Morgunblaðið - 30.08.1979, Side 21
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. ÁGÚST 1979
25
tieitar
u utan-
óvakíu
þessu máli. En hann lét þau orð
falla þegar hann frétti um þessi
viðbrögð Hótels Sögu að rétt væri
að strika ísland út af lista um þau
lönd sem prinsinn óskar að heim-
sækja,“ sagði Ingólfur Guð-
brandsson. Hann sagði einnig að
enn væri ekki hægt að fullyrða
hvort prinsinn kemur eða kemur
ekki og hann vissi til þess að Hótel
Loftleiðir hefðu sýnt áhuga á því
að hýsa prinsinn. „En mér er ekki
kunnugt um nokkurn gististað í
víðri veröld sem myndi taka slíkt
mál þeim tökum sem Hótel Saga
hefur nú gert,“ sagði Ingólfur.
„Það var búið að gera samning um
móttökurnar með þessum hætti og
þegar það ekki stenst eru það
eðlileg viðbrögð hjá slíku fólki að
kippa að sér hendi því prinsinn
hefur ástæðu til þess að líta á sig
sem óvelkomna „persónu non
grata" á íslandi eftir þessi við-
þrögð hvort sem þau eru Hótel
Sögu eða utanríkisráðuneytinu að
kenna."
1 / ■ -vl 1* I* SgJ , m
óðhátíð!
191 tonn og sá sami á sama
tímabili í fyrra. Til 31. júlí 1977
var humaraflinn hins vegar orð-
inn 344 tonn. Ef litið er á töflu yfir
meðalafla í löndun kemur í ljós að
til júlíloka í ár var hann 4,2 tonn í
löndun, 4,4 tonn í fyrra og 3,8 tonn
af óslitnum humar til júlíloka
1977.
FEGRUNARNEFND Hafnarfjaröar valdi nýlega fegurstu garöana þar í bæ. Fyrir valinu
varö Miövangur 102, en eigendur hússins eru hjónin Ebba Ásgeirsdóttir og Siguröur
Jónasson. &á fengu raöhúsin Miövangur 147—157 viöurkenningu fyrir fallega garöa.
Loks eru veitt sérstök verölaun fyrir gömul og vel viö haldin hús og aö þessu sinni
voru þau verölaun veitt fyrir Brandsbæ.
„Erum mjög óhressir”
— og munum skoða samstarfið í heild í ljósi þessa segir
Kristján Benediktsson borgarfulltrúi Framsóknarflokks
„MENN taka nú stundum svolítið sterkt til orða í hita
augnabliksins,“ sagði Kristján Benediktsson, borgarfulltrúi
Framsóknarflokksins, er hann var spurður álits á þeim orðum
formanns Fulltrúaráðs framsóknarféiaganna í Reykjavík að
samstarfsgrundvöllur meirihlutaflokkanna þriggja í borgar-
stjórn væri brostinn. Kristján kom í fyrrakvöld til Reykjavíkur
eftir tveggja vikna fjarveru. „Borgarmálaráð Framsóknarflokks-
ins mun sjálfsagt taka þetta mál til gaumgæfilegrar athugunar og
skoða samstarfið í heild í ljósi þessara atburða. Við erum mjög
óhressir yfir þessum málum og erum ekkert ánægðir með það að
vera í samstarfi við Alþýðuflokkinn og Alþýðubandalagið um
stjórn Reykjavíkurborgar og þessir aðilar séu svo að afgreiða mál
með minnihiutanum, þegar þeim býður svo við að horfa. Við
að rifja upp þau
Kristján.
Kristján sagði að eins og áður
hefði komið fram hefði Björgvin
Guðmundsson óskað eftir því 14.
