Morgunblaðið - 16.03.1977, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. MARZ 1977
MORöJKf-
MFtlNU

Hvað þjáir yður, maður minn?

Eg fór fyrst f smfðatfma!
Svona fyrsta daginn f nýrri
vinnu vildi ég biðja yður um að
koma spjafdskránni okkar f
lag!
Um stjómmál
á Islandi
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
ÞEGAR illa gengur f tvfmenn-
ingskeppni þykir vissum hópi
spiiara rétt að tefla á tæpasta vað
og reyna með þvf að ná til baka
töpuðum stigum. Þetta beppnast
stundum og spilið f dag er eitt af
þeim tilfellum.
Gjafari vestur, allir utan.
Norður
S. 9872
II. K842
T. ÁKG2
L. A
Vestur Austur
S. 65 S. 103
II. 10 II. AG753
T. D10985 T. 763
L. D10752 L. 964
Suður
S. AKDG4
II. 1)96
T. 4
L. KG83
í fjölmennri tvímennings-
keppni spiluðu flest pörin 6 spaða
í suður. Ut kom hjarta á ásinn og
aftur hjarta, einn niður. En einn
spilarinn i suður varð sagnhafi í 6
gröndum.
Vestur spilaði út spaða, sem
sagnhafi tók heima og spilaði
hjartasexu á kónginn. Austur tók
með ásnum og spilaði laufaníu.
Asinn tók þann slaginn og stuttu
seinna hafði sagnhafi náð fram
þessari stöðu:
COSPER. 7iíi
Hefði ég byrjað síbrotaferil minn fyrr, væri ég laus
núna!
„Frá mínum bæjardyrum séð
eru það kommúnistar í Alþýðu-
sambandinu sem stjórna í dag
með verkfallshótunum, ef ekki er
farið að þeirra kröfum. Þó að
ríkisstjórnin sé með sterkan
meirihluta á Alþingi þá virðist
hún ekki þora að beita valdinu
vegna hótunar kommúnista í
A.S.Í. Til dæmis vil ég minna
þjóðina á hvað gerðist 3 dögum
eftir að þessi ríkisstjórn tók við
völdum — jú, miðstjón A.S.t. var
kölluð saman í skyndi og
samþykkti að skrifa öllum stéttar-
félögunum úti á landi og skipa
þeim að segja tafarlaust upp
öllum kjarasamningum við at-
vinnurekendur, svo að hægt yrði
að skipa ríkisstjórninni fyrir
verkum — með verkföllum ef
ekkert annað dygði. Ef þetta er
ekki að nota alþýðu landsins tal
pólitísks framdráttar þá er ég illa
svikinn. Nákvæmlega það sama er
að gerast núna, ef atvinnu-
rekendur og ríkisstjórnin vilja
ekki semja, eins og við viljum, þá
höfum við völdin og við lýsum
bara yfir verkfalli og neyðum
ríkisstjórnina og atvinnu-
rekendur til að semja á þeim
grundvelli sem við viljum — við
förum einir með rétt mál.
Ég vil að hlutlausir hag-
fræðingar reikni út hvað er hægt
að miðla miklu til lægstlaunuðu
stéttanna og ef það verður álitið
að það eigi að lækka launin hjá
þeim sem hafa há laun samanbor-
ið við lægstlaunaða þá á að gera
það.
Björn Jónsson, forseti A.S.I.,
heldur því fram að íslenzkar
launastéttir séu þær lægst laun-
uðu á Norðurlöndum og víðar. Nú
vil ég hvetja hann til að birta
staðfesta skýslu frá öllum
Norðurlöndunum um kjör allra
launastétta þar og skatta og
fríðindi meðtalin, reiknað út á
réttu gengi árið 1976 og það sem
af er 1977. Þar til sú skýrsla er
birt álít ég þetta pólitískt áróðurs-
bragð. Ég vil líka benda íslenzkri
álþýðu á að vegna þess hve þjóðin
er ung og fámenn getum við ekki
krafizt eins hárra launa og
mikilla lífsþæginda og launa-
stéttir á Norðurlöndum. Við
skulum minnast þess að fyrir
rúmlega 52 árum var íslenzka
krónan aðeins hærri en sú norska,
mjög lík að minnsta kosti, að mig
minnir, en hver er mismunurinn í
dag? Ég vil einnig spyrja Björn
Jónsson hvað hann meinar með
velferðarríki, er það ríki sem
rambar á barmi gjaldþrots? Væri
ég kallaður ríkur maður ef ég
framfleytti mér og mínum á
víxlum og veitti afkomendum
mínum meira en ég aflaði, tæki
hærri og fleiri víxla til að borga
vexti og afborganir af gömlum
víxlum, væri ég þá ríkur maður?
Af hverju má vinnandi maður
ekki ráða því sjálfur hvort hann
vinnur meira en dagvinnu, engin
á að vera þvingaður til að vinna
meira en dagvinnu, það á bara að
spyrja hvort hann vilji vinna eða
ekki. Ég álít það meiri skerðingu
á einstaklingsfrelsi en að honum
sé bannað að hella ofan í sig
áfengi og eitri, það á að vera
frjálst hverjum og einum að
ákveða hvað hann vinnur lengi.
Flest verkföll á Islandi eru
hápóliísk, meðan viðreisnar-
vinstristjórnin var við völd var
vinnufriður, á meðan hún var að
ausa peningum á báða bóga, rétt i
lok stjórnartímabilsins hennar
var smáverkfall til málamynda.
