Morgunblaðið - 27.09.1975, Síða 22

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. SEPTEMBER 1975
22
Árni Hinriksson
forstjóri
Fæddur 7. marz 1930
Dáinn 18. september 1975
Árla morguns þann 18. þ.m. var
ég vakinn á hóteli því sem ég bjó
á í London og mér tjáð að vinur
minn og samstarfsmaður, Arni
Hinriksson, væri hættulega
veikur og óttazt um líf hans.
Starfsmenn hótelsins höfðu
þegar gefið honum súrefni og haf-
ið björgunar- og lffgunartilraunir
og var þeim haldið áfram um
tveggja klukkustunda skeið, en
án árangurs og úrskurðaði læknir
þá að hann væri látinn.
Árni hafði átt við mikla van-
heilsu að striða allt sfðast liðið
sumar. Hann fékk hjartaáfall við
starf sitt í Laugarásbíói, hafði
dvalið lengi á spítala og sfðan á
heimili sínu við ágæta umönnun
eiginkonu sinnar. Tók heilsa hans
svo miklum framförum siðari
hluta sumars, að hann taldi sér
ekki aðeins óhætt, heldur og skylt
að halda til Lundúna fyrir hönd
þess fyrirtækis, sem hann stjórn-
aði til kvikmyndakaupa. Hóf
hann þá ferð ásamt undirrituðum
þann 9. sept. s.l.
Sá ferðadagur varð upphafs
hans síðasta ferðaiags hérna
megin grafar, en útför hans
verður gerð frá Dómkirkjunni í
dag kl. 10.30.
Árni Hinriksson var fæddur í
Stavanger í Noregi fyrir 45 árum.
Foreldrar hans voru þau hjónin
Anna Sigrfður Árnadóttir og
Hinrik Wagle, norskrar ættar.
Ekki kann ég að rekja ættir
þeirra, en veit um börn þessara
hjóna og systra Árna sem eru:
Herdfs gift Einari Jónssyni gjald-
kera í Sparisjóði Reykjavíkur og
nágrennis og Elísabet gift Sveini
Torfa Sveinssyni verkfræðingi.
Bróðir Árna dó í barnæsku, en
systur sína Ellen missti hann með
e/s Goðafossi, þegar hann var
skotinn niður.
Árni var aðeins nokkurra
mánuða gamall er foreldrar hans
fluttust með börnum sfnum til
Islands, en faðir hans vann að
uppsetningu véla hjá S.I.F. og
mun hafa starfað þar síðan meðan
líf hans entist.
Þegar Arni hóf lífsstarf sitt
settist hann í Iðnskólann í
Reykjavík og lauk þaðan námi
sem rafvirki árið 1953. Hann vann
m.a. um árabil hjá Rafmagnsveitu
Reykjavíkur og hélt alla tfð vin-
áttu sinni og kunningsskap við
fyrri vinnufélaga þar.
Áður en hinar fyrstu sýningar
Minning
Laugarásbíós í borðsal Hrafnistu
hófust, og áður en heimilið tók til
starfa hafði Árni m.a. unnið við
rafleiðslur og uppsetningu
sýningarvéla í þeim sal. Má segja
að þá hafi afskipti hans af kvik-
myndum hafizt. Hann aflaði sér
sýningarmannsréttinda skömmu
síðar og mun hafa unnið við þau
störf á vegum samtaka okkar allt
frá 1956 eða í heild um tuttugu
ára skeið.
Hann varð annar aðalsýningar-
maður Laugarásbíós við opnun
þess 1960 en tók við forstjóra-
störfum þess f aprfl 1970.
Arni var vel meðalmaður á hæð,
alla tíð grannvaxinn og sam-
svaraði sér vel. Hann hafði mikið
dökkt og liðað hár framan af ævi,
en hærðist fljótt við auknar
áhyggjur, vaxandi starf við fyrir-
tækið og Iangvarandi veikindi.
Gráblá augu hans, björt og full af
góðvild mynduðu með háu enni
og skörpu nefi heild, sem gerði
Árna að útlitsfríðum karlmanni.
En þeir sem til þekkja vita að
fegurð mannlífs og góðvild f garð
náungans er ekki einhlít, þótt ytri
fegurð sé fyrir að fara, heldur er
það hinn innri maður sem ræður
þegar slíkt er vegið og metið.
