Morgunblaðið - 09.08.1978, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. ÁGÚST
11
Magnús L.
Sveinsson,
borgar-
fulltrúi:
Málatilbúnaðurinn sýnir mik-
ið hugmyndaflug en þó fyrst og
fremst ótrúlega ómerkilegar
hvatir til að gera menn tor-
tryggilega með getsökum ein-
um saman.
Hvaða ástæðu „Þjóðviljinn"
hefur séð til að birta mynd af
Sjálfstæðishúsinu með þessum
texta í tengslum við nefnt viðtal
við Sigurð Jónsson, fæ ég ekki með
nokkru móti skilið, nema ástæðan
sé sú ein, að reyna að gera mig
tortryggilegan með getsökum ein-
um saman. Það skal viðurkennt, að
útfærsla viðtalsins og allur mála-
tilbúnaðurinn því samfara, sýnir
mikið hugmyndaflug en þó fyrst
og fremst ótrúlega ómerkilegar
hvatir til að gera menn tortryggi-
lega með getsökum.
Ég hafnaði Ármannsfelli en
samþykkti Breiöholt h.f. Það
eru „tengsl“ mín við Þessi
fyrirtæki.
í aðalfyrirsögn „Þjóðviljans" við
viðtalið vjð Sigurð Jónsson er sagt:
„ístak og Ármannsfell reyna að
koma okkur á kné“.
Ef „Þjóðviljinn" er með getsök-
um sínum um mig að gefa í skyn,
sem eiga viðskipti við Ármanns-
fell, hvað segir þá „Þjóðviljinn um
„tengsl" Guðmundar J. Guð-
mundssonar, varaþingmanns
kommúnista og formann Verka-
mannasambands íslands, sem í
stjórn Framkvæmdanefndar bygg-
ingaráætlunar greiddi atkvæði
með því fyrir nokkrum dögum, að
hafna lægsta tilboðinu, sem barst í
byggingu 15 parhúsa frá Reyni h.f.
en samþykkti að taka tilboði frá
Ármannsfelli, sem var um 7
milijón kr. hærra, en Guðm. J.
Guðmundsson bar eflaust meira
traust til.
Væri nú ekki rétt að „Þjóðvilj-
inn“ birti t.d. mynd af forstjóra
Ármannsfells og Guðmundi J.
Guðmundssyni _og spyrði: „Eru
tengsl milli Ármannsfells og
Guðmundar J. Guðmundssonar,
varaþingmanns komm-
anna?)
Ekki er laust við að Þetta minni
að aðferðir nasistanna, Þegar
Þeir voru upp ó sitt bezta og
áhrifa „innrætingarinnar" gætti
sem mest.
Það ómerkilega við þessi skrif
„Þjóðviljans er, að ekki er gerð
minnsta tilraun til að finna orðum
Margt l)ÓU er um Armannsfell sagt. Fyrst voru þeir sakaðir um mútur við byggingu Sjálfstcðishússins
og nii um að reyna að koma Breiðholti hf. á kné. Eru tengsl milli Armannsfells og Magnúsar L. Sveins-
sonar borgarfulltrua fhaldsins?
Sigurður Jónsson hjá Breióholti hf.
ístak og Ármannsfell reyna
aö koma okkur á kné
— ásakar Magnús L. Sveinsson borgarfulltrúa um
trúnaðarbrot
I sambandi viö fréttir af
f járhagserfiðleikum
Breiðholts h.f. hef ur fram-
kvæmdastjóri fyrirtækis-
ins Siguröur Jónsson látið
að því liggja að sterkir að-
ilar séu að reyna að koma
honum á kné.
Þjóðviljinn haföi samband við
Sigurð um þetta mál i gær.
„Jú. þaö er alveg rétt”, sagði
Sigurður, „ákveðnir aðilar hafa
gert allt sem þeir geta til þess að
bregða fyrir okkur fæti. Og ég
verð að segja það að mér, finnst
þaö undarlegt jjegar fulltrúi hins
frjálsa framtaks er farinn að pre-
dika það I fjölmiölum að stjórn
verkamannabústaða eigi sjálf að
fara aö taka að sér verk I staö
þess að bjóða þau út.”
>jv.: Þú átt bér við Magnús
Sveinsson, borgarfulltrúa.
Sigurður: „Já, ég á við hann.
Og ég vil lika segja það að það er I
einhver sá mesti dónaskapur sem I
ég hef lent i aö eiga bréfaskipti I
við svona menn, i trúnaði og I
trausti að maður heldur, til þess I
aö leysa viðkvæm mál. Og svo eru J
partar úr bréfunum birtir I fjöl- |
miðlurn dag eftir dag, slitnir úr I
samhengi. Þetta ei^skýlaust I
trúnaðarbrot hjá manninum
(Magnúsi Sveinssyni,; innsk.
