Morgunblaðið - 18.11.1978, Blaðsíða 24

Morgunblaðið - 18.11.1978, Blaðsíða 24
24 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 18. NÓVEMBER 1978 Sveitarfélögin — eða hrepparnir — eru elztu stjórnsýslu- stofnanir í landinu; eldri en Alþingi hið forna. Sveitarfélögin gegna enn í dag hliðstæðu hlutverki og fyrrum, þó að viðfangsefnin séu fleiri, margþættari og viðameiri. Sveitarstjórnir, kjörnar af íbúum viðkomandi staða, þekkja gerst þarfir og staðhætti á heimavettvangi, og eru því betur í stakk búnar til að mæta á hagkvæman hátt staðbundnum samfélagslegum viðfangsefnum en einhverskonar miðstjórn í fjörru landshorni. Heimakjörnar sveitarstjórnir tryggja og æskilega valddreifingu í landinu. Setja þarf gleggri skil milli viðfangsefna sveitarfélaga annars vegar og ríkisvalds hins vegar. Per bezt á því að sem flest staðbundin verkefni séu í höndum heimaaðila og að saman fari stjórnun og fjármálaleg ábyrgð í hverju viðfangsefni. Þar kemur tekjuskipting ríkis og sveitarfélaga inn í myndina. Ef til vill fer bezt á því að sveitarfélögin sitji að tekjusköttun en ríkið haldi sig við eyðsluskatta. Þrátt fyrir kosti heimastjórnunar hefur samstarf sveitar- félaga, bæði sveitarfélaga, sem landfræðilegar aðstæður tengja, og sveitarfélaga almennt, reynzt bæði brýnt og árangursríkt. Elztu starfandi landshlutasamtök sveitarfélaga, Fjórðungssamband Norðlendinga, hafa starfað óslitið í 33 ár. FSN samanstendur af 66 sveitarfélögum og 6 sýslufélögum í báðum Norðurlandskjördæmum. — Starfsemi þess byggist í senn á sögulegum grunni og samtíma nauðsyn. Engu að síður þarf hún að vera í sífelldri endurskoðun, með hliðsjón af breytilegum þörfum og þróun í þjóðfélaginu. Nýlega afstaðið þing FSN ákvað að taka starf og skipulag sambandsins til heildarendurskoðunar. Höfuðverkefni þingsins voru tvö: verkaskipting ríkis og sveitarfélaga og iðnþróun á Norðurlandi. Varðandi hið síðara atriðið var m.a. rætt um stofnun undirbúningsfélaga, er kanni einstök iðntækifæri — og hrindi í framkvæmd, ef vandleg athugun sýni þau arðsöm og hyggileg. Fram kom á þinginu að frumkvæði heimamanna væri nauðsynlegur undanfari iðnþróunar og fjölbreyttari atvinnutækifæra í landsfjórðungn- um. Fjölbreytt atvinnutækifæri, bætt félagsleg aðstaða og aðlaðandi umhverfi í byggðakjörnum landshlutans væri síðan forsenda þess að hann héldi hlut sínum í mannfjöldaþróun næstu ára og áratuga. Morgunblaðið sendir Fjórðungssambandi Norðlendinga beztu óskir um heilladrjúg störf í tilefni af tuttugasta fjórðungs þingi þeirra norðanmanna. Utgefandí Framkvæmdastjóri Ritstjórar Ritstjórnarfulltrúi Fréttastjóri Auglýsingastjóri Ritstjórn og algreíðsla Auglýsingar hf. Arvakur, Reykjavík. Haraldur Sveinsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. Þorbjörn Guðmundsson. Björn Jóhannsson. Baldvin Jónsson Aðalstræti 6, sími 10100. Aðalstræti 6, sími 22480. Áskriftargjald 2200.00 kr. á mánuði innanlands. I lausasölu 110 kr. eintakiö. Fjórðungssamband Norðlendinga Birgir Isl. Gunnarsson: Skipaviðgerð- ir í Reykiavík Um hendur þeirra, sem fást við stjórnmál, rennur mikill fjöldi af skýrslum og hverskon- ar gögnum, sem auðvelda eiga ákvarðanatöku. Ein slík skýrsla liggur nú á borðum þeirra, sem saeti eiga í hafnarstjórn Reykja- víkur. Skýrslan ber nafnið: „Skipaviðgerðir í Reykjavík". Skýrslan er unnin í samræmi við ákvörðun hafnarstjórnar frá 24. nóvember 1977 og var sú samþykkt ítrekuð í borgar- stjórn, þegar samþykkt var stefnuskrá í atvinnumálum og þá gert ráð fyrir, að þessari athugun lyki