Morgunblaðið - 06.08.1975, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. AGUST 1975 ,
23
NORDJAMB 75:
íslenzki
fiskurinn
bar sigur-
orðafdönsku
bollunum
Hér sitja skátar að snæðingi.
Við setningu NORDJAMB 75 mynduðu þátttakendur útrétta hönd, en kjörorð mðtsins er
fingur — ein hönd“.
sem eru vanir að nota prímusa
fóru i sérstaka útilegu fyrir
þetta mót til að æfa sig í að
matbúa yfir opnum eldi.“
Þau segjast hafa tekið sér-
staklega eftir því, að af Norður-
landaþjóðunum fimm sem
halda mótið, virðist Islendingar
kunna langmest fyrir sér i
tungumálum.
„Hérna hjá okkur er t.d.
Finni sem talar bara ensku. En
hann talar hana svo illa og
skilur svo lítið, að við spurðum
hann hvað hann hefði eiginlega
lært ensku lengi. Tiu ár sagði
hann,“ segir Kjartan.
Mörgu öðru ólíku hafa þau
tekið eftir i fari fulltrúa þeirra
tæplega hundrað þjóða sem
Nordjamb sækja.
„Hérna er alltof heitt á dag-
inn, og við vinnum léttklædd.
Þá eru margir frá suðrænum
þjóðum í langerma skyrtum og
siðbuxum. Á kvöldin þegar Is-
lendingar og aðrir norðurlanda-
búar spranga um á stuttbuxum,
má sjá svertingja kappklædda
og með lambhúshettur, sem
þekja allt andlitið nema smá
gat fyrir munn, nef og augu.“
Nokkrir Islendingar hafa
orðið fyrir flugnabiti á mótinu
,Fimm
19* •-
...*■*/v ■■
'v
og fengið blóðeitrun. En
sjúkrastofur mótsins höfðu
meðul til reiðu handa þeim sem
fyrir þessu urðu.
I höfuðstöðvum Heklubúð-
anna er yfir að líta sem hjá
stóru fyrirtæki. Nokkrir sitja
yfir pappirum við skriftir, aðrir
sitja á fundum og enn aðrir
gefa upplýsingar við afgreiðslu-
borð.
Arnlaugur Jónsson, tjald-
búðastjóri Heklu, er önnum
kafinn ásamt fleirum við að
stafla trönum upp á vörubíl.
Hann gefur sér smá tíma til
spjalls.
„Ég held að stjórn mótsins sé
undrandi á því hvað flestir
hlutir hafa gengið vel hérna,
við að taka á móti 18 þúsund
skátum og koma þeim öllum
fyrir. Ástæðan held ég að sé sú
að koma skátanna dreifðist yfir
tvo og hálfan sólarhring. En
það var stanzlaus umferð allan
þann tíma,“ segir Arnlaugur.
Heklubúðirnar eru á stærð
við tjaldbúðir á venjulegu
landsmóti skáta á Islandi. Við
spyrjum Arnlaug hvort fleira
svipi saman með þessu tvennu.
„Að sumu leyti, sérstaklega
eftir að allir eru komnir og dag-
skráin er byrjuð. Hins vegar
höfum við engar áhyggjur
þurft að hafa af efnisöflun. Við
höfum bara pantað það sem
okkur vanhagaði um, og það
hefur verið útvegað.
Dagskrá mótsins skiptist
eiginlega I tvo hluta. Annars
vegar þátttaka i liðum heildar-
dagskrárinnar, sem eru átta
talsins og hins vegar þátttaka í
dagskrá innan tjaldbúðanna,
eins og t.d. varðeldum á kvöld-
in.
Dagskráin stefnir fyrst og
fremst að skátun, þ.e. þátttak-
endurnir eiga að taka virkan
þátt i öllum Iiðum, ekki aðeins
vera áhorfendur. Á fyrri al-
heimsskátamótum hefur það
verið svo að meira varð um
sýningar, en minna um starf.
Það eina sem eiginlega er hægt
að kalla kynningu hér, er dag-
skrárliður sem riefnist lýðræði
og menning á Norðurlöndum."
Arnlaugur lætur injög vel af
íslendingunum sem hafa unnið
undir hans stjórn i Heklubúð-
unum. „Þau vilja vinna, það er
óhætt að segja. Þau hafa staðið
sig vel hérna."
Margir af helztu forystu-
mönnum skátahreyfingarinnar
á Islandi hafa unnið við undir-
búning mótsins. Þeir eru flestir
á mótinu, og starfa við ýmsa
liði, t.d. gtjórn heildarbúðanna,
dagskrárgerð, almannatengsl
og vinnubúðir.
Islendingar sjá um megin-
hluta eins dagskrárliðarins,
náttúruskoðun og umhverfis-
vernd, ásamt Svíum. Meðal
þess sem er að finna innan þess
dagskrárliðar er efni sem
fjallar um hvernig Eskimóum
tókst að búa án þess að raska
jafnvægi náttúrunnar.
Ölafur Hauksson.
olíu. Þeir setja meira að segja
oliu út á brauðið. Afríkubú-
arnir hafa líka ýmsar skrítnar
matarvenjur. Annars fá þátt-
takendurnir hérna alveg nógan
mat, og skila margir afgangi.
Islendingarnir eru helzt
óánægðir með að fá ekki
kartöflur."
Islenzk matarframleiðsla
stóðst mikla eldraun á miðviku-
daginn í síðustu viku. Þátttak-
endur máttu þá velja um tvær
fæðutegundir, íslenzkan fisk
eða danskar bollur. Langflestir
völdu fiskinn. Helst voru það
Afríkubúar sem völdu dönsku
bollurnar. Þetta er ágæt
sönnun þess að íslenzk fisk-
framleiðsla er vel metin.
„Hérna er bannað að elda
matinn á prímusum," segir
Magnús. „Skátarnir fá steina til
að útbúa hlóðir, og verða siðan
að elda allt á þeim. Islendingar
Inni f höfuðstöðvunum í
Heklubúðunum á alheims-
skátamótinu f Lillehammer í
Noregi, starfa þrfr fslenskir
skátar við að stafla upp fisk-
pökkum frá Norðurstjörnunni
og sjá um matarúthlutun fyrir
alla skátaflokkana f Heklu.
„Við rétt náum á tveimur
tfmum á morgnana að ljúka
matarúthlutuninni af, þótt
maður vinni með margföldum
hraða,“ segja þau Magnús Jóns-
son, Margrét Tómasdóttir og
Kjartan Konráðsson, um leið og
þau taka sér smá hlé.
„,Við kynnúmst matarvenjum
ólíkra þjóða anzi vel hérna. Og
margt hefur komið okkur á
óvart í þeim efnum,“ segir
Margrét.
„Þeir sem koma frá Austur-
löndum, t.d. Líbyumennirnir,
nota aldrei smjörliki heldur