Þjv.) og mér er til efs að hann
geti talist hæfur til setu I opinber-
um embættum eftir svona hegð-
un.”
Þjv.: Hverjir eru þaö sem
reyna að bregða fyrir þig fæti?
Sigurður: „Ja, fyrirsögnin i
VIsi segir i raun allt sem þarf að
segja I þvi efni. Það er forystan I
Verktakasambandi lslands, sem
er I höndum tveggja fyrirtækja,
i tstaks og Armannsfells. (Þessi
tvö fyrirtæki áttu næstlægsta og
þriðja lægsta tilboðið I byggingu
Framhald á 14. sfðu
Breiöholt
Framhald af bls. 1*-
I verkamannabústaða sem Breið-j
| holt fékk. Þjv.)
Þeir gerðu það sem þeir gátu I
I til þess að koma I veg fyrir aö við |
j fengjum þetta verk. ^
Þegar við vorum aö fara 11
I bankana til að fá garanti varð- I
I andi verkið, þá voru þeir venju-
■ lega búnir að vera þar á undan og I
búnir að eitra til að koma i veg |
fyrir að maöur fengi garantiin.
En mér þætti gaman að sjá
samanburð á veröi ibúða sem Ar-
mannsfell og Breiðholt hafa
byggt Þeir hafa yfirleitt byggt
dýrustu ibúðimar sem hægt er að
fá en Breiðholt þær ódýrustu.
Ætli þaö muni ekki svona
50—60% á veröi á ibúð hjá okkur
og Armannsfelli.”
eng.
„Margt ljótt er sagt...,,
Veitzt er aó mér meö órök-
studdum dylgjum og getsökum
um að „tengsl“ séu milli mín og
fyrirtækis, sem „margt Ijótt er
sagt um“ aö sögn „Þjóöviljans".
Það er ekki hægt að segja, að
„Þjóðviljinn" hafi sent mér vin-
samlega kveðju um það leyti, sem
verzlunarmenn voru að taka sér
stöðu til að njóta verzlunarnjanna-
helgarinnar. Ekki svo að skilja, að
ég hafi vænst þess úr þeirri átt.
Því er hins vegar ekki að neita, að
skrif „Þjóðviljans", sem birtast á
baksíðu blaðsins, laugardaginn 4.
ágúst sl. þar sem veitzt er að mér
með órökstuddum dylgjum og
getsökum um tengsl mín við
fyrirtæki, sem „margt ljótt er sagt
um“ að sögn „Þjóðviljans", ganga
lengra í siðleysi en ég hafði vænst,
jafnvel af „Þjóðviljanum".
Tilefnið er, að „Þjóðviljinn" á
viðtal við Sigurð Jónsson, eiganda
og framkvæmdastjóra Breiðholts
h.f. vegna fjárhagserfiðleika fyrir-
tækisins og samskipta þess við
Verkamannabústaðina í Reykja-
vík. Sigurður Jónsson, fram-
kvæmdastjóri, brigslar mér í
viðtaiinu um trúnaðarbrot. Slíka
staðhæfingu af hálfu Sigurðar tek
ég ekki alvarlega og hygg ég að
fáir, sem þekkja Sigurð geri það.
Ég hefði því ekki talið ástæðu til
að elta ólar við ólundartal Sigurð-
ar, sem ég kem nánar að síðar, ef
ekki hefði fylgt viðtalinu furðuleg
útlisting og málatilbúnaður blaðs-
ins með getsökum um fyrirtæki,
sem „Þjóðviljinn" segir að „margt
ljótt sé sagt um“ (hver gerir
það?)og spyr hvort tengsl séu milli
þess og mín.
Með viðtalinu er birt mynd af
Sjálfstæðishúsinu með eftirfar-
andi texta:
„Margt ljótt er um Ármannsfell
sagt. Fyrst voru þeir sakaðir um
mútur við byggingu Sjálfstæðis-
hússins og nú um að reyna að
koma Breiðholti h.f. á kné. Eru
tengsl milli Ármannsfells og
Magnúsar L. Sveinssonar,
horgarfulltrúa íhaldsins“
að ég með „tengslum" mínum við
Ármannsfell, eins og látið er liggja
að með myndatextanum, sé þátt-
takandi í því með Ármannsfelli að
reyna að koma Breiðholti h.f. á
kné, þá skal það upplýst, að einu
„tengsl" mín við Ármannsfell
varðandi verkamannabústaðina
hafa verið þaú, að ég sem stjórnar-
maður þar, hafnaði Ármannsfelli
sem verktaka, sem var með
næstlægsta tilboðið í byggingu 216
íbúða á vegum verkamannabú-
staða en samþykkti Breiðholt h.f.
sem verktaka, þar sem þeir voru
með lægsta tilboðið og lögðu fram
fulla bankatryggingu.