á árinu. Hér er um ítarlega skýrslu að ræða og hafði Hannes Valdi- marsson, yfirverkfræðingur hafnarinnar, umsjón með verk- inu fyrir hönd hafnarstjóra. Verður hér nú vikið að nokkrum atriðum í þessari skýrslu. Að loknum inngangskafla er fjallað um fyrirtæki, sem starfa að skipaviðgerðum í Reykjavík. Þar kemur fram, að skipa- viðgerðariðnaðinum í borginni fer hnignandi. Bent er á að 1976 hafi 250 manns starfað hér við skipaviðgerðir, en 1977 hafi þeim fækkað í 225. Viðgerðar- magn (þ.e. velta í krónum talin) hafi á árinu 1976 verið 1800 millj. kr. og lækkað í 1650 millj. kr. á árinu 1977 og er í báðum tilvikum miðað við verðlag ársins 1978. Þessa hnignun rekja skýrslu- höfundar til aukinnar sam- keppni frá innelndum aðilum svo og erlendis frá. Benda þeir á, að skipulagsleysi ríki í þessum iðnaði hér í borg. í Reykjavík fyrirfinnist enginn einn aðili, sem boðið geti upp á samræmda, alhliða þjónustu á sviði skipa- viðgerða. Utgerðaraðilar verði að ganga milli fyrirtækja með beiðni um slipptöku og viðgerðir á hinum ýmsu sviðum. Tímataf- ir og óþægindi af þessu og þar með aukinn kostnaður leiði til þess, að útgerðarmenn leita til viðgerðarstöðva, þar sem þeir fái betri þjónustu. I slíkum viðgerðarstöðvum þurfi yfirleitt aðeins að leita til eins viðgerðarstjóra, sem skrái allar viðgerðarþarfir og annist síðan skipuiagningu viðgerða, hvort sem það sé á sviði vélsmíði, plötusmíði, rafvirkjunar, málunar o.s.frv. Þá benda skýrsluhöfundar á, að verkstæði hinna ýmsu viðgerðaraðila séu dreifð um borgina og flutningur á mönn- um og vélum valdi kostnaði. Þá ríki skipulagsleysi á sjálfu slippsvæðinu, Slippfélagið h.f. hafi aðeins upptökur og máln- ingu á sinni verkefnaskrá og hafi þau verkefni forgang, en önnur verkefni sitji á hakanum. Þá víkja skýrsluhöfundar að því, að vinnuafl í Reykjavík, t.d. á sviði plötu og ketilsmíði, hafi ekki haldist í hendur við vöxt stálskipaflotans. Ofan á þessi sérstöku vandamál í Reykjavík bætist síðan hinn almenni vandi skipaviðgerðarfyrirtækja í land- inu, þar sem lánafyrirgreiðsla við reksturinn sé léleg og heimiluð álagning sé of lág. Það er álit skýrsluhöfunda að efla megi hlutdeild Reykjavíkur í skipaviðgerðum að marki með betri skipulagningu og sam- starfi fyrirtækja án mikillar fjárfestingar. Veruleg aukning á markaðshlutdeild fáist hinsveg- ar ekki nema með töluverðum skipulagsbreytingum, þar sem jafnframt öll aðstaða verði bætt til muna frá því, sem nú er. Heildarmarkaður skipaviðgerða hér á landi yar árið 1978 12.754 millj. kr. Reykjavík hafði árið 1976 veltu að fjárh. 1800 millj. kr. í þessari grein, en með samstilltu átaki ætti að vera unnt að auka þessa veltu í 3.500 millj. kr. og fjölga mannárum í þessari grein í 350. Til að svo geti orðið sé þörf úrbóta á ýmsum sviðum, en áherzlu beri að leggja á eftirfar- andi: — Samvinnu og samræmingu milli fyrirtækja, annaðhvort undir sameiginlegri yfirstjórn, er sæi um skipulag viðgerðar- þjónustu, eða með stofnun nýs fyrirtækis, þ.e. viðgerðarstöðv- ar. — Aukningu vinnuafls í greinum tengdum skipaviðgerð- um með aðgerðum, sem bæta vinnuskilyrði og gefa möguleika á betri kjörum með vinnuhag- ræðingu og auknum afköstum. — Endurskipulagningu vinnuaðstöðu. Hér hefur í stórum dráttum verið lýst þeim erfiðleikum, sem skipaviðgerðariðnaður í Reykja- vík á við að stríða. Enginn vafi er á því, að það er rétt sem skýrsluhöfundar segja, að brýna nauðsyn beri til að auka sam- vinnu milli þeirra fyrirtækja, sem í þessari grein starfa, til að nýta betur þá aðstöðu, sem