Morgunblaðið - 05.10.1978, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. OKTÓBER 1978
I
I
I
I
I
I
I
I

heMii
stimplar,
slífar og
hringir
Ford 4-6-8 strokka
benzín og diesel vélar Opel
Austin Mini Peugout
Bedtord Pontiac
B.M.W. Rambler
Buick Range Rover
Chevrolet Renault
4-6-8 strokka Saab
Chrysler Scanla Vabis
Citroen Scout
Datsun benzin Simca
og díesel Sunbeam
Dodge — Plymouth Tékkneskar
Fiat bifreiðar
Lada — Moskvitch Toyota
Landrover Vauxhall
benzin og díesel Volga
Mazda Volkswagen
Mercedes Benz Volvo benzín
benzín og diesel og díesel
Ágúst Petersen
á K jarvalsstöðum
S
I
Þ JÓNSSON&CO
Skeifan 17 s. 84515 — 84516
Það er engin smásýning, sem
Ajíúst Petersen hefur efnt til á
Kjarvalsstöðum. Þar eru olíumál-
verk ok vatnslitamyndir, ásamt
myndum gerðum í olíukrít og
fjöldi þessara verka á annað
hundrað. Allt er þetta unnið á
seinustu árum, og ef ég hef tekið
rétt eftir í sýningarskrá, er elsta
verkið frá 1968, en þau yngstu frá
þessu ári. Sýningin spannar sem
sé seinustu tíu ár, en Agúst
Petersen er þekktur fyrir að vinna
um langan tíma í hvert verk sitt,
svo að raunverulega er ekki gott að
vita nákvæmlega, hvenær þessi og
hin hugdettan hefur byrjað að
Jektorar
1 IIús við hafið (olía á striga, 1967 — 78).
* Suction_
Doiivry *
Dnving liquid
Fyrir lenslngu ( bátum og fiskvinnslustöðvum.
■LN ■
S-öfLooHgiyDdfltr Æ)0t)£
5@0t) Si ©@
* ESTABLISHED 1925 — TELEX: 2057 STURLA - lS — TELEPHONES 14680 ít 13280 *
* 88Í8868R8R88888R8R8R888R®8R8RÍ#i88fiR®8888888888*888K88lí!(*®88888838****86®/ra8U8a8>#<*8R8R8R®*8R8R8R®8ftfi8fiRíi
Morgunblaðið
óskar eftir
blaðburðarfólki
Austurbær:
□ Skólavörðustígur
□ Sóleyjargata
□ Hverfisgata 4—62
Vesturbær:
□ Kvisthagi
□ Miöbær
□ Hjaröarhagi 11—42
□ Ægissíöa
□ Nesvegur 40—82.
Uppl. í síma 35408
verða til, og hvenær henni hefur
lokið.
Ekki er langt síðan Ágúst
Petersen hélt sýningu á verkum
sínum í Norræna húsinu, og vakti
sú sýning óskerta athygli þeirra,
sem fylgjast með sýningum hér í
borg. Frá þeirri sýningu getur ekki
að líta miklar breytingar í list
Ágústs, en hann er löngu fullmót-
aður í list sinni og hefur þroskað
sérstæða meðfædda litsjón í svo
fastar skorður, að ekki virðist um
verða haggað. Hann er, eins og
margir vita, einn sérstæðasti
núlifandi málari okkar og liggur
margt því til sönnunar. Hann sér
hlutina á persónulegan hátt, og
litir hans hafa ef til vill enn
sérstakri þýðingu fyrir hann
sjálfan, sem við hinir eigum erfitt
með að greina á sama hátt og
hann. Ágúst Petersen er húsamál-
ari að iðn og var orðinn fullorðinn,
er hann fór að gefa sig 'fyrir alvöru
að olíumálverkinu. Hann er bless-
unarlaus við skólaþreytu og allt,
sem henni fylgir, en hefur byggt
meir á sinni eigin rynslu og þannig
orðið ef til vill enn persónulegri en
ella. Verk Ágústs hafa ekki sérlega
fágaða eða þroskaða teikningu, en
þau hafa annað, sem gefur þeim
ekki síður gildi, en þar á ég við
hinn upprunalega skilning og
litasjón, sem oft á tíðum gefa
verkum hans magnaðan kraft í
einfaldleika sínum og vissri dulúð.
Þannig má lesa úr landslagsverk-
um hans fyrst og fremst andrúms-
loft staða, en ekki nákvæmar
eftirhermur af fjöllum, húsum eða
dýrum. Líklegast hefur Bonnard
heitinn flokkað hann undir þá
málara, sem höfðu vit á að vera
ekki fyrir framan fyrirmyndina,
þegar þeir máluðu verk sín á
strigann. En um sjálfan sig sagði
Bonnard: „Mig skortir hugrekki og
þrek til slíkra hluta."
