Morgunblaðið - 05.07.1980, Síða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. JÚLÍ1980
Sóð heim að Lonnumýri. húsin f jærst ok stór Karður sunnan við þau.
Þau sátu úti á bekk ok sleiktu sólskinið, frá vinstri: Skúli SÍKurðsson. SvanlauK
Ginarsdóttir. búsett í KópavoKÍ. Jóncy Jónsdóttir. Steinþór Sveinbjörnsson ok
SÍKfrið Einarsdóttir.
María MaKnúsdóttir Kaf sór smátima til að setjast niður með hinum ok heyra
Kamanyrði ok leKKja orð í bclK. en hún situr lenKst til vinstri. Þá kemur Steinþór,
síðan Jónina Þórðardóttir. Jóhanna Stefánsdóttir. Elia Jónasson ok Þórarinn
Þórarinsson. er hafði hönd í baKKa með kvöldvökuefni.
MarKrót Jónsdóttir skólastjóri á LönKumýri tók i Kitarinn þeKar Kamla fólkið tók
iaKÍð á kvöldvöku.
Dvölin að Löngumýri er
betri en sólarlandaferðir
— HÉR í Skagafirði hefur verið
alveg sérstaklega gott veður, sól
og hiti upp á hvern dag og þurfum
við ekki að fara til útlanda til að
sleikja sólina. Hér er betra að
dvelja en á sólarströndum í fjar-
lægum löndum, við höfum reynt
hvort tveggja, svo við höfum
samanburðinn, sögðu nokkrir
þeirra er nú taka þátt í námskeiði
fyrir aldraða að Löngumýri í
Skagafirði sem skóli kirkjunnar
stendur fyrir.
—Námskeið, sem þetta var fyrst haldið
sl. haust og dvöldu þá hér í hálfan mánuð
20 gestir. Nú eru þeir 18 og er námskeiðið
þriggja vikna. Fyrir hádegi er kennd
leðurvinna og hnýtingar, „makrame", en
þar sem veðrið hefur verið svo gott hefur
verið minna um kennslu eftir hádegi, en
efni stóðu til í upphafi og fólkið alveg eins
viljað njóta veðurblíðunnar. Síðdegis er
svo stundum leikfimi og kvöldvökur á
kvöldin og reynt er að gera fólkinu dvölina
hér bæði gagnlega og ánægjulega, segir
Margrét K. Jónsdóttir skólastjóri, sem
veitir námskeiðinu forstöðu.
Húsmæðraskóli kirkjunnar að Löngu-
mýri, í „Hólminum" í Skagafirði, var
stofnaður 1944. Var hann eign Ingibjargar
Jóhannsdóttur og hugsjónastarf hennar og
Bjargar Jóhannesdóttur. Ingibjörg var
skólastjóri fyrstu 23 árin og gaf hún
Þjóðkirkjunni skólann árið 1962. Margrét
upplýsti að með minnkandi aðsókn í hina
hefðbundnu húsmæðrafræðslu hefði skól-
anum smám saman verið fundin ný
verkefni. M.a. annast hann nú alla hús-
stjórnarfræðslu fyrir skólann í Varmahlíð
og síðustu sumur hafa dvalið á Löngumýri
Rætt við þátttakend-
ur í námskeiði fyr-
ir aldraða
hópar aldraðra og verður svo einnig í
sumar auk námskeiðsins. Sagði Margrét
annað námskeið ráðgert með haustinu ef
þátttaka fengist. Auk þess verða síðan
ýmsir fundir og smærri ráðstefnur á
vegum aðila innan kirkjunnar og kvað
Margrét skólann nú notaðan yfir allt
sumarið, en vetrarstarfið að vísu í lág-
marki.
