Morgunblaðið - 02.12.1978, Síða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. DESEMBER 1978
+
Eiginkona mín og móðir
ELÍNBORG KRISTJÁNSDÓTTIR,
lézt í Landspítalanum aöfaranótt 1. desember.
Edwin Árnason, Árni Edwins.
+
Konan mín
JÚLÍANA EIRÍKSDÓTTIR,
Kjarrlandsvöllum,
Dalasýslu,
andaðist á Landspítalanum 30. nóvember.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Siguróur Ólafsson.
+
Alúðar þakkir tyrir auösýnda samúö og hlýhug við fráfall sonar okkar og
bróður,
JÓNS INGA INGIMUNDARSONAR,
Hafnargötu 68, Keflavík.
Steinunn Snjólfsdóttir, Ingimundur Jónsson
og stystkini hins Iðtna.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
STEFÁN STEINÞÓRSSON,
fyrrverandi póstur,
andaöist í Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri, laugardaginn 25. nóvember.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju, mánudaginn 4. desember kl. 13.30.
Blóm og kransar afþakkaö, en þeir, sem vilja minnast hans,
vinsamlegast láti, Dvalarheimiliö Hlíö eöa Fjóröungssjúkrahúsiö á Akureyri,
njóta þess.
Sigríóur Kristjánsdóttir
og börn.
+
Þökkum auösýnda samúð við andlát og jaröarför
LÁRU ÞURÍÐAR JAKOBSDÓTTIR,
Grettisgötu 71,
Aöstendendur.
+ Þökkum auðsýnda samúð við fráfall og útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa
GUÐJÓNS ÁSMUNDSSONAR,
Lyngum.
Guðlaug Oddsdóttir.
Guðmundur Guójónsson, Katrín Þórarinsdóttir,
Guðlaugur Guðjónsson, Ragna Ársœlsdóttir,
Oddný Margrét Guðjónsdóttir, Valdimar Auóunsson,
Vilborg Guðjónsdóttír, Magnús H. Stephensen,
Sigrún Guójónsdóttir, Sigurður Einarsson,
Dagbjartur Guójónsson, Sólrún Hjálmarsdóttir,
Jóhanna Guójónsdóttir, Hallgrímur Pétursson,
Siguróur Guójónsson, Erla Ragnarsdóttir,
Áslaug Guðjónsdóttir, Bjarni Kristinn Ámundason,
Sigursveinn Guójónsson, Soffía Antonsdóttir,
Steinunn Guðjónsdóttir, Ólafur J. Björnsson
og barnabörn.
+
Hjartans þakkir til allra sem auösýndu samúð og vinarhug viö andlát
jarðarför
HJARTAR L. HANNESSONAR,
Kirkjubraut 50,
Akranesi.
Sérstakar þakkir færum viö starfsfólki á Sjúkrahúsi Akraness og stofufélögum
hins látna.
Sigríöur Einarsdóttir,
Guö blessi ykkur öll.
Þórey Hannesdóttir,
Valgeröur Óladóttir,
Hannes Hjartarson,
Einar Hjartarson,
Þorsteinn Hjartarson,
Sigríður Hjartardóttir,
Þórey Hjartardóttir,
Jón Hjartarson,
Áslaug Hjartardóttir,
Gunnar B. Guönason,
Arni B. Gíslason,
Þorgeröur Bergsdóttír,
Oddbjörg Ingimarsdóttir,
Sigríöur Geirdal,
Björn Sigurbjörnsson,
Guömundur Þorsteinsson,
Brimrún Vílbergsdóttir,
Bjarni Árnason,
systkinabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
Anna Halldórsdóttir
frá ísafirði - Minning
hve Kreiðvikin þau bæði voru við
Fædd 18. áiíúst 1913.
Dáin 21. nóvemher 1978.
Er é(í frétti lát systur minnar
Önnu, fann éfí sárt til þess, hve
dauðinn kemur alltaf á óvart,
jafnvel þó að hann kæmi nú sem
líkn til hennar, sem þjáðist svo
mikið ojí hafði misst alla von um
hata.
