Morgunblaðið - 30.08.1979, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 30. ÁGÚST 1979
vtre
MORöJKí-
1
KAFWNU
’ (('
GRANI
— Kanntu ekki að lesa, maður,
það er bannað að gefa dýrunum
að borða.
©PIB ’ _ ■
COPINH«CEN 2353
HOVL£-
— Venjulejía stoppum við aðeins upp dýr. En heldurðu ekki að
við getum gert undantekningu núna?
rosapartí, sem við héldum í
gærkveldi.
Vísan frá
Vestfjörðum
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Byrjendum kann að þykja nóg
um kröfurnar, sem gerðar eru til
þeirra við spilaborðið. Telja þarf
aila liti og muna öll spil, sem
farin eru. Þetta virðist mikið á
sig lagt en ekki er allt sem sýnist
og æfing f þessu kemur á tiltölu-
lega fáum spilakvöldum.
Spilið að neðan er gott dæmi um
hve mikilvægt er að taka vel eftir.
Austur gaf, allir utan hættu.
Norður
S. Á764
H. D8
T. G874
L. Á62
Vestur
S. DG3
H. 765
T. K1093
L. K95
Austur
S. 2
H. KG102
T. D652
L. D1074
Suður
S. K10985
H. Á943
T. Á
L. G83
Suður opnaði á einum spaða,
norður hækkaði í þrjá og suður
sagði fjóra spaða í von um hag-
stæða legu.
Útspil tígultía, blindur og aust-
ur létu lágt og suður tók slaginn.
Hann sá tvo tapslagi í laufi,
einn á hjarta og jafnvel einn á
tromp. I von um, að vestur ætti
kónginn, spilaði suður lágu hjarta
að drottningunni en austur drap
og sem betur fór spilaði hann ekki
laufi, hélt áfram með tígulinn sem
sagnhafi trompaði. Hann tók þá á
trompkóng og ás og þá kom í ljós,
að vestur átti trompslag.
Hjartaáttunni var þá spilað frá
blindum með það i huga að láta
hana fara hringinn léti austur
lágt. En austur lagði tíuna á og
suður tók með ásnum.
Sagnhafi hafði tekið eftir af-
köstum vesturs í hjartað. Fimmið
og sexið þýddu, að austur átti
sennilega tvistinn. Sagnhafi spil-
aði því hjartalinunni og þegar
sjöið kom frá vestri var lauf látið
frá blindum og austur fékk á
gosann en þar með var fjarkinn
orðinn hæsta spil í litnum. Austur
spilaði laufi en nú var það of seint.
í næsta slag trompaði suður tígul,
lét síðan síðasta lauf blinds í
hjartafjarkann og víxltrompaði
síðan lauf og tígul þannig að
vörnin fékk aðeins þrjá slagi.
Vísan, Latur maður lá í skut,
hefur að undanförnu birst í Morg-
unblaðinu með mörgum ólíkum
umsögnum og vísnagerð. Margt er
ólíkt hverju öðru, þó efnið sé í
sjálfu sér það sama. Fólk vantar
höfund og heimildir. Fyrst birtist
um þetta í Morgunblaðinu 15.8.
1979 svohljóðandi og eftirfarandi:
„Með þjóðinni hafa lengi lifað
þessi spakmæli: heimskt er heima-
alið barn. Letin þótti svo voðaleg
að hún fékk heila vísu.
Latur maður lá f skut
latur var hann þegar hann gat,
latur fekk því Iftinn hlut,
latur var hann þegar hann sat.
Mér datt þetta í hug þegar ég sá
boðskapinn, sem sósíalistarnir og
menntamennirnir íslensku skrifa
frá Kaupmannahöfn. Það er kom-
ið nýtt orð í málið og letin og
ómennskan var heiðraðar með
orðinu „vinnufælni".
Öll vísindi og tækni, sem við
njótum í dag, í það minnsta í
hinum frjálsa heimi, er árangur
þrotlausrar vinnu og sýna það, að
maðurinn gerði uppreisn gegn
fátækt, fákunnáttu og kúgun, því
maðurinn vildi vera sjálfráður og
efnalega sjálfstæður.
Alltaf voru uppi menn, sem með
ofurmannlegri vinnu og þraut-
seigju stóðu langt upp úr eymd-
inni. Lítilmennin öfunduðu þá og
var öfundin líka skilgreind sem
rót alls ills.
Sú fallegasta mannlýsing, sem
til er, er lýsing Snorra Sturluson-
ar á Erlingi Skjálgssyni og ekki
síst þegar hann er að láta þræla
sína vinna sér frelsi, sem hægt var
að kaupa sér. Þeir voru misjafn-
lega lengi að því en öllum kom
hann til nokkurs þroska. Þeir
öfunduðu ekki Erling þrælarnir
hans, þótt hann væri rikasti höfð-
inginn í Noregi. Enginn höfðingi
var meira elskaður af sínum
mönnum en Erlingur Skjálgsson.
í gamla daga las fólk sér til
þroska og ánægju um afreks-
mennina, en eftir að sósíalisminn
kom, þá les maður varla nokkuð."