Hámark lágkúrunnar.
Fyrirtæki er gert tortryggilegt
meö pví einu aó segja: „Margt
Ijótt er um pað sagt“. Síöan er
reynt aö koma höggi ó pólitísk-
an andstæöing með einfaldri
spurningu: Eru „tengsl“ milli
hans og Þessa „illa umtalaöa"
fyrirtækis?
Annað sem sýnir glöggt innræt-
ið hjá þeim, sem „þjóðviljann"
skrifa, eru hinar hálfkveðnu vísur
í garð Ármannsfells og órökstudd-
ar aðdróttanir í þeirra garð, til
þess eins að gera fyrirtækið
tortryggilegt í augum fólks, m.a.
er dylgjað um mál, sem dómstólar
hafa fjallað um og hreinsað
fyrirtækið af. Síðan er þetta „illa
umtalaða" fyrirtæki notað, ef
blaðið telur sig þurfa að koma
höggi á pólitískan andstæðing og
aðeins spurt sakleysislegra spurn-
inga eins og: „Eru tengsl milli
Ármannsfells og Magnúsar L.
Sveinssonar, borgarfulltrúa
íhaldsins?" Þar með er málið
afgreitt af hálfu „Þjóðviljans", svo
einfalt er það. Þvílík lágkúra.
Traust Guóm. J. Guðmundsson-
ar á Ármannsfelli.
Eru tengsl milli Ármannsfells
og Guómundar J. Guömunds-
sonar, varaÞingmanns komm-
anna?
En úr því, að það eru tortryggi-
legir menn, að áliti „Þjóðviljans",
og getsökum í garð annarra stað,
enda ekkert efni til. Þá yrði lítið úr
öllum málatilbúnaðinum.
Tilgangurinn er auðsjáanlega
ekki sá, að upplýsa lesendur
blaðsins um það sanna og rétta,
heldur mata þá á getsökum einum
saman um menn, þannig fram-
reitt, að sá, sem málatilbúnaðinur.
er beint gegn, standi hinn tor-
tryggilegasti fyrir augum lesenda
blaðsins. Þetta er ein mesta
lágkúra, sem þekkist í samskipt-
um manna og er sem betur fer
fátíð í öðrum blöðum en „Þjóð-
viljanum".
Þar hafa menn móttekið „inn-
rætinguna" og árangurinn lætur
ekki á sér standa.
Ekki er laust við að þetta minni
á aðferðir nasistanna, þegar þeir
voru upp á sitt bezta og áhrifa
„innrætingarinnar" gætti sem
mest.
Alið er á tortryggni, öfund og
hatri meöal samborgaranna,
sem ekki játast undir skoöanir
Þeirra í einu og öllu. Þar sá Þeir
og rækta sinn garö af mikilli
alúö.
Einhvern veginn finnst manm,
að þessi lágkúra kommúnista í
samskiptum við annað fólk sé ekki
í samræmi við það, sem þeir þó
predika í ræðu og riti, á torgum og
mannamótum, að þeir séu „fulltrú-
ar fólksins" og útvaldir til að verja
einstaklingana fyrir því illa í
heiminum, m.a. rógi og illmælgi,
sem er rót margs ills.
í hita leiksins, í átökum við
pólitíska andstæðinga, gæta þeir
oft ekki að sér og þá sjást þeir í
sínu rétta ljósi. Þá sést, sem allt of
margir láta blekkjast af, að þeirra
lífsviðurværi er einmitt, að ala á
tortryggni, öfund og hatri meðal
samborgaranna, sem ekki játast
undir skoðanir þeirra í einu og
öllu. Kommúnistar vita, að það er
tiltölulega auðvelt að ala á slíkum
hvötum og þess vegna hafa þeir
búið um sig í slíkum jarðvegi. Þar
sá þeir og rækta sinn garð af
mikilli alúð.
Ekkert trúnaðarbréf hefur
borizt frá Breiöholti h.f. Kaflar
úr bréfum hafa ekki veriö birtir.
Verkamannabústaðirnir eru
opinbert fyrirtæki. Rekstri Þess
fylgja engin leyndarmál.
