Morgunblaðið - 13.01.1977, Síða 11

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. JANUAR 1977
11
Farið inn á málverkið i sam-
ræðum.
„Þú hefur viðað að þér
þekkingu í myndlist og tækni-
kunnáttu af skóla I Englandi —
finnst þér ekki á stundum
kunnáttan skyggja á einlægni?"
„Nei, einlægnin er númer eitt.“
„Þú ert sérhæfður í leiktjalda-
málun — hefur slikt ekki áhrif á
þig sem listmálara?"
„Vissulega — leiktjöldin eru
mér alltaf einlægur hlutur og ég
Kvædi
til konu
minnar
Samtal viö Sigfús Halldórsson
listamann, sem hefur málverka-
sýningu að Kjarvalsstööum
„Það er ekkert annað en það, að
guð hefur gefið mér heilsu. . .“
Hann þegir og svo segir hann:
„E.t.v. svolítið meira en heilsu
— karakter á þann hátt, að mér
þykir vænt um mina kúnst."
Nú spilaði Sigfús Litlu fluguna
og tíkin hans Pattý (af Ólafsvalla-
kyni) virtist vera i takt, sex vetra
stelpa sem er yndi allra á
heimilinu.
„Þú skiptir þér milli margra
verkefna, margra starfa, Sigfús
þú kennir uppundir fjörutiu tima
á viku, þú málar og semur lög, svo
að eitthvað sé talið — ertu -viss
um að þetta taki ekki i — ég á við
fyrir listamann?"
„Ég segi hikstalaust já. Ég er
Reykvíkingur í húð og hár en það
væri e.t.v., æskilegra að maður
gæti unnið meira að þeim
verkefnum, sem skipta mann
máli.“
hef gert það að markmiði „in a
way“.
„Hvað lærðirðu i London?“
„Hjá rússneskum málara,
Poulunin. Svo fór ég i list-
málningu hjá spænskum málara.
Auk þess fékk ég tilsögn i
„composition" í málverki í
University of London."
„Þú komst inn á einlægni I því
sem þú ert að gera — hvað
meintir þú, kæri vinur?“
„Einlægni mín liggur i því, að
hún er bæði í mjúsík og i málara-
list. Sjáðu til, að allar minar
myndir og hitt eru gerðar í
einlægni.1'
Hann sezt aftur niður við
flygelinn og segir:
„Ég ætla spila lag, sem er
algerlega nýtt, „Kvæðið til
konunnar minnar", sem er sarnið
við ljóð Jóns frá Ljárskógum."
Hann spilaði lagið.
stgr.
— Þá fer nú loksins að komast
skriður á dómsmálin með rann-
sóknarlögreglu ríkisins, flumbr-
aði hann útúr sér um leið og káss-
an hafnaði á borðinu fyrir framan
hann.
— Ég geri lítið að þvi að lesa
sakamálasögur, svaraði ég. Hins-
vegar er ég búin að lesa Púnt
púnt kommu strik þrisvar í strik-
lotu samkvæmt dagskipan menn-
Ingarvita og Ólaf eymíngjann í
Oddhóii (áður i Klúbbnum eða
einhvursstaðar á þeim slóðum)
samkvæmt auglýsingum i Sjón-
varpinu og viðar.
— Auðvitað var sjálfsagt að
sleppa Gvuðbjarti Pálssyni bif-
reiðarstjóra og þó fyrr hefði ver-
ið, mælti Sjonni af alvöruþunga
uppúr kássunni. Það verður að
sjálfsögðu rikislögregla rann-
sóknar, hérna, sko, sem tekur að
sér aó halda uppi réttarriki á Is-
landi en hvorki Kristján né Hauk-
ur eða hvaða nöfnum sem þeir
nefnast þessir suðurnesjamenn.
— Ég hef laungum verið þeirr-
ar skoðunar að menníng hafi fyrst
hafist á Suðurnesjum með Gvuð-
bergi úr Grindavíkinni og Hunda-
byltingunni. Sem að sjálfsögðu er
öllu menníngarlegri en aðrar og
minni byltingar einsog tilað-
mynda þær í Rússlandi og Kina.
— Ég tel að alþýðudómsstólar
eigi aungvan rétt á sér. Á hinn
bóginni tel ég til fyrirmyndar að
leiða kvennfólk í prósessiu fram
fyrir lögspekinga og aðra saka-
menn einsog gert var i Keflavík-
inni á dögonum.
— Ég fer ekki onaf því að
Hundabyltingin er góð. Hún er
sambærilegt verk við Undir
mánasigð og Þorgeir.
— Nú leggst einginn undir feld
framar. Heldur fleipra menn frá
ser allt vit. Og hafa aungvar sánn-
anir.