Með okkur ástvinum hennar
leyndist sú von að kraftaverk
fjerðist ofí hænir okkar um bata,
henni til handa, mundu hera
áranfjur. En ef til vill hefur hún nú
upplifað það, sem við báðum um,
en á annan hátt en við óskuðum.
Hún þráði nú síðast lausn frá
þrautum þeim, sem þjáð hafa hana
undanfarna mánuði, ofí friður var
y-fir henni síðustu stundirnar sem
hún lifði.
Anna var fædd á Isafirði 18.
áfjúst 1913, dóttir þeirra hjóna,
Svanfríðar Albertsdóttur. ofí
llalldórs P'riðfieirs Sifíurðssonar
skipstjóra, sem nú eru bæði látin.
Hún var elst af tólf systkinum
ofí var hún snemma mikil stoð
foreklra sinna Of; systkina i hinum
ýnisu erfiðleikum, sem steðjuðu að
á uppvaxtarárum hennar, ofí alla
tíð síðan hefur ábyrfiðartilfinninf;
hennar verið sterk, Of; er það ekki
síst henni að þakka að ættarbönd-
in milli okkar systkinanna of;
venslafólksins alis eru svo sterk,
sem raun ber vitni. Of; bræðrununt
tveimur, sent nú dveljast á Kópa-
voj;shæli, var hún óumræðilet;a
KÓð. F’yrir þetta Of; allt annað
munum við ætíð minnast hennar
meö þakklæti ot; ást.
Ilún var strax í æsku dugmikil
oj; lafþn til allra verka of; lék allt í
höndum hennar eins oj; alltaf
síðan. Hún lærði unt; sauniaskap
hjá Sigríði ísaksdóttur á Isafirði
ok vann við sauma, allt fram til
þess að hún veiktist. Eftir að hún
sjálf eif;naðist heimili og stóran
barnahóp, saumaði hún allt sem
þurfti til fata yst sent innst oj; gat
þó oftast tekið að sér saumaskap.
Var alvef; ótrúleKt hve ntiklu hún
Kat afkastað.
Mér er minnisstætt, þef;ar hún
fyrir ferminf;u mína saumaði öll
mín föt ok f;af mér þau ok var það
stór KJöf í mínum auKum ok vakti
Kleði sent aldrei Kleymist.
Anna fór einnif; á húsmæðra-
skólann á Isafirði. Hún vann
ýmiss konar störf ok var allsstaðar
vel liðin af þeim, sem hún vann
hjá, jafnt ok vinnufélöKum. Hún
fór á sumrin í síld á SÍKlufirði ok
þar kynntist hún eÍKÍnmanni
sínum, Jóni Einarssyni vélstjóra
frá SÍKlufirði. Þau K®nKU í hjóna-
hand 4. maí 1939. BjuKKu þau
fyrstu árin á SÍKlufirði en fluttu
svo að Skeiðsfossi í Fljótum, er
Jón réðst sem vélstjóri við Skeiðs-
fossvirkjun. Starfræktu þau einnÍK
Króðurhús að GilslauK í P’ljótum
ok fluttu foreldrar okkar þanKað,
er faðir okkar hætti á sjónum.
Anna ok Nonni eÍKnuðust stóran
barnahóp ok var oft erfitt hjá
þeim. ekki síst á vetrum, þeKar
saniKönKur voru erfiðar ok veik-
indi steðjuðu að. A sumrin var
mikið unt Kesti á heimili þeirra ok
var öllum, sem að Karði bar, tekið
með þeirri Knstrisni ok hlýju, sem
einkenndi heimili þeirra alla tíð.
Er ók dvaldist sumarlanKt hjá
foreldrum mínum að GilslauK,
fannst ntér ótrúleKt hvernÍK Anna
Kat alltaf átt nÓK til af matfönKum
fyrir alla, jafnt Kfsti sem heimilis-
fólk. Ok einnÍK er mér minnisstætt
alla sem leituðu til þeirra.
