Morgunblaðið - 11.02.1976, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. FEBRUAR 1976
25
VEL-VAKAINJIDI
tVelvakandi svarar I síma 10-100
kl. 14—1 5, frá mánudegi til föstu-t
dags.
0 Skíðaiðkanir
eða
brennivínsþamb
„Nokkrir sklðamenn"
skrifa:
Við sem höfum ánægju að þvi
að nota frístundir til þess að
skreppa til fjalla, njóta útilífs og
hins óviðjafnanlega góða lofts,
hljótum að gleðjast yfir því átaki,
sem nú hefur verið gert á
Bláfjallasvæðinu og hinu gamla
skíðasvæði í Hveradölum.
Það var sannarlega tími til þess
kominn að Reykvíkingar gerðu þá
uppgötvun að hvitu flekkirnir,
sem blasa við augum fram eftir
öllu vori í Bláfjöllum úr austur-
gluggum húsa þeirra, væri snjór,
skíðasnjór, hin dýrðlegasti vett-
vangur fyrir þá sem skiðaiþrótt-
inni unna. Hér er rétt að nota
tækifærið og færa þakkir þeim
ágætu hjónum Ásgeiri Eyjólfs-
syni skíðakappa og frú hans fyrir
árvakurt starf þeirra við skíða-
lyftur Reykjavíkurborgar á þessu
svæði. En fleira þarf til ef duga
skal; biðraðir helganna við skiða-
lyfturnar benda ótvirætt á þörf
fyrir miklu fleiri lyftur og auka
þarf kennslu fyrir byrjendur. En
því er þessi grein alveg sérstak-
lega skrifuð að ætlunin er að
vekja athygli á þeirri meinloku
sem gripið hefur skiðaráð Reykja-
víkur, eða þá sem með völd í
þessum efnum fara, og lýsir sér í
þvi að láta loka lyftunum á
laugardögum og sunnudögum,
jafnvel á föstudögum um 6 leytið
einmitt þegar flestir eru I frii.
Það er næstum átakanlegt að sjá
lyfturnar stöðvast, ljósin slökkt í
besta veðri, fjölda fólks hverfa á
braut og halda heim sem ella
mundi una sér miklu lengur við
hina hollu iþrótt.
Hver er tilgangur skfðaráðs-
manna með þessu? Má ekki keppa
við öldurhús, brennivfnsbari og
danshallir um tómstundagaman
fyrir unglinga? Vantar starfslið
til að halda lyftunum opnum? Það
er ótrúlegt að ekki megi leysa
slíkt vandamál, skipta svo vöktum
eða fá áhugamenn til þessara
starfa fyrir litla þóknun. Það er
einkum Hveradalasvæðið, sem
þyrfti að halda opnú öll kvöld
vikunnar, og alveg sérstaklega
um helgar, þegar vel viðrar og
snjór er nægur. Þangað er örugg-
ur vegur, þar er góð lýsing og
vinalegur veitingastaður; sem
sagt, það sem þarf til þess að laða
unglingana og kannski þá eldri
líka frá miklu óhollari
skemmtunum.
Að hverju ertu að leita?
— Þú vissir ég kæmi. Þegar þú
hringdir til mfn I gærkvöldi og
sagðir að Parsons myndi ekki
vera heima um þetta levti
vissirðu...
Þeir heyrðu að hún gekk um
stofuna og Burden sá fyrir sé
fvrirlitningarsvipinn á andliti
hennar þegar hún skoðaði sig um.
Gleðilaus hlátur hennar kom eins
og skrattinn úr sauðarleggnum.
— Hefurðu á ævi þinni komið I
svona viðurstyggilegt hús? Hugsa
sér að hún skuli virkilega hafa
búið hér. Hún Meg litla God-
frey...
Svo missti hann alla stjórn á
sér, gleymdi allri varfærni og
hrópaði hátt:
— Ég hataði hana! Það veit trúa
mín, Helen, að ég hataði hana. Ég
hef aldrei séð hana, en það var
hún sem gerði lif mitt að þvf vfti
sem það hefur alltaf verið.
Wexford ályktaði eftir hljóðun-
um að Quadrant hallaði sér upp
að skenknum f borðstofunni og
nú var aðeins veggurinn á milli
þeirra.
— Ég óskaði henni ekki dauða,
en ég er fegínn að hún skuli vera
dauð, það segi ég satt.
— Ástin mfn!
- ~ ------------------------ -----
0 Markmiðið eitt
og hið sama
Þetta var bréf nokkurra
skiðamanna. Velvakanda skilst að
þetta sé einmitt markmið sveitar-
félaganna, sem fyrir fáum árum
tóku sig saman um að koma upp
fólkvangi i Bláfjöllum og hafa
verið að koma þar upp skiða-
aðstöðu fyrir almenning. Tvær
stórar lyftur eru komnar á vegum
þeirra í brekkurnar og stefnt að
því að fá þá þriðju svo komast
megi alla leið upp á Hákoll.
Nýlega var komið þarna fyrir
nýrri togbraut fyrir börn, sem
byrjendur geta lika notfært sér.
Þetta kemur ekki allt i einu og i
ár er áformað að fá góðan snjó-
troðara, sem flestir telja brýnasta
þörf fyrir nú. M.a. skrifuðu um
400 manns, sem stóðu i biðröðinni
við lyfturnar tvær dagstundir í
vor, undir beiðni til Reykjavíkur-
borgar um að fá slikan troðara og
voru þær beiðnir lagðar fram á
borgarstjórnarfundi nýlega,
þegar þetta var endanlega sam-
þykkt. Þetta er öflugt tæki, svipað
því sem Akureyringar nota nú í
Hlíðarfjalli, sem þjappar brekk-
urnar og á bæði að veita meira
öryggi og eins að halda snjónum
lengur í skiðabrekkunum, þar
sem þjappaður snjór fýkur síður
burtu og bráðnar seinna, þegar
fer að vora. En fyrst og fremst er
þetta öryggistæki, þvi hætt er við
slysum þegar skíðamenn eru
hættir að troða brekkurnar á leið
sinni upp, og renna sér niður i
lausasnjó eða i ójöfnum skara,
þar sem holur og hólar hafa
myndazt og frosið yfir siðar.
Fleiri lyftur munu vafalaust
koma í kjölfarið, þó troðarinn sé
látinn ganga fyrir i ár.
Vegurinn inn í Bláfjöllin var
lagfræður á tveimur stöðum i
sumar og borið ofan i hann en i
framtíðinni þarf að byggja hann
upp, svo hægt sé að komast inn
eftir jafnvel þótt mikill snjór sé,
einsog í vetur. Fyrr i vetur kom
annar skiðaunnandi að máli við
Velvakanda og var þakklátur fyr-
ir að vegurinn væri ekki opnaður
I mesta skammdeginu og hriðar-
veðrum, því hann taldi það
ábyrgðarhluta að láta fólk fara
inn eftir á slikum dögum á eins
illa búnum bilum og þangað
streyma, hvenær sem opið er. Is-
lenzk vetrarhríð skellur mjög
fljótt yfir, og I mesta skammdeg-
inu er erfitt að tryggja að fólk
komist til baka, ef versnar. Innfrá
hefur Reykjavikurborg komið
upp húsi til skjóls, og fyrir nauð-
synlega snyrtiaðstöðu, en það er
enn ekki fullnægjandi ef hundr-
uð manna eða þúsundir teppast i
aftakaveðri.
En nú, þegar dag fer að lengja,
víkur þessu svolitið öðruvisi við.
Enda eru skiðasvæðin í Bláfjöll-
um og Hveradölum flóðlýst á
kvöldin og .reynt að halda vegin-
um þangað opnttm með ýtum og
snjóblásurum,. Stefnt er að því að
hafa lyftur i gangÞ Jtl. 1--9 á
mánudögum, miðvikudögum og
föstudögum, en á þriðjudögum og
fimmtudögum kl. 1—10 og um
helgar frá 10 á morgnana og til 6 á
kvöldin.
Sýnist því markmiðið hjá öllum
það sama, að stuðla að því að fólk
stundi fremur skíðaiðkanir en
brennivinsþamb.Velvakanda þyk-
ir þó þéttbýlisfólk nota lítið þenn-
an einstæða snjóavetur til að fara
á skiði í Ártúnsbrekkuna eða
ganga um á útivistarsvæðum og
götum. Stökumaður hefur þó
gengið á skíðum i vinnuna, en
þeir eru fáir. Það er ótrúlega-
hressandi, þegar tækifæri er til.
HÖGNI HREKKVÍSI
Sveinbjörn Jónsson
forstjóri áttrœður
Kveðja frá
Landssambandi iðnaðarmanna.
I dag, þegar Sveinbjörn Jóns-
son er áttræður, leitar hugur til
baka. Landssamband iðnaðar-
manna rekur upphaf sitt til þessa
manns og hefur margt að þakka
og minnast.
Aðdragandinn að stofnun
Landssambandsins er iðnaðarlög-
gjöfin og stofnun og starfssvið
iðnráða sem fengu það hlutverk
að fylgjast með að lögunum væri
framfylgt. I ljós kom að hér vildi
verða nokkurt misræmi á og
nauðsyn á að samræma starfssvið-
ið. A þetta bendir Sveinbjörn i
bréfi að norðan, en þá er hann
formaður Iðnaðarmannafélags
Akureyrar. Bréf þetta verður til
þess að boðað er til fundar og
Landssamband iðnaðarmanna er
stofnað. Engum sem þekkir til
Sveinbjarnar kemur það á óvart,
þó rekja rnegi slík spor til hans.
Hann varð snemma mikill áhuga-
maður um félagsmál og einstak-
lega viðsýnn gáfumaður, sem leit-
aði víða fanga og sá möguleika,
þar sem aðrir komu ekki auga á
þá. Þegar Sveinbjörn lagði leið
sina til annarra landa í sambandi
við starfsemi sina, gerði hann sér
far um að hitta forystumenn á
sviði iðnaðar og iðnfræðslu og
aflaði sér og sambandinu mikillar
þekkingar á þessum sviðum.
Hann hefur alla tíð, allt til þessa
dags, verið leitandinn að því sem
mætti bæta og efla íslenskan
iðnað. Og vissulega hefur honum
orðið ágengt, sjálfsagt ekki jafn
mikið og hann hefði kosið, en víða
liggja sporin hans og bera vitni
um góðan hug og þekkingu.
Sveinbjörn varð fyrsti starfs-
maðui* Landssambandsins, hann
var einnig ritstjóri Tímaritsins og
átti sæti í stjórn um áratug. Á
flestöllum Iðnþingum hefur hann
verið og ávallt hinn viðsýnasti í
afgreiðslu mála, sjáandi lengraog
viðar en aðrir, mikill baráttu-
maður þess að allir iðnaðarmenn
þekktu vel sitt starfssvið og virtu
þekkingu sina. Eins og hann
sjálfur hefur komist að orði, að ef
hann ætti þess kost að vinna að
ennþá meiri samstarfsanda fyrir
menningu og menntun iðnaðar-
manna í landinu, þá yrði það hans
afmælisgjöf.
Landsamband iðnaðarmanna
sendir Sveinbirni hugheilar
heillaóskir á þessum tímamótum
og þakkar af alhug einlæga og
fórnfúsa baráttu drengskapar-
manns að velferð samferðamanna
og eflingu íslensks iðnaðar.
Sigurður Kristinsson.
Sjóbúðir með
glæsibrag
á Ólafsvík
Ölafsvik 9. feb.
GÆFTIR hafa verið sæmilegar að
undanförnu, en afli bátanna
tregur, nema hvað linubátar
fengu góðan afla síðustu viku.
Afli netabátanna hefur aftur á
móti verið mjög rýr. Mjög góð
aðstaða er hér fyrir aðkomu-
sjómenn. Sjóbúðir h.f. hafa nú
opnað matsölu í húsnæði sínu. Er
nú allt á einni hæð, tveggja
manna herbergi, setustofa með
sjónvarpi og útvarpi, svo og mötu-
neyti sem er mjög fullkomið að
búnaði og geta um 100 manns
matazt samtímis. Má því segja að
aðbúnaður sjómanna hér sé með
því bezta sem gerist.
— Helgi.
Aðalfundur
Sjálfstæðisfélags
Olafsvíkur
Ölafsvík 9. feb.
Aðalfundur Sjálfstæðisfélags
Ölafsvíkur og nágrennis var hald-
inn 8. þ.m. i húsnæði Sjóbúða. 10
nýir félagar gengu í félagið á ár-
inu. Friðjón Þórðarson alþingis-
maður var gestur fundarins og
flutti ræðu og svaraði fjölmörgum
fyrirspurnum. Formaður var end-
urkosinn Kristján Bjarnason
stýrimaður. Aðrir í stjórn eru Jón
St. Rafnsson, Snorri Böðvarsson,
Þráinn Þorvaldsson og Kristófer
Þorleifsson.— Helgi
AUCLÝSINGASÍMINN ER:
22480
JWorounblflbíÖ