Morgunblaðið - 11.02.1976, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRUAR 1976
19
Minning:
A dolfBjörnsson
rafveitustjóri
Fæddur 28. febrúar 1916
Dáinn 3. febrúar 1976.
Adolf Björnsson, rafveitustjóri
á Sauðárkróki, lézt á Borgar-
sjúkrahúsinu i Reykjavik 3.
febrúar s.l., eftir stutta legu.
Hann hefði orðið sextugur 28.
þ.m., hefði honum enzt aldurtil.
Adolf var fæddur í Vestmanna-
eyjum og voru foreldrar hans þau
Björn Erlendsson, formaður þar
og kona hans Stefania Jóhanns-
dóttir.
Snemma hefur Adolf markað
sér starfsbraut, því hann innritast
í Iðnskólann i Reykjavik og lýkur
þaðan prófi 1937. Hann tekur
sveinspróf í rafvirkjun 1939 og
verður löggiltur rafvirkjameistari
1945, háspennupróf tekur hann
1949 og fær leyfisbréf til
hásprennuvirkjunar sama ár.
Á árunum 1938—1949 starfar
Adolf sem rafvirkjasveinn og
meistari i Reykjavik, og m.a. á
þeim árum var hann um skeið við
framkvæmdir við Skeiðfossvirkj-
un í Fljótum og á Siglufirði, en
það er svo 15. marz 1949 að hann
ræður sig sem rafveitustjóri til
Rafveitu Sauðárkróks, og gegndi
þeim starfa til dauðadags. Sam-
hliða þvi starfi var Adolf falið að
hafa eftirlit með raflögnum i
Skagafjarðarsýslu fyrir Héraðs-
rafmagnsveitur ríkisins, og
gegndi hann þeim starfa
1950—1959. Hann var ritari í
Félagi ísl. rafvirkja 1944—1945.
Formaður í Iðnaðarmannafélagi
Sauðárkróks 1952—1968. Hann
var formaður stjórnar félags-
heimilisins Bifrastar á Sauðár-
króki 1953—1958. 1 stjórn Sam-
bands isl. rafveitna 1960, 1962 og
síðar frá 1974 og til dánardægurs.
Adolf tók mikinn þátt i starfi
Rotaryfélagsskaparins, og var
m.a. forseti Rotaryklúbbs Sauðár-
króks 1960—1961. Hann var í
stjórn Stangaveiðifélags Sauðár-
króks 1956—1961. Hann var for-
seti Iðnþings Islendinga á Sauðár-
króki 1962. Adolf var einnig í
t
Maðurinn minn
KRISTINN SIGURÐUR SIGURÐSSON,
rakarameistari
Kaplaskjólsvegi 7,
andaðist í Landspítalanum mánudaginn 9. febrúar.
Esther Magnúsdóttir.
t
Eiginmaður minn
HARALDUR KRISTJÁNSSON
verkstjóri,
Tjarnarbraut 21, Hafnarfirði
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 1 0. þ m.
Ágústa Sigurðardóttir.
t
RUBIN WEÖJPETERSEN
matsveinn
Grettisgötu 31
er andaðist 5. febrúar, verður jarðsunginn I Fossvogskirkju, fimmtu-
daginn 1 2. febrúar kl. 1 3 30.
Guðný Guðjónsdóttir
Hákon Þorkelsson.
t
Eiginkona mfn
ELSA MARÍA MICHELSEN.
Gnoðarvogi 36,
sem andaðist 6 þ m verður jarðsett frá Fossvogskirkju föstudaginn
13. febrúar, kl 15.00 Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er
vinsamlega bent á líknarstofnanir.
F.h. aðstandenda.
Valgeir Scheving Kristmundsson.
t
Útför
ÁGÚSTU SIGURBJARGAR ÁGÚSTSDÓTTUR
fer fram, frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 1 3 febrúar kl. 3 e.h
Árni Jónsson, Hulda Bjarnadóttir,
Hrafnhildur Árnadóttir. Bjarni Árnason
Jón Guðmundsson.
t
Innilegar þakkir til allra nær og fjær er auðsýndu okkur samúð
vinarhug og ómetanlega hjálp við andlát og jarðarför eiginmanns mlns,
sonar og bróður,
STEFÁNS INGIMUNDARSONAR,
Vogagerði 8, Vogum.
Sérstakar þakkir til Guðmundar Oddssonar, læknis og allra er starfa á
deild A-7 Borgarspltalanum, fyrir frábæra hjúkrun og hlýju
Guðrlður Sveinsdóttir,
Abigael Halldórsdóttir.
Guðrún Ingimundardóttir.
stjórn Norræna félagsins á Sauó-
árkróki.