Þau fluttu úr Fljótum 1955, en
bjuKKu nú síðast á Akranesi. Þau
eÍKnuðust tíu einstakleKa mann-
vænleK hörn ok eru þau öll á lífi.
Óll hafa þau verið foreldrum
sínum til sóma, bæði við nám ok í
verki. Þau hafa öll eÍKnast KÓða
niaka ok börn ok er þetta einstak-
leKa myndarleKur ok samhentur
hópur. Var oft mannmarKt á
heimili Önnu ok Nonna, en alltaf
virtist nÓKur tími ok nÓK rými
fyrir alla ok alltaf reynt að
hjálpast aö við vandamálin.
EinnÍK var oft Klatt á hjalla þegar
þessi stóri hópur var samankom-
inn.
En þau hafa ekki síst sýnt það
nú, eftir að Anna varð veik, hve
samhent þau eru. Þau reyndu eftir
meKni að létta henni þjáninKarnar
ok K'eðja hana á allan hátt ok veit
ók að Nonni er þeim þakklátur
fyrir það, ekki síst veKna þess að
hann hefur verið fjarverandi
veKna vinnu sinnar, en hann hefur
verið vélstjóri á Uðafossi nú
síðustu ár. Veit ók að þau munu öll
hjálpast að nú, eins ok hinKað til
ok eins veit ég að barnabörnin
muni ekki síst stytta afa sínum
stundir ok sefa söknuð hans ok
treKa. Þau munu líka sakna
elskuleKrar ömmu, sem alltaf tók á
móti þeim opnum örmum ok tók
þátt í Kleði þeirra ok áhyKKjum.
Vona ók að hið KÓða santband við
afa þeirra haldist ok að þau meKÍ
njóta samvistanna sem lenKst.
Önnu mun sárt saknað af
fjölskyldu sinni ok vinunt öllunt ok
munu þau minnast hennar með
þakklæti fyrir allt sem hún var
þeim.
Við systkinin treKum hana
mikið, því eins ok bróðir minn
saKÖi er hann frétti lát hennar:
„Hún var nú hetjan okkar“, ok
ekki síst er hún það í mínum huga
síðan éK var hjá þeim Önnu ok
Nonna sem barnfóstra á sumrin.
Þau voru mér ávallt kóö ok hafa
reynst mér ok mínum einstakleKa
vel ok er ók þeim ok börnum þeirra
innileKa þakklát.
Við biðjum KÓðan kuö að styrkja
Nonpa ok fjölskylduna alla í sorK
þeirra ok blessa þeim minninKuna
um eiskuleKan ástvin ok að þau
meKÍ áfram sem hinKað til hjálp-
ast að við vandamálin. Með því
heiðra þau minninKu hennar, sem
við kveðjum nú.
Við systkinin ok venslafólk
okkar allt þökkum Önnu ást
+
Vsö þökkum af alhug öllum þeim er sýndu okkur samúö og vinarhug við fráfall
og útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
SVAVARS KRISTJÁNSSONAR,
veitingamanna,
tngibjörg Sumarliöadóttir,
Garðar Svavarsson, Halla Júliusdóttir,
Hreiöar Svavarsson, Erla Bjarnadóttir,
Edda Svavarsdóttir, Björn Þorsteinsson,
Sunna Hildur Svavarsdóttir,
Helga Nína Svavarsdóttir,
Svava Björg Svavarsdóttir
og barnabörn.
hennar ok umhyKKju ok biðjum
henni Kuðsblessunar ok KÓðrar
heimkomu að leiðarlokum.
Ilafi hún þökk fyrir allt.
Málfríður Ilalldórsdóttir.
ísafirði.
Dcyr fó.
dcyja fra ndr.
dcyr sjalfr ct sama.
En oröstírr
dcvr aidrifti.
hvcims scr KÓ>ðan Kctr.
(Úr Ilávamálum)
I daK verður kvödd hinstu
kveðju frá Akraneskirkju Anna
Halldórsdóttir. Anna var fædd á
Isafirði, elst barna Svanfríðar
Albertsdóttur og Halldórs Fr.