Sigurður Jónsson, framkvæmda-
stjóri, brigslar mér í viðtalinu um
trúnaðarbrot, og segir að ég hafi
birt parta úr trúnaðarbréfi, slitna
úr samhengi, í fjölmiðlum. Allt er
þetta rangt. I fyrsta lagi hefur
ekkert trúnaðarbréf borizt frá
Breiðholti h.f til stjórnar verka-
mannabústaðanna. I öðru lagi hefi
ég ekki birt neina parta úr bréfi
frá Breiðholti h.f. í viðtali, sem
Morgunblaðið átti við mig, sem
birtist 3. ágúst, segi ég frá því, að
bréf hafi borizt frá Breiðholti h.f.
og get síðan um efnisatriði bréfs-
ins eins og Sigurður gerir raunar
sjálfur í viðtali við Mbl. 4. ágúst án
nokkurra athugasemda um trún-
aðarbrot af minni hálfu. Það er
ekki fyrr en daginn eftir hans
eigin frásögn af bréfinu, að hann
sleppir fram af sér beizlinu í
„Þjóðviljanum" og virðist eins og
félagsskapurinn þar hafi komið
honum úr jafnvægi.
Einnig vil ég vekja athygli S.J. á
því, að hinn 29.7., fimm dögum
fyrir viðtal Mbl. við mig, er
upplýst í Mbl. að vegna fjárhags-
erfiðleika Breiðholts h.f. hafi verið
rætt í stjórn verkamannabústaða
hvort breytingar verði hugsanlega
gerðar á aðild Breiðholts h.f. að
verkinu. Fyrir nokkrum vikum
skýrði Vísir frá því að Gjald-
heimtan hefði fallist á frestun á
uppboði hjá Breiðholti h.f. vegna
skulda á sköttum. Það mun hafa
verið gert samkvæmt beiðni
Björgvins Guðmundssonar, for-
manns borgarráðs, flokksbróður
Sigurðar Jónssonar. Allmikið
hafði því Verið fjallað um fjár-
hagserfiðleika Breiðholts h.f. í
fjölmiðlum áður en Mbl. átti viðtal
við mig. Þá er rétt að upplýsa, að
stjórn verkamannabústaða ræddi
það á fundi sínum hinn 28. júlí, að
engin ástæða væri að leyna
fjölmiðla neinu í sambandi við
þetta mál, ef þeir leituðu eftir
fréttum.
Rétt er að vekja sérstaka athygli
á því, vegna ummæla S.J. um setu
mína í opinberu embætti, að
verkamannabústaðirnir eru opin-
ber stofnun, sem fjármögnuð er af
borg og ríki, og öll umsýsla og
viðskipti fyrirtækisins eru opin
öllum borgurum. Það getur vel
verið að S.J. geti í lengstu lög leynt
borgarana rekstri síns eigin fyrir-
tækis, en það á ekki við opinber
fyrirtæki eins og verkamanna-
bústaðina.
S.J. segist vilja útboö en biður
jafnframt um aó fyrirtæki, sem
ekki bauð í verkið, fái pað.
S.J. læst vera hneýkslaður á
þeim ummælum mínum í Mbl. 3.
ágúst að ég taldi vel koma til
greina að verkamannabústaðirnir
tækju framkvæmdirnar í eigin
hendur a.m.k. í bili, og athugað
yrði síðar hvort rétt væri að bjóða
einhverja verkþætti út. Það er min
skoðun að öll stærri verk eigi að
bjóða út, ef hægt er að koma því
við. En þessi ummæli mín verða að
skoðast í ljósi þess, að stjórn
verkamannabústaða getur staðið
frammi fyrir því að Breiðholt h.f.
gefist upp á verkinu eða verk-
samningi við það verði slitið vegna
fjárhagserfiðleika þess um þessar
mundir, og þá verður að tryggja að
framkvæmdir stöðvist ekki.
En ef að S.J. er hlynntur
útboðum, finnst honum þá eðlilegt
að fyrirtæki, sem ekki býður í
verkið, fái það? Það er S.J. nú að
fara fram á við stjórn verka-
mannabústaða, þegar hann biður
um að Norðurás h.f., sem ekki
bauð í verkið, fái að ganga inn í
verksamning Breiðholts h.f.
Þannig rekst eitt á annars horn
í málflutningi S.J. En ég hygg að
það megi að hluta rekja til þeirra
fjárhagserfiðleika sem fyrirtæki
hans er nú í og vil ég því taka vægt
á hvatskeytlegum orðum hans.
Hans vegna hefði ég kosið að þurfa
ekki að svara því sem haft er eftir
honum í margnefndu viðtali, en
útlisting og allui málatilbúnaður
„Þjóðviljans“ knúði mig til þess.