Morgunblaðið - 04.07.1975, Side 33

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 4. JÚLÍ 1975
33
VELVAKANDI
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl. 2—3, frá mánudegi til föstu-
dags.
# Um getraunir
„Akureyringur" hefur sent
Velvakanda eftirfarandi bréf, þar
sem hann fjallar um starfsemi
Getraunanna, minnkandi sölu á
getraunaseðlum og ráð til tirbóta.
Þegar ég las um heildarveltu
Getrauna í Morgunblaðinu 13.7.
1975 datt mér í hug að hripa niður
fáeinar linur. Það kom mér þó
ekki á óvart að sala getraunaseðla
skyldi hafa verið helmingi minni
frá því sem var i fyrra þar sem
verð getraunaseðlanna hækkaði
um helming. Ég var t.d búinn að
fá mér 16 raða kerfi, sem ég
ætlaði mér að nota siðastliðinn
vetur, en ég fækkaði þeim niður í
8 raðir eftir hækkunina.
Það kemur mér aftur á móti á
óvart þegar þið segið að salan hafi
dregizt saman með hverju árinu.
Getraunir hafa nú starfað I fjögur
ár og ef ég man rétt þá var góð
þátttaka fyrsta árið, hún jókst
annað árið og potturinn setti met
þriðja árið. Ég tel fleiri en eina
ástæðu fyrir því að veltan minnk-
aði um eina milljón á síðasta ári.
Ég veit t.d. núna aðeins um
þrjár sjoppur hér í bæ, fyrir utan
Hljóðfærahús Akureyrar, sem
selja getraunaseðla. Fyrstu árin
voru seðlar hins vegar seldir í
nær hverri búð og ekki nóg með
það, heldur gengu drengir með
seðla um bæinn og seldu. Eftir
þessu að dæma mætti ætla að KA
og Þór hefðu verulega misst áhug-
ann á að selja seðla.
Einnig hefur auglýsingastarf-
semin í kringum getraunirnar
dofnað verulega. Á ég þar við
getraunaspár blaðanna, auglýs-
ingar í sjónvarpi og fleira og
fleira. Þegar blöðin létu menn spá
um úrslit, fannst mér þetta allt
saman vera mun Ifflegra og
skemmtilegra. Það er mín skoðun
að ef forráðamenn Getrauna
hugsa vel um að láta blöðin kynha
getraunirnar, og auglýsa annað
slagið í útvarpi og sjónvarpi, þá sé
engin hætta á að veltan minnki.
Það væri fróðlegt að vita við
hvað er átt þegar rætt er um að
endurskoða þennan mikla tekju-
lið fyrir íþróttahreyfinguna. Það
yrðu mér mikil vonbrigði ef
raðirnar á seðlunum breyttust
eða hækkuðu f verði, þvf mér
finnst fyrirkomulagið vera mjög
gott eins og það er hú. Auðvitað
var það óvinsælt þegar seðlarnir
hækkuðu um 100% árið 1974 og
er alls ekki óeðlilegt að sú
hækkun hafi dregið úr sölu s.l.
vetur. En þar sem allt hefur nú
hækkað meira og minna tel ég að
frá sér pípureyknum. Af hálfopn-
um vörum lögregluforingjans
leíð þunn gráleit reykrönd, og
hann deplaði augunum nokkrum
sinnum. Svo tók hann minnisbók-
ina sfna upp úr vasanum og leit á
þá sem stóðu umhverfis hann,
apótekarínn, læknirinn og hinír
forvitnu sem komið höfðu að-
vffandi.
— Til þénustu reiðubúinn,
herra bæjarstjóri... Hér er...
— Ef þér viiduð koma heim til
mfn og fá yöur tesopa, flýtti
bæjarstjórinn sér að segja til að
stöðva hann. — Bíllinn minn bfð-
ur f.vrir utan ... Eg bfð þar þang-
að til þér hafið gefið þær fyrir-
skipanir sem yður þykir þurfa.
— Hvaða skipanir?
— Varðandi morðingjann ...
flækinginn ... stúlkuna...
— Æ, já, einmitt ... Ef verð-
irnir hafa ekkert betra aö gera er
þjóðráð þeir hafi auga með ferð-
um fólks hér í grendinni.
Hann horfði stórum sakleysis-
legum augum á bæjarstjórann
— Og þér Leroy, getið sent
skeyti til Parísar og beðið þá að
sjá um að Servieres vcrði sendur
til okkar ... Svo megið þér íara
að sofa.
Hann settist inn f bflinn, sem
einkenniskla'ddur bflstjóri
þessi hækkun gleymist næsta
vetur og að veltan aukist þá aftur.
En það er þetta með áhugaleys-
ið á að selja seðlana eins og ég
drap á áðan. Hvernig væri að láta
KSl reka Getraunirnar? Mér
finnst það hlálegt hvað KSÍ fær
lítið í sinn hlut. Þar sem islenzka
landsliðið á nú vaxandi vinsæld-
um að fagna, er ég nær viss um að
ef Gatraunir væru auglýstar
undir merki KSÍ og yrðu beinn
stuðningur við islenzka knatt-
spyrnulandsliðið, mundi veltan
■tvöfaldast næsta vetur. Gæti ekki
KSÍ haft umboðsmenn úti um
land til að sjá um sölu og inn-
heimtu á seðlunum?
Akureyringur“.
# Leikir barna
og unglinga
Fyrir 50 árum var aðeins
einn barnaleikvöllur i Reykjavik,
það er leikvöllurinn við Gréttis-
götu. Þar voru sandkassar í
norðurhornunum báðum og þar á
milli, undir norðurveggnum, tvær
rólur, vegasölt og há flaggstöng á
miðjum vellinum. Þar var gott
svigrúm til að hlaupa ogleika sér.
Þegar ég man fyrst eftir, var
völlurinn læstur á kvöldin, en við
krakkarnir klifruðum oft yfir
vegginn og lékum okkur þar í
boltaleik og fleira. Svo var það
eitt kvöld, að þar kom að
einkennisklæddur lögregluþjónn
og rak okkur út af vellinum. öll
fórum við út og laganna vörður
læsti hliðinu, en stóð svo um
stund hjá þessum þögla hóp. Þá
var einhver úr hópnum sem
spurði hvort við mættum vera i
boltaleik á götunni. Nei, það var
af og frá! En, hvar megum við þá
vera? spurði þá einhver. Það vissi
sá góði maður ekki og stóð hugsi
um stund. Öll stóðum við þegj-
andi og horfðum alvarleg á hann,
— ekkert bölv, bara þögn. Allt i
einu sneri hann við, tók lykilinn
upp, opnaði og sagði, að hvergi
væri betra að við værum en ein-
mitt á vellinum. Upp frá þvi held
ég að völlurinn hafi verið opinn á
kvöldin og við leikið okkur þar.
# Vor og sumar-
kvöld í endur-
minningunni
Upp úr þessu fóru að koma
til okkar á kvöldin þrir eða fjórir
ungir menn — skátar — kenndu
okkur leiki og stjórnuðu þeim,
eitt par fram fyrir ekkjumann,
köttur og mús, hlaupa I skarðið,
kapphlaup, pokahlaup, boltaleik
og fleira. Þetta var dásamlegur
tími, allir voru með, enginn
hafður útundan. Þessir ungu
menn um tvítugt voru prúðir og
framkoma þeirra til fyrirmyndar,
og unglingarnir litu upp til
þeirra. Betri æskulýðsleiðtoga var
og ER EKKI HÆGT AÐ FÁ. fyrir
nókrum árum horfði ég á þrjár
skátastúlkur 16 ára gamlar
stjórna leikjum yngri barna í
garði fjölbýlishúss, þar sem þær
áttu heima. Ég naut þess að horfa
á leik þeirra og hver veit nema
börnin sem þær léku við muni
þær eftir 50 ár. Þó ein rúða í
kjallarageymslu færi i hita leiks-
ins, hvað gerði það? (Börnin
borguðu hana sameiginlega).
Þetta var slysni, ekki skemmda-
ffkn, sem nú virðist vera algeng.
Nú spyr ég, hvernig væri að fá
skáta, ungtemplara og iþrótta-
félaga í lið og reyna hvort ekki er
hægt að þjálfa þá og leiðbeina til
starfs? Væri það ekki verðugt
starf fyrir þá hópa? Ekki kröfðust
fyrrnefndir skátar að fá fé að
launum fyrir að leiðbeina okkur
krökkunum á kvöldin, eftir að
þeirra vinnutimi eða skóli var
búinn, og eins var með stúlkurnar
þrjár sem ég nefndi.
Nú eru leikvellir víða um bæ-
inn. Mega unglingarnir ekki nota
þá á kvöldin til leikja? Er leik-
tækjum vallanna svo illa fyrir
komið að ekki sé hægt að nota þá
til leikja eldri barna og unglinga?
Einhvers staðar þurfa ungl-
ingarnir lika að vera. En hvar?
SKÁTAR — UNGTEMPLARAR
ÍÞRÓTTAMENNN
Eruð þið viðbúin? Viljið þið
leiðbeina þeim sem yngri eru í
prúðmennsku og kenna þeim að
leikasér? ára Reykvfkingur".
HÖGNI HREKKVISI
53? SIG6A V/öGA £ 'í/LVEgAW
Selfosshreppur
óskar eftir að kaupa notaða sendiferða- eða
jeppabifreið í góðu lagi.
Tilboð um verð og greiðsluskilmála, sendist
skrifstofu Selfosshrepps, Eyrarvegi 8, fyrir 10.
Þ m Selfossi J. jú/í 1975.
Sveitastjóri Selfosshrepps.
FURUKOMMOÐUR
Ólitaðar og bæsaðar.
Hagstætt verð.
úí-iiiESauSaissaS
t i&'
i &
I
* iA

