Morgunblaðið - 05.07.1980, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. JÚLÍ1980
37
félk í
fréttum
Forseti Suöur-Kóreu í
fylgd með feguröardísum
Fegurðardísirnar á myndinni
eru hluti af þeim stúlkum sem
nú taka þátt i keppninni um
ungfrú alheim, með forseta
Suður-Kóreu Choi Kyu-Hah.
Talið frá vinstri: Hisae Hiy-
ama frá Japan, Carmen Parada
frá Boliviu, Delyse Nottle frá
New Zealandi, Rosario Velasqu-
ez frá Honduras. því næst for-
seti Suður-Kóreu, þá Althea
Rocke frá Trinidad og Tobago,
Dona Aportadera. frá Guam.
Sirpa Viljamaa frá Finnlandi
og að síðustu Lorry Del Santo
frá Ítalíu.
Fred Astaire
í það heilaga
Fred Astraire gekk í það heilaga fyrir
skömmu. Sú útvalda er Robvn Smith knapi.
Fred hitti Robyn fyrir tíu árum síðan. Hún
átti að ríða einum af Freds hestum í
veðmálskeppni og síðan hafa þau verið
saman. En einn galli er þó á gjöf Njarðar.
Fred á dóttur úr fyrra hjónabandi sem býr í
Irlandi og hefur hún reynt allt sem hún
getur til að fá hjónabandið ógilt. „Ég er í
uppnámi og held að það sé óviðeigandi að
svona gamall maður giftist barnungri
stúlku. Mig hafði aldrei dreymt um að fá
stjúpmóður sem er yngri en ég. Enn ég hef
ekki heldur í hyggju að hitta hana,“ segir
hún.
Áldursmunur á Fred og Robyn er 45 ár, en
það er ekki neitt sem veldur áhyggjum segir
Robyn.
Carter
í Júgó-
slavíu
Eins og fram hefur
komið í fréttum voru
Carter og frú á ferðalagi
um Evrópu. Hér sjást
þau á rólegum veit-
ingastað í Belgrad í
Júgóslavíu.
Guðmundur Jóhannsson:
Eru alþingis-
menn eineygð-
ir í eigin sök?
Mörg-eru þau hin breiðu spjótin
sem sveiflað hefur verið nú að
undanförnu til varnar því gjör-
ræði er laun alþm. voru hækkuð
um 20%. Ýmsir úr hópi hinna
sjálfumglöðu alþingismanna ryðj-
ast fram á ritvöllinn og saka aðra
úr sínum hópi sem koma vilja í
veg fyrir að óprúttnin nái fram-
gangi sínum og þar eru ekki
spöruð stóryrðin og fúkyrðin þar
sem þeir eru m.a. sakaðir um
þjóðarhneyksli, lygar og lagabrot,
tvískinnung o.fl. o.fl. Ékki hittir
maður svo mann að máli að hann
ekki láti undrun sína í ljós yfir
þeirri ósvinnu sem fólgin er í
þeirri ákvörðun að rétta sjálfum
sér 20% launahækkun án mikillar
fyrirhafnar. Og þeir eru ekki ófáir
hinir almennu launþegar sem
telja það þjóðarhneyksli að til
skuli vera fulltr. á löggjafarsam-
komu þjóðarinnar sem eru svo
ófyrirleitnir að halda uppi vörn
fyrir slíkri ósvinnu og manni er
spurn geta hinir sömu svo ætlast
til að hinn almenni þjóðfélagsþegn
taki eitthvert mark á eða beri
virðingu fyrir þessum herrum.
Það hefur löngum verið sagt, „að
það sem höfðingjarnir hafist að
hinir ætla sér leyfist það“. Já það
er nú svo að vandi fylgir vegsemd
hverri og í upphafi skyldi endirinn
skoða. Höfuð rök þessa gjörnings
eru þau að verið sé að leiðrétta
misræmi sem skapast hafi að
undanförnu á launum alþm. ann-
ars vegar svo og öðrum hópi sem
taka laun samkv. 120 lfl.
BHM-manna hins vegar.
Fróðlegt er að velta þessu örlítið
fyrir sér og skoða nánar. Almennt
er gerður greinarmunur á föstum
launum og heildarlaunatekjum
einstaklingsins. Eftir því sem
fram hefur komið þá mun vera ráð
fyrir því gert að alþm. taki laun
eftir 120 lfl. BHM og þá er mér
spurn hafa þeir ekki gert það?
Hefur lfl. þessa viðmiðunarhóps
nokkuð verið breytt?