Aldrei reyndi ég Arna öðruvísi
en hinn góða dreng sem hvers
manns vanda vildi leysa. Starfs-
fólki sínu reyndist hann góður
stjórnandi og vinur í raun, sem
mörg dæmi sýna. Fyrir vistfólkið
á Hrafnistu tók hann upp sér-
staka þjónustu og nutu hennar
ekki síður aldraðir f nágrenninu,
án nokkurs endurgjalds. Sama er
að segja um þau börn sem dvalizt
hafa á sumardvalarheimili Sjó-
mannadagssamtakanna að Hrauni
undanfarin sumur.
Arni var skapfestumaður og
trúverðugur í starfi. Hann byggði
Laugarásbíó upp á þann veg, að
komið var á móti viðskiptavinun-
um með nýjum og góðum
myndum, sem hann lagði mikla
rækt við að ná til landsins. Um
leið lagði hann sérstaka rækt við
að hagur Hrafnistu, sem ágóða
bfósins nýtur, færi vaxandi með
ári hverju.
Árni bjó yfir þægilegri kímni
sem hann beitti oft því hún var
honum eðlileg. Kímni hans var
aldrei blönduð illgirni sem þvf
miður svo mörgum er töm.
Hann kunni að gleðjast á góðri
stundu í hópi góðra vina, en mis-
notaði ekki neina gleðigjafa.
Minnist ég sérstaklega ánægju-
legra veiðiferða með Árna, en
hann kunni vel að meta fallegar
veiðiár og vötn, þótt erilsamt starf
og þungt heimili framanaf
drægju þar úr.
Áhugasemi hans í starfi hefur
þegar verið að nokkru lýst og
fljótt farið yfir sögu um starfsfer-
il hans og þá skilinn eftir einn
stærsti þátturinn en það var
vinna hans við að fegra og prýða
hið fallega heimili þeirra hjóna
að Bröttubrekku 5 í Kópavogi.
Ekki verður þó skilið við þessi
fátæklegu minningarorð án þess
að á lífsförunaut hans og börn
verði minnzt.
Þegar við sátum að kvöldi dags i
hótelherbergi okkar í London að
afloknum vinnudegi, ræddum við
um störf liðins dags og niður-
stöður og reyndum að skipuleggja
störf hins næsta. Var hugur hans
ætíð við að ná hinum beztu
samningum og myndum fyrir
Laugarásbíó Fleira bar að sjálf-
sögðu á góma í þessum samræðum
okkar bæði hagur og störf
annarra fyrirtækja og stofnana
samtaka okkar. fjölskyldumál og
önnur einkamál.
Sérstaklega verða mér minnis-
stæð orð hans eitt kvöldið, áður
en eiginkona hans og tengda-
móðir komu út, tæpum fjórum
dögum áður en hann lézt. Þá sagði
hann við mig: „Þvf miður hefi ég
kannski aldrei gert mér fyllilega
grein fyrir, eða þakkað nógsam-
lega, hvað góða eiginkonu ég hefi
átt. Stuðningur hennar og ástúð
við mig í veikindum mínum er
þannig að ég get ekki lýst í
orðum.“
Þessi orð komu mér i hug,
þegar ég fylgdi honum látnum frá
hóteli okkar og aftur er eiginkona
hans og hin styrka móðir hennar
komu til Keflavíkur og tóku þar á
móti börnum þeirra hjóna og öðru
skyldfólki, voru huggarar þeirra,
eins og þær voru hvor annarri og
öðrum eftir lát Árna i London.
Árni Hinriksson kvæntist heit-
mey sinni Helgu Henrysdóttur
þann 24. febrúar 1951. Helga er
dóttir Guðrúnar Þorsteinsdóttur
sem ég hefi hér áður getið um.
Guðrún er heilsteypt kona, til-
finninganæm en sterk á rauna-
stundu, svo sem mfn kynni af
henni hafa verið. Faðir Helgu,
Henry Hálfdanarson, er svo
landsþekktur fyrir störf sín að
slysavarnamálum, félagsmálum
sjómanna o.fl. en þó sérstaklega
fyrir forystuhlutverk sitt við
stofnun sjómannadagssamtak-
anna að óþarft er að kynna
frekar.
Ætla má að Helga hafi verið því
nokkuð kunn frá æskuheimili
sínu að langur vinnudagur hús-
bóndans var ætíð til staðar.
Helga ólst upp f stórum syst-
kinahópi en alls voru þau sjö, en
sex ólust upp á heimili foreldra
þeirra, tvær systur og fjórir
bræður. Þeir eru flestir kunnir
fyrir störf sín að félags-, stjórn-
málum og slysavarnamálum.
Stendur hið mætasta fólk að
Helgu í báðar ættir hennar.
