Morgunblaðið - 18.12.1977, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1977
+
Faðir okkar
RAGNAR GUOLAUGSSON,
bryti
sem lést sunnudaginn 1 1 desember verður jarðsunginn þriðjudaginn
20 desember kl 3 frá Fossvogskirkju Blóm og kransar afbeðnir, þeim
sem vildu minnast hans er bent á Liknarstofnanir
Börnin.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, fósturfaðir, bróðir og afi,
GUOMUNDUR B GUÐMUNDSSON,
Hringbraut 42,
Hafnarfirði
lézt þann 1 6 desember á Borgarspítalanum
Vtgdis Guðbrandsdóttir,
börn, tengdabörn, fósturbörn, systir
og barnabörn hins látna.
HÖRÐUR ÓLAFSSON,
Skarphéðinsgötu 20,
andaðist 14 desember Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju,
miðvikudaginn 2 1 desember kl 1 3.30
Steinar Harðarson,
Ingibjörg Helgadóttir,
systkini og barnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir. tengdafaðir og afi,
VALDIMAR EINARSSON
bifreiðarstjóri,
Gnoðarvogi 78,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni. mánudaginn 19 desember kl
13 30
Þuríður Sigurjónsdóttir
Tryggvi R. Valdimarsson, Sigrún K. Bjarnadóttir,
Grímur Þ. Valdimarsson, Kristín Jónsdóttir,
Úlfar Ö. Valdimarsson, Sigrfður Halldórsdóttir,
Anna S. Valdimarsdóttir,
Einar S. Valdimarsson,
og barnaborn
+
GUNNLAUGUR ILLUGASON
fv. skipstjóri
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn 19 des kl 10 30
Kristófer Eyjólfsson
Útför +
INGIBJARGAR H. GESTSDÓTTUR
Leifsgötu 8.
fer fram frá Fossvogskapellu mánudaginn 19 des. kl 3 e h
Kristófer Kristófersson, Kristrún Kristófersdóttir, Bjarni Kristóf^rsson, Guðbjartur Kristófersson.
+
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa.
ÞORGRÍMS ST. EYJÓLFSSONAR
forstjóra,
Hafnargötu 42, Keflavik,
verður gerð frá Keflavíkurkirkju, mánudaginn 19 desember kl 2 e h
Þeim, sem vildu minnast hins látna, er vinsamlegast bent á Krabba-
meinsfélag íslands
Eiríka G. Árnadóttir,
Anna Þorgrimsdóttir, Ásgrímur Pálsson,
Hólmfríður Guðmundsdóttir, Árni Þ. Þorgrímsson.
og barnabörn.
Útför
ÁSBJARNAR ÓLAFSSONAR
stórkaupmanns
Borgartúni 33,
verður gerð frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 20 des kl. 1 0 30 f.h. Þeim
sem vildu minnast hans er vinsamlegast bent á Styrktarfélag vangef-
inna
Dagbjört Eyjólfsdóttir, Unnur Gréta Ásbjarnardóttir,
Ólafia Ásbjarnardóttir, Björn Guðmundsson.
ÞorgrímurSt Eyjólfs-
son, Keflavík -Mimúng
F. 2. maí 1905.
D. 12. desember 1977.
Hinn 12. þ.m. andaðist á Land-
spítalanum í Reykjavík Þorgrím-
ur St. Eyjólfsson, forstjóri í
Keflavík. Þeim, sem til þekktu,
kom þessi andlátsfregn eigi alls á
óvart, þvi um alllangt skeið átti
Þorgrímur við vanheilsu að
stríða, þó hann gerði ekki mikið
úr henni, og léti hana í lengstu
lög ekki hamla störfum sinum. En
svo var þó komið, að á sl. sumri og
hausti varð hann alloft að leggjast
á sjúkrahús, og enda þótt hann
kæmi heim öðru hvoru, og færi þá
svo lengi til vinnu sinnar, sem
hann var rólfær, og þó hann neit-
aði í lengstu Iög sjálfur að viður-
kenna ósigur og uppgjöf, þá fékk
hann þó ekki leynt vandamenn
sina og vini þvi sem óumflýjan-
legt var. Eitt sinn skal hver deyja,
og lögmáli dauðans varð Þorgrim-
ur að lúta, enda þótt hann beitti
svo lengi sem stætt var upp í
vindinn af fádæma karlmennsku
og með hnittiyrði á vörum, svo
sem hann átti vanda til heilbrigð-
ur. Hann lét ekki af því að segja
skemmtilegar sögur eða að sjá
það hlægilega í hversdagsleikan-
um, enda þótt hann stæði sjálfur í
síðasta bardaganum.
„Það er verst, að hann Þorgrím-
ur getur ekki verið með, hann er
svo skemmtilegur", sagði 10 ára
sonur minn, þegar við urðum að
fara í veiðiferð í sumar án hans.
Það voru ekki siður börn en full-
orónir, sem fundu fyrir ánægj-
unni og léttleikanum í nærvist
hans.
Þorgrímur kunni ávallt vel við
sig í glöðum hópi, og var þá að
jafnaði hrókur alls fagnaðar.