Þetta er orðinn löng upptaln-
ing, en míklu lengri gæti hún
verið, því viða hefur Adolf komið
við og lagt gjörva hönd á margt,
hlaupið undir bagga og aðstoðað i
margs konar störfum er til heilla
hafa horft fyrir byggðirnar hér í
Skagafirði.
Það var alveg sama að hverju
Adolf gekk, þar var enginn hálf-
velgja í hlutunum, hann sneri sér
að þvi, sem hann tók sér fyrir
hendur, af miklum krafti, og
hljóp ekki frá þvi, þótt eitthvað
blési á móti og var þannig bæði
þrautseigur og framsýnn.
Rafveita Sauðárkróks mun
lengi búa að starfi hans. Hann
skipulagði rafveituna og dreifi-
kerfið sem er til mikillar fyrir-
myndar, og ávallt hafði Rafveitan
lokið sinum lögnum um ný bæjar-
hverfi áður en notendur þurftu á
þvi að halda, þannig að þeir
þurftu aldrei að biða eftir fram-
kvæmdum hjá Rafveitunni.
Fjárhagslegur rekstur og inn-
heimta Rafveitunnar voru einnig
til sérstakrar fyrirmyndar. Þar
var aldrei bruðlað með fjármuni,
án þess þó, aó neitt vantaði til
þess að dreifikerfið stæðist full-
komlega.
Eitt síðasta verk rafveitustjór-
ans hjá Rafveitu Sauðárkróks, var
að bjóða út og ganga frá tilboði i
rafstrengi, er duga muni Rafveit-
unni nú á næstu árum, og er þetta
verk táknrænt um starf Adolfs
alla tíð, hjá þessu óskafyrirtæki
sínu.
A siðasta ári átti Rafveita Sauð-
árkróks 50 ára afmæli, og var þess
sérstaklega minnzt með hófi i lok
nóvember. Þrátt fyrir það að
Adolf væri þá orðinn fársjúkur,
hvildi mest á honum allur undir-
búningur og framkvæmd þess og
fór það bæði virðulega og eftir-
minnilega fram, og mun öllum
þeim er þar voru verða þaó
minnisstæð stund.
Þegar sjónvarpið hóf útsend-
ingar i Skagafirði, beitti Adolf sér
fyrir stofnun sérstaks áhuga-
mannafélags er gerði hagstæða
samninga við innflytjendur i
héraðinu. Jafnframt gerðist
Adolf fréttaritari sjónvarpsins þá
þegar og varð um leið kvikmynda-
tökumaður þess i Skagafirði.
Nú fyrir nokkrum árum var
Adolf kosinn í stjórn Sauðár-
krókssafnaðar og starfaði þar til
æviloka. Hann kom til starfa
fyrir söfnuðinn þegar mikið lá
við. Kostnaðarsamar endurbætur
voru gerðar á kirkjunni að innan
og þurfti því að fá bæði gætinn og
úrræðagóðan aðila til þess að sjá
um gjaldkerastörfin fyrir söfnuð-
inn, og var því leitað til Adolfs,
sem ekki brást í því starfi frekar
en öðru er hann gekk að.
Adolf Björnsson var mikill
áhugamaður um eflingu iðnfyrir-
tækja og stofnun nýrra á Sauðár-
króki, óg sat i mörgum nefndum
er höfðu það að markmiði. For-
göngumaður var hann um bygg-
ingu minkabús á Nöfunum á
Sauðárkróki og leiddi það starf
fyrstu árin.
Adolf var mikill baráttumaður
alla tið fyrir vatnsvirkjunum á
Norðurlandi vestra, en því miður
fékk hann aldrei að sjá þá
drauma rætast. Hann hafði áhrif
bæði á ráðherra og þingmenn í
þessum vi.rkjunarmálum, og kom
því m.a. til leiðar að frumvarp var
flutt á Alþingi um virkjun
Reykjarfoss í Svartá í Skagafirði,
og var það samþykkt þó að ekkert
yrði úr framkvæmdum. Adolf
hafði þó undirbúið það mál
þannig, að hann lét gera á vegum
Rafveitu Sauðárkróks miklar
jarðvegsrannsóknir og athuganir
þar, og í framhaldi af þvi áætlanir
um virkjun og voru þær áætlanir
tilbúnar til útboðs, þegar séð var
að opinberir aðilar höfðu dregið
sig til baka, og varð því ekkert úr
framkvæmdum.
Adolf Björnsson var að verð-
leikum skipaður af ráðherra til
þess að taka sæti í nýkjörinni
stjórn Norðurlandsvirkjunar.
