Morgunblaðið - 18.12.1977, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1977
— Minning
Valdimar
Fra'
um við að reyna, svo sem hjálp-
semi hans og lífsgleði. Alltaf var
hann reiðubúinn að leysa vanda
okkar sem annarra. Valli var með
afbrigðum duglegur og svo fjöl-
hæfur að allt lék í höndum hans.
Hjá honum fengu óskyldustu
verkefni farsælustu lausn.
Heimili frænda okkar var gott
heim að sækja og eigum við þaðan
margar góðar minningar af rausn-
arlegum móttökum og ánægjuleg-
um stundum.
Við vottum fjölskyldu hans
innilega samúð. Missir hennar er
sannarlega mikill.
Nokkur er þó huggun harmi
gegn. Guð skóp ekki aðeins hverf-
ult og dauðlegt efnið, heldur einn-
ig andann. Sálin hans Valla
frænda okkar lifir og hefur nú
aðeins breytt um verustað. Valli
býr nú þar, sem aldrei dimmir og
aíltaf er birta í eilifum friði.
Við eigum öll eftir að hitta
hann að nýju.
Systkinabörn.
Einn af þekktari bifreiðastjór-
um í borginni, Valdimar Einars-
son, lést á Borgarspítalanum laug-
ardaginn 10. desember sl. vegna
afleiðinga bifreiðaslyss á Vestur-
landsvegi fyrr um daginn.
Hans er nú sárt saknað af vin-
um og vandamönnum. Mér er
kunnugt um að fjölmargir þeirra,
sem hann kenndi bifreiðaakstur,
af einstakri natni og nærgætni,
virtu hann og mátu að verðleik-
um. Þó að prófi væri lokið og
áfanganum náð, var oft eins og
hann vildi ekki alveg sleppa af
þeim hendinni, enda eignaðist
hann marga góða kunningja í
gegnum starf sitt.
Valdimar var fæddur að Neðra-
dal í Biskupstungum, sonur hjón-
anna Einars Grímssonar • frá
Þórarinsstöðum í Hrunamanna-
hreppi og Kristjönu Kristjáns-
dóttur frá Heysholti í Landssveit,
sem þar bjuggu. Þau hjónin
Kristjana og Einar eignuðust 9
börn, sem öll komust til fullorð-
insára, nema eitt, sem dó ungt.
Son sinn Grím misstu þau 1944.
Eftirlifandi eru: Armann Kr., rit-
höfundur, kvæntur Guðrúnu
Runólfsdóttur, Jón, bóndi í
SKEMMTARIN
UndratækiÖ frá
WB BALDWIN
er jólagjöf
allrar fjölskyldunnar
Hljóðfæraverzlun
P^LMhRS
Borgartúni 29 Sími 32845
1977
J BÆKURNAR [
OKKAR
1977
GÍSU JóNSSON

0G
GÍSLIJÓNSSON:
KONUR OG KOSNINGAR
Sagan um baráttu íslenskra
kvenna fyrir kosningarétti.
LJÓÐ DAVÍÐS
STEFÁNSSONAR
FRÁ FAGRASKÓGI, úrval
Ólafur Briem menntaskólakennari
hefur búið til prentunar.
■•SssT

SMALAVÍSUR
Síðustu Ijóð ÞORSTEINS VALDI-
MARSSONAR sem lést í sumar.
Bókin eykur enn orðstír þessa
sérstæða og listræna skálds er
samræmdi ógleymanlega frum-
leik og hagleik í kvæðum sínum.
Smábvbur
ÞÓRUNN
MAGNÚSDÓTTIR:
UNGVERJALAND
OG RÚMENÍA
Nýtt bindi í bókaflokknum Lönd og
lýði, en í honum eru nú komín út
21 rit.
W. ‘ ^jHm^ ' ' J!''&
POUL VAD:
HIN LÍTILÞÆGU
Úlfur Hjörvar þýddi.
Skáldsaga eftir einn af snjöllustu
nútímahöfundum Dana. Hún lýsir
ungu en rótslitnu fólki í Kaup-
mannahöfn, sálarlífi þess, ein-
semd og örlögum.
Dr. VALDIMAR J.
EYLANDS:
ÍSLENSK KRISTNI
j VESTURHEIMI
Bók um trúarlíf og trúardeilur
Vestur-íslendinga með formála
eftir Sigurbjörn Einarsson biskup.