Sigurðssonar skipstjóra.
Við sem fenKum að kynnast
mannkostum ok kaérleika hennar
kveðjum hana með söknuði. ÞeKar
litið er til baka rifjast upp kærar
minninKar frá heimili hennar ok
Jóns Einarssonar. Heimili þeirra
var stórt ok- með myndarbraK þar
sem börnin urðu 10, en alltaf hafði
Anna tíma ok hlýju fyrir ættingja
ok vini. Anna var ætíð ástúðleK,
sannKjörn en ákveðin ok því
einstakur uppalandi, eins ok
mannvænleK börn þeirra hjóna
bera vitni. Öll börn þeirra eru nú
KÍft ok stækkaði því fjölskylduhóp-
urinn mikið ok það eru því mat’KÍr
sem sakna þessarar ástkæru,
traustu konu.
EftirminnileKt er öllum ættinKj-
unt rnótið að LauKum fyrir tveim-
ur árum þar sem sanian kontu
afkomendur Svanfríðar ok Hall-
dórs, ok mætti Anna með börn sín
ok barnabörn. Þar var mikil ok
einlæK Kleði ríkjandi ok eftirvænt-
inK að hittast aftur að tveimur
árum liðnum. ÞeKar að því kom
var Kleðin treKa bundin, á hana
skyKKÖu veikindi Önnu.
Við sem kveðjum hana nú að
leiðarlokum eÍKum ekki mörK orð.
Við Ketum aðeins þakkað kynni
okkar ok samvistir við KÓða ok
mikilhæfa konu, sem var öllu sínu
fólki stoð ok styrkur á sinn
alúðlefta ok trausta hátt.
Sárastur er missir Jóns, barn-
anna, ömmubarnanna ok systkina
hennar. Við vottum þeim öllum
innileKa samúð ok biðjum þeim
huKKunar ok blessunar.
Svanfríður Guðjónsdúttir og
Iíeynir G. Karlsson.
152. árgang-
ur Skímis
er kominn
SKÍRNIR, tímarit Hins íslenzka
bókmenntafélags. 152. árganKur. er
kominn út.
Ritstjóri Skírnis, Ólafur Jónsson,
á þar tvær greinar: Bókmenntir og
samfélag, sem var fyrst flutt sem
erindi á aðalfundi Hins íslenzka
bókmenntafélags 1977, og Bækur á
markaði, sem fjallar um upplag og
sölu nokkurra algengra bóka
1972-‘76.
Hrafnhildur Hreinsdóttir skrifar
greinina 2141 lesandi um athuganir
um bóklestur, bókakaup og bókaeign.
Synd er ekki nema fyrir þræla
nefnist grein Dagnýjar Kristjáns-
dóttur um þema og hneigð í Svart-
fugli eftir Gunnar Gunnarsson.
W.M. Senner skrifar um þýðinguna á
kvæðinu Ódáinsakur eftir Schiller og
leiðir að því rök aö þýðandinn hafi
verið Jónas Hallgrímsson en ekki
Bjarni Thorarensen. Helgi Þorláks-
son skrifar um Sjö örnefni og
Landnámu, Lýður Björnsson er
höfundur greinarinnar Eigi skal
höggva um síðustu orð Snorra
Sturlusonar og Vésteinn Olason
skrifar um frásagnarlist í fornum
sögum. Þá er birt bréf Magnúsar
Péturssonar til Skírnis: Um hljóð-
fræði og íslenzka hljóðfræði, sem er
ritað í tilefni af ritdómi í 151.
árgangi Skírnis um bók Magnúsar
„Drög að almennri og íslenzkri
hljóðfræði". Loks eru nokkrir rit-
dómar, sem þeir Jakob Benediktsson,
Haraldur Sigurðsson, Bergsteinn
Jónsson, Silja Aðalsteinsdóttir og
Ólafur Jónsson hafa skrifað.
Þessi árgangur Skírnis er 238
blaðsíður að stærð.