Hann gerði sér ugglaust ljós sann-
indi þau er felast i orðum þjóð-
skáldsins Einars Beíiediktssonar,
„Maðurinn einn er ei nema hálf-
ur, með öðrum er hann meiri en
hann sjálfur", og að þau ættu jafn
vel við, hvort heldur var í gleð-
skap eða í alvöru lífsbaráttunnar.
Þorgrímur var fæddur 2. mai
1905 að Borgum í Nesjum, A-
Skaftafellssýslu, af skaftfellskum
ættum, en frá 2ja ára aldri ólst
hann upp hér i Keflavík, hjá
merkishjónunum Þorgrimi lækni
Þórðarsyni og konu hans Jóhönnu
Knudsen. Hér í Keflavik ól hann
siðan aldur sinn svo til óslitið eða
ef frá eru talin námsárin, bæði
innlendis og erlendis.
Hann var þvi Suðurnesjamaður
í orði og æði. Hér var allt starf
hans og lif. Hér setti hann um
áratugaskeið svip sinn á lif og
sögu bæjarins og héraðsins alls,
enda kom hann viða við, bæði á
vettvangi athafna og fram-
kvæmda — um árabil rak hann
umfangsmikla verzlun, útgerð og
alhliða fiskiðnað og var þar meðal
brautryðjenda i hraðfrystingu
fisks. En auk þess tók hann frá
unga aldri mikinn og virkan þátt í
félagsmálastörfum, og þá aldrei
sem þögull áhorfandi heldur skip-
aði hann sér ávallt í forustusveit-
ina. Hann var um árabil í hrepps-
nefnd Keflavíkur og siðar bæjar-
fulltrúi í Keflavík og var þá for-
seti bæjarstjórnarinnar um skeið.
Honum voru falin störf í flestum
mikilsverðustu nefndum á vegum
bæjarfélagsins, svo sem skatta-
nefnd, skólanefnd, fræðsluráði og
byggingarnefnd, sem hann átti
sæti i til dauðadags.
Til þessara trúnaðarstarfa var
Þorgrímur valinn sem fulltrúi
Sjálfstæðisflokksins, en hann var
ávallt dyggur stuðningsmaður
þess flokks og i forustusveit hans
hér í Keflavík. Hitt er svo annað
mál, að hann lét þröng flokkssjón-
armið aldrei ráða afstöðu sinni til
mála eða gjörðum sínum, og ég
hygg að hann hafi aldrei látið
nokkurn mann gjalda flokksskoð-
an þeirra, hvorki f opinberum
störfum sínum né einkastörfum.
Þorgrímur var umboðsmaður
Brunabótafélags Islands frá árinu
1938 og til dauðadags. Hann átti
sæti i stjórn Vélbátatryggingar
Reykjaness um árabil, og var í
stjórn Olíusamlags Keflavíkur og
nágrennis frá stofnun þess árið
1938. Hann var í stjórn Spari-
sjóðsins í Keflavik nær óslitið frá
1934 og til dauðadags, og siðustu
33 árin var hann formaður stjórn-
arinnar, eða nærri helminginn af
starfstíma þessarar merki stofn-
unar, sem um 70 ára skeið hefur
veitt Suðurnesjamönnum ómetan-
lega aös'toð og fyrirgreiðslu, og er
ekki að efa að þar hafa hæfileikar
og mannkostir Þorgríms nýst
einkar vel.
Ýmsa aðra félagsstarfsemi lét
Þorgrímur til sin taka, tók hann
t.d. á yngri árum sínum virkan
þátt í hinu merka menningar- og
umbótastarfi ungmennafélags-
hreyfingarinnar innan raða Ung-
mannafélags Keflavíkur og var
hann síðar kjörinn heiðursfélagi
þess.
Þegar litið er til þessarrar upp-
talningar, og þó hér sé aðeins
stiklað á stóru, og aðeins getið
starfa sem beint voru tengd Suð-
urnesjasvæðinu, þá má ljóst vera
hvílíks trausts Þorgrímur naut
meðal samborgara sinna, og þá
fær það heldur engum dulist,
hversu djúp og heillarik spor
hann hefur markað í athafna- og
menningarsögu Keflavíkur og ná-
grennis, spor sem seint munu
fyrnast.
En öll þau margvíslegu störf,
sem Þorgrímur hafði með hönd-
um, hvort heldur var i einka-
rekstri eða honum falin þau af
sveitungum hans, vann hann af
eftirtakanlegri eljusemi og snyrti-
mennsku svo af bar, en ekki hvaó
sist með ríkum skilningi og vel-
vilja til allra, sem hlut áttu að.
Þorgrímur kvæntist hinn 21.
febrúar 1931 Eiriku Arnadóttur
frá Gerðakoti í Miðneshreppi. Lif-
ir hún mann sinn ásamt tveimur
börnum þeirra hjóna, þeim Arna
Þór, flugumferðarstjóra, kvænt-
um Hólmfríði Guðmundsdóttur,
og eru þau búsett hér í Keflavik,
og Önnu giftri Ásgrími Pálssyni,
forstjóra, Stokkseyri.
