Morgunblaðið - 12.10.1977, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 12. OKTÓBER 1977
23
Minning—Björn
Ingi Ásgeirsson
Fæddur 18. febrúar 1934
Dáinn 4. október 1977
I dag, miðvikudag, verður vinur
minn og samstarfsmaður, Björn I.
Asgeirsson, til moldar borinn frá
Dómkirkjunni. Björn Ingi var
fæddur og uppalinn hér í Reykja-
vík og hér var hans starfsvett-
vangur alla tíð. Um ætt hans ætla
ég ekki að fjölyrða, en að honum
stóðu á alla vegu hið ágætasta
fólk.
Björn lauk prófi frá Samvinnu-
skólanum og hóf svo skömmu
seinna starf sem aðstoðarbókhald-
ari hjá G. Helgason & Melsted
h.f., þá liðlega tvítugur. Það kom
fljótt í ljós, að Björn var hinn
bezti verkmaður, nákvæmur og
samvizkusamur. Nokkru seinna
tók Björn siðan við starfi aðalbók-
haldara og aðalgjaldkera hjá þvi
sama fyrirtæki.
Árið 1964 stofnaði Einar
Farestveit, þáverandi forstjóri G.
Helgason & Melsted h.f., eigið
fyrirtæki og bauð hann þá Birni
starf við hið nýstofnaða fyrirtæki.
Björn þekktist það og sýnir það
ljóslega bjartsýni og trú hans á
afrakstur verka sinna. Ötrauður
yfirgaf hann ágætt starf og tók til
við mótun og þróun nýs fyrirtæk-
is.
„Þá fyrst kynntist ég hve mik-
inn ágætismann Björn hafði að
geyma,“ er haft eftir Einari Far-
estveit. Á þessum 13 árum má því
með sanni segja, að hið nýstofn-
aða fyrirtæki hafi risið og þróazt
að verulegu leyti undir hand-
leiðslu Björns. Ekki ósjaldan höf-
um við samstarfsmenn Björns
orðið varir við hið mikla traust
sem hann naut hjá viðskiptavin-
um og stofnunum þeim, sem fyrir-
tækið átti undir að sækja. Orð
Björns voru tekin góð og gild. Að
vinna með slíku fólki er einstök
gæfa.
Björn var hægur maður, nánast
hlédrægur, en óx við kynni. Hann
átti fjölþætt áhugamál utan dag-
legrar vinnu. í mörg ár var Björn
virkur skáti og hafði mikla
ánægju af ferðalögum og útilífi
sumar sem vetur. Oft að aflokn-
um vinnudegi fór hann upp í Blá-
fjöll til skíðaiðkana og á sumrin
var hann tíður gestur í Kerlingar-
fjöllum. Þó Björn starfaði sem
skrifstofumaður alla tíð þá varð
honum ekki skotaskuld úr að
smíða innréttingar í nokkrar
ibúðir, bæði fyrir sig og sína.
Hann var ótrúlega góður smið-
ur.
Með árunum má því með sanni
segja að Björn hafi verið hættur
að koma okkur samstarfsmönnun-
um á óvart svo ótrúlegt var
hversu góða þekkingu hann hafði
á mismunandi sviðum. Hann
hafði gott inngrip í vélar og véla-
búnað og ef eitthvert rafmagns-
tæki þurfti að laga þá reif hann
það ótrauður sundur og gerði við
eins og ekkert væri sjálfsagðara.
Seint verður fyllt skarð það sem
eftir Björn stendur hjá fyrirtæk-
inu og okkur samstarfsmönnum
hans. Svo mikið hefur hann gefið
af sjálfum sér.
Stórar breytingar urðu á högum
Björns er hann kvæntist lífsföru-
naut sínum þann 1. jan. ‘74. Þeim
varð einnar dóttur auðið sem nú
er liðlega 2ja ára. Þrjú börn átti
Jóhanna frá fyrra hjónabandi
sem Björn gekk í föður stað. Það
kom oft berlega fram að honum
var mjög annt um velferð þessara
barna og hann vildi leggja sig
fram um að stuðla að uppeldi og
menntun þeirra.
Jóhanna og Björn höfðu keypt
stóra íbúð fyrir fjölskylduna og
var Björn langt kominn með
smíði innréttinga er hann veiktist
hastarlega.
Kom þá í ljós að Björn átti
trausta vini sem vildu rétta hon-
um hjálparhönd þegar á reyndi.
Íbúðinní var lokið og gat Björn
notið þess um nokkurt skeið að
búa með fjölskyldu Sinni i þessari
nýju íbúð sem bar hans ágæta
smekk og handverki glöggt merki.