Eitt af því sérstæðasta í list
Ágústar Petersen eru portrett
hans eða mannamyndir. Þar fer
hann mjög frjálslega með fyrir-
myndir sínar, en dregur fram viss
einkenni, sem ekki verður villst á.
Sumir verða honum sífelld yrkis-
efni, svo sem Ragnheiður Jóns-
dóttir grafíker. Ég held, að það séu
ein sjö portrett af henni á þessari
sýningu og öll mjög mismunandi.
Að vísu eru þessi portrett óhugs-
andi nema frá hendi Ágústs, en
þau eru öll í eðli sínu sérstæð sem
málverk. Sama er að segja um
fjölda annara portretta á þessari
sýningu, og ég held, að ekki sé
ofsagt, að einmitt þessi myndgerð
hjá Ágústi sé ein hans sterkasta
hlið sem málara. Jafnvel mætti
segja, að hér sé um sérstakan þátt
í myndlist okkar að ræða.
Ég ætla að nefna nokkur verk,
sem mér urðu sérlega minnisstæð
af þessum verkum Ágústs Peter-
sen. Af olíumálverkunum voru það
No. 1, 4, 36, 41, 75, 8Í, 86, 92, 103,
104 og að lokum það verk, sem ég
gæti trúað, að væri besta verk
Ágústs hingað til No. 100 Draugur,
málað á þessu ári.
Af vatnslitamyndunum báru af
No. 53, 54 og 70. Er sú síðastnefnda
ef til vill þeirra best. Það er
annars mjög hæpið að taka þannig
til orða, að þetta og þetta verk sé
best. En maður segir nú samt það
sem er efst í huga þegar um þessa
hluti er rætt og það verður að hafa
það ef viðkomandi vérður á í
messunni.
Ég hafði óskerta ánægju af
þessari sýningu hjá Ágúst Peter-
sen. Að vissu marki harma ég, að
ekki hefur orðið meiri breyting í
myndgerð hjá Ágústi, síðan hann
sýndi í Norræna húsinu seinast.
Það hvarflar að manni að hingað
sé ferðinni heitið og ekki lengra.
Vonandi hef ég rangt fyrir mér
með slíkum hugsunarhætti, en ég
er þannig gerður, að mér finnst
mest líf í hlutunum, þegar menn
voga sér út á hálan ís og standa
eða falla með áræðni sinni og oft á
tíðum fífldirfsku.
Mjög myndarleg sýningarskrá
fylgir þessari sýningu, og er þar
langt lesmál eftir listfræðinginn,
sem nýlega hefur látið af störfum
á Kjarvalsstöðum. Nokkrar lit-
myndir fylgja þessu skrifi, sem
bæði er á íslensku og ensku. Hér
hefur Ágúst Petersen staðið
myndarlega að hlutunum, og tvö
portrett eru af greinarhöfundi á
sýningu Ágústs. Hann vill auðsjá-
anlega að Aðalsteinn verði áfram
til húsa á Kjarvalsstöðum. Hvað
um það, ég þakka fyrir ágæta og
skemmtilega sýningu, sem á það
skilið að verða sótt og skoðuð af
sem flestum.
Valtýr Pétursson.
Sigríður Candi
í FÍM-salnum
Nú virðist loksins líf vera að
færast í FÍM-salinn við Laugar-
nesveg. Nýlokið er þar Haustsýn-
ingu FÍM, og nú er þar opnuð
önnur svning á ofnum verkum
eftir SIGRÍÐI ÓLAFSDÓTTUR
CANDI, en hún hefur lengi átt við
myndlist, og nú síðari ár hefur hún
helgað sig vefnaði. Hún hefur víða
dvalið og aflað sér þekkingar á
myndgerð af ýmsu tagi, en ég held
að mér sé óhætt að hafa það eftir
henni sjálfri hér í biaðipu, að hún
hafi verulega fengið útrás fyrir
tilfinningar sínar í þeirri tegund
vefnaðar, sem hún nú sýnir í
FÍM-salnum. Sýning Sigríðar fer
afar vel í þessu húsnæði, og sé ég
ekki betur en. FÍM megi vel við
una, ef öllu er stillt í hóf, eins og
Sigríður gerir.
Þetta er falleg sýning hjá
Sigríði, og hún notar efni og liti af
djörfung og mikilli leikni. Hún
hefur auðsjáanlega haft augun
opin fyrir þeirri vakningu, sem átt
hefur sér stað í vefnaði á seinustu
árum. Þar hefur orðið mikil
breyting, og ekki hvað sist hvað
efnismeðferð snertir. Nú eru
notaðar grófari aðgerðir, ef svo
mætti kalla það. Hrjúft efnið er
látið spila sem andstæða og til
áherslu. Allt er leyfilegt. Eitt af
verkum Sigríöar heitir HRING-
SJÁ og er að mínum dómi eitt af
„Þrjú tré“.