Morgunblaðið - 02.12.1978, Side 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 1978

Samkeppninni
frestað
Mörs bróf hafa horist til
Barna- ok fjölskyldusíðunnar að
undanförnu í sambandi við sam-
keppnina. sem auglýst var í sl.
mánuði. l>ar sem umsjónarmenn
síðunnar eru ekki fyllilega
ána-gðir með árangurinn, höfum
við ákveðið að fresta keppninni
fram til 15. desember.
Og látið nú hendur standa fram
úr ermum. Setjist niður strax um
helgina og sendið okkur bréf.
sögu. Ijóð og hvaðeina. sem ykkur
dettur í hug. Verið vandvirk og
sendið bréfin fyrir 15. desember!
o
r
FfÍ.r:
Vn»H>
f\me3an hafa/ébgsr'nok'kt'it'hafiS
^,rfAVJfela9i ,við verSum elta
—jj -' i«-idgi (viu Vcroofn do eiud
Vamennið og rá því. þú mamt h vei-rar
f vrit-9cip3himar Vc/rijl ----------- -A
■"f -
Vií sVisgg Síalíns ,eh , Bréínöís,J
hérgi'einiít ^tigur ítvenntj
tr\Qstk*ri lei3togi ereiji mei
skeggs. fáráðiirigor!
En KvornífsírQeiQuiri vi^a^velja
þajer500.000-rfclo spomingin ISko.bpi tslrstislft
hugarfar þe'nrs segir þe.m ofuggkga £ beygptil
Ugr; 09 þvr ættum við sií gera hi ísama. fn, þr
þeir loalda orugg|ega aðvið’ hogfurn þannig
nafa þeir beygt tj| virTstri 'f^feð þvéaeila þeirað
9«pja okkurá hæorí veq.nvsðan beirfara tenn
yinrfHlþyf föronn við ti| vinstri'. Skilið^ “
[ja'^9skiTdfþ^tta~með vinstrio9
V[ae9ri iCn hitt...w
í hlöðunni lengfa inn í skó^inum I
Jaeja ^getorðo sagfc mér fra öllo’-fn'
•fyrst Vil ég kynna vmg.Eg heiti Rikki09 a V
heirra rborninu her skammt fra.Hvsð heitiji
lto£isa5-i5.!^R
I gcfct-.Vio 5k'u|um/
fkal|a þiq^igga'1
Mta byicjaði a#t tyrir 2árum , þegag
Prófessor KVissnisski09 annar Prdfesom ,, , v , .- v -
áð nafni Heiívarður ákváíu aðsmJaH Uýlcií tók la'r.en þó kornít Heid'Ærðura^
Vélmenni—mig!
Kríssnisski eydii
þvmaest I a'ri 4.
við a<í endorbyggjal
niiQ oq r kvolcJ/*®
atfí ao follkornn
verkið!;
hví að krissnisski vilji rvota migtil glæp-
samlegra hlutalHaðvarður skildi y,í
Krissnisski ,en tókst áður aðe>fðileggja»
m.g að milclo leyti I, *" ~
'AcSor en éq helj lergra vilj
ég segja þéraieins fráB
heilahóinymér;j
„Hóíot mitl
’f er eigmlí
SJán tðlva
Sem srfellt má-
tekur upplýsingar om
þsí Sem er a) gerast
i kringom mig.þesíi
télva héíórstsrtófrs
. En aðgaríir imínar qg athatnir rnófest af jjeim
►fyrieskiponumer meVerugefnar! jjcssar fynr-
þskipanir eru ^spób.sem síðan er sett i'mig.
[Heiðvirður gerði upphárl ^
Ifspóluna Sem innihéltelckertj]
Irhernagott eitt ,en KrisSnisskll
rgerðiaðnssem haföi acíqevma\
rallt illt,er fádti, migtil
[tsb þatt f myrkraverlruml
Fyrir mistðk var spóla
Heiclvirðs Sett í miqog
þvferég KérU
b\ hvéð viHoa
ég geri1^/
Vófessor Haðvirckir ersá eini.fyrir
utan Krissnisski.sem veit hverniga
a2 taka spóluna úr mér ogfeítaf”
fyrirskipanimar í heila me'rivf
vferðum viðai tai'a tíl hans!|
í Hvar i hann heima^
fn fyrst skubm vií fera
09 undirbóa okkur undir fer3inal)‘N<|Yapa. ^e!'?9 ^19
.. * l 11 v > n. yhaldi mio i tebmfyr&un
HcyrOu.neldoröuaö *>r°;fss%'™2Æs\nr\)0Q h\já!p» þeimscinna!
neyni eklci að ná pér dtturj'/
orum
þangsa

jÖrc^glegaK
ÍOói við verðom
! bsra ökS taka þvf J
[þegar þar aðli
Tvo leikmenn þarf í þetta tennisspil — einn á hvorn
vallarhelming. Annar hefur númer með jöfnum tölum,
hinn með oddatölum. Hvor leikmaður hefur þrjú peð og
einn tening. Þeir skiptast svo á að kasta teningi, og fái
maður tölu, sem stendur á velli andstæðingsins, á hann
að leggja eitt peð yfir töluna á vellinum. Sá, sem fyrstur
er að koma öllum þremur peðum sínum á völl
mót-leikarans, fær 1 stig. í upphafi mætti t.d. ákveða að
leika að 6 stigum.
Tröllið í skóginum
Magnús og María komu hlaup-
andi yfir engið. Þau sneru við hjá
íorarpyttinum, en hlupu svo
áfram inn í skóginn.
Eyrun stóðu beint upp í loftið,
og fæturnir gengu ótt og títt. Þau
hlupu svo hratt, að þau voru
næstum búin að reka sig í
dádýrið. sem var að naga börk af
stórri grein.
„Svona, svona. Hvað gengur
eiginlega á? Það er naumast, að
þið hlaupið. Mér er nær að halda,
að óvættur hafi orðið á vegi
ykkar. fyrst þið látið svona,“
sagði dádýrið.
Iléraungarnir horfðu vandlega
aftur fyrir sig, áður cn þau
svöruðu.
„Við sáum stóra tröllið í
skóginum," sögðu þcir.
„Nei, hættið nú." svaraði dádýr-
ið. „Þið ætiið þó ckki að segja
mér. að þið trúið því, að það séu
til tröll? Það var aðeins í gamla
daga, sem menn trúðu slíku. Nú
vita allir, að tröll eru ekki til."
María sagðist hafa séð tröllið,
og svo hefði hún líka heyrt í því.
„Við urðum svo hrædd, að við
gátum ekki hreyft okkur."
„Ekki sýndist mér það nú,“
svaraði dádýrið. „Það var ekki
svo lítil ferðin á ykkur."
Dádýrið þóttist vita, að héra-
ungarnir hefðu borðað of mikið
af grænkáli um morguninn.
Dádýrið hélt nefnilega. að ef
maður borðaði of mikið grænkál.
gæti maður fengið alls konar
tfrillur.
Magnús og María héldu því
statt og stöðugt fram, að þau
hefðu séð tröll.
„Ágætt." sagði dádýrið. „Þá
förum við öll saman og athugum