Morgunblaðið - 17.04.1980, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. APRÍL 1980
35
an Robert er í eðli sínu náskyld
þeim persónum í verkum sósí-
alískra höfunda, sem ákveða að
fórna sér fyrir byltinguna, lesend- §1
um til sannrar eftirbreytni. Hann |(|
á það sameiginlegt með fyrir-
myndarverkamanninum að vera
hetja ákveðins hugmyndakerfis,
kerfis sem þykist geta vísað
mönnum leið út úr þrengingum og
óvissu mannlegs lífs. Og það
breytir engu, þó að þessi kerfi j
gangi út frá gerólíkum heimspeki-
legum forsendum og haldi að
mönnum ólíkum markmiðum; þau 'i
eru bæði eitur í beinum lifandi
skáldskapar.
Bent
Kvöldið eftir að sá Betrayal sá
ég sýningu á leikritinu Bent
(Beygður) eftir Martin Sherman,
en það snýst um ofsóknir nasista á
hómósexúalistum. í aðalhlutverki
var ungur leikari, Richard Gere,
sem er á góðri leið með að verða §§
stórstjarna, nýr Robert de Niro,
að því er sumir segja, og vissulega
hefur hann útlitið til þess. Að leik
hans mátti raunar sitthvað finna
og hann var ekki eins áhrifamikill ■
og hjá mótleikara hans, David
Marshall Grant, sem lék ástmann
aðalpersónunnar. Hlutverk Max,
sem Gere fór með, er ekki heldur
auðleikið og gerir trúlega vonlaus-
ar kröfur til leikarans. í upphafi
leiksins býr hann í lítilli íbúð í §
Berlín með vini sínum, en þaðan §§
verða þeir að flýja þegar nasistar
komast á snoðir um þá. Um tíma
tekst þeim að dyljast og halda (
sambandi sínu leyndu, en að
lokum klófesta nasistar þá. Þeir
eru fluttir saman í fangabúðir og §§
á leiðinni eru þeir pyntaðir á hinn
viðurstyggilegasta hátt. Max er
þar neyddur til að afneita vini
sínum og leggjast jafnvel svo lágt
að taka þátt í að berja hann til að
bjarga eigin skinni. í viðurkenn- §
ingarskyni sleppur hann við að
bera rauða tígulinn, einkennis-
tákn hómósexúalista í fangabúð-
um Hitlers, og fær að bera davíðs-
stjörnuna, en gyðingar eru sagðir §§
hafa sætt mun skárri meðferð á
þessum stöðum en þeir sem voru
hómósexúal. Hann gerir allt til að
bæla hvatir sínar í von um að
komast af, en það tekst ekki og
hann kemst í tilfinningalegt sam- ;
band við annan fanga. Það verður
honum að falli og yfirbugaður af
samviskubiti styttir hann sér ald- jj
ur í leikslok.
Það sem einna helst háir Bent §f
og dregur úr gildi þess er sá <
raunveruleiki, sem þar er reynt að
lýsa; hann er skelfilegri en svo a𠧧
hann verði dreginn beint upp á
leiksviðið. í rauninni eru þeir einir
sem kynntust fangabúðum Hitlers
af eigin raun þess umkomnir að j§
gefa öðrum sanna hugmynd um
þær, af þeirri einföldu ástæðu a𠧧
þeir einir geta talað um þjáning- m
una, sem hafa mátt þola hana.
Þetta var Peter Weiss ljóst þegar §
hann samdi Rannsóknina, eitt
stórbrotnasta skáldverk sem hef- |§
ur verið samið um eyðingarbúðir §
nasismans. í Rannsókninni er É
hvorki notað gerviblóð né ljós- é
kastarar, heldur er vitnisburður
þeirra sem lifðu af látinn tala einn
og leikritið í rauninni ekki annað É
en beinhörð skýrsla um stað-
reyndir búðanna. I Bent er hins §|
vegar reynt að fá okkur til að trúa
því að við séum að horfa sjálf upp
á þessar hörmungar; þess vegna er
einhver falskur tónn í öllu saman
þar sem áhorfandinn skynjar að
leikararnir eru að gera eitthva𠧧
sem þeir trúa ekki fyllilega á
sjálfir. A.m.k. fór svo fyrir undir-
rituðum, en af skrifum gagnrýn-
enda um sýninguna, sem hafði
hlotið mikið lof þeirra, má ráða að
hún hafi haft sterkari áhrif á
marga aðra. Og óneitanlega voru
býsna grípandi kaflar innanum,
ekki síst þar sem David M. Grant §§
kom við sögu, en því miður var
gengið frá honum fyrir hlé. Veik-
burða og dálítið kvenleg persóna
hans stafaði ekki frá sér karl-
mannlegum töfrum Richards Ger- |j
es, en hún kom miklu betur til §|
skila varnarleysi þeirra ofsóttu, ||
sem þetta leikrit fjallar um.
Gamanmál hjá nemum og
kennurum í Breiðholti
hópur um skemmtidagskrána, sem
nemendurnir sömdu og fluttu undir
umsjá kennara sinna. Var uppi-
staðan skólastarfið, þar sem byrjað
var að fjalla um keppni í sjónvarpi
og síðan teknir ýmsir þættir úr
skólalífinu. Var þetta tveggja tíma
dagskrá, sem þótti takast mjög vel.
