Morgunblaðið - 25.02.1975, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 25. FEBRUAR 1975
13
Þorramótið á ísafirði:
Z’
Arni sigraði í
þremur greinum
Nú um helgina var Þorramótíð,
annað punktamót vetrarins, hald-
ið á Isafirði. A laugardaginn var
keppt f göngu og stórsvigi, en á
sunnudag var keppt I svigi. Ágætt
veður var báða keppnisdagna, og
var margt fólk á skfðum á
Seijalandsdal.
Keppni f göngu fór fram f
Tungudal og var keppt f 15 km
göngu 20 ára og eldri og f 10 km
göngu 17—19 ára. Urslit f 20 km
göngunni urðu:
Mfn.
1. Davfð Höskuldsson, lsaf. 61,55
2. Björn Þór Ólafsson, Ólafsf. 64,23
3. Kristjðn R. Guömundsson, tsaf. 65,20
4. Óskar Kðrason, tsaf. 68,35
5. Guðmundur Gunnarsson, Rvk. 69,12
110 km göngunni urðu úrslit:
1. Þröstur Jóhannsson, tsaf. 40,47
2. Jónas Gunnlaugsson, tsaf. 45,49
3. Arl Hauksson, tsaf. 46,25
Arni Óðinsson — sigraði f svigi,
stórsvigi og Alpatvfkeppni á tsa-
firði.
með beztan tfma eftir fyrri um-
ferð. Annan bezta tíma hafði Árni
Óðinsson, Akureyri, og þann
þriðja Sigurður H. Jónsson, Isa-
firði, sem er aðeins 15 ára. Hann
varð þó fyrir því óhappi f seinni
umferð að binding á skíði hans
bilaði og varð hann því úr leik. En
Hafþór sem hafði síðasta rás-
númerið í seinni umferð náði
ágætum tíma og varð í öðru sæti.
Urslitin urðu sem hér segir:
Mfn.
1. Arni Oðinsson, AK. 133,34
2. Hafþór Júlfusson, tsaf. 133,73
3. Haukur Jóhannsson, Ak. 135,10
4. Hafsteinn Sigurðsson, tsaf. 136,96
5. Tómas Leifsson, Ak. 137,34
Urslit f stórsvigi kvenna urðu
þessi:
1. Jórunn Viggósdóttir, Bvk. 94,40
2. Sigrún Grfmsdóttir, tsaf. 101,61
3. Anna Gunnlaugsdóttir, tsaf. 115,30
Keppni f svigi fór fram á sunnu-
dag í blíðskaparveðri og sólskini.
I svigi karla voru 27 keppendur
skráðir til leiks en aðeins 9 luku
keppni. Urslitin urðu:
Mfn.
1. Arni Óðinsson, Ak. 89.77
2. Haukur Jóhannsson, Ak. 90,25
3. Hafsteinn Sigurðsson, Isaf. 92,44
4. Arnór Magnússon, Isaf. 92,94
5. Gunnar Jónsson, tsaf. 95,72
Urslit f svigi kvenna urðu þessi:
Mfn.
1. Sigrún Grímsdóttir. lsaf. 105,23
2. Guðrún Frfmannsdóttir, Ak. 122,03
3. Guðrún Sigurðardóttir, Húav. 125,10
Að keppni lokinni fór fram
verðlaunaafhending í skíða-
skálanum og úrslit voru birt í
Alpatvíkeppni. I karlaflokki urðu
úrslit þessi:
1. Arni Óóinsson, Ak.
2. Haukur Jóhannsson, Ak.
3. Hafsteinn Sigurðsson, tsaf.
A Seljalandsdal var keppt í
stórsvigi á laugardaginn og vár
keppnin í karlaflokki óvenju
spennandi. Ungur Isfirðingur,
Hafþór Júliusson, sem nú keppir í
fyrsta sinn f fullorðinsflokki, var
I Alpatvíkeppni kvenna urðu
úrslit þau, að Sigrún Grímsdóttir,
tsafirði, hlaut fyrstu verðlaun, en
þar sem aðrir keppendur f
kvennaflokki luku ekki keppni í
báðum greinum voru ekki verð-
laun afhent.
Ólafur H. Jónsson, fyrirliði fslenzka landsliðsins,gaf sfnum mönnum gott fordæmi með gffurlegri baráttu
sinni og dugnaði f leiknum á sunnudagskvöldið. Þarna hefur hann komist milli tveggja Júgóslava (Hinn
frægi Horvant t.v.) og skorar eitt marka sinna. Ólafur Einarsson er lengst til hægri.