£
—— * * | ■■ .
i! c j
;__L'..

vi
Opið
til
kl. 10.

Vörumarkaðurinn h f.
Ármúla 1A. Húsgagna- og heimilisd. S-86-112 Matvörudeild S 86 111, Vefnaðarv.d. S 86 113
Lokaðu
glugganum
Þegar kalt er orðið í húslnu,
— rigning úti eða frost og
stormur, lokarðu glugganum, þó
þarf glugginn að vera það
þéttur að hann haldi vatni, vindi
og ryki utandyra.
Þannig eru gluggarnir okkar,
með innfræsta TE-TU þétti-
listanum og þannig eru einnig
svalahurðirnar frá okkur.
Við framleiðum einnig
útidyra- og bílskúrshurðir af
ýmsum gerðum. Þeir sem hafa
reynt þær, gefa þeim einnig
1. ágætiseinkunn.
Það getur borgað sig fyrir þig
— ef þú ert að byggja einbýlis-
hús eða fjölbýlishús, að senda
teikningu eða koma og skoða
framleiðsluna, athuga
afgreiðslutíma og fá verðtilboð.
gluggaog
hurðaverksmiðja
YTRI-NJARÐVÍK Sími 92-1601 Pósthólf 14 Keflavik
A<öPA5-
6Ú9A
Vl£-P
5£RRV
./