Þau hjónin Árni og Helga eign-
uðust sex börn og eru þau þessi:
Ellen Ingibjörg, 24 ára, gift Herði
Svavarssyni, Anna, 22 ára, trúlof-
uð Kai Nielsen, Gunnar, 18 ára,
sem nú er að hefja iðnnám,
Guðrún, 16 ára, Helga Dagný, 11
ára, og Árni 9 ára.
Helgu og börnum hennar,
aldraðri móður Árna, systrum og
öðru skyld- og tengdafólki flyt ég
mfnar innilegustu samúðar-
kveðjur. Þær veit ég að ég má
einnig flytja í nafni Sjómanna-
dagssamtakanna og alls starfs-
fólks þeirra.
Hjá samtökum okkar er skarð
fyrir skildi nú þegar einn ágæt-
asti starfsmaður þeirra er fallinn
frá, langt fyrir aldur fram.
Vertu sæll kæri vinur þakka
þér samfylgdina, sem varð því
miður allt of stutt.
Megi sem flestir taka fram-
komu þína við náungann og trú-
mennsku í starfi til fyrirmyndar.
Pétur Sigurðsson.
Þótt öllum kunnugum væri það
vel ljóst, þegar Arni Hinriksson
forstjóri Laugarásbíós fór til
London fyrir réttum þrem vikum
til að sinna þar erindum kvik-
myndahússins, að hann hafði ekki
náð sér til fullnustu af því þunga
áfalli, sem heilsa hans hafði orðið
fyrir í vor, mun þó engan hafa
grunað, að það ætti ekki fyrir
honum að liggja að koma lífs úr
þeirri för.
Sízt kom mér það i hug, þegar
ég kvaddi hann að morgni þess
dags, þegar hann lagði upp f för-
ina, að þar færu fram hinztu
kveðjur okkar. Árni var hress og
kátur og alúðlegur að vanda, þótt
heilsan væri engan veginn eins
góð og æskilegt var, og hann
vænti þess, að það hindraði engan
veginn, að hann gerði góða för í
þágu fyrirtækisins á fund við-
skiptasambanda þess ytra. En þar
sannaðist það með harkalegu og
hörmulegu móti, að örlög sín veit
enginn fyrir, og mun rétt vera,
sem mörgum finnst þar um, að
það sé harla gott.
XXX
Arni Hinriksson var aðeins
hálffimmtugur maður, þegar
hann var kvaddur á brott. Hann
fæddist í Noregi 7. marz 1930, og
verð ég að játa, að ég er ekki fær
um að rekja ættir hans, þótt ég
gjarnan vildi, en eflaust verða
aðrir til þess. Hann fluttist ungur
heim til Islands, og þegar hann
hafði aldur og þroska til, hóf
hann nám í rafvirkjun og vann
siðan að þeirri iðn, beint eða
óbeint, i um það bil hálfan þriðja
tug ára — meöal annars hjá Raf-
magnsveitu Reykjavikur — eða
þar til hann varð forstjóri Laugar-
ásbíós fyrir nokkrum árum.
Árni kom raunar við sögu
Laugarásbíós áður en það opnaði
dyr sfnar fyrir almenningi, þvf að
hann vann við fyrsta undirbúning
kvikmyndasýninga í Hrafnistu
fyrir tæpum tveim tugum ára.
Starfaði hann þannig strax árið
1956 við raflagnir fyrir sýningar-
vélar og sfðan uppsetningu þeirra
í hinum upphaflega bfósal Hrafn-
istu, þar sem nú er matsalur vist-
manna, eins og kunnugir vita. Var
það verk unnið af venjulegri sam-
vizkusemi og kunnáttu, sem ein-
kenndi allt, sem Árni fékkst við.
Kvikmyndasýningar voru síðan í
þessum sal til ársins 1960, þegar
það kvikmyndahús var tekið f
notkun, sem enn er starfrækt eins
og alþjóð er kunnugt. Þá var Árni
jafnframt ráðinn sýningarstjóri
kvikmyndahússins og var það
fram f aprílmánuð 1971, þegar
enn varð breyting á, því að þá
varð hann forstjóri þess. Því
starfi gegndi hann svo til dauða-
dags og við óblandnar vinsældir
allra, sem hann hafði eitthvað
saman við að sælda, og ekki
minnstar meðal starfsmanna
bfóins.