Óbrevtt lið í kvöld
— ÉG er ánægður með leikinn og
stoltur af frammistöðu minna
manna, sagði Birgir Björnsson,
landsliðsþjáfari eftir leikinn á
sunnudagskvöld og svaraði að
bragði spurningunni um hvort
fslenzka liðið yrði óbreytt f leikn-
um I kvöld á þá leið, að svo yrði.
— Ég neita því ekki, sagði Birg-
— VIÐ lékum ákaflega glanna-
lega vörn f þessum leik, sagði
Ólafur H. Jónsson, fyrirliði fs-
lenzka landsliðsins, eftir leikinn
á sunnudaginn. — Þegar komið
er svona langt út á móti
mönnunum, skapast alltaf sú
hætta að maður missi þá inn fyrir
sig, og þá eiga þeir oftast nokkuð
greiða leið að markinu. Þetta kom
reyndar tvfvegis fyrir hjá okkur f
seinni hálfleiknum, þegar við
vorum tcknir að þreytast, en yfir-
leitt gafst þessi varnaraðferð
mjög vel f leiknum. Við gátum
tekið þá úr sambandi, og mér
fundust þeir furðulega ráðvilltir
ir, — að það kom mér á óvart að
við skyldum vera komnir með
unnin leik á þá. Við náðum að
stöðva leikkerfi þeirra í tíma, og
brjóta þá þannig niður. Það var
svo auðvitað hrein óheppni að við
skyldum ekki vinna leikinn,
Tækifærin sem buðust til þess að
skora á lokaminútunum voru
á köflum. Sérstaklega heppnaðist
okkur vel að gera Horvant óskað-
legan, og þegar hann gat ekki
beitt sér, virtist júgóslavneska
liðið vera hálfpartinn hauslaust.
— Ég tel, sagði Ólafur, að það
hafi tæplega verið um annað að
ræða en að taka þá áhættu sem
var slfkum varnarleik samfara.
Við reyndum fyrst að leika flata
vörn, en þá skoruðu þeir strax
þrjú mörk á okkur, þannig að
eitthvað varð að gera, og ég er
mjög ánægður með hvernig þetta
heppnaðist — allir lögðu sig fram
og keyrðu sig út — það er óskap-
lega erfitt að leika svona vörn.
opin, sérstaklega þó færið sem
Bjarni Jónsson fékk.
Birgir var að þvi spurður hvort
ekki væri hægt að gefa neitt svar
við hraðaupphlaupum Júgó-
slavanna?
— Ég hef verið gagnrýndur
fyrir það að hafa notað jólaæfing-
ar landsliðsins til þrekæfinga, en
sannleikurinn er sá, að einmitt þá
lagði ég alla áherzlu á að æfa upp
hraðaupphlaup og eins að sporna
við þeim. Svarið við þessari
spurningu hlýtur einfaldlega að
vera það að við þurfum að æfa
þetta atriði betur.
Birgir sagði það ekkert vafamál
aó Björgvin Björgvinsson hefói
styrkt landsliðið mikið. — Þótt
Björgvin skoraði ekki mörg mörk
i leiknum, þá var hann mjög ógn-
andi og þeir urðu að hafa hann í
strangri gæzlu sem aftur gaf öðr-
um íslenzkum leikmönnum tæki-
færi.
Um leikinn í kvöld sagói Birgir:
— Það er skoðun min, að ef
íslenzka liðinu tekst að halda
jafnvel ró sinni og í leiknum á
sunnudagskvöldið — biða unz
sæmileg tækifæri gefast, þá eig-
um við að eiga möguleika til þess
að ná eins góðum leik á Júgó-
slavana og þá. Við munum alla
vega reyna að ná upp sömu bar-
áttunni í íslenzka liðið eins og var
á sunnudagskvöldið og í fram-
haldi af þvf að vona hið bezta.
