Morgunblaðið - 14.06.1977, Síða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JUNl 1977
Sigur isienzka landsliðs-
ins var fyllilega verðskuld-
aður í leiknum á laugar-
daginn og ég tel að sigur-
inn sem slíkur hafi verið
mun stærri heldur en sú
knattspyrna sem liðin
buðu upp á. írska liðið oili
mér verulegum vonbrigð-
um og mér fannst eftir-
tektarvert að írska liðið
skyldi tapa hér leik án þess
að íslendingar næðu topp-
Ieik. íslenzka liðið var
nokkuð frá sínu bezta og
leikuripn í heild knatt-
spyrnulega slakur. Ef mað-
ur t.d. yfirfer það að við
erum þarna með 5 atvinnu-
menn fslenzka, sem engir
áttu stóran dag. Þrátt fyrir
allt þetta þá náum við
sigri.
Ríkharður Jónsson fylgist með landsleiknum á laugardaginn.
Vörnin var nú eins og oftast
nær okkar sterka hlið, enda er
mest lagt upp úr vörninni, og það
er eins meö þennan leik og leiki
undanfarinna ára að vörnin er
númer eitt hjá landsliðinu. Ég tel
það rétt og er sammála þeirri leik-
aðferð að þvi leytinu að við erum
búnir að sanna það að við getum
varist átta þjóðum af hverjum tíu
meö þessari leikaðferð sem leikin
er núna, bteði hér og í öðrum
löndum. Vítateigurinn okkar
megin er fslenzkur, hinum megin
írskur. En þó við getum varist
hverjum átta þjóðum af tíu, þá
segir það ekki að við getum unnið
þessar átta þjóðir. Þessi leikað-
ferð hentar okkur ísiendingum
vel og ég er sammála því að hún
sé viðhöfð, en sóknarleikurinn er
að minu mati vanræktur og hefur
verið það lengi vel.
Við bjóðum ekki upp á skipu-
lagðan sóknarleik og það er það,
sem maöur saknar, því sóknar-
leikurinn er það sem fær áhorf-
endur til að hafa unun af knatt-
spyrnunni og skilur eftir
skemmtilegar endurminningar.
Góður sóknarleikur er enn þá i
molum hjá okkur Islendingum,
hann liefur lengst af verið það,
það vila allir sem hafa fylgst með
fótboltanum, en hann hefur hald-
ur sett ofan síðustu árin vegna
þess að vörnin er látin ganga fyr-
ir.
Eitt atriði vil ég nefna, sem
gefur þessu liði okkar styrk um-
fram önnur landslið. Það er að við
veljum menn í landsliðið undan-
tekningalaust á fyrra árs getu án
Ingi kominn á auðan sjó, en tókst ekki að skora úr þessu tækifæri.
________________________________________________________ ^
Sú knattspyrna, sem við feng-
um að sjá á laugardaginn, var
„háensk" ef svo má að orði kom-
ast. Ég varð fyrir svoíitlum von-
brigðum, þvf mikið hafði verið
um það talað, bæði af landsliðs-
Eftir siæman árekstur við einn frsku leikmannanna lá Gfsli Torfason
óvfgur f valnum. Tony Knapp var meinað að aðstoða hann af ákveðnum
dómara leiksins, Rudi Glöeckner frá A-Þýzkalandi, og f þokkabót fékk
Gfsli gula spjaldið.
Góöursigurán þessað
landinn næði toppleik
| RlKII ARÐUR Jónsson er |
I einn fremsti knattspyrnu- .
I maður fslendinga fyrr og I
j sfðar. Hvað eftir annað |
| leiddi hann Skagamenn til i
' sigurs f lslandsmótinu f '
| knattspyrnu, fyrst sem leik- |
| maður, sfðan sem þjálfari. i
Rfkharður lék 34 landsleiki '
I fyrir Islands hönd. Morgun- |
I blaðið fékk Rfkharð til að i
punkta hjá sér ýmislegt sem
I kom f hugann meðan lands- |
| leikurinn á laugardaginn
, stóð yfir og fara hugieiðing-
I ar hans hér á eftir.
þjálfaranum og það var dagsskip-
un KSÍ að leika til sóknar. Dag-
skipun er dagskipun og það er
ekki alltaf hægt að framfylgja
þeim, en maður hafði vonað að
ekki yrði bara leikið til sigurs,
heldur að maður sæi raunveru-
lega, og það finnst mér vanta í
sóknina, ákveðinn sóknarleik, þar
sem hver maður hefur ákveðið
hlutverk. Það er meira kýlt fram
miójuna, en ekki spilað upp í
gegnum kantana, reyndar var
ekkert meira um það hjá irunum.
Ég er því að ýmsu leyti óánægð-
ur með fótboltann, sem sýndur
var, en ég tel að sigurinn hafi
verið verðskuldaður og stór ef við
miðum við þjóðina, sem leikið var
gegn. Það var eftirtektarvert að
ekki mátti á milli sjá hvort liðið
hafði meira þrek. Islendingarnir
börðust frá upphafi til enda og
það sýnir okkur að íslenzku liðin
eru í mjög góðri úthaldsþjálfun.
Með það í huga ætti að vera leyfi-
legt að leggja meira upp úr falleg-
um, skipulögðum sóknarleik.
Varnarleikurinn er i hávegum
hafður eins og ég hef áður sagt,
en svo er víðast hvar í heiminum.
Aukinn varnarleikur er á kostnað
þess sem er skemmtilegast og
fallegast í fótboltanum, þvi er
fórnað fyrir útkomuna. Við get-
um bent á dæmi eins og leiki gegn
Norðmönnum og Færeyingum
þegar á að spila sóknarleik, þá
verður útkoman jafnvel sú sama
og gegn A-Þjóðverjum og írum.
Fyrrnefndu liðin eru að sjálf-
sögðu mun lakari, en við vinnum
þau liö aðeins með einu marki
eins og hina. Þetta byggist á því
að i sóknarleikinn vantar alla
grunnskipulagningu. Við vinnum
A-Þjóðverja með einu marki hér i
Reykjavík, en gegn Færeyingum í
Færeyjum verður það sama upp á
teningnum. Okkur vantar það i
sóknarleikinn, sem gefur okkur
möguleika á fleiri mörkum, sem
ekki eru háð tilviljunum.
þess að ég segi að það sé óverð-
skuldað. Flestir leikmenn lands-
liðsins hafa spilað saman sfðan
Tony Knapp tók við stjórn lands-
liðsins, hann nær í Martein, hann
nær í Guðgeir, hann nær í alla
atvinnumennina. Þetta lið æfir
ekki saman, það er orðið samspil-
að og þetta er sterkur punktur, en
þetta er hlutur sem gerist í V-
Þýzkalandi og hjá okkur, en
hvergi annars staðar. Menn eru
ráðnir I landsliðið og verða að
veikjast til að annar fái tækifæri.
Tveir menn voru áberandi bezt-
ir aö minu mati í Islenzka lióinu,
þeir Ólafur Sigurvinsson og Ingi
Björn Albertsson. Ólafur var
mjög góður í vörninni, sérstak-
lega í fyrri hálfleiknum. Ingi
Björn stendur upp úr meöal sókn-
armannanna, en getur þó enn
meira. Mér virðist hann stundum
draga í land þegar mikið á reynir.
Það býr miklu meira i honum en
raunverulega kemur fram. Janus
stóð sig einnig sérstaklega vel, þó
hann væri jafnvel enn betri gegn
Charlton-liðinu, eftirtektarverður
spilari. Hannn er sterkur, gæti
orðið enn betri.
Rikharður Jönsson