Ég og fjölskylda mín færum frú
Eiriku, börnum hennar, tengda-
+
Jarðarför
UNU BENJAMÍNSDÓTTUR.
ferframfrá Fossvogskirkju, mánudaginn 1 9 desember kl 10 30
Pálmi Sigurðsson,
Hulda Helgadóttir.
+
Frænka okkar.
SIGRÍÐUR ÞORLÁKSDÓTTIR
fyri-verandi tannsmiSur,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 20 þ m kl 13.30
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent á Slysavarna-
félagið
Systkinabörn hinnar látnu.
börnum og barnabörnum, svo og
öllum vandamönnum innilegustu
samúðarkveðju.
T.T.
Lát Þorgríms Eyjólfssonar kom
okkur vinum hans ekki á óvart,
því hann var búinn að vera hel-
sjúkur i marga mánuði. Allan tím-
ann bar hann sig eins og hetja og
var jafnvel með gamanyrði á vör-
um fram á síðustu stund. Þor-
grimur var einn af þeim mönnum
sem varð aldrei gamall, þó hann
væri orðinn rúmlega sjötugur,
virtist hann alltaf meóan heilsan
var góð, vera á besta aldri. Þegar
við hjónin fluttumst til Keflavík-
ur fyrir nær 40 árum, voru þau
hjón Eiríka og Þorgrímur fyrsta
fólkið sem við kynntumst. Ég man
það þá, að eitt af því sem vakti
sérstaklega athygli mína hjá Þor-
grími, var sú sérstaka prúð-
mennska og kurteisi í öllu fari
hans, enda hafði hann notið góðs
uppeldis á miklu menningarheim-
ili. Strax tókst mikil vinátta með
okkur hjónum og hefur alltaf
haldist síðan. Margar yndislegar
stundir áttum við og börn okkar á
glæsilegu heimili Eiríku og Þor-
gríms. Minningarnar koma ótal
margar upp í huganum frá sam-
eiginlegum ferðum til útlanda,
skírnir, fermingar og giftingar
barna okkar og svo mætti lengi
telja. Alltaf héldum við upp á
gamárskvöld saman, ásamt fleiri
góðum vinum og fyllist nú hugur-
inn af angurværum minningum
um margar góðar stundir.
Þeim fækkar nú óðurn, sem
settu svip á Keflavík þegar við
fluttumst þangað. Ég mun alltaf
minnast þessa elskulega fólks og
nú síðast Þorgríms, sem var
persónuleiki sem ekki gleymist.
Þessir siðustu mánuðir hafa verið
erfiðir vinkonu minni Eiríku og
börnum þeirra, en þau gerðu allt
sem í þeirra valdi stóð til að létta
honum veikindin. Síðustu vikurn-
ar vék Eirika ekki frá sjúkrabeði
hans, nótt eða dag, og þegar sund-
in kom, voru þau þar öll, hún og
börnin þar til yfir lauk. Þrátt fyr-
ir það að við hjónin fluttumst til
Reykjavikur, slitnuðu ekki vin-
áttuböndin og ekki mun ég
gleyma samúð og vinfesti þeirra
hjóna i veikindum mannsins mins
og hvernig þau tóku þátt í öllum
þeim erfiðleikum með okkur.
Nú að leiðarlokum er hugurinn
fullur af þakklæti fyrir að hafa
átt Þorgrím að vini og ég og börn
mín vottum Eiríku og allri fjöl-
skyldunni okkar innilegustu
samúð.
Vigdís Jakobsdóttir.
Deyr fé deyja frændur,
de.vr sjálfur ið sama:
en orðstír
deyr aidregi,
hveim er sér gððan getur (Hávamál)
Þessi orð koma mér oft i hug,
þegar frændur, vinir og vensla-
menn kveðja, sem lokið hafa
miklu og góðu ævistarfi. En öll
erum við háð lögmálum lifs og
dauða, og áður en varir er ævi-
skeiðið á enda runnið.
Þorgrimur Stefán Eyjólfsson,
forstjóri í Keflavík, andaðist á
Landspítalanum að morgni hins
12. des. s.l. og á morgun verður
hann kvaddur hinstu kveðju af
ættingjum, vinum og samborgur-
um í Keflavíkurkirkju. Með hon-
um hverfur á braut vinsæll og vel
metinn Keflvíkingur, er naut
virðingar og trausts samÞorgara
sinni fyrir ævistarf sitt og alla
framkomu. Hvar sem hann kom
við sögu naut hann því mikilla
vinsælda.
Þorgrimur var fæddur 2. maí
1905, að Borgum í Nesjum í
Austur-Skaftafellssýslu. Foreldr-
ar hans voru þau hjónin Eyjólfur
Bjarnason og Þórdis Sigurðar-
dóttir, bæði ættuð úr Skaftafells-
sýslu. Var Eyjólfur frá Þykkvabæ
í Landbroti í vestursýslunni, en
Þórdís, kona hans, frá Bakka á
Mýrum, í þeirri eystri.
Eyjólfur var ráðsmaður á búi
Þorgríms Þórðarsonar héraðs-
læknis, er þá sat á Borgum, en