Morgunblaðið - 11.12.1976, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 1976
21
„...Kallaðu mig
heldur mynd-
gerðarmann...”
r
Rætt við Olaf Jóhannesson,
en sýningu hans á
Loftinu lýkur í dag
Ein myndanna f Ijóðabókinni.
,JEF ég ætti sjálfur að meta
þessar myndir f listasögulegu
samhengi, fslenzku, þá met ég
þær ekki mjög hátt — en held-
ur ekki mjög lágt. A erlendan
mælikvarða?, tja — ætli þær
standi ekki einhvers staðar úti
I horni?“ ólafur Jóhannesson
situr f stofunni heima hjá sér
og horfir f kring um sig — á
málverk, á veggskreytingu, á
teikningarnar, á teppi, sem
hann teiknaði munstrið f. Á
skrifborðinu stendur mynd af
málverki frá miðöldum.
„Ég hef lært mest af gömlu
meisturunum. Að teikna og
mála hefur alltaf verið mitt
helzta áhugamál — allt frá þvf
ég man fyrst eftir mér. Sem
strákur lá ég f bókum mað
myndum og stúderaði þær, t.d.
gerði ég þessa eftirmynd af
málverki eftir Velasques. Það
er þessi tækni, sem gömul list
býr yfir, sem ég er hrifnastur
af og hef mest gaman af að nota
sjálfur. Ég er mjög hrifinn t.d.
af DUrer. Nútfmamálverk fara
alveg fram hjá mér, ég held að
allt of margir fari út í abstrakt-
list bara til að þóknast öðru eða
öðrum.“
Ólafur Jóhannesson er frá
Norðfirði, hann fæddist á Nes-
kaupstað árið 1948 en fór 17 ára
suður til Reykjavíkur. Varð
stúdent 1973 og stundar nú
nám f ensku og bókmenntum
við Háskóla Islands. Hann var í
eitt sinn f Myndlistarskólanum
við Freyjugötu og f einkatímum
hjá málurum, en hefur annars
hlotið sína myndmennt upp á
sinar eigin spýtur. „Nei, ekkert
af nútímamálurum. Mér finnst
ég ekkert geta lært af þeim
nema helzt surrealistum og
amerískum superrealistum."
Næsta vetur ætlar hann í
listasögunám erlendis. — „ekki
sízt til að komast þar á söfn.“
Hann sýnir nú á Loftinu við
Skólavörðustíg, hárffnar teikn-
ingar gerðar með arkitekta-
Ulaiur Jóhannesson myndgerðarmaður.
penna eða tússi. „Ég var fjóra
mánuði heima á Neskaupstað í
sumar við að vinna að
myndunum á sýningunni —
gerði alls ekkert annað á
meðan, þetta er mikil ná-
kvæmnisvinna. Menningar-
nefnd Neskaupsstaðar hefur
boðið mér að koma með sýning-
una austur."
„Það er mikið um symbol og
þess háttar í mfnum myndum,
sem ég nota til að koma skoðun
til skila. Þetta eru lúmsk smá-
atriði, sem mætti segja frá, það
er ekki víst fólk átti sig á þessu,
á þessari mynd er t.d. Jesús
Kristur á inniskóm, svona til að
færa hann svolitið niður á jörð-
ina. Hér er mynd sem heitir
Vinur alþýðunnar. 1 henni gera
smáatriðin ádeiluna. Smáatrið-
in eru úr heimildum, sem ég
viðaði að mér um Lenin — í
bókinni á borðinu er aldlits-
mynd af honum á hvolfi.
Klukkan á myndinni er 20.15,
en þá gekk Lenin síðast út úr
vinnustofu sinni og ég læt
klukkuna standa f stað. Á borð-
inu eru blóm í vasa, stilkarnir
eru gaddavír. Pennin er alveg
eins og penni Lenins mun hafa
verið... er það ekki eitthvað
svona sem fólk hefur gaman
af?“
Myndir Ölafs voru nýlega
valdar til skreytinga við ljóð,
sem gefin voru út í Noregi. Var
þar um að ræða safn ljóða eftir
23 islenzk nútfmaskáld valin af
Ivar Eskeland. Ólafur á þrjár
myndskreytingar i bókinni.
„Já, það tekur dálftinn tíma
að hugsa um mynd með ljóði.
Ég les ljóðið vandlega og melti
það vel og lengi, les úr þvf
hugmyndir og rissa niður mín-
ar hugmyndir um hugmyndir
ljóðsins, oft klippi ég þær
myndir í búta og raða saman
upp á nýtt, þá vill oftlega koma
alveg ný mynd.“
— Hvað tekur við? „Ég hef
ekki hugsað mér að gera list að
lífsstarfi — eiginlega er mér
alls ekki um að vera kallalur
listamaður — kallaðu mig frek-
ar myndgerðarmann...“
-Vegna mikillar aðsóknar hef-
ur sýning Ólafs verið fram-
lengd en sfðasti dagur hennar
er f dag, er opið frá 9 til 6.
BYGGINGARNEFND
Reykjavfkurborgar sam-
þykkti f fyrradag teikn-
ingu Gunnars Hanssonar
að byggingu, sem rísa á á
Hlemmi, og koma á í stað
biðskýlisins, sem þar er
nú, en áður hafði borgar-
ráð samþykkt að veita fé
til 'byggingar hússins á
er ætlaður til verzlunarrekst-
urs, en hvernig hann skiptist á
eftir að koma f ljós, sagði Eirík-
ur.
Skipuð hefur verið nefnd,
sem hefur umsjón með bygg-
ingarframkvæmdum, og er
Sveinn Björnsson verkfræðing-
ur formaður hennar, en við
Þórður Þorbjarnarson borgar-
Nýja áningarhúsið á
Hlemmi tilbúið á næsta ári
næsta ári. Er að þvf
stefnt, að útboðsgögn
verði tilbúin fyrir 1.
marz næstkomandi,
þannig að framkvæmdir
geti hafizt um leið og
frost er farið úr jörðu I
vor, en gert er ráð fyrir
þvf, að húsið verði tekið í
notkun fyrir árslok 1977.
Morgunblaðið ræddi við
Eirfk Ásgeirsson forstjóra SVR
i gær og spurði um starfsemina,
sem fram ætti að fara í hinu
nýja húsi:
— Þetta er gamall draumur,
sem nú loks er að verða að
veruleika. Við höfum lengi haft
áhuga á þvf að geta búið betur
að farþegum og starfsemi
strætisvagnanna á Hlemmi en
verið hefur, og teikningin gerir
ráð fyrir þvf að þarna rísi nokk-
urs konar vin, sem ekki þjónar
þeim tilgangi einum að skýla
fólki fyrir veðri og vindum,
heldur á einnig að vera ánægju-
legur staður, þar sem starfrækt
verður ýmiss konar þjónusta.
Útveggir hússins verða að
mestu úr gleri og gluggar eru á
þaki, þannig að ljósið kemur
Rætt við
Eirík
r
Asgeirsson
forstjóra SVR
bæði að ofan og frá hlið. Þarna
verður mikið um gróður, en
þegar dagsbirtu nýtur ekki við
verður notuð sérstök raflýsing,
þannig að gróðurinn þrffist all-
an ársins hring. Umhverfis
húsið verða gangstéttir með
varmalögnum, — líkt og reynt
hefur verið í Austurstræti.
Lfka er áætlað að nota hita-
veituvatnið við ræktunina inn-
an húss, þannig að segja má að
húsið og umhverfi þess verði
táknrænt fyrir okkar dýrmætu
orkulind, heitavatnið.
— Hv-ers konar þjónusta
verður i húsinu.?
— Á teikningunni er ráð
fyrir því gert, að rúm sé fyrir
sex verzlanir, en þær gætu
verið fleiri eða færri. Það fer
eftir þvf hversu miklu rými
hver kaupmaður þarf á að
halda. Ákveðinn hluti hússins
verkfræðingur erum einnig f
nefndinni.
Aætlað er að húsið kosti full-
búið 47,7 milljónir, og er gert
ráð fyrir þvf að tekjur af at-
vinnurekstri þar getí staðið
straum af byggingunni á sex
ára tímabili.
— Það er skoðun min, að
þessi bygging eigi eftir að
sanna það, að hér er stefnt í
rétta átt, þannig að svipaðar
byggingar eigi eftir að rísa á
Lækjartorgi og vfðar i framtíð-
inni, sagAi Eirikur Ásgeirsson
að lokum.