Morgunblaðið - 05.10.1980, Blaðsíða 22

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 1980
58
Myndir, sem
Ólafur K.
Magnússon
tók á gullöld
íslenzkra
frjáls-
íþrótta.
Torfi Bryngeirsson í langstökki.
Gunnar Huseby varpar kúlunni
á Melavellinum.
Clausenbræður í landskeppni við Dani á Melavellinum. Eins og svo oft áður — í 1. og 2. sæti.
Setið að tafli: Frá vinstri, Ásmundur Bjarnason, Torfi Bryngeirsson, Ingi Þorsteinsson, Hörður
Haraldsson, Guðmundur Hofdal, nuddari, Haukur Clausen og Gunnar Huseby. Guðmundur Lárusson
situr við hlið Gunnars, þá eru Trausti Eyjólfsson, Pétur Einarsson, Kristleifur Magnússon og Magnús
Jónsson.
Hann var oft þröngt setinn bekkurinn á gamla Melavellinum. Bræðurnir Haukur og Örn Clausen á
marklínu og að baki þeim er Trausti Eyjólfsson. Að baki þeirra má greina Jóel Sigurðsson,
lögregluþjón.
Haukur í úrslitum
í 100 metra hlaupinu
Haukur Clausen komst í úrslit í
100 metra hlaupi eftir harða og
tvísýna keppni í undanúrslitum.
Hann varð fimmti í úrslitahlaup-
inu á 10,8 en sigurvegarinn hljóp á
10,7 sekúndum. Gífurlega hörð og
jöfn keppni og ekki séð fyrir sigur
fyrr en á síðasta metra. Gefum
Mbl. orðið þann 25. ágúst 1950:
„Harðasta keppni mótsins í dag
var í 100 metra hlaupinu. Fyrri
milliriðilinn vann Italinn Laccesse
en þar vakti það nokkra undrun að
Rússinn Karakonlov varð að sætta
sig við fjórða sætið og komst því
ekki í úrslit. í hinum riðlinum var
keppnin miklu harðari. Bally,
Frakklandi og Soukharrev, Rúss-
landi, vbru auðveldlega í 1. og 2.
sæti en baráttan um þriðja sætið
var ákaflega hörð. Fyrst var
tilkynnt að Penna, Ítalíu, hefði
hlotið það og að Haukur Clausen
hefði verið fjórði en Grieve, Bret-
landi, 5. En þegar ljósmynd var
komin af úrslitunum sást að röðin