' ;

ALFRÆÐI
MENNINGAR-
SJÓÐS
V.
Dr. HALLGRÍMUR
HELGASON:
TÓNMENNTIR A—K
Fyrra bindi Tónmennta.
EINAR LAXNESS:
ÍSLANDSSAGA L-Ö
Síðara bindi (slandssögunnar.
BÓKAÚTGÁFA MENNINGARSJÓÐS
OG ÞJÓÐVINAFÉLAGSINS
Skálhottsstíg 7 - Reykjavík -Sími: 13652
Neðradal, kvæntur Aðalheiði
Guðmundsdóttur, Arsæll, lög-
regluvarðstjóri, kvæntur Guð-
mundu Guðmundsdóttur, Guð-
rún, húsfrú, gift Elíasi Jónssyni,
birgðaverði Oddgeir,. bifreiða-
stjóri, kvæntur Pálínu Sigurðar-
dóttur, Hólmfrlður, kaupkona,
gift Jóni Jónssyni, skrifstofu-
stjóra.
Systkini Valdimars eru traust
og vandað fólk, og minnast vinir
þeirra I dag margra ánægjulegra
samverustunda á heimili hans á
liðnum árum.
Valdimar flutti ungur til
Reykjavíkur og hóf snemma bif-
reiðaakstur. Það var gæfuspor
þegar hann kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Þuríði Sigurjóns-
dóttur frá Hvammi undir Eyja-
fjöllum. Sambúð þeirra var far-
sæl og eignuðust þau fimm börn
sem eru: Tryggvi Rafn, húsasmið-
ur, f. ‘47, kvæntur Sigrúr.u
Bjarnadóttur. Þau eiga 3 börn og
eru búsett í Reykjavík. Grímur
Þór, doktor í gerlafræði, f. ‘50,
kvæntur Kristínu Jónsdóttur.
Þau eiga 3 börn og eru búsett í
Reykjavík. Ulfar Örn, auglýsinga-
teiknari, f. ‘52, kvæntur Sigriði
Halldórsdóttur. Þau eiga 1 barn
og eru búsett í Stokkhólmi. Anna
Sigriður og Einar Sigurjón, tví-
burar, f. ‘60. Þau eru við nám og
búa i foreldrahúsum.
Börnin hafa notið traustrar
handleiðslu samhentra foreldra
og hefur það best sést á því, hve
mikla ræktarsemi bræðurnir, sem
heiman eru fluttir, hafa sýnt
heimili foreldra sinna, enda þar
gott að koma og leita ráða.
Valdimar var mannblendinn
maður og átti mjög gott með að
umgangast fólk. Hann var mjög
ljúfur í allri umgengni og skap-
góður. Undir bjó þó mikil skap-
festa og mótaðar skoðanir á flest-
um málum. Hann kunni manna
best að rökræða hvert mál og þótt
hann væri á öndverðum meiði, sló
hann gjarnan á léttari strengi til
að særa engan.
Stundum var hann allt að þvi
dulur og þá notaði hann fá orð.
Það var þegar hann gat gert ein-
hverjum stóran greiða. Þá sagði
hann gjarnan, „Við tölum ekkert
um þetta“.
Fyrir nokkrum dögum sátum
við tveir inni hjá honum og rædd-
um saman. Fann ég þá sérstaka
þörf hjá mér til að ræða þennan
eiginleika hans. Þá brosti hann
örlítið og mælti lágum, hlýlegum
rómi, „það er svo gott að geta
treyst einhverjum“. Þá fann ég að
málið var útrætt.
Við nágrannar Valdimars mun-
um sakna hans. Hverfið okkar er
ekki það sama, eftir ótímabært
fráfall hans. Þegar við förum
framhjá hornhúsinu á Gnoðar-
vogi og Langholtsvegi, þar sem
Fríða systir hans rekur verzlun-
ina Kjalfell, sem þau áttu saman,
þá ósjálfrátt gáum við að Valdi-
mar og bílnum hans, þvi að svo
tengdur var hann þessu hverfi.
I húsinu að Gnoðarvogi 78 hafa
þau Þuríður og Valdimar búið frá
því það var byggt, ásamt Pálinu
og Oddgeiri, bróður Valdimars, og
þar hafa þau að mestu alið upp
sín börn. Þar var gestkvæmt og
þar var gott að koma. Fólk hafði á
tilfinningunni að ekkert væri
sjálfsagðara, en setjast að matar-
eða kaffiborði fyrirvaralaust,
enda Þuríður með afbrigöum
skapgóð og myndarleg húsfreyja.
Það eru ekki í hverju húsi heim-
ili, sem eru rekin eins og höfð-
ingjasetur, opin fyrir vini og
vandamenn, jafnt að nóttu sem
degi.
Að lokum þakka ég vini mínum,
Valdimar, fyri góð kynni í 18 ár,
sem enginn skuggi feilur á.
Ég og fjölskylda mín vottum
Þuriði, börnunum og öðrum að-
standendum Valdimars innilega
samúð. Megi minningin um góðan
dreng lengi Iifa.
Guðmundur Snorrason
AUGLÝSINGASÍMtNN ER:
22480
jnerðtmblnþiti