Morgunblaðið - 10.06.1979, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. JÚNÍ1979
VOR Á AKUREYRI
Hér hefur Oddur Björnsaon leikhÚMtjóri á Akureyri króaö eina blómarósina af. Raunar mun hún
reykvísk.
Mennirnir á bak viö vaxandi myndlistaráhugs á Akureyri, Helgi Vilberg skólastjóri myndlistarskólans
og Óli G. Jóhannsson stofnandi, sigandi og rekstrarstjóri sýningarsalarins Háhóls.
Óli G. Jóhannsson og Baltazar (fjörugum samrssöum
Örn Ingi á sýningu sinni (lönskólahúsinu.
Um hvítasunnuhelgina gafst
undirrituöum tækifæri til að
skreppa dagstund til Akureyrar.
Tilefniö var opnun samsýningar í
Gallerí Háhól. Gamall bóndi, hár
þulur og forvitri, haföi hvíslaö
því aö Ola G. Jóhannssyni eig-
anda sýningarsalarins, aö voriö
væri komiö til Akureyrar. Þessu
trúði Óli þrátt fyrir undangengna
kulda og vildi fagna því meö
myndarlegri samsýningu og
jafnframt bjóöa fólki upp á
brjóstbirtu til aö kústa einnig
burt kulda úr sinni. Til sýningar-
innar bauö hann nokkrum stór-
löxum úr Reykjavík, þeim Alfreö
Flóka, Kjartani Guöjónssyni,
Eiríki Smith og Baltazar, jafn-
framt fékk eitt „gönguseiöi“ aö
fljóta með eins og Óli túlkaði
þátttöku sjálfs sín. Óþarfa lát-
leysi aö mínum dómi því aö
myndir hans falla vel aö mynd-
um hinna.
Ég hef fylgst úr fjarlægö meö
því sem hefur verið aö gerast
noröan heiöa á undanförnum
árum, skroppið þangaö í skot-
heimsóknir nokkrum sinnum og
vissi sitthvað um uppganginn í
myndlistarlífinu þar. En ég bjóst
þó ekki viö því sem ég sá og
upplifði á laugardaginn — áhug-
inn minnir mig helst á áhugann í
Reykjavík fyrir aldarfjórðungi en
aö því viöbættu aö nú kaupir
fólk myndir í stórum stíl og
aösóknin á sýningar fyrir noröan
er aö meðaltali engu minna en í
höfuðstaönum.
Ekki eru mörg ár síöan, aö því
var slegið föstu aö vonlaust væri
aö setja upp samsýningar í
Reykjavík — fáir kæmu og
salan væri lítil sem engin —
þetta hefur sem betur fer breyst
eitthvaö hér fyrir sunnan og
hvaö þá á Akureyri þar sem
menn virðast rokselja myndir á
slíkum samsýningum taki maöur
miö af umræddri sýningu. Á
fyrsta degi seldust 39 af 53 uppi
hangandi myndum og aösókn
var meö afbrigðum goö, þannig
má ætla aö 500 gestir hafi
heimsótt sýninguna með boö-
gestum sem var álitlegur mann-
grúi. Baltazar, sem var viö-
staddur opnunina, sagöi aö
þetta væri eins og best gerðist í
stórborgum erlendis, en raunar
þurfti enginn aö segja mér þaö.
Það merkilega er, aö allur
þessi mikli áhugi er ávöxtur
dugnaðar örfárra manna, hug-
Myndllst
eftir BRAGA
ÁSGEIRSSON
vits þeirra og áræöi og þeir hafa
hvorki sparaö tíma né fyrirhöfn
til áróöurs til hags fyrir skapandi
myndlistir á Akureyri.
Þaö má vel koma fram her, aö
fyrir nokkrum árum álitu reyk-
vískir listamenn að Akureyri
væri eyðimörk á myndrænu
sviöi. Listamenn er heimsóttu
þennan höfuöstaö Norðurlands
meö myndir í farangrinum höföu
fæstir erindi sem erfiiöi, — þaö
seldist varla mynd en þó var þaö
stórum verra, aö aðsókn á
sýningar var nánast engin og
slíkt svíður listamönnum skiljan-
lega mest. En þetta sannar þaö,
aö víöa má sá frjókornum á
þann veg að fljótlega vex þar
gróöur, sem lengi getur átt eftir
aö auka viö sig.
Þaö má slá því föstu, aö
vaxandi áhugi fólks á myndlist
fyrir noröan byggist aðallega á
tvennu: starfsemi listaskólans
og rekstri Galleríisins. Galleríiö
Háhóll er algjört einkaframtak
Óla G. Jóhannssonar, stendur
undir sér sjálft og á sér enga
hliðstæðu í Reykjavík. Má segja
aö hér gefi Akureyringar Reyk-
víkingum langt nef því oft hefur
verið reynt aö reka gallerí með
líku sniöi í höfuöborginni en án
árangurs. Einstrengishátturinn
hefur veriö of mikill. Þaö er þeim
mun merkilegra aö Galleríiö
skuli standa undir sér sjálft
þegar tekiö er tillit til þess, aö
þaö tekur einungis 20% af and-
viröi seldra mynda á sama tíma
og hliöstæð gallerí á Norður-
löndum taka 33Vá og margir
sýningarsalir í París, Hamborg,
New York og London taka heil
50%. Þá er þetta þegar á allt er
litiö algjört kraftaverk í kaup-
staö á Islandi er telur einungis
12.500 íbúa.
Þaö hafa óhjákvæmilega
einnig veriö haldnar lítilssigldar
sýningar í Háhól, en viö megum
heldur ekki gleyma því aö slíkar
voru þær einnig margar í Lista-
mannaskálanum forna í Reykja-
vík. Meta skal það einnig að Óli
G. Jóhannsson gerir sitt besta
til að reyna aö lokka til sín
listamenn frá höfuöborginni og
hafa þegar allmargir slíkir sýnt í
sýningarsal hans.
Svo vikið sé aö sýningunni
sjálfri er yfir henni þokkafullur
biær, pennateikningar Alfreös
Flóka bera af ööru framlagi
hans. Eiríkur Smith er sjálfum
sér samkvæmur. Kjartan
Guöjónsson viröist alfariö hafa
snúiö sér aö hlutlægum við
fangsefnum. Baltazar viröist í
mikilli gerjun og mega þaö vera
áhrif frá fangabrögðum hans viö
grafíkina — litirnir í myndum
hans hafa tekiö stökkbreyting-
um og eru íslenzkari en nokkru
sinni. Gestgjafinn ' Óli G.
Jóhannsson er í hægri en mark-
vissri framför.
Þá skal þess getiö aö í lön-
skólahúsinu sýnir Örn Ingi
allmargar myndir mjög misjafn-
ar að gæðum en hinar bestu
þeirra bera augljósan vott um
aukinn tök á tjámiölinum.
Ég haföi mikla ánægju af
heimsókn minni til Akureyrar, —
aö listaskólanum vík ég fljótlega
í næsta myndlistarvettvangi, —
og svo er einungis eftir aö
þakka fyrir sig.
Bragi Ásgeirsson.