— Ég get sannað það að Hann
Halldór okkar (Kiljan meina ég)
hefur aldrei skifað vonda bók.
Aldrei. Og getur ekki skrifað
vonda bók. Allt sem drýpur úr
penna hans er snilld, góði minn.
— Ekki kann ég skil á dóms-
málaáhuga Skáldsins. En eitthvað
vöfðust þau nú fyrir honum
réttarhöldin frægu i Sofét, ósæll-
ar minníngar. O nú hef ég ekki
lyst á meiru. Blessi þig, venur,
mælti Sjonni og sveif á braut.
Rætt viÖ fonnenn sjalfsta>ðisfélaganna i Regkjavík
„Áhrif kvenna í þjóðlífinu
aukast ekki nema þær efli
stjórnmálasamtök sín”
HVÖT, félag sjálfstæðiskvenna,
berst fyrir þjóðlegri og viðsýnni
framfarastefnu i þjóðmálum.
Félagið grundvallar stefnu sina á
frelsi og sjálfstæði þjóðarinnar,
einstaklingsfrelsi, séreignaskipu-
lagi og jafnrétti allra þjóðfélags-
þegna ekki aðeins að lögum held-
ur og i raun. Hvöt leggur áherzlu
á aukna þátttöku kvenna i stjórn-
málum og ákvarðanatöku innan
þjóðfélagsins. Þessi mikilvægu
stefnuskráratriði Hvatar hljóta að
höfða til allra islenzkra kvenna,
og til þess að þau verði ávallt I
heiðri höfð þurfa konur, sem að-
hyllast þau, að slá skjaldborg um
þessi mikilvægu atriði, er tiltölu-
lega litill hluti mannkyns á kost á
að njóta.
Á þessa leið fórust Jónínu Þor-
finnsdóttur, formanni Hvatar,
félags sjálfstæðiskvenna í Reykja-
vík, orð, er við ræddum við hana
um starfsemi og stefnu Hvatar.
— Við vitum, hve geysilega
margir aðhyllast þessi
stefnuskráratriði, er nefnd voru
hér að framan. Það verður ekki
vefengt. Tölur I úrslitum kosn-
inga, bæði i borgarstjórn og til
Alþingis, eru þar til vitnis. En við
þurfum að gera betur til þess, að
meirihluti þjóðarinnar sé okkur
samferða og það gerum við bezt
með þvi að skipa okkur i sveit
sjálfstæðiskvenna, sem innan
Rætt við Jónínu
Þorfinnsdóttur,
formann Hvatar

i
sinna vébanda telur nú um þús-
und konur, og með þvi að sýna
þeim, sem ekki aðhyllast sömu
stjórnmálaskoðanir og við, svart á
hvitu, hve fjölmennar við erum.
— Það kemur oft ekki nógu
glöggt fram hve fjölmennur sá
hópur er, sem aðhyllist þær skoð-
anir frelsis og lýðræðis, sem Sjálf-
stæðisflokkurinn berst fyrir.
Margir, sem þessar skoðanir
aðhyllast, telja sig ekki þurfa að
láta til sín taka i þjóðmálabar-
áttunni, og þess vegna virðast fá-
mennir, en háværir hópar and-
stæðinga okkar oft fjölmennari
en þeir eru. En það er auðvelda
ara að glata fengnu frelsi en varð-
veita það, og þvi aðeins getur
flokkur okkar staðið vörð um hug-
sjónir sinar, að allir þeir, sem
þeim unna, komi til liðs við hann.
— Áhrif kvenna i islenzku þjóð-
lífi munu þvi aðeins aukast, að
þær efli stjórnmálasamtök sin og
sýni hvers þær eru megnugar á
öllum sviðum þjóðlifsins ekki sið-
ur i stjórnmálum en á öðrum vett-
vangi. Það er hverri konu hollt að
takast á við vandasöm verkefni og
eignast í félagsstarfi vini og sam-
herja. Eignast með þeim
ógleymanlegar baráttu- og gleði-
stundir. Með slíkri þátttöku, sagði
Jónína að lokum, þroska konur
hæfileika sina og styðja framgang
þeirra hugsjóna, að hver einstak-
lingur, hver sem staða hans er og
aðstaða, hafi frelsi til þess að
njóta hæfileika sinna og þroska
þá til góðs fyrir samfélagið.
GREIDENDUR
vinsamlega veitið eftirfarandi
erindi athygli:
Frestur til aö skila launamiöum
rennur út þann 19. janúar.
Þaó eru tilmæli embættisins til
yöar, aö þér ritiö allar upplýsingar
rétt og greinilega á miöana og
vandið frágang þeirra. Meö því
stuöliö þér aö hagkvæmni í opin-
berum rekstri og firriö yöur
óþarfa tímaeyðslu.
RÍKISSKATTSTJÓRI