Hvað haldið þið að verkamanna-
kaupið væri á Islandi i dag og
íslenzka krónan há ef aldrei
Norður S. — H. 8 T. ÁKG2 L. —
Austur Vestur
S. — S. —
H.G7 II. —
T. 763 T. D1098
L. — L. D Suður S. 4 H. 9 T. 4 L. G8
Þegar sagnhafi tók nú síðasta
spaðasiaginn, og lét hjarta frá
blindum, var vestur eins og við
sjáum i óviðráðanlegri stöðu. Léti
hann laufdrottninguna yrði gos-
inn hæsta spil og tígulsvíningin
siðan tólfti slagurinn. í reynd lét
hann tígul en þá varð tvistur
blinds fríspil eftir að svíningin
gekk.
Austur gat forðað kastþröng-
inni með því að spila tígli en þá
gat hjartasvíning gefið tólfta slag-
inn.
ROSIR - KOSSAR - 0G DAUÐI
Framhaldssaga eftir Mariu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
56
ég held Ifka að hann hafi i
alvöru gerl tilraun... en hann
er svo ofboðslega feiminn og
hlédrægur ... þrúgaður af
minnimáttarkennd ... og hald-
inn alls konar grillum. Og það
liðu heilu vikurnar að við vor-
um hér saman daginn út og inn
og höfðum ekki orð að segja
hvort við annað. En næturnar
... þær voru verri .. Hann æsti
mig upp. en alltaf aðeins að
vissu marki .... svo gafst hann
upp ... hann gat ekki haidið
áfram.. . Hann gréf og ásakaði
sjálfan sig, en ég ... smám
saman varð ég miður min á
taugum, skjálfandi og ófull-
nægð andlega sem Ifkamlega og
það leið ekki á löngu unz við
höfðum eyðilagt hvort annað
eins rækilega og hægt er án
þess við hefðum í rauninni ætl-
að okkur það í byrjun. ..
Rödd hennar var niðurbæld
og tillitsiaus og það var mikíl
andstæða að hevra svo rólega
og yfirvegaða rödd Ghristers
segja:
—En hvers vegna f ósköp-
unum töluðu þið ekki við
lækni?
Hún sleppti krampakenndu
taki sfnu f gluggaf jöldunum og
sagði blæbrigðaiausri röddu:
—Ég vildi gjarnan sjá þann
sem hefði getað fengið Otto til
að fara til læknis .. út af þessu .
Daniel hefur að vfsu reynt að
tala við hann um málið, en
vitanlega kom ekkert úl úr þvf.
Það var Christer sem rauf
þögnina sem rfkti f nokkrar
mfnútur.
—Ég geri ráð fyrir að Jan
Axel hafi verið mjög ólfkur
bróður sfnum...
—Hvað... hvað meinarðu?
Hvernig veizt þú.. . ?
—Tja. Það er aðeins óljós
grunur. Hann bjó hér ekkju-
maður f sex ár og þú varst
ólukkuleg og vanrækt eigin-
kona og ...
—Eg elskaði hann, sagði hún
þverlega. —Eg var hamingju-
söm þann tfma. Hann veitti
mér allt sem ég hafðí þráð og
án þess að hika eða hugsa um
afleiðingarnar. Otto var f er-
þjónustu hluta af þessum tfma,
en þó að hann væri heima held
ég ekki hann hafi veitt neinu
athvgli. Ég hélt ég myndi missa
vitið þegar Jan Axel dó frá
mér. Við höfðum verið í Örebro
að kaupa ýmislegt og við höfð-
um átt indæla dag saman. Svo á
heimleiðinni slökkti hann
skyndilega á bílnum og seig
saman yfir stýrið. Ég veit ekki
hvernig ég fór að þvf að komast
til skóga. .. Og Daniel.. Og það
allra versta var þó .,. að ég gat
ekki leyft mér að sýna út f frá
hvernig mér leið. En samt gal
ég ekki komið eðlilega fram.
Eg fékk taugaáfall við jarðar-
förina, þegar ég sá kistuna og
allt þetta svartklædda fólk og
ég veit aðGabriella fékk ákveð-
inn grun um að ekki væri allt
eins og það ætti að vera. Og
auðvitað var það rétt til getið
hjá henni. Að syrgja mág sinn
svona ofsalega — það stóðst
náttúrlega alls ekki og var f
hæsta máta ónáttúrlegt. ..
Aftur varð þögn ... þögn
sem virtist ætla að verða vand-
ræðaleg. Christer reis upp á
réttu augnahliki og kvaddi.
—Ég er þér þakklátur fyrir
hversu hreinskilin þú hefur
verið og ég dáist að þér fyrir að
hafa haft styrk til að vera það.
En þegar við gengum yfir
vota grasflötina tautaði hann;
—Og samt... samt er ég viss
um að hún var að leyna mig
einhverju.
Ég hefði verið meira en fús
til að ræða bæði þetta mái og
ýmislegt fleira, en nú var
Gahriella komín frá saumakon-
unni og eins og venjulega tók
hún unnusta sinn traustataki,
svo fremi sem hægt var að
hugsa sér slíkt með Christer.
Ég hitti Christer ekki aftur
fyrr en við lögðum af stað til
námunnar.
Það voru Pia og Éinar sem
höfðu stungið upp á því að við
skvldum drepa þennan ömur-
lega eftirmiðdag og fara f nám-
una. Pia hafði hringt til Ottos
sem hafði fúslega lofað að sjá
um lyftu til að við kæmumst
niður, og allir á herragarð-
inum, að IVlinu og Éann.v