Það var 'létt yfir gamla fólkinu þegar
blm. Mbl. leit þarna við fyrir helgina og
greinilegt að vel lá á öllum. Ekki stóð yfir
kennsla þá stundina, en menn gengu
spölkorn fram veginn, aðrir settust út á
grasflötina, sem er prýdd fjölda trjáa og
enn aðrir gátu ekki látið vera að grípa í
handavinnuna, vildu drífa áfram verkið og
fara heim með fullbúin stykki og einn tók
til hendinni við að stafla timbri og
sitthvað dútl kringum húsin. Einhverjir
sátu líka úti á bekk og spjölluðu saman,
gerðu grín að þeim sem gengu hjá og fékk
hver sinn skammt. En allt var það í góðu
og sagði fólkið dvölina ánægjulega og betri
en nokkra Mallorkaferð. Þórarinn Þórar-
insson fyrrum skólastjóri var með hópnum
meirihluta námskeiðsins og hafði hann
það hlutverk með höndum að afla kvöld-
vökuefnis. Sögðu dvalargestir hann sagna-
brunn hinn mesta og fræðara og var hans
saknað mjög eftir að síðasta kvöldvaka
hans var liðin og hann þurfti að hverfa úr
Skagafirðinum til annarra starfa.
Önnur hægri hönd Margrétar við nám-
skeiðahaldið var María Magnúsdóttir
ljósmóðir. Hún aðstoðaði þá sem vildu og
þurftu við hreinlætið og var stöðugt á
ferðinni til að kanna hvort ekki mætti
betur gera fyrir einhvern. — Enda er
líklega réttara að ljósmóðir sé hér við
hendina, skaut einhver að blaðamanni.
María stendur á sjötugu og hætti sl. haust
sínu reglulega starfi sem ljósmóðir og
flutti frá Sauðárkróki til Reykjavíkur:
—Ég get ekki lifað af sumarið án þess að
hafa komið í Skagafjörðinn þar sem ég
hefi búið frá árinu 1936. Ég þekki hvert
mannsbarn í Skagafirði og veit að hér er
glaðlynt fólk, segir María. —Hópurinn hér
er mátulega stór og námskeiðið vel
skipulagt og úr því að einhvern þurfti til
að aðstoða fannst mér upplagt að grípa
tækifærið. Mér fannst ekki rétt að setjast
í helgan stein og við sem erum orðin sjötug
getum ekki unnið hjá því opinbera, en það
er gott að geta hér orðið að einhverju liði.
Heilsan er góð ennþá og hefur verið alla
mína ævi og hefi ég ekki undan neinu að
kvarta, en helst mætti segja að fleiri
heimili vantaði þar sem aldraðir gætu
dvalið og sinnt hugðarefnum, en gæta yrði
þess að hafa þau ekki of stór og fjölmenn.
Auk þess, sem að framan er talið gafst
þátttakendum kostur á að fara í ferðir og
skoða Skagafjörðinn. Var þannig einn
daginn sótt guðsþjónusta og hlustað á
gesti frá Víðistaðasókn er þar voru á ferð
og annan dag var farið fram í dali. Sem
fyrr segir er ráðgert annað námskeið sem
þetta á hausti komanda en þau eru haldin
í samvinnu við félagsmálastofnanir og
ýmis félög aldraðra í byggðarlögum þátt-
takenda, sem voru að þessu sinni frá
Reykjavík og nágrenni, Suðurnesjum og
einn þátttakandi var frá Akureyri. Unnið
er nú að stækkun húsnæðis og búið að
Við hnýtinKar: Margrét Jóhannsdóttir
býr nú í Reykjavík og fannst henni best
að vcra búin að ljúka sínu stykki áður en
heim kæmi og fannst henni tilbreytinK í
að gripa í aðrar hannyrðir en þær
hefðbundnu.
steypa botnplötu að setustofu og fleiri
herbergjum, en sjóður sem stofnandi
skólans gaf fjármagnar verkið eins og
hann nær og er siðan ráðgert að afla
frekara fjár. Kvaðst Margrét vonast til að
nýbyggingin, sem er úr timbri, kæmist
undir þak í haust og í notkun að ári.
jt