fyrir hendi er. Æskilegast er að fyrirtækin sjálf taki frumkvæði í því máli. í síðari hluta skýrslunnar er fjallað um hvernig bæta megi aðstöðuna og er þá komið að þætti borgarinnar í málinu. Er gerð grein fyrir nokkrum valkostum í þeim efnum, en það mál verður að bíða annarrar greinar. Gleymum ekki Lettlandi Ihugum Islendinga skipa Eystrasaltslöndin sérstakt rúm. Meðal þeirra er Lettland sem varð lýðveldi 18. nóvember 1918 eftir langa áþján erlendra þjóða: Þjóðverja, Pólverja, Svía og Rússa. Lettland var innlimað í Sovétríkin 1940. Það sem einkennir Eystrasaltsþjóðirnar er sterk þjóðleg menning með útsýn til allra átta og hneigð til lista og bókmennta. Athyglisverð voru ljóð skáldanna sem komu fram í sjónvarpsþáttunum nýlega. Þau sönnuðu að erfitt reynist að buga frelsisvilja þjóða. Ljóðið er enn ein helsta landvörnin. Skáldin töluðu að vísu í gátum og gripu til táknmáls, en fyrir kunnuga var ekki torvelt að skilja boðskap þeirra. Samkvæmt nýjustu fréttum hafa verið hert tökin á skáldum og menntamönnum í Eystrasaltslöndunum, en samskipti þeirra við fulltrúa Sovétvaldsins hafa oftast verið örðug og stundum blóði drifin. Margir Lettar eru landflótta. Einn þeirra er skáldið og þýðandinn A.G. Irbe sem sýnt hefur íslenskum bókmenntum áhuga. Hann býr í Svíþjóð og skrifar hugleiðingu í Morgunblaðið í dag í tilefni sextíu ára afmælis lýðveldisins Lettlands. Þjóðir heims mega ekki gleyma Lettlandi og örlögum þess. Þau minna okkur á hvert hlutskipti smáþjóðar getur orðið. Lettar urðu leiksoppar nasista og kommúnista, enda hníga rök sagnfræðinga að því að Hitler og Stalín hafi samið um Letta í valdatafli sínu. Andvaraleysi er enn sem fyrr mesta hætta smáþjóða samanber þau lönd þar sem kommunistar hafa náð undirtökum. Samdráttur í ullariðnaði í UMRÆÐUM á fundi Ú tf lutningsmiðstöðvar iðnaðarins, sem haldinn var með sölu- og fram- leiðsluaðilum í ullariðnaði á Hótel Esju fyrir skömmu, kom fram m.a. að sam- dráttur hefði orðið í út- flutningi á íslenzkum ullarvörum á þessu ári. Er það vegna árstíðabundinn- ar framleiðslu á íslenzku ullarvörunum og breyttra markaðshorfa erlendis. Fundinn sóttu 66 manns víðs vegar að af landinu. Rætt var um erfiðleika í iðn- aðinum vegna samdráttar í viðskiptum við Sovétríkin á yfir- standandi ári, og nauðsyn þess að aðlaga sig breyttum markaðsað- stæðum. Vandamál í þessari grein iðn- aðarins skapast af árstíðabund- inni framleiðslu, en íslenzka ullar- varan er nær eingöngu seld sem vetrarfatnaður. Framleiðslutíma- bil á vörunni nær frá apríl til nóvemberloka. Skapast af því dautt tímabil frá desember tjl marz og veldur miklum fjárhags- legum erfiðleikum. Töldu fundar- menn, að leysa bæri þetta vanda- mál sameiginlega, og kom fram, að það væri hægt með því að auka fjölbreytni í framleiðslu. Þannig væri hægt að hanna sumarfatnað, og með því gera prjóna- og saumastofum kleift að framleiða meira á lengri tíma og þannig lengja framleiðslu- og sölutímabil vörunnar. Á fundinum kom einnig fram, að markaðshorfur í vestrænum lönd- um væru góðar og búast mætti við áframhaldandi söluaukningu á íslenzkum ullarvörum á næsta ári. Jafnframt var bent á, að aukning- in gæti aðeins átt sér stað með því að opna nýja markaði og auka kynningu og söluátak. Einnig yrðu gæði vörunnar að vera fyrsta flokks og voru sölustjórar sam- mála um, að gæði íslenzku ullar- vörunnar hefðu farið batnandi. rra naustiunai uniutnmgsmíðstöðvar framleiðsluaðila á Hótel Esju. iðnaðaríns og

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.