Með einni blaðagrein af mörg-
um sem skrifaðar hafa verið um
þetta efni er ljósritaður hluti 1. gr.
laga no 4 1964 sem fylgisk. og
sönnunargagn um það hver laun
alþm. skuli vera, en í þessari grein
er talað um lfl. B3. Ér þetta ekki
orðið úrelt ákvæði?
Er nokkursstaðar talað um í
lögum að ef þessi viðmiðunarhóp-
ur vinnur aukavinnu að þá skuli
alþm. njóta góðs af því eða er
nokkursstaðar talað um að ef
þessi viðmiðunarhópur misnotar
aðstöðu sína til að reikna sér
eftirvinnu eins og sumir vilja vera
láta, að þá skuli alþm. gera það
líka.
Með hvaða hætti geta alþrn. í
raun og veru bundið sig launalega
séð á nokkurn hátt aftan í aðrar
launastéttir þegar á það er litið að
þeir eru ekki að störfum nema
hálft árið en taka laun fyrir það
allt. Þó hin sífelldi samanburður
og metingur milli stétta og manna
sé hvumleiður þá má og á það
benda eins og oft hefur áður fram
komið að laun alþm. samkv. 120
lfl. BHM eru ekki einu tekjur sem
þeir njóta hjá ríkinu og það væri
útaf fyrir sig fróðlegt að sjá og
heyra hverjar þær séu í heild.
Á sama tíma og þingfarar-
kaupsnefnd skammtar sjálfri sér
og félögum sínum úr aski þjóðar-
innar og telja sig vera að leiðrétta
rýrnun launa sinna sem orðið hafi
miðað við aðra, þá er öðrum
launþegum ríkisins synjað um
samskonar kröfur sem byggðar
eru á sömu rökum og sannast það
hér sem oft áður að ekki er sama
hvort um er að ræða Jón eða séra
Jón. Menn hafa á orði að alþm.
beri að hafa góð laun, suss um sei,
því eru að sjálfsögðu allir sam-
mála og því ættu ekki allir að hafa
góð laun sem nenna og geta unnið.
En stóra spurningin er hvað eru
góð laun og við hvað skal miða?
Lægstu laun á vegum BSRB eru í
dag 275.175.- eru það góð laun?
Trúlega ekki. Laun alþm. eru
þrisvar sinnum hærri eða kr.
817.541- eru það góð laun? Meti
hver út frá sjálfum sér. Hver er sá
hinn hlutlausi aðili sem með góðri
samvisku treystir sér til að meta
hve mörgum sinnum störfum
alþm. er verðmeiri fyrir þjóðfélag-
ið en hins lægst launaða. Margt
hefur verið sagt hér að lútandi
m.a. það að þeir sem staðið hafi að
og beri ábyrgð á þessari hækkun
til alþm. ættu tafarlaut að segja
af sér störfum, þetta er stór krafa
sem mér finnst vera til of niikils
ætlast, því margur góður drengur
hefur gert skyssur og yfirsjónir en
tekið sig síðan á, og því ættu alþm.
ekki að gera það eins og ýmsir
aðrir. En sú er lágmarkskrafa til
þessara vísu manna að þeir sýni
þann manndóm og viðurkenni að
hér hafi orðið mistök á í stað þess
að berja höfðinu við steininn. Sé
fjárhagur þjóðarinnar með þeim
hætti sem sagt er og er ekkert
dregið í efa, að hann leyfir ekki
launahækkun til hins almenna
launþega þá verður að reikna með
því siðgæði alþm. að þeir ríði ekki
á vaðið með upplausnaraðgerðum
og jafnvel pólitískum brellum, því
það er allri þjóðinni ljóst að alþm.
lifa ekki við nein nauðþurftarlaun
og því engin þörf fyrir svona
góðsemi við sjálfa sig.
Ný Morgan Kane-bók
Út er komin há Prenthús-
inu tuttugasta Morgan
Kane-bókin, en þessar bæk-
ur hófu göngu sína hér á
landi árið 1976.
Tuttugasta bókin fjallar
um viðureign Kanes við
mannræningja sem ræna
ungum stúlkum, dætrum
auðugust höfðingjanna í
Mexícó og feðurnir urðu að
greiða offjár í lausnargjald
til þorparanna. Morgan
Kane var falið það verkefni
að ganga milli bols og höf-
uðs á ræningjunum. Enginn
vissi hverjir þeir voru. Ætti
Kane að takast að leita þá
uppi, varð hann að egna
fyrir þá. (FréttatilkynninK).
Stroku-
fangarnir