Kona og barnahópur hafa misst
góðan eiginmann föður, við sam-
starfsmenn Björns höfum misst
einstakan félaga.
Að lokum við ég minnast Björns
með orðum forstjóra erlends stór-
fyrirtækis sem sagði umbúðalaust
er hann sá Björn fyrsta sinni:
„Þarna fer maður sem hægt er að
treysta.“
Blessuð sé minning Björns Inga
Ásgeirssonar.
Arthur Knut Farestveit
í dag fer fram útför Björns
Inga Asgeirssonar til heimilis að
Ránargötu 13 hér i borg, en hann
lést að kvöldi 4. þessa mánaðar
eftir langa og stranga sjúkdóms-
legu aðeins 43 ára að aldri. Björn
var fæddur í Reykjavik 18. febrú-
ar 1934 sonur hjónanna Ásgeírs
V. Björnssonar verslunarmanns
og konu hans Dagbjargar Þórar-
insdóttur og elstur fjögurra barna
þeirra hjóna.
Björn lauk prófi frá Samvinnu-
skólanum árið 1953 og starfaði
siðan að verslunar- og skrifstofu-
störfum til dauðadags, fyrst hjá
G. Helgason & Melsteð, en siðar
er vinur hans og starfsfélagi Ein-
ar Farestveit stofnar sitt eigið
fyrirtæki, Einar Farestveit & Co„
réðst hann til hans og starfaði þar
allar götur síðan. Fleiri urðu
vinnustaðirnir ekki á lífsleiðinni
og lýsir það best helstu eiginleik-
um Björns trúmennskunni og
trygglyndinu. Viljum við fjöl-
skylda Björns færa þeim feðgum
Einari og Arthúri Farestveit alúð-
ar þakkir fyrir hve vel þeir reynd-
ust Birni i veikindum hans.
Björn hafði mikið yndi af ferða-
lögum og erú þeir áreiðanlega fá-
ir staðirnir hér á landi sem hann
hafði ekki séð jafnt í byggð sem
óbyggð. Þá Starfaði hann ekki
mikið áður fyrr í skátahreyfing-
unni og hjálparsveit skáta og
eignaðist þar marga vini og kunn-
ingja.
I foreldrahúsum var Björn þar
til hann var 39 ára gamall. Það fór
því ekki hjá því að hann kynntist
systkinabörnum sinum náið, þeg-
ar þau voru að heimsækja ömmu
og afa, enda var hann barngóður
með afbrigðum. Nafnið Björn
frændi var þvi alltaf nefnt með
stolti og aðdáun í þeirra hópi.
Þessir .eiginleikar áttu eftir að
koma sér vel siðar, þvi fyrir tæp-
um 4 árum gengur hann að eiga
eftirlifandi konu sína, Jóhönnu
Steindórsdóttur, hún átti þrjú
börn frá fyrra hjónabandi.
Reyndist hann uppeldisbörnum
sínum sannur félagi og er hans
þar nú sárt saknað. I sínu ham-
ingjuríka en alltof skammvinna
hjónabandi eignuðust þau eina
dóttur, Ragnheiði Birnu, sem nú
er aðeins á þriðja ári. Jóhanna er
sjúkraliði að mennt og kom það
sér vel í veikindum Björns en hún
hjúkraði manni sínum af miklu
hugrekki og ástúð þar til yfir
lauk.
Björn var handlaginn með af-
brigðum og lék allt í höndum
hans, enda var það eigi ósjaldan
sem móðir hans sagði stolt er
hann hafði lokið við að dytta að
einhverju, „hann Björn minn get-
ur allt“ og var þar ekki um neina
oftrú móður á syni að ræða, hann
Björn gat allt. Og þegar kom að
því að hann stofnaði eigið heimili
komu þessir kostir í góðar þarfir.
Þau hjónin keyptu fokhelda ibúð
að Ránargötu 13, sem hann var
langt kontinn með að innrétta,
þegar kallið kom, kallið, sem við
vitum öll að kemur einhverntíma
en erum alltaf jafn óviðbúin að
mæta og kemur stundum svo allt-
of fljótt. Og nú er leiðir skiljast að
sinni, vil ég þakka Birni mági
mínum alla hjálpsemina, vinátt-
una og tryggðina þau sautján ár,
sem við þekktumst.
Blessuð sé minning hans.
Sigurður Guðmundsson.
I dag er kvaddur hinstu kveðju
Björn Ingi Ásgeirsson. Hann
fæddist 18. febrúar 1934 hér í
borg, og var sonur hjónanna Dag-
bjargar Þörarinsdóttur og Ás-
geirs V. Björnssonar, sölustjóra í
Ölgerðinni.