Þriðji þáttur hátíðarinnar fór
fram um kvöldið. Þá var dansleikur í
Þórskaffi fyrir 7.-9. bekk. Þar
fluttu nemendur annál ársins og
síðan lögðu kennarar, svo sem venj-
an er, fram eitt atriði. Léku þeir
atriði úr Mjallhvít í léttum dúr, þar
sem prinsinn kom m.a. á Hondu í
stað reiðskjóta. (Sjá mynd)
Höfðu nær allir kennararnir, sem
þessum bekkjum kenna, sitt hlut-
verk, léku leiktjöldin, tré og blóm, ef
ekki vildi betur. Vakti þáttur þeirra
mikla kátínu. Á kvöldskemmtuninni
fór fram afhending verðlauna úr
innanskólakeppnuih vetrarins,
körfubolta, handbolta og fótbolta,
svo og skákkeppni, þar sem 3 efstu
skákmenn skólans fengu heiðurs-
skjal. Stóð dansleikurinn síðan til kl.
1. Þá biðu strætisvagnar fyrir utan,
sem óku öllum upp í hverfi sitt.
Krakkarnir lögðu öll sem eitt
metnað sinn í að hátíðin færi vel
fram, enda tókst hún svo vel, að
daginn eftir barst eftirfarandi bréf
frá veitingahúsinu:
„Veitingahúsið Þórskaffi vill
þakka nemendum úr Hólabrekku-
skóla fyrir mjög góða umgengni í
salarkynnum okkar. Væntum við
þess að eiga samstarf við yður á
komandi árum.“ Einnig var hringt
frá strætisvögnunum til að biðja
fyrir þakklæti til nemenda, sem
hefðu sýnt sérlega skemmtilega
framkomu á leiðinni af ballinu,
sungið í bílnum og verið kát, en
prúðmannleg og skóla sínum til
sóma. Er ekki síður ástæða til að
tíunda það, þegar svo vel er gert, en
þegar eitthvað fer úrskeiðis.
Eldri bekkir Hólabrekkuskóla i
Breiðholti efndu nýlega til árs-
hátíðar. sem stóð næstum heilan
dag og var ótrúlega fjölbreytt,
íþróttahátíð um morguninn, leik-
list og sýningar síðdegis og bali
með skemmtiatriðum um kvöldið.
Sáu nemendur sjálfir um alla
hátíðina, sem tókst svo vel að þeir
fengu sérstakt þakkarbréf frá
danshúsinu, sem kvöldskemmtunin
var og fleirum.
Myndirnar hér á síðunni eru
teknar af einum nemandanum,
Heimi, á hátíðinni og skýra sig að
mestu sjálfar. Eins og sjá má tóku
kennararnir þátt í ýmisskonar
keppni, en 7., 8. og 9. bekkur stóðu að
árshátíðinni.
Hátíðin hófst kl. 10 að morgni,
eftir tveggja tíma skólanám. Efnt
var til íþróttahátíðar í íþróttahúsi
Fellaskóla, sem 2 fulltrúar úr hverj-
um bekk sáu um. Þar var margskon-
ar keppni.
Breiðholtsskóli og Hólabrekku-
skóli kepptu í handbolta og Haga-
skóli og Hólabrekkuskóli í körfu-
bolta. Kennarar og nemendur
kepptu í boðhlaupi með þrautum og
einnig var handboltakeppni kennara
og nemenda. Nemendur sigruðu, þótt
kennarar hefðu á að skipa landsliðs-
manninum Jens Einarssyni í sínu
marki. Þá leystu kennarar af hendi
fimleikaþrautir, áttu að leika þær
eftir nemendum, og vakti sá þáttur
mikla kátínu, enda ekki á hverjum
degi að nemendur fá að sjá kennara
sína hafna úr heljarstökki á bakinu.
Kl. 2 hófst svo skemmtidagskrá í
skólanum. I 9. bekk er meðal val-
greina boðið upp á leiklist og fram-
sögn. Þar sem í 9. bekk eru 360
nemendur er 70 manna lið í þeim
valgreinum í hópnum. Sá þessi
Iðnfyrirtæki á Norðurlandi
Mér hefur veriö falið aö leita eftir kaupendum að öllu hlutafénu í hlutafélagi, sem rekur
framleiðslufyrirtæki á Norðurlandi. Fyrirtækiö framleiðir vöru fyrir innlendan og eriendan markað.
Starfsmenn við reksturinn eru að meðaltali 120.
Rekstrartekjur námu á síðasta ári u.þ.b. kr. 1250.000.000.
Starfsemin fer fram í eigin húsnæði fyrirtækisins. Grunnflötur húsa er 5—6000 fermetrar.
Brunabótamat húsa er u.þ.b. kr. 1.200.000.000. Húsin standa á 20000 fermetra lóð við sjó og er hafinn
undirbúningur að aukningu húsakosts.
Fyrirtækið er ailvel búið nýlegum vélum og er það í rekstri. Verðmæti birgða er verulegt.
Þeir sem áhuga kynnu að hafa á kaupum á fyrirtækinu í heild eða einstökum þáttum þess eru beðnir
að hafa skriflega samband við skrifstofu mína fyrir 26. þ.m.
Ragnar Aðalsteinsson hrl.
Austurstræti 17, Reykjavík.