaraugum. „Já,
það er prýðilegt sjúkrahús og
heimilislegt, og svo ferðu i
hendur eins færasta læknis okkar
á þessu sviði, Árna Ingólfssonar",
hélt hann áfram.
Ég svaraði litlu. „Þetta er eina
leiðin, sem ég sé til að hjálpa þér
fljótt. Taktu ákvörðun strax“,
bætti hann við einbeittur.
Og auðvitað fór ég að ráðum
mér vitrari manns og þakka hon-
um kærlega liðsinnið. Þrem
dögum siðar var ég komin til
Akraness. Á sjúkrahúsinu mætti
ég elskulegu starfsliði og daginn
eftir lækninum, sem ég var falin.
Hlýja og ljúfmennska einkenndu
hann við fyrstu sýn, en meiri um-
hyggja við siðasta handtak.
Allt starfslið var svo einstak-
lega snyrtilegt, að athygli vakti.
Það vann starf sitt hljóðlátlega og
vel, án fums.
Matur var bæði fjölbreyttur og
góður og vel framreiddur.
Fyrir fullum áratug hófst við-
bygging við sjúkrahús Akraness.
Þriðjudaginn 27. ágúst var tekin í
notkun hluti hennar. í þessum
byggingaráfanga er aðalanddyri,
skrifstofur og fundarherbergi,
snyrtiherbergi, dagstofa sjúkl-
inga og fleira. Allur frágangur er
látlaus en vandaður, litaval mjög
smekklegt en breytilegt, enginn
litur stingur í stúf við annan og
eyðileggur samræmið.
Ég óska Akurnesingum til ham-
ingju með þennan áfanga og
vona, að hraðari framkvæmdir
verði á þvi, sem eftir er.
Þann tíma, sem ég lá í sjúkra-
húsi Akraness, var ég einstakl-
ingur, sem þurfti að hjálpa, en
ekki númer, skráð á skýrslu.
Við stofufélagar á stofu 8, sem
dvöldumst þar síðari hluta ágúst-
mánaðar, vorum innilega sam-
mála um þetta álit, og viljum
flytja alúðarþakkir fyrir hjúkrun
og hjálp.
Vilborg Björnsdóttir."
SIG6A V/QGA g ‘f/LVEftAN
kftb i\L Á ÖffVWE/s/W I wvo^ wövm
j fSE I/ < (
— Kemst lýðræði
Framhald af bls. 24
an hersins eru mjög andvígir
þessari siSastnefndu hugmynd.
Og jafnvel meðal yngri róttækra,
sem lita raunsæjum augum á
erfiðleikana samfara þvi að
stofna nýjan stjórnmálaflokk
vegna væntanlegra þingkosn-
inga, eru margir, sem vilja forð-
ast vandamálin, sem svo skjótar
f ramkvæmdir hefðu i för með sér.
Hinar nýju tillögur þingnefndar-
innar hafa nú verið formlega
iagðar fyrir yfirmenn hersins,
keisarann, stjórnina og þingið.
Búast má við harðri gagnrýni á
sumar tillagnanna. og öruggt er,
að kirkjan mun berjast gegn
valdaskerðingu sinni af miklum
móði. Spurningin er sú, hvort
næg samstaða sé innan hersins
til að standast allan þennan
þrýsting og hvort yfirmönnum
hans takist að beyja keisarann,
sem einn hefur valdið til að
leggja fram nýja. lýðræðislega
stjórnarskrá, sem ekki myndi
aðeins svipta hann öllum sínum
völdum, heldur myndi hún einnig
breyta einræðisrfki hans ( rfki
með nútfma stjórnarfyrirkomu-
lagi. (Þýð. K. Á.)
jRovi)unl'lní>iþ
margfaldar
markad vöar
BifrBÍóasala
Notaðirbílartilsölu
Skipper IV
frá Mitsubishi í Japan
til sölu. Bíllinn er ár-
gerð 1974 ekinn
6500 km. Hann er
L/L útgáfa með lituðu
gleri í rúðum, hvítum
dekkjahringjum,
hallanlegum sæta-
bökum, klukku, út-
varpi og þokulugtum.
Bensíneyðsla 5—6
lítrar / 1 00 km.
Verð kr. 480 þúsund.
Allt á sama stað
EGILL
VILHJÁLMSSOM
HE
| Laugavegt 118 - Simi 15700