Við þessa sorgarathöfn er ég
minntur á, að efri árin færast
yfir. Nær fimmtíu ár eru siðan ég
kynntist Asgeiri, föður Björns, og
hann sjálfan þekkti ég alla hans
ævi. Mér er því kunnugt hvílíkur
sólargeisli lýsti upp heimilið þeg-
ar hann fæddist, elsti sonurinn. Á
eftir komu svo Ásgeir, Sólveig og
Bjarni, — öll efnisbörn.
Barn að aldri var Björn bæði
hugsunarsamur og starfafús. Ötal
gönguferðir fór hann með yngri
systkini sín, sýndi þeim margt og
fræddi eftir bestu getu. Eitt sinn
er hann kom með þau í hádegis-
mat á sunnudegi og hugðist siðan
fara með þau út aftur var við
hann sagt: Mikið hefur þú að
gera, Björn minn. — Já, svaraði
hann, við pabbi eigum svo mörg
börnum. Ummæli þessi lýsa vel
eðliskostum og ábyrgðartilfinn-
ingu sem hann átti i ríkum mæli.
A unga aldri kom fram hjá
Birni óvenjumikil fróðleiksfýsn
hvort heldur málefni voru til um-
ræðu eða hlutir skoðaðir. Er hann
fór höndum um niuni gaf hann
sér góðan tima og vildi fá sem
fyllsta vitneskju um hver hlutur-
inn var og til hvers notaður, enda
reyndist Björn hagur vel og góður
smiður þegar til þurfti að taka.
Hæfileika á þvi sviði sótti hann i
báðar ættir. Afar hans, Björn og
Þórarinn, voru orðlagðir hagleiks-
menn, annar á járn, hinn á tré.
Námsáhugi Björns var viðfeðm-
ur og lagði hann stund á margs
konar nám að loknu barnaskóla-
prófi og reyndist létt að ljúka öllu
sem hann sinnti. Björn lauk Sam-
vinnuskólaprófi og réðst síðan til
starfa hjá G. Helgason og Melsted.
Er skrifstofustjórinn þar Einar
Farestveit. lét af störfum og
stofnsetti eigið fyrirtæki fylgdi
Björn honum og vann hjá Einari
alla tíð síðan, liðlega 20 ár. Bar
hann ætíð mikið lof á Einar og
son hans. Mér segir svo hugur að
uppeldi hans á trúuðu og vönd-
uðu heimili hafi reynst Birni gott
veganesti og tel ekki vafa á því
leika að hann hafi reynst traustur
starfskraftur i hvívetna.
Sú ást og umhyggja sem hann s
átti i svo ríkum mæli blómgaðist
þegar Jóhanna Steindórsdóttir
varð á vegi hans, kona ung og
elskuleg. Þau gengu i hjónaband
1. janúar 1974. Jóhanna átti þrjú
börn frá fyrra hjónabandi sent
Björn gekk í föðurstað og sarnan
áttu þau eina dóttur, Ragnheiðu
Birnu.
Sannkölluð gleðiár fóru i hönd.
Samhent og ástrík fjölskylda
vænti sér hamingju i framtíðinni
sem virtist svo hjört framundan.
En aðeins t.vö ár liðu uns Björn
varð sjúkur, — svo sjúkur að
brátt varð sýnt til hvers draga
mundi: Björn bar veikindi sín af
mtkilli karlmennsku, og Jóhanna
stundaði mann sinn af mtkilli al-
úð. En helstríðið var slíkt að best
var að því lyki sem fyrst.
Kæru ástvinir.
Um Björn eigið þið góðar rninn-
ingar — um ástvin sem aðeins gaf
ekta perlur. Ég og fjölskylda mín
óska honum fagurrar heimkomu á
æðri stöðum.
Björgvin Grímsson

oQ
Risaferðabingó í Sigtúni
Fimmtudagskvöld kl. 20.30. Húsið opnar kl.19

&

Takið þátt í góðri
skemmtun og
spennandi keppni
um glæsilegar
sólarlandaferðir
Skemmtiatriði:
Hinn frábæri Jörundur flytur nýja skemmtiþætti
og kynnir efnið af nýrri hljómplötu sinni
Stutt ferðakynning:
Sagt frá Kanaríeyjaferðum og öðrum spennandi
ferðamöguleikum í vetur
Glæsileg tískusýning:
Karon samtök sýningarfólks sýna,
Fegurðardrottning íslands 1977 og ungfrú Reykjavík 1 977 ásamt
fleirri stúlkum sem tekið hafa þátt í fegurðarsamtökum erlendis fyrir
íslands hönd sýna það nýjasta í kvenfatatískunni
1 ■
JÖRUNDUR
M E0Œ hm IED 13 LÆKJARGOTU 2 n