GLANNALEG V0RN
SEM HEPPNAÐISTT
Júgóslavarnir leika 55 landsleiki fram að 0L
_p-fj pnea dul á bað álit skýringarinnar á þvf að við — Mér fannst þessi númer 9 mannskapnum, og ráðið i dagarnir 112 og að auki væri
— ÉG dreg enga dul á þaö álit
mitt, að Islendingarnir áttu
skilið sigurinn I leiknum, sagði
hinn 33 ára landsliðsþjálfari
Júgóslavanna, Josip, á blaða-
mannafundi sem haldinn var
eftir landsleikinn á sunnudags-
kvöld. Þið voruð komnir með
unninn leik f hendur, og við
verðum að teljast heppnir að
hafa náð jafntefli. Eg er
óánægður með frammistöðu
minna manna f leiknum, þeir
geta betur og gera betur f leikn-
um á þriðjudagskvöldið. Það
var slæmt fyrir okkur að missa
leikmennina þrjá úr Banja
Luka úr liðinu. Þeir hafa verið
fastir menn f þvf og mikilvægir
menn, að undanförnu. Þetta
segi ég þó ekki til þess að
afsaka frammistöðu liðs mins f
leiknum á sunnudagskvöldið,
en tel að þetta sé einn þáttur
skýringarinnar á þvf
gerðum ekki betur.
Um íslenzka liðið sagði Josip:
— Það er ekkert vafamál að
Islendingum hefur farið fram f
handknattleik frá því að ég sá
þá fyrst leika, en það var i
heimsmeistarakeppninni 1971.
Þá var þetta rétt sæmilegt lið.
Gallar islenzka liðsins eru
nokkuð augljósir. Það leikur
ekki nógu kerfisbundinn leik
og vantar nauðsynlega leik-
reynslu. Islendingar leika ekki
nógur marga leiki við sterkustu
þjóðirnar, og því er hætt við að
þeir standi sig ekki eins vel og
efni standa til þegar þeir koma
út I erfiða keppni eins og t.d.
heimsmeistarakeppni og
Olympiuleika, þar sem þarf að
leika dag eftir dag erfiða leiki.
Um einstaka leikmenn í is-
Ienzka liðinu sagði þjálfarinn:
— Mér fannst þessi númer 9
(Bjarni Jónsson) vinna lang-
bezt fyrir liðið. Leikmaður
númer 7 (Ólafur H. Jónsson) er
geysilega sterkur og einnig
leikmaður nr. 11 (Axel Axels-
son). Þegar þjálfarinn var að
því spurður hvernig honum
hefói fundizt islenzki mark-
vörðurinn standa sig, svaraði
hann því til, að hann væri
góður, en vantaði meiri „stíl“.
Hann hefði haft það á til-
finningunni að frammistaða
hans I þessum leik mótaðist
meira af heppni en hæfni.
— Hvernig fer leikurinn á
þriðjudagskvöld var Josip
spurður?
— Um það vil ég ekki segja,
sagði þjálfarinn, — fyrr en þá
eftir æfingu hjá okkur á
morgun (mánudag). Ég get ef
til vill á henni fundið út
hvernig stemmningin er hjá
mannskapnum, og ráðið i
hvernig leikurinn fer.
Spurt var um dómarana, og
svaraði þjálfarinn þvf til, að
dómarar á Norðurlöndum væru
yfirleitt eldri menn en þeir sem
sinntu dómgæzlu i heimalandi
sinu, og leyfðu yfirleitt miklu
meira en gert væri þar. Þar af
leiðandi væri skandinavískur
handknattleikur harður. — En
svona er dæmt á stórmótunum
sagði Josip, — og þvi verðum
við að venja okkur vió hörkuna.
Undirbúningur júgó-
slavneska landsliðsins fyrir
Olympíuleikana í Mortreal bar
á góma Sagði þjálfarinn að allt
væri látið vikja fyrir undir-
búningi landsliðsins, en
spurningu um hversu marga
daga ætlunin væri aó landsliðið
æfði fram að Olympíuleikum
kvaðst han ekki geta svarað.
Sennilega yrðu þó æfinga-
dagarnir 112 og að auki væri
svo ætlunin að leika 55 lands-
leiki sem væri mjög nauósyn-
legur og mikilvægur liður i
undirbúningi landsliðsins.
Josip var einnig að þvi
spurður hvort hann væri ekki
með of gamalt lið fyrir
Olympiukeppnina. Svaraði
hann þvi til, að svo væri alls
ekki og mætti benda á að þegar
Tékkar hefðu orðið heims-
meistarar hefói meðalaldur
leikmanna verið 31 ár, og
meðalaldur a-þýzka landsliðs-
ins sem hlotið hefði silfurverð-
laun I tveimur siðustu heims-
meistarakeppni hefði verið um
30 ár. — Ég er þvert á móti með
ungt lið, sagði þjálfarinn, —
Horvant og Pribanic eru elztir
fæddir 1946, og eiga örugglega
eftir að leika í júgóslavneska
landsliðinu i nokkur ár til
viðbótar.