Morgunblaðið - 07.08.1977, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. AGUST 1977
39
skemmra en starfsmenn hans
höföu vonað. Steingrímur
drukknaði í Purkey á Breiðafirði
mánudaginn 25. júli s.l. Var hann ■
þar á siglingu á báti sinum ásamt
syni sinum Jóni, þegar það óhapp
henti, að þeir feðgar féllu báðir
útbyrðis. Vél bátsins hafði verið i
hægum gangi, en tók óvænt
snöggt viðbragð á fulla ferð, og
þeir feðgar óviðbúnir svo að þeir
féllu i sjóinn samtímis. Báturinn
hetnist siðan áfram stjórnlaust á
mikilli ferð, fór yfir þá og var
þeim báðum ógnun. Slysið skeði
um 70 metra frá landi. Sjórinn
þarna, eins og annars staðar við
strendur lands okkar, er mjög
kaldur. Steingrimi, sem var mikið
klæddur, varð það ofraun að ná til
lands, en Jón sonur hans náði
landi mjög þrekaður.
Þegar Steingrímur hætti störf-
um sem umsjónarmaður Land-
spitalans við s.l. áramót, hafði ,
hann verið starfsmaður spitalans
í um 46 ár. Vantaði aðeins 40 daga
upp á, að Steingrimur hefði verið
starfsmaður hans frá byrjun.
Spítalinn tók til starfa 20. desem-
ber 1930 en Steingrímur réðist til
hans 1. febrúar 1931. Fyrst var
hann ráðinn sem skrifari á skrif-
stofu spítalans, eins og það var
nefnt þá, en umsjónarmaður
Lnadspítalans varð hann 1. ;
desember 1935. Hann gegndi sið-
an því starfi til s.l. áramóta eða í
um 41 ár.
Starf umsjónarmanns Land-
spítalans hefur ætið verið um-
fangsmikið og erilsamt starf.
Verkefni umsjónarmannsins er
að sjá um viðhald bygginga spítal-
ans, að innan sem utan, og allra
húsmuna hans. Með stækkun
spítalans, um og eftir 1950, eða
margföldun á upphaflegri stærð
hans, jókst verkefni umsjónar-
mannsins samhliða mikið. Mönn-
um þeim, sem hann þurfti að
stjórna í daglegum verkum, fjölg-
aði jafnt og þétt, nýjar deildir
bættust við og stjórnendur fleiri
og samskipti við^þá köliuðu á
meiri tíma.
Spítali sem Landspitalinn er í 1
fullum rekstri allan sólarhring-
inn alla daga ársins og reksturinn I
jafnan mjög viðkvæm starfsemi. !
Menn, sem skipað hafa þar lykil- j
stöður, svo sem Steingrimur hef- j
ur gjört, hafa borið mikla ábyrgð j
og hvíldin oft verið óviss og minni
en margur heldur. Steingrímur !
vann starf sitt sem umsjónar-
maður með miklum áhuga, hafði |
oft langan vinnudag og hafa
áhyggjur vegna starfsins oft fylgt
honum inn fyrir dyrnar á heimili
hans. Undirritaður og fleiri sam-
starfsmenn hans kröfðust mikils
af honum og höfum við vafalaust
oft gengið þar miklu lengra en
sanngjarnt var. Mjög takmarkað
fjármagn til viðhaids bygginga og'
muna, miðað við þörf, var oft sú
hindrun, sem erfitt var eða ekki
hægt að komast yfir, þó að brýn
væri þörfin og fast að sótt.
Ahugamál Steingrims utan j
starfsins voru einkum fjallgöngur
og ferðalög. Þá var heimsókn eða
sumarfrísdvöl í Purkey árlegur
viðburður, en þar var konan hans
alin upp til sautján ára aldurs.
Steingrimur og Margrét kona
hans eignuóust fjóra syni. Eru
þeir allir hinir mestu manndóms-
menn. Jón, pipulagningameistari
í Landspítalanum, er fæddur
1940, Helgi deildarstjóri í hagræð-
ingardeild Landsbankans, 1944,
Þorsteinn, sem vinnur við fast-
eignasölu, 1947 og Guðjón við-
skiptafræðingur, fæddur 1949,
vinnur við Reikistofnun bank-
anna. Steingrímur var mikill
heimilisfaðir og lét sér mjög annt
um fjölskyldu sina. Hefur það
vafalaust glatt hann mjög að
fylgjast með dugnaði og hinum
athyglisverða framgangi sonanna. -
Steingrimur var fæddur 30.11. |
1906, að Brekku í Geiradal í Aust- I
ur-Barðastrandarsýslu. Hann var !
i hópi niu systkina, átti fjóra !
bræður og fjórar systur. A lífi eru
þjrár systur hans og þrir bræður.
Það er skoðun undirritaðs að
Steingrímur hafi verið hamingu-
samur maóur. Með Margréti
Hjartardóttur eignaðist hann
framúrskarandi konu, sem bjó
honum mjög gott heimili og gaf
honum fjóra dugnaðar drengi.
Ég færi frú Margréti, sonum
þeirra, barnabörnum og öðrum
vandamönnum inniiegustu sam-
úðarkveðjur.
Georg Lúðviksson.
Breiðifjörður mun vera stærst-
ur fjörður á íslandi. Margir tlja
hann einnig fegurstan fjarða, og
gjöfulastan við þá sem þar búa.
Mannfall vegna matarskorts mun
hafa verið fátitt eða óþekkt við
Breiðafjörð. Líka munu fáir stað-
Wennie Schubert
Minningarorð
Fædd. 27. jan. 1933.
Dáin30. júli 1977.
Þegar samferðamenn og góðir
vinir eru kallaðir burtu, oft langt
fyrir aldur fram, þá fer ekki hjá
því að hugur manns leitar til lið-
inna samverustunda.
Margs er að minnast frá kynn-
um okkar af Wennie Schubert, og
þá sérstaklega frá þeim árum er
við unnum að sameiginlegum
áhugamálum, fyrst i dansskóla
Þjóðleikshússins, seinna er við
stofnuðum saman dansskóla i
Tjarnargötu 4, sjðar að Laugavegi
31.
Einnig er ljúft að minnast sam-
verustundanna i saumaklúbbn-
um. Við áltum margar ánægju-
stundir á heimili þeirra hjóna og
nutum gestrisni þeirra.
Wennie fæddist í Kastrup i
Danmörku 27. janúar 1933. Þar
ólst hún upp hjá möður sinni með
tveim systrum til 19 ára aldurs.
Til Islands kom hún 1954 í
heimsókn til móðursystur sinnar
Ingu og manns hennar Hjalta
Finnbogasonar. Þessi heimsókn
varð henni til mikillar gæfu, því
að hér kynntist hún þeim ágæta
manni Gísla Sigurjónssyni flug-
vélavirkja. Þau gengu i hjóna-
band 22. maí 1955. Þau eignuðust
þrjár dætur, Ásdísi gifta Einari
Sumarliðasyni bifvélavirkja,
Edith, sem er að hefja þjónanám í
Kaupmannahöfn og Þóru 8 ára.
Við þökkum fyrir að hafa feng-
ið að kynnast þessari elskulegu
dönsku konu sem festi hér rætur.
Hún hvarf allt of fljótt úr okkar
hópi. Við munum hana glaða og
ljúfa, og alltaf vildi hún hvers
manns vanda leysa. Ekki grunaði
okkur að lokastundin væri svo
nærri, þótt við vissum að Wennie
gengi ekki heil til skógar síðustu
árin. Naut hún þá sérstakrar um-
hyggju manns síns og Hönnu
mágkonu sinnar, sem hefir verið
henni mikill styrkur við uppeldi
dætranna þar sem Gísli var oft
fjarri heimilinu vegna atvinnu
sinnar.
Við sendum ástvinum hennar
öllum samúðarkveðjur.
Blessuó sé minning Wennie
Schubert.
Vinkonur.
ir hafa krafist meira af sínum
mönnum, né hrifsað til sín stærri
feng, og sjaldan hirt um að skila
aftur herfangi sínu. Þó mun eng-
inn Breiðfirðingur vilja né geta
gleymt sinum firði, svo magnað er
áhrifavald hans. t
Steingrimur Guðjónsson var
fæddur á Litlu-Brekku í Geiradal i
30.11. 1906, sonur hjónanna
Guðrúnar Magnúsdóttir og Guð- '
jóns Jónssonar sem þar bjuggu i
35 ár. Þau eignuðust og ólu þar
upp 9 börn.
Litla-Brekka var talin kostarýr
jörð þegar Guðjón kom þangað, og
þar sem hann var einyrki allan
sinn búskap hafa vinnustundir
þeirra hjóna verið ómældar.
Þó hafði þessi óskagengni bóndi
menningu og hæfileika til að ger-
ast hlutgengur rithöfundur,
þegar hann hafði lokið uppeldi
barna sinna og var of slitinn við
erfiðisvinnu. Margur lærður i ís-
lensku, mætti öfunda hann af sín-
um fjölbreytta orðaforða og þvi
valdi sem hann hafði á máli og
stíl. Það var vegna manna eins og
Guðjóns á Litlu-Brekku að orðið
sveitamenning er til.
Ef segja skal deili á manni, þarf
að kynna þann jarðveg sem hann
er vaxinn úr, og var undangengin
lýsing tilraun þess.
Steingrímur stundaði nám við
skólann á Hvítárbakka 1925—27,
lengri varð skólagangan ekki.
Menntavegurinn var í þá daga
sannarlega þröngur og ógreiðfær
eignalausum alþýðumönnum, sem
ekki áttu annan bakhjarl en fá-
tæka foreldra sem ekkert höfðu
aflögu utan hverjandi heilræði og
góðar fyrirbænir.
Þegar Steingrímur kom frá
Hvftárbakka voru aðfararár
kreppunnar miklu atvinna stopul
og launin lág. Allir byggðu vonir
sinar á að. komast i FASTA
VINNUhjábæeða ríki.
Árið 1937 kvæntist Steingrímur
eftirlifandi konu sinni, Margréti
Hjartardóttur frá Purkey. Þau
eignuðust 4 syni, sem allir eru á
lífi. Um hjónaband þeirra má vist
nota þá fornu setningu „Voru
þeirra samfarir góðar“. Er þá
sleppt öllum hástemmdum lýs-
ingarorðum okkar tíma og ætla ég
það við hæfi. Margrét var uppatin
í Purkey og getur með nokkrum
rétti talist kjördóttir fólksins þar,
og eyjarinnar. Flest sumur dvöld-
ust þau hjón þar meira eða
minna, ásamt sonum sínum.
Til Purkeyjar var siðustu ferð
Steingríms heitið þegar beygt var
af leið og haldið til annarrar hafn-
ar.
Á árunum 1928—30 var Stein-
grímur sýsluskrifari á Seyðisfirði
hjá Ara Arnalds föðurbróður sín-
um. I febrúar 1931 fór Steingrím-
ur að vinna hjá Landspitalanum,
þar sem hann var umsjónarmaður
unz hann lét af störfum vegna
aldurs um síðustu áramót, eftir
nær 46 ára starf.
Ég sem þetta rita hefi svipaða
aðstöðu við Landspítalann og
Steingrimur. Treysti ég mér þvi
ekki til að ræða eða dæma störf
hans þar. Slíkir dómar, til lofs eða
lasts, hljóta að hitta mig sjálfa að
nokkru leyti.
Steingrímur var bókhneigður,
hafði þroskaðan og ræktaðan
smekk fyrir góðum bókum, einnig
orðhagur og ræðumaður ágætur.
Hann var viðræðugóður, hressi-
legur og glaðbeittur, hafði ætið
sjálfstæðar og persónulegar
skoðanir á hverju máli og taldi
sér aldrei samboðið að vera
óhugsað bergmál annarra, heldur
lagði sitt eigið mat á alla hluti.
Slíkt er aðslsmerki hins hugsandi
sjálfstæða manns.
Steingrimi þakka ég og sam-
starfsfólk, margar ánægjulegar
samvinnustundir. Fjölskyldu
hans sendum við okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Jóhanna Ingólfsdóttir.
Birting afmælis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á þvi, að afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góðum fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði, að berast f siðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera i sendibréfsformi eða bundnu máli. Þær
þurfa að vera vélritaðar og með góðu línubili.
Styður ÞU
á réttu hnappana?
tt
,,Með DTS 100 styður þú á réttu hnappana"
DTS 100 sýnir heitdarsöluverð fjögurra vöruflokka
j samtímis.
DTS veit nákvæmlega hvaða upphæð á að vera
í skúffunni. — (Meira að segja þegar vörum
er skilað og greitt er úr kassa.)
DTS 100 hefur sjálfvirkan margfaldara
' DTS 100 er greiðslureiknir.
DTS 100 sýnir sjálfvirkt (með þvi að styðja
á réttan hnapp) hve mikið gefa skal til baka.l
Skrifstofutækni hf.
Tryggvagötu — Reykjavík
Box 454 - Sími 28511
,,Með DTS 100 styður þú á réttu hnappana
VANTAR ÞIG VINNU (n)
VANTAR ÞIG FÓLK %
ty
Þl AUGLÝSIR UM ALLT
LAND ÞEGAR Þl ALG-
LÝSIR í MORGUNBLAÐINL