ágúst á borgarráðsfundi að ráðn-
ingu framkvæmdastjóra Æsku-
lýösráðs yrði frestað. Þar sem
hann hefði sjálfur verið að fara í
tveggja vikna frí sagðist Kristj-
ár hafa óskað eftir því við
Bjorgvin að málið yrði ekki tekið
fyrir á meðan hann væri fjarver-
andi og hefði þetta verið fast-
mælum bundið milli sín og
Björgvins. Þá hefði Æslulýðsráð
gert samþykkt um að hraða
ákvörðun um ráðningu fram-
kvæmdastjóra og sagði Kristján
að þessi samþykkt væri að vísu
ekkert nema blaður og vitleysa,
því nægir starfskraftar hefðu
verið til staðar hjá ráðinu til að
sinna nauðsynlegum störfum.
Þetta bréf hefði verið tekið á
dagskrá fundarins á föstudag í
síðustu viku og sagðist Kristján
og vega það og meta,“ sagði
vera svoiítið hissa á og undrandi
á formanni borgarráðs að taka
málið á dagskrána miðað við
þeirra fyrra samkomulag.
„Þáttur Sjafnar Sigurbjörns-
dóttur í þessu máli samkvæmt
því sem fundargerðin segir er að
mínum dómi næsta furðulegur,"
sagði Kristján, „hún veit um það
samkomulag sem við Björgvin
höfðum gert. Sjöfn situr á fund-
inum sem varamaður minn en
samt beitir hún sér fyrir því á
fundinum að málið verði afgreitt
þegar í stað án þess að sýnileg
séu nein rök fyrir því að þurfi
nauðsynlega að afgreiða málið
endilega þá. Þetta tel ég vera
mjög óvenjulega óskammfeilni
hjá borgarfulltrúanum og slíka,
sem ég hef ekki áður kynnst í
skiptum mínum við borgarráðs-
menn og borgarfulltrúa."
Kristján sagði að Sjöfn hefði
ekki staðið ein að þessari sam-
þykkt í borgarráði. Þar hefðu
einnig setið tveir fulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins og þeim hefði
verið kunnugt um frestunar-
beiðni sína. Þeir hefðu hins vegar
brugðið sér í hlutverk púkans á
fjósbitanum en hann hefði hins
vegar átt von á því frá þeim
báðum að þeir tækju til greina
ósk borgarráðsmanns um frestun
á afgreiðslu málsins þar til að
hann gæti verið viðstaddur.
Varðandi ágreining um hver
ætti að vera varamaður sinn í
borgarráði sagði Kristján að
reglan væri að í borgarráði gætu
ekki setið aðrir en þeir, sem ættu
sæti í borgarstjórn en í borgar-
stjórn væri hann eini fulltrúi
flokks síns. Aðalmenn og vara-
menn meirihlutans í borgarráði
hefðu verið kosnir af sameigin-
legum lista og hann hefði ekki
kjörið sér neinn sérstakan vara-
mann heldur látið röðina ráða
eins og almenna reglan segði til
um. Þannig hefði fyrsti varamað-
ur, Adda Bára Sigfúsdóttir, tekið
sæti sitt þegar hann hefði verið
fjarverandi og ef hún væri fjar-
verandi þá annar varamaður,
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir.
„Ég baar ekki fram neina ósk
um að einhver sérstakur væri
boðaður sem varamaður minn í
þetta skipti heldur yrði röðin
látin ráða. Það er hins vegar
þegjandi samkomulag um að
borgarráðsmenn geta óskað eftir
að ákveðinn varamaður taki sæti
þeirra. Þannig mætir til dæmis
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir ávallt
sem varamaður Björgvins og það
verður að teljast eðlilegt. Ég hef
ekki merkt mér neinn varamann
sérstaklega," sagði Kristján.
Kristján var þá spurður hvórt
hann mundi óska eftir því að
Sjöfn Sigurbjörnsdóttir sæti
framvegis ekki sem varamaður
sinn í borgarráði og sagðist hann
ekkert vilja fullyrða um það. „Ég
hef látið röðina ráða en mun hins
vegar áskilja mér rétt til að
ákveða hverju sinni eftirleiðis,
þegar ég verð fjarverandi, hvaða
varamaður situr fundinn fyrir
mig líkt og aðrir borgarráðs-
menn hafa gert á undanförnum
árum,“ sagði Kristján.