• Morgunblaðið
19.8.1979:
„Kona nokkur hringdi til
Velvakanda vegna vísu sem birtist
í dálknum s.l. miðvikudag. Þar var
vísan þannig:
Latur maöur lá (nkut
latur var hann þegar hann gat,
latur fekk þvf Iftinn hlut,
latur var þegar hann sat.
Sagðist konan hins vegar hafa
lært þessa vísu þannig þegar hún
var yngri:
Latur maöur lá f skut,
latur var hann þegar hann sat,
latur fékk oft Iftinn hlut,
latur þetta kveölð gat.
„Karl af Suðurnesjum“ hringdi
einnig til að leiðrétta vísuna og
var hans leiðrétting sú sama og
konunnar. Sagðist hann hafa lært
þessa vísu fyrir hálfri öld og sagði
hann tilkomu hennar þannig, að
formaður nokkur sem fiskaði lítið
I
Lausnargjald í Persíu
57
grimmd sína. Sú della að konur
væru viðkvæmari og blíðari
vegna þess þær væru skapaðar
til þess að fæða börn var einber
vitleysa. Konur voru um flest
fvið miskunnarlausari, að
minnsta kosti ef þær á annað
borð töldu sig hafa ástæðu til.
Og það ver einhvers konar
kvenleg andúð á milli
Madeleine og fangans, sem kom
ekkert stjórnmálum við.
— Hvar er Peters?
— Úti á veröndinni.
— Ég held ekki að þetta
herbergi sé nógu rammgert,
sagði Madeleine. — Mér finnst
að við ættum að kasta henni í
kjallarann.
Frakkinn kveikti sér f
sigarettu. — Hún hefur sann-
arlega komið þér í uppnám,
sagði hann. — Mér þætti fróð-
legt að vita hvað hún hefur
eiginlega sagt.
Madeleine blótaði hressilega
og stökk á fætur. Hann horfði á
eftir henni þegar hún þaut út
til að leita að Peters og hlátur
hans kastaðist á eftir henni.
Lögfræðingar James Kelly
höfðu ekki heyrt hósta né stunu
frá Eileen. Loksins fékk hann
vitneskju um það eftir að hafa
ekki heyrt frá henni í nokkra
daga. Þetta olli honum miklum
heilabrotum. Hún hafði lofað
honum því að gæta vel að sjálfri
sér og Lucy. Og hann fékk
engin frekari svör en að hún
væri stödd f heimsókn á írlandi.
Hann hringdi eina ferðina enn f
húsið við Eaton Square og fékk
þar símanúmerið í Meath housc
á írlandi og hóf síðan nýja
baráttu fyrir því að ná sam-
bandi þangað.
Ahyggjur James byggðust
ekki hvað sízt á því að hann
óttaðist að hún hefði ákveðið að
rcyna að sættast við Logan.
Hann hafði enga ástæðu til að
vænta þess að Logan myndi
fallast á það, vegna þess hann
bjóst við að áhrif Janet
Armstrong hefðu ekki dvfnað
nema sfður væri. En samt nag-
aði kvfðinn hann um að vonir
hans myndu aldrei uppfyllast
og vegna þess hve langt var nú
milli þeirra var mjög lítið sem
hann gat gert. írland og síma-
þjónustan þar tafði hann f
sólarhring. Hann hafði pantað
sfmtalið hvenær sólarhrings
sem var, ef Logan var þá f
húsinu þegar sfmtalið kæmi
varð svo að vera. James efaðist
um, að hann skipti sér nokkuð
af því og væntanlega stóð hon-
um fulikomlega á sama. öll
orka hans og einbcitni snérist
um vandamálið sem hann var
að glíma við, og að leiða það svo
til lykta að hagsmunir þeirra
væru tryggðir varðandi
Imshan. Paterson, fjármála-
stjóri fyrirtækisins hafði verið
sendur til Tókfó til þess að
kanna grundvöllinn þar meðal
framámanna f olfuinnflutningi.
Ef honum sýndist útlitið slfkt
ætlaði Logan sfðan að halda tii
Japans að hitta hann.
Tfminn vann ekki með þeim i
Kftir Kvelvn Anthony
Jóhanna Kristjónsdóttir
sneri á íslenzku
þessu efni, eins og Logan hafði
bent á á einum erfiðum fundi,
var fyrirhugaður stjórnarfund-
ur félagsins eftir hálfan mánuð
í London. Fyrir þann tíma varð
að finna einhverja Iausn. ef
núverandi staða fréttist út
myndi það þýða tafarlftinn ó-
sigur. Þeir urðu að fá einhverja
jákvæða svörun frá Japönum
um hugsanlegan stuðning í
einhverju formi áður en fregnir
bærust il London um hina
dæmalausu kröfu (rana um
olfuhreinsunarstöðina.
Einnig varð að fullvissa
íriinsku stjórnina um að
Imperial olfufélagið væri að
vinnað málinu og væri bjart-
sýnt á að finna viðunandi lausn
á því. Aukin heldur hafði
brezka sendiráðið í Teheran
gaukað þeim upplýsingum til
James með mikilli leynd að
rússnesku tæknifræðíngarnir
væru enn í borginni og myndu
vera um kyrrt um hríð sam-
kvæmt ráði Khorvans sjálfs.
Um kvöldið átti að halda
samkvæmið ráðherranum til