Eitt var það áhugamái, er var
Adolf dýrmætara en flest annað,
en það var starf innan Frímúrara-
reglunnar á Islandi. Hann var í
forustuliði skagfirzkra frímúrara
og auðnaðist þar aó gera hreint
kraftaverk á því sviði, I heima-
héraði og leiða þar fámennan hóp
reglubræðra til myndarlegra
átaka.
Þann 28. febrúar 1947 kvæntist
Adolf eftirlifandi konu sinni,
Stefaníu Önnu í Frimannsdóttur,
frá Austara-Hóli í Fljótum, og
hefur hún reynzt Adolf tryggur
förunautur gegnum árin, og stutt
hann dyggilega í oft erfiðu starfi.
Þar sem Adolf hefur mikið þurft
að ferðast i sínu starfi, þá hefur
Stefanía lagt það á sig að ferðast
með honum, Adolf til mikillar
ánægju og styrks. Þeim hefur
ekki orðið barna áuðið, en son átti
Stefanía áður er Adolf gekk i
föður stað.
Nú þegar Adolf er kvaddur að
leiðarlokum með þakklæti fyrir
ánægjuleg kynni og ógleymanlegt
samstarf, þá verða víða eyður sem
vandfylltar verða.
Eg og fjölskylda mín sendum
þér Stebba mín innilegar
samúðarkveðjur og biðjum Guð
að biessa þig og veita þér styrk i
sorg þinni.
Helgi Rafn Traustason.
Kveðja:
Margrét Erla
Kristjánsdóttir
Fædd 23. desember 1946.
Dáinn 14. janúar 1976.
Nú þegar Margrét Erla er
horfin sjónum okkar aðeins 29
ára gömul, þá vaknar sú spurning
hvað sá sem öllu ræður meinar
með þessu. Ég held að okkur sem
lifum á þessari jörð sé öllum
ætlað visst hlutverk. En þegar
ung 3 barna móðir er kvödd á
brott frá þrem litlum börnum og
eiginmanni á svo sviplegan hátt
virðist okkur erfitt, að skilja lifið.
Þegar ég tók mér penna i hönd
til þess að skrifa, þessar fáu línur
til að þakka Erlu samveruna þvi
ég átti henni og hennar manni
mikið að þakka því oft kom ég á
heimili þeirra þegar illa stóð á
fyrir mér i mínum veikleika. Þá
var alltaf tekið vel á móti mér og
reynt að gera það besta úr öllu
því. Erla var einstakt góðmenni,
hlý og kát, og vildi allt gera fyrir
þá sem áttu erfitt oft umfram,
getu sína. Þannig held ég að Erlu
sé best líst í fáum orðum. Enda
veit ég að ekki vildi hún að ég
færi að oflofa hana á nokkurn
hátt. Þess vegna bið ég algóðan
guð og þau sem á undan eru
gengin að taka á móti henni og
vefja hana örmum sínum því ég
trúi því að hér séu ekki endalok.
Nú verður meðr hugsað að
Torfufelli 27, þar sem eftir situr
eiginmaður og þrjú börn. Megi
+
Við þökkum af alhug þá miklu vináttu og samúð sem okkur var sýnd
við andlát og útför
ARNÓRS GUÐNA KRISTINSSONAR
Sigrún Ólafsdóttir,
börn, tengdabörn
og ba.nabörn
algoður guð varðveita þau og
styrkja í þeirra miklu sorg. Mig
langar að gera orð Guðbrands að
mínum, þegar hann sagði mér lát
Erlu en hún lést á Borgarspítalan-
um þar sem ég þá lá: „Við eigum
þó alltaf góða minningu sem von-
andi aldrei gleymist." Og það er
ekki litill styrkur fyrir foreldra
og systur Erlu að hafa eignast
slfkan tengdason. Eg sendi minni
elskulegu systur, mági og frænku
minar innilgustu samúðarkveðjur
og bið ég þess að alfaðir himn-
anna huggi þau og styrki því að
sagt er að þeir sem Guðirnir elska
deyi ungir.
Blessuð sé minning hennar.
H.S.
+ Þökkum hlýhug og samúð vegna fráfalls
SVEINS HALLDÓRSSONAR
fyrrverandi skólastjóra
og virðingu sýnda minningu hans.
Hulda Sveinsdóttir
Pálmi Sveinsson, GuSlaug Magnúsdóttir,
Kris.fn Sveinsdóttir. Emil GuSmundsson,
Haukur Sveinsson Hulda GuSjónsdóttir,
Gylfi GuSmundsson, og barnabörn GuSrún Jónsdóttir.
Afmælis-
. °?
minning-
argreinar
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og rainningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á f mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera f sendibréfsformi eða
bundnu njáli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
lfnubili.