Morgunblaðið - 03.09.1978, Blaðsíða 18

Settu rana
á fílinn...
Eins og sjá má vantar rana
á fflshöíuðið. En reyndu nú að
bæta úr því. Klipptu út
höfuðið og límdu það á
pappaspjald. Si'ðan klippir þú
til pappann eftir teikning-
unni, og klippir gat þar sem
raninn á að koma. Löngutöng
er síðan stungið út um gatið
og þannig fær ffllinn „lif-
andi“ rana.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
Ný spennandi framhaldssaga:
Á hættuslóð-
um í Afríku
DAVÍÐ Livingstone var einn þekktasti maöurinn á ríkisstjórnarárum Viktóríu Englandsdrottningar.
Hann var tyrsti hvíti maöurinn sem fór í rannsóknarferðir um villtustu héruö miö-Afríku. En Davíö Livingstone
var ekki aöeins stjórnandi hættulegra rannsóknarleiöangra um skóga Afríku. Hann var líka kristniboöi. Hann
boöaöi innfæddum fagnaöarerindiö og hjálpaöi þeim í veikindum þeirra.
Eitt af mestu afrekum Davíös Livingstone var þó an efa afnám þrælasölunnar. Saga hans er því löng og
spennandi, og verður aöeins hluti af henni sagöur í Barna- og fjölskyldusíöunni á næstu vikum.
Davíð Livingstone, hinn
þekkti landkönnuður og
kristniboði, fæddist árið
1813 í litla þorpinu Blantyre
í Skotiandi.
Livingstone skrifaði síðar
í ævisögu sinnii „Ég var
aðeins tíu ára gamall, þegar
ég hóf vinnu í verksmiðju.
Fyrstu vikulaunin mín not-
aði ég til þess að kaupa fyrir
„kennslubók í iatfnu fyrir
byrjendur“. Ég fór svo að
stunda nám 1 kvöldskóia og
lærði latínu í mörg ár á
þann hátt. Skólatíminn var
frá klukkan átta til tfu á
kvöldin. Þegar ég kom heim,
hélt ég áfram að lesa málið.
Oft sat ég við þar til
klukkan var komin talsvert
yfir miðnætti, ef mamma
kom ekki og tók af mér
bókina. Kiukkan sex á
morgnana átti ég að vera
kominn í verksmiðjuna, og
vinnu lauk ekki fyrr en
klukkan átta á kvöldin.“
Eins og gefur að skilja,
var þetta mjög erfitt fyrir
ungan dreng, en hinn ungi
Davíð Livingstone var
ákveðinn í að reyna að læra
allt, sem unnt var. Og þessi
námslöngun hélst alla ævi
hans. Árangurinn varð sá,
að hann lærði meira um
Afríku en nokkur annar
hvítur maður hafði lært
fram að því. Og hann sá um,
að þekking hans yrði öðrum
mönnum til góðs.
Foreldrar Davíðs Living-
stone voru kristnir. Davíð
var það einnig, og tuttugu
ára gamali ákvað hann að
hann skyldi boða heiðingjum
fagnaðarerindið um Jesúm
Krist. Han ætlaði að fara til
annarra landa, og hafði hug
á að verða kristniboði í
Kína.
Davíð hugðist ekki aðeins
boða kínverjum trú á Jesúm
Krist, heldur ætlaði hann
einnig að hjálpa þeim á
annan hátt. Hann afréð að
fara til Kína með tvö hlut-
verk, sem læknir og kristni-
boði.
Samhliða vinnunni í verk-
smiðjunni hóf hann nám í
læknisfræði á eigin spýtur.
Hann festi bækur sínar á
spunavélina í verksmiðjunni
og lærði „eina setningu í
einu“ eins og hann orðaði
það sjálfur á meðan hann
vann verk sitt.
Sfðar vann hann sér inn
það mikið að sumrinu, að
hann gat einbeitt sér að
náminu eingöngu vetrar-
langt. Námið stundaði hann
í Glasgow, og árið 1840, er
hann var 27 ára gamall, var
hann fullnuma læknir.
Nú fannst Davíð Living-
stone hann vera tilbúinn að
hefja lffsstarf sitt. En sama
ár hófst strfð milli Englands
og Kfna. Það olii þvf, að
Davfð gat ekki orðið kristni-
boði í Kína. Þess vegna
leitaði hann fyrir sér með
önnur lönd og hafði tii þess
samband við kristniboðs-
félagið f London.
í London eignaðist Skot-
inn ungi marga nýja vini.
Einn þeirra var dr. Moffat,
þekktur Afríku-kristniboði.
Hann flutti fyririestra um
starf sitt á „svarta megin-
landinu“, eins og hann
orðaði það. Dr. Moffat var
vandaður og góður maður,
og hafði áhrif á hinn unga
Davíð Livingstone. Hann
ákvað að feta í fótspor hans
og fara til Afríku með
fagnaðarerindið.
Frh.