Morgunblaðið - 20.03.1979, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. MARZ 1979
Jón Ásgeirsson:
Mannamót á íslandi
Á allra síðustu árum hefur
fjölþjóAlegum ráðstefnum fjölgað
nokkuð á íslandi. Þá er átt við
ráðstefnur þar sem þátttakendur
eru frá mörgum þjóðum. Ifins
vegar hefur verið lítið um slík
mannamót með þátttöku fólks af
einu ok sama erlenda þjóðerninu.
Fyrir nokkrum árum var gerð
á vejíum Ferðamálaráðs íslands
könnun á )fildi Fjölþjóðlegra
ráðstefna á Islandi, lagt var fram
frumvarp á Alþingi og í greinar-
gerð, sem því fylgdi var meðal
annars hent á peningalegan
hafínað af ráðstefnum fyrir
íslenska þjóðarbúið.
Tölurnar, sem þá voru birtar
voru mjög athyglisverðar og
sennilega mun hærri cn almennt
var talið fyrirfram.
I kjölfar þessa var ákveðið að
stuðla að því af opinberri hálfu
að auka ráðstefnuhald á íslandi.
í Norður-Ameríku hefur
ráðstefnum verið líkt við farsótt.
Á síðasta áratug hefur þeim fjölg-
að aldeilis gífurlega. I fyrra sátu
um 26 milljónir bandaríkjamanna
einhvers konar ráðstefnur. Talið
er, að þeir hafi eytt um það bil 15
billjónum dollara, sem er tvöföld
sú upphæð, sem eytt var í sam-
bandi við ráðstefnur í Banda-
ríkjunum fyrir einum áratug. Og
það, sem er ef til vill enn athyglis-
verðara er, að þessi upphæð, 15
billjónir dollara á árinu 1978 er
líka tvöfalt hærri en samanlögð
eyðsia bandaríkjamanna á sama
tíma í skemmtanir og íþróttir, og
hafa þeir nú ekki verið taldir
halda verulega í við sig í þeim
efnum.
Á síðasta ári var nýting gisti-
húsa í Bandaríkjunum um 70% að
meðaltali, hærri en nokkru sinni
fyrr á síðustu tuttugu árum, og er
svo fyrir að þakka ráðstefnum að
lang mestu leyti.
Margar ástæður eru fyrir því, að
ráðstefnum hefur fjölgað svo ört
og svo mjög í Ameríku.
1) Flugfargjöld hafa lækkað.
2) Þátttakendur geta dregið út-
gjöldin frá skatti.
3) Einangrun sérfræðinga við
störf sín gerir það að verkum, að
nauðsynlegt er fyrir þá að hitta
starfsbræður sína hjá öðrum
stofnunum, og eru ráðstefnur kjör-
inn vettvangur til þess.
4) Nánari tengsl milli neytenda
og framleiðenda, hins almenna
borgara og stjórnenda fyrirtækja,
lærðra og leikra, býður uppá örari
skoðanaskipti hverra fyrir sig, og
allra saman.
5) Vinna og afþreying eiga
meiri samleið en áður.
Þegar talað er um ráðstefnur er
yfirleitt átt við margs konar
mannamót. Fjölmenna fundi og
fámenna, námskeið — til þess að
læra eitthvað nýtt eða rifja upp
gamalt, ársþing samtaka, undir-
búningsþing, opinberar stórpóli-
tískar ráðstefnur, eða bara venju-
legt snakk.
Samkvæmt útreikningum er
meðaleyðsla hvers ráðstefnugests
um 50 dollarar á dag, sem er mun
meira en talið er að venjulegur
ferðalangur eyði. Þessi upphæð
skiptir að meðaltali fimm sinnum
um hendur á meðan á ráðstefnu-
tímanum stendur.
Eg man ekki lengur tölurnar',
sem komu fram í fyrrgreindri
greinargerð, sem lögð var fram á
Alþingi um árið, en samkvæmt
því, sem hér hefur verið bent á er
hér um að ræða ábata, sem vert er
að gefa nánari gaum. Til viðbótar
þessum fimmtíu dollurum kemur
hótelkostnaður og ferðakostnaður.
Þannig ætti t.d. fjögurra daga
ráðstefna á íslandi með hundrað
þátttakendum, — eða ca. 70 þátt-
takendum og mökum 30 þeirra, að
skila a.m.k. tuttugu milljónum
króna í þjóðarbúið, og mun þá
varlega reiknað og ónákvæmlega.
Það er því ekkert undarlegt, þótt
víða um heim hafi opinberir aðilar
lagt á það meiri og meiri áherslu á
síðustu árum að laða til síns lands
fjölþjóða ráðstefnur.
Nýlega Sá ég ítarlega grein um
ráðstefnuhald í virtu og víðlesnu
bandarísku tímariti, og þar var
meðal annars haft eftir háttsett-
um opinberum aðila, að ráðstefna
væri eins og flugvél sem flygi yfir
og dreifði peningum yfir við-
komandi borg.
Auk þess sem ráðstefnur skila
af sér hagnaði í beinhörðum pen-
ingum, þá er annar veigamikill
kostur við þær fyrir viðkomandi
borg eða bæ. Kostnaðurinn við að
halda þær er mjög lítill, og hagn-
aðurinn því meiri. Auk þess fylgir
þeim engin mengun.
Miklar kröfur eru gerðar til
þeirra, sem annast undirbúning
allra þessara mannamóta, enda
hefur á síðustu árum orðið til ný
stétt sérfræðinga, þ.e. þeirra, sem
taka að sér að annast slíkan
undirbúning.
Fyrir fjórum árum var stofnað
fyrirtæki í Reykjavík,
MANNAMÓT sf., og á vegum þess
hafa verið undirbúnar nokkrar
Jón Ásgeirsson
ráðstefnur á íslandi. Tveimur
árum eftir stofnun þess var starf-
seminni breytt vegna breyttra
aðstæðna, og síðustu tvö árin
hefur verið lögð aðaláhersla á
landkynningarstarfsemi á vegum
fyrirtækisins.
MANNAMÓT er aðili að
„Nordisk Konferance Service", en í
þeim samtökum eru fimm fyrir-
tæki, eitt frá hverju Norðurland-
anna.
Norrænum ráðstefnum hefur
fjölgað mjög verulega á íslandi á
síðustu árum, og er það einkum
vegna þess, að unnið hefur verið að
því að fá þá aðila, sem halda
árlegar ráðstefnur, til þess að
koma a.m.k. fimmta hvert ár til
Islands. Nú hefur í mörgum tilvik-
um skapast sú hefð að norrænar
ráðstefnur eru haldnar til skiptis í
löndunum.
Það hlýtur að vera íslendingum
mikið kappsmál að fá sem flesta
erlenda ráðstefnugesti til landsins.
Að vísu hafa stundum heyrst
raddir, sem amast við útlending-
um, en þær eru hjáróma og fer
fækkandi.
Til þess að afla gjaldeyris fyrir
þjóðarbúið er reynt að selja eins
mikið af fiski og unnt er, og fyrir
eins hátt verð og kostur er á
hverjum tíma. Eins er auðvitað
með allar aðrar útflutningsvörur,
sem boðnar eru á erlendum mark-
aöi.
En ráðstefnur á íslandi, sem
boðnar eru á erlendum markaði,
og líkja má að því leyti við
útflutning, hafa þá sérstöðu, að
þær þarf einmitt ekki að flytja úr
landinu. Þær skapa verðmæti í
landinu sjálfu. Aðstaðan, sem
fyrir er í landinu nýtist betur en
ella, og því verður uppbyggingin
örari. Auk þess er ráðstefnuhald á
Islandi auðvitað afar mikilsvirði
fyrir flutningafyrirtæki, einkum
Flugleiðir.
I þessu sambandi kemur mér í
hug tillaga sú, sem Albert
Guðmundsson flutti í borgarstjórn
Reykjavíkur um nýtingu Borgar-
leikhússins fyrir ráðstefnur. Allir
vita, að Albert er duglegur og
fylginn sér, og nú er vonandi að
hann leggi sig fram í þessu sam-
bandi og fái þessa tímabæru og
nauðsynlegu tillögu samþykkta, og
það sem allra fyrst.
Mikið starf hefur verið unnið til
þess að kynna íslenskar útflutn-
ingsvörur á erlendum markaði,
enda er ljóst að til þess að selja
vöru þarf að kynna hana, því
meira, því betra.
Tvennt er það hins vegar, sem
kynna þarf miklu betur, — Island
og Reykjavík, — möguleikana sem
þar eru til þess að halda ráðstefn-
ur. Margar leiðir eru auðvitað
færar í því sambandi, en aðeins
eitt dæmi skal tilfært hér.
Borgaryfirvöld ýmissa stór-
borga, í Ameríku og í Evrópu, hafa
Borgarstjórinn í Reykjavík
Egill Skúli Ingibergsson setti
mótið.
ferðunum með feiknagóðri skor
síðustu þrjár umferðirnar.
í þriðja sæti urðu Sigurður
Svcrrisson og Valur Sigurðsson
eftir mjög slakan endasprett en
þeir félagar höfðu lcitt keppnina
Iengst allra og allt fram í siðustu
umferðina.
Mótið hófst sl. laugardag með því
að borgarstjórinn í Reykjavík Egill
Skúli Ingibergsson setti mótið.
Var spilað allan laugardaginn.
Guðmundur Hermannsson og
Sævar Þorbjörnsson „þjófstörtuðu"
í keppninni og eftir 9 umferðir var
staða efstu para þessi:
Guðmundur — Sævar 124
Jón Ásbjss. — Símon 69
Sigurður — Valur 64
Ásmundur — Hjalti 62
Vigfús — Jakob 52
Jón Baldurs. — Sverrir 44
Guðbrandur — Isak 42
Breck — Lien 34
Norsku gestirnir fóru rólega af
stað en sigu jafnt og þétt upp í efri
sætin. Það var ekki fyrr en í 17.
umferð að þeir fengu verulegt
bakslag. Þá spiluðu þeir gegn Óla
Frá upphafi stórmótsins á laugardag. Norsku gestirnir Per Breck lengst til hægri og Leidar Lien
lengst til vinstri spila hér gegn Guðmundi Péturssyni og Karli Sigurhjartarsyni. Fjöldi áhorfenda
fylgist með.
Stórmót Bridgefélags Reykjavíkur:
Breck og Lien léku sama
leikinn og Göthe og Morath
NORSKU snillingarnir, Per Breck
og Reidar Lien, voru hinir öruggu
sigurvegarar á Stórmóti Bridgefé-
lags Reykjavíkur, sem haldið var
um helgina á Hótel Loftleiðum.
Enda þótt þeir félagar sigruðu
með nokkrum mun höfðu þeir
aldrci haft forystu í keppninni
nema að lokinni siðustu umferð-
inni. Þegar mótið var liðlega
hálfnað voru þeir í öðru sæti en þá
kom slæmur kafli hjá þeim og
þegar 18 umferðum var lokið voru
þeir ekki meðal 8 efstu paranna.
í öðru sæti urðu Jón Baldursson
og Sverrir Ármannsson en þeir
„stálu“ öðru sætinu í síðustu um-
Má Guðmundssyni og Þórarni Sig-
þórssyni og urðu að þola 39 stiga
tap undir meðalárangri og eftir 18
umferðir voru þeir ekki meðal 8
efstu eins og áður sagði.
Staðan var þá þessi:
Sigurður — Valur 121
Guðmundur — Karl 97
Ásmundur — Hjalti 91
Brldge
eftir ARNÓR
RAGNARSSON
Jón B. — Sverrir 90
Guðmundur — Sævar 87
Jón Ásbjörnss. — Símon 84
Einar Þorf. — Páll B. 75
Einar Jóns. — Gísli 64
Sigurður og Valur voru nú komn-
ir í efsta sætið sem þeir vermdu þar
til í síðustu umferðinni. Allir þessir
spilarar eru þekktir sem miklir
keppnismenn í tvímenningi og
mátti búast við skemmtilegri
keppni síðustu 9 umferðirnar. Þá
var og vitað að Norðmennirnir
væru ekki búnir að leggja árar í bát
eins og kom á daginn.
Til glöggvunar er hér staðan eftir
24 umferðir:
Sigurður — Valur 169
Jón Ásbjss. — Símon 153
Breck — Lien 152
Ásmundur — Hjalti 125
Jón — Sverrir 101
Guðmundur — Sævar 86
Einar — Gísli 84
Guðmundur — Karl 73
Norðmennirnir voru allt í einu
komnir í efstu röð og voru í miklum
ham. Nú voru aðeins eftir 3 um-
ferðir og eins og sjá má voru
Sverrir og Jón Baldursson „aðeins“
með 101 stig. I næstu umferð juku
Valur og Sigurður enn á forskot sitt
en er einni umferð var ólokið var
Keppnisstjórinn, Vilhjáimur
Sigurðsson, fylgist með öðrum
Norðmanninum f leiknum.