Sá, sem þetta ritar, varð starfs-
maður Laugarásbíós fyrir 14 ár-
um og á þessum tfma hef ég þvf
haft ákjósanlegt tækifæri til að
kynnast Árna — bæði í meðlæti
og mótmæti og jafnt sem starfs-
bróður og yfirboðara. Tel ég, að
ég geti vel um það borið, hve
vinsæll Árni var, enda einkar
tillitssamur og hjálpfús, sann-
kallað prúðmenni og drengur
góður 1 hvfvetna, svo að hann átti
fáa jafningja að því leyti, og við
starfsmenn bíósins var hann
fremur sem vinur en yfirboðari.
XXX
Eftirlifandi kona Árna er Helga
Henrýsdóttir, Hálfdánarsonar,
sem var einn af hvatamönnum að
stofnun Hrafnistu og skrifstofu-
stjóri SVFl um langt árabil, og
konu hans Guðrúnar Þorsteins-
dóttur. Var hjónaband þeirra
einkar farsælt og ástúðlegt. Þeim
varð sex barna auðið og eru sum
enn á unga aldri. Er sár harmur
kveðinn að þeim öllum, eins og
gefur að skilja, þar sem þau eiga á
bak að sjá svo góðum eiginmanni
og foður. Kann ég engin ráð að
gefa til að lina harm þeirra, en
hitt þykist ég vita, að minningin
um ástríkan og nærgætinn eigin-
mann og föður mun lengi lifa með
þeim öllum og 'hjálpa þeim að
þreyja, þangað til fundum þeirra
allra ber saman aftur.
Vilhjálmur Ástráðsson.
Að morgni 19. þ.m. bárust ætt-
ingjum og vinum þau sorgartíð-
indi, að Arni M. Hinriksson for-
stjóri hefði látizt þá um nóttina f
London, þar sem hann var á
ferðalagi.
Fæddur var hann f Stavanger í
Noregi, hinn 7. marz 1930. Var því
aðeins rúmlega 45 ára við andlát-
ið.
Foreldrar hans voru Anna
Árnadóttir frá Gerðakoti á Mið-
nesi, sem enn lifir, og maður
hennar Hinrik Schuman Wagle
niðursuðumaður hjá hinum
þekktu Bjellandsverksmiðjum i
Stavanger. Hinrik er látinn fyrir
nokkrum árum. Árni sál. sem var
yngstur barna þeirra hjóna kom
með þeim hingað til lands, þá á
fyrsta ári, er foreldrarnir fluttust
alfarið hingað til lands og faðir
hans hóf störf hjá Sláturfélagi
Suðurlands og sfðan SlF í sinni
iðngrein.
Árni ólst upp við gott atlæti í
foreldrahúsum ásamt systrum
sinum þrem. Tvær þeirra lifa
enn, giftar og búsettar hér. Hin
þriðja, Ellen, hlaut þau óblfðu ör-
lög að farast ásamt ungum syni
og ófæddu afkvæmi í hinni
grimmilegu árás á Goðafoss, rétt
við bæjardyrnar og í þann mund
er ástvinirnir bjuggu sig til að
fagna þeim við hingaðkomuna.
Atti þá margur um sárt að binda.
Á æskuheimilinu ríkti góður andi
þar sem m.a. tónlist var í háveg-
t
Faðir okkar og fósturfaðir,
JÓNASJÓNSSON.
f.v. kaupmaður, Mánagötu 8,
lézt 25. sept sl.
Jarðarförin ákveðin síðar
GuSrún S. Jónasdóttir,
Ingólfur R. Jónasson,
Sigurður SigurSsson,
Bergdís R. Jónasdóttir.
Jóhann M. Jónasson,
Björgvin K. Grlmsson.
t
Hjartans þakkir til allra er vottuðu okkur samúð við andlát og útför
sonar okkar,
BERGÞÓRS KJARTANSSONAR,
Akranesi.
GuSrfður Finnsdóttir,
Kjartan Helgason.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför
mannsins mins, föður okkar, tengdaföður og afa,
ÓLAFS EGGERTS ÞORSTEINSSONAR,
Skagabraut 34, Akranesi.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsliðs Sjúkrahúss Akraness
Ólaffna Ólafsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Innilegar þakkir öllum þeim, er vottuðu okkur hlýhug og samúð vegna
fráfalls og jarðarfarar
VIGFÚSAR VIGFÚSSONAR
Höfn
Halla Sæmundsdóttir og börn
Sigrfður Gfsladóttir.
t
Hjartans þakklæti sendum við öllum þeim fjölda mörgu, er sýndu okkur
vinsemd og samúð við andlát og útför sonar okkar,
HINRIKS THORARENSEN,
Ljósheimum 20.
GuSrún og Oddur Thorarensen.
Útfaraskreytlngar
btómoud
Groðurhusið v/Sigtun simi 36770