Morgunblaðið - 27.03.1980, Síða 38

38
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. MARZ 1980
+ Eiginmaður minn JANUS ÞORBJARNARSON, frá Flateyri, Blönduhlíð 21, lést á Landakotsspítala 25. marz. Magnúsína Þóroddsdóttir.

+ Eiginkona mín, móðir og tengdamóðir, GUÐBJÓRG SVEINFRÍÐUR SIGURDARDÓTTIR, frá Hesti Önundarfirði, Laugarnesvegi 40, Reykjavík, lést f Borgarspítalanum að morgni 25. marz 1980. Guðjón Guöjónsson, börn og tengdabörn.

+ Faðir okkar, tengdafaðir og afi KARL SVEINSSON frá Seyöisfirði lést í Landspítalanum 25. marz. Halldór Karlsson, Fanney Sigurjónsdóttir, Stefanía Karlsdóttir, Stefán Kárason Guðrún Karlsdóttir, Anna Karlsdóttir, og barnabörn.

+ Móðir okkar ELÍN LÁRUSDÓTTIR Yzta-Mói í Fljótum lést í Sjúkrahúsi Siglufjarðar að morgni miövikudagsins 26. marz. Börn hfnnar látnu.

+ Konan mín MARGRÉT FRIDRIKSDÓTTIR frá Seli, Ásahreppi veröur jarðsungin frá Hábæjarkirkju í Þykkvabæ föstudaginn 28. marz kl. 2. Bílferð veröur frá Umferðarmiðstööinni kl. 11.30. Fyrir hönd vandamanna. Vigfús Guðmundsson.

+ Móöir okkar og tengdamóöir GEIRÞÓRA ÁSTRÁDSDÓTTIR Lindargötu 6, verður jarðsungin frá Dómkirkjunni, laugardaginn 29. marz kl. 10.30. Gunnhildur Guðmundsdóttir Síguröur Sigurðsson Yngvi Guðmundsson Sigrún Einarsdóttir Áslaug Guðmundsdóttir Haraldur Guðmundsson

+ Útför HAFLIÐA GUÐMUNDSSONAR, Búö, Þykkvabæ, veröur gerö fré Hábæjarkirkju, laugardaginn 29. marz kl. 14. Blóm og kransar afbeðið, þeim sem vilja minnast hans látið Hábæjarkirkju njóta þess. Börnin.

+ Konan mín GUÐFINNA JÓHANNSDÓTTIR, Bólstaðarhlíö 4, Reykjavík, verður jarösungin frá Háteigskirkju föstudaginn 28. marz kl. 13.30. Þeir sem vilja rriinnast hennar er vinsamlegast bent á Krabba- meinsfélag íslands. Einar Pálsson, börn, tengdabörn og barnabörn.
Páll B. Einarsson
forstjóri — Minning
Fæddur 10. marz 1905.
Dáinn 1G. marz 1980.
I dag verður gerð frá Dómkirkj-
unni útför Páls Björns Einarsson-
ar, forstjóra.
Eg tel mér skylt að minnast
hans með nokkrum orðum svo
margt, sem ég á honum að þakka á
lífsleiðinni.
Páll var fæddur að Gaulverjabæ
í Flóa, en foreldrar hans voru sr.
Einar Páisson, prestur þar, og
kona hans, Jóhanna Katrín
Kristjana Briem, en Páll var
næstyngstur sjö barna þeirra. Páll
afi hans var bóndi á Glúmsstöðum
og Arnórsstöðum á Jökuldal.
Hann var sonur Jóns Þorsteins-
sonar bónda á Melum í Fljótsdal.
Kona Páls á Arnórsstöðum var
Hróðný Einarsdóttir bónda á Brú
á Jökuldal Einarssonar.
Jóhanna kona séra Einars
Pálssonar var dóttir Eggerts
Briems sýslumanns á Reynistað
en hann var sonur Gunnlaugs
Briem, sýslumanns, sem er forfað-
ir hinnar kunnu Briemsættar.
Af þessu sést, að það voru
sterkir stofnar, sem stóðu að
þessum glæsilega systkinahópi.
Systkini Páls voru: Eggert Ólaf-
ur Briem, læknir í Borgarnesi
síðar á Kirkjubæjarklaustri, Pála
Ingibjörg, gift Eyjólfi Eyfells list-
málara, Gunnlaugur Briem, cand
theol., Hróðný Svanbjörg, gift
Árna B. Björnssyni gullsmið í
Reykjavík, Kristín Valgerður, gift
Stefáni bónda í Kalmanstungu
Ólafssyni og Vilhjálmur Einar
bóndi á Laugarbökkum í Ölfusi.
Af systkinum Páls eru nú á lífi
systurnar Svanbjörg og Valgerður
og yngsti bróðirinn Vilhjálmur.
Páll ólst upp á mannmörgu og
glaðværu heimili foreldra sinna
fyrst í Gaulverjabæ en síðar í
Reykholti í Borgarfirði, sem faðir
hans fékk veitingu fyrir árið 1908.
Ungur að árum, aðeins 14 ára
gamall hleypti Páll heimdragan-
um og hélt til Reykjavíkur til
járnsmíðanáms, en af því varð þó
ekki að sinni sökum þess, að hann
veiktist af berklum. Að ráði lækna
vistaðist hann ekki á berklahæli
heldur hélt heim í Reykholt og
safnaði þar kröftum á ný, sem
tókst svo vel, að að tveim árum
liðnum hafði hann algerlega sigr-
ast á sjúkdómi sínum og naut eftir
það beztu heilsu fram undir sjöt-
ugsaldur.
Páll tók þá aftur upp þráðinn
þar sem frá var horfið og hóf nám
í járnsmíði í Vélsmiðjunni Hamri
og síðar Héðni. Því námi lauk
hann tvítugur að aldri og tveimur
árum síðar lauk hann vélstjóra-
prófi frá Vélskóla íslands.
í fyrstu stundaði hann sjó-
mennsku en sökum þrálátrar sjó-
veiki hætti hann til sjós og réðist
til Olíuverzlunar Islands árið 1929
og varð síðar stöðvarstjóri á
olíustöð félagsins á Klöpp.
Árið 1945 verða enn þáttaskil í
lífi Páls, því það ár gerðist hann
forstjóri Stillis hf., sem hann
hafði stofnað með fjórum félögum
sínum tveim árum áður. Síðar
keypti Páll hluti flestra félaga
sinna og var eftir það aðaleigandi
fyrirtækisins.
Páll var frumkvöðull að stofnun
Vélsmiðjunnar Keilis hf. og Skipa-
nausts hf. og var hann stjórnar-
formaður beggja þeirra fyrir-
tækja. Það urðu honum hins vegar
mikil vonbrigði, að vegna ýmiss
+
Hjartkær eiginkona mín, móðir, stjúpmóöir, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÚLÍANA ODDSDÓTTIR
Eskihlíð 24
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 28. marz kl. 3 e.h.
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlegast bent á
barnauppeldissjóö Thorvaldsensfélagsins.
Magnús Guðbrandsson
Katrín Magnúsdóttir Þorsteinn Baldursson
Kjartan Magnússon Snjólaug Sveinsdóttir
Kristinn Magnússon Ingibjörg Stefánsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum inniiega auösýnda samúö við andlát og jarðarför
GUÐRÚNAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
Keldulandi 1.
Njáil Guðnason
Svanborg Sighvatsdóttir Haraldur Jónsson
Árni Njálsson Kristín Helgadóttir
Anna Njálsdóttir Eysteinn Björnsson
Sigrún Njálsdóttir Ingólfur Magnússon
og barnabörn
+
Innilegar þakkir færum við þeim, sem vottuöu okkur samúö við
andlát og útför móður okkar
LÁRU ARNÓRSDÓTTUR,
frá Eskifirði.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki á deild E-6
Borgarspítalans.
Fyrir hönd okkar bræöranna, tengdadætra, systur hinnar látnu og
barnabarna
Óskar Þ. Óskarsson
Tómas P. Óskarsson
Arnór E. Óskarsson
Skrifstofur Bæjarútgeröar
Hafnarfjarðar
veröa lokaöar fyrir hádegi föstudaginn 28. marz
vegna jaröarfarar Benedikts Ögmundssonar, skip-
stjóra.
Lokað vegna jarðarfarar
PÁLS EINARSSONAR,
fimmtudaginn 27. marz.
Bílasport, — Bílarafvirkinn
Laugavegi 178.
konar tálmana yfirvalda gat
Skipanaust aldrei hafið rekstur og
fór því svo, að því félagi var slitið.
Öll umsvif Páls báru vitni stórhug
hans og áræði og þótti jafnvel
sumum um of. Ég vil hér geta
nokkurra þeirra verkefna sem Páll
réðst í og bera þessa vitni.
Á stríðsárunum strandaði
breskur tundurspillir við Viðey.
Páll réðst í það með tveimur
sameigendum sínum í Keili að
kaupa skipið á strandstað og tókst
honum á ævintýralegan hátt að
bjarga því af strandstaðnum og
var því lagt framan við lóð Keilis
við Élliðavog. Þar var skipið síðar
rifið og ýmis tæki þess nýtt hér
innanlands en að öðru leyti var
það selt sem brotajárn til Eng-
lands.
Þegar Laxfoss strandaði við
Kjalarnes tók Páll að sér að reyna
björgun hans af strandstaðnum.
Skipið reyndist hins vegar svo
mikið skemmt, að því varð ekki
bjargað.
Sumarið 1953 lagði Páll land
undir fót og hélt til Englands og
keypti þar flutningaskip á hafs-
botni, en því hafði verið sökkt á
stríðsárunum. Hófst hann handa
um að bjarga farmi þess, sem að
mestu var búnaður til mann-
virkjagerðar hersins, sem unnt
reyndist að endurnýja og selja. Öll
þessi umsvif báru vott um
ódrepandi kjark Páls og áræði.
Þótt Páll færðist oft mikið í
fang og hefði mikil umsvif átti
hann sér fjölmörg önnur áhuga-
mál en að fást við atvinnurekstur
og græða peninga.
Hann var mjög áhugasamur
ferðamaður og laxveiðimaður
ágætur. Ég naut oft þeirrar
ánægju að fara með honum í
veiðiferðir og raunar kenndi hann
mér undirstöðuatriði lax- og sil-
ungsveiðinnar. Betri ferða- og
veiðifélaga er ekki hægt að hugsa
sér. Víða átti hann ítök í veiði-
vötnum. Fyrir getur komið hjá
öllum veiðimönnum að þeir geti
ekki nýtt veiðirétt sinn einstaka
daga. Það var oft þegar slíkt kom
fyrir, að hann hringdi til mín og
sagði sem svo „ég kemst ekki í ána
á morgun, getur þú ekki nýtt
veiðileyfið eða leyfin? Taktu ein-
hverja félaga þína með þér og ég
hræki á eftir þér“.
Fyrir allmörgum árum keypti
Páll í félagi við vini sína jörðina
Goðdal í Bjarnarfirði. Þar hafa
þeir félagar húsað stórmannlega,
lagt í miklar framkvæmdir við
vega- og brúargerð og ennfremur
hafa þeir gert þar eldis- og
klaktjarnir og m.a. nýtt til þess
jarðhita, sem þar er. Þótt árangur
hafi ekki orðið sem skyldi af þeirri
starfsemi, leið Páli sjaldan eða
aldrei betur en þegar hann var
kominn þangað. Þar baðaði hann
sig í laug, sem þeir félagar komu
sér upp og naut útivistarinnar við
ána þar sem rennt var fyrir lax og
silung. Gaman var að heimsækja
hann þar enda var hann stórbrot-
inn höfðingi og veitull sem bezt
má verða.
Páll var hár maður og þrekinn
og vel á sig kominn að öllu leyti og
aldrei sá ég honum afls vant. Öll
hans handtök voru hins vegar gerð
af slíku lagi, að viðstöddum fannst
hann nánast ekkert hafa fyrir
stórvirkjum þeim, sem hann réðst
í. Sem dæmi um a'fl hans og áræði
get ég ekki still mig um að segja af
honum eina litla sögu.
Það kom fyrir hann að hjólbarði
sprakk á bíl hans og einhverra