Morgunblaðið - 10.06.1979, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JUNI1979
15
VOR
AKUREYRI
Hér hefur Oddur Björnoson leikhúcstjóri á Akurayri króað eina blómarósina af. Raunar mun hún
reykvísk.
Mennirnir á bak viö vaxandi myndlistaráhuga á Akurayri, Helgi Vilberg skólastjóri myndlistarskólans
og Óli G. Jóhannsson stofnandi, eigandi og rekstrarstjóri sýningarsalarins Háhóls.
Um hvítasunnuhelgina gafst
undirrituöum tækifæri til aö
skreppa dagstund til Akureyrar.
Tilefniö var opnun samsýningar í
Gallerí Háhól. Gamall bóndi, hár
þulur og forvitri, haföi hvíslaö
því aö Ola G. Jóhannssyni eig-
anda sýningarsalarins, aö voriö
væri komið til Akureyrar. Þessu
trúoi Óli þrátt fyrir undangengna
kulda og vildi fagna því meö
myndarlegri samsýningu og
jafnframt bjóöa fólki upp á
brjóstbirtu til aö kústá einnig
burt kulda úr sinni. Til sýningar-
innar bauð hann nokkrum stór-
löxum úr Reykjavík, þeim Alfreö
Flóka, Kjartani Guðjónssyni,
Eiríki Smith og Baltazar, jafn-
framt fékk eitt „gönguseiöi" aö
fljóta meö eins og Óli túlkaöi
þátttöku sjálfs sín. Óþarfa lát-
leysi aö mínum dómi því aö
myndir hans falla vel aö mynd-
um hinna.
Ég hef fylgst úr fjarlægö meö
því sem hefur veriö aö gerast
noröan heiöa á undanförnum
árum, skroppiö þangaö í skot-
heimsóknir nokkrum sinnum og
vissi sitthvaö um uppganginn í
myndlistarlífinu þar. En ég bjóst
þó ekki viö því sem ég sá og
uppliföi á laugardaginn — áhug-
inn minnir mig helst á áhugann í
Reykjavík fyrir aldarfjórðungi en
aö því viöbættu aö nú kaupir
fólk myndir í stórum stíl og
aösóknin á sýningar fyrir noröan
er aö meöaltali engu minna en í
höfuöstaönum.
Ekki eru mörg ár síðan, að því
var slegiö föstu aö vonlaust væri
aö setja upp samsýningar í
Reykjavík — fáir kæmu og
salan væri lítil sem engin —
þetta hefur sem betur fer breyst
eitthvað hér fyrir sunnan og
hvaö þá á Akureyri þar sem
menn viröast rokselja myndir á
slíkum samsýningum taki maður
miö af umræddri sýningu. Á
fyrsta degi seldust 39 af 53 uppi
hangandi myndum og aösókn
var meö afbrigöum goö, þannig
má ætla aö 500 gestir hafi
heimsótt sýninguna meö boö-
gestum sem var álitlegur mann-
grúi. Baltazar, sem var við-
staddur opnunina, sagöi aö
þetta væri eins og best gerðist í
stórborgum erlendis, en raunar
þurfti enginn að segja mér það.
Þaö merkilega er, aö allur
þessi mikli áhugi er ávöxtur
dugnaöar örfárra manna, hug-
Myndllst
ef tir BRAGA
ÁSGEIRSSON
vits þeirra og áræði og þeir hafa
hvorki sparað tíma né fyrirhöfn
til áróöurs til hags fyrir skapandi
myndlistir á Akureyri.
Þaö má vel koma f ram hef, að
fyrir nokkrum árum álitu reyk-
vískir listamenn aö Akureyri
væri eyðimörk á myndrænu
sviði. Listamenn er heimsóttu
þennan höfuöstaö Noröurlands
með myndir í farangrinum höfðu
fæstir erindi sem erfiiöi, — þaö
seldist varla mynd en þó var það
stórum verra, að aðsókn á
sýningar var nánast engin og
slíkt svíður listamönnum skiljan-
lega mest. En þetta sannar það,
að víða má sá frjókornum á
þann veg að fljótlega vex þar
gróður, sem lengi getur átt eftir
aö auka viö sig.
Þaö má slá því föstu, að
vaxandi áhugi fólks á myndlist
fyrir noröan byggist aðallega á
tvennu: starfsemi listaskólans
Óli G. Jóhannsson og Baltazar í fjörugum eamraoum
Örn Ingi á sýningu sinni í lonskólahúsinu.
Það var pröngt á Þingi viö opnun sýningarinnar og stemmning in
góö.
og rekstri Galleríisins. Galleríiö
Háhóll er algjört einkaframtak
Óla G. Jóhannssonar, stendur
undir sér sjálft og á sér enga
hliöstæöu í Reykjavík. Má segja
að hér gefi Akureyringar Reyk-
víkingum langt nef því oft hefur
veriö reynt aö reka gallerí með
líku sniði í höfuðborginni en án
árangurs. Einstrengishátturinn
hefur verið of mikill. Það er þeim
mun merkilegra að Galleríiö
skuli standa undir sér sjálft
þegar tekiö er tillit til þess, aö
þaö tekur einungis 20% af and-
viröi seldra mynda á sama tíma
og hliðstæð gallerí á Norður-
löndum taka 331/a og margir
sýningarsalir í París, Hamborg,
New York og London taka heil
50%. Þá er þetta þegar á allt er
litiö algjört kraftaverk í kaup-
staö á islandi er telur einungis
12.500 íbúa.
Þaö hafa óhjákvæmilega
einnig veriö haldnar lítilssigldar
sýningar í Háhól, en viö megum
heldur ekki gleyma því að slíkar
voru þær einnig margar í Lista-
mannaskálanum forna í Reykja-
vík. Meta skal þaö einnig aö Óli
G. Jóhannsson gerir sitt besta
til aö reyna aö lokka til st'n
listamenn frá höfuöborginni og
hafa þegar allmargir slíkir sýnt í
sýningarsal hans.
Svo vikið sé aö sýningunni
sjálfri er yfir henni þokkafullur
blær, pennateikningar Alfreös
Flóka bera af ööru framlagi
hans. Eiríkur Smith er sjálfum
sér samkvæmur. Kjartan
Guöjónsson viröist alfariö hafa
snúið sér aö hlutlægum við
fangsefnum. Baltazar virðist í
mikilli gerjun og mega þaö vera
áhrif frá fangabrögðum hans viö
grafíkina — litirnir í myndum
hans hafa tekiö stökkbreyting-
um og eru íslenzkari en nokkru
sinni. Gestgjafinn ' Óli G.
Jóhannsson er í hægri en mark-
vissri framför.
Þá skal þess getiö aö í Iðn-
skólahúsinu sýnir Örn Ingi
allmargar myndir mjög misjafn-
ar að gæðum en hinar bestu
þeirra bera augljósan vott um
aukinn tök á tjámiölinum.
Ég haföi mikla ánægju af
heimsókn minni til Akureyrar, —
aö listaskóianum vík ég fljótlega
í næsta myndlistarvettvangi, —
og svo er einungis eftir að
þakka fyrir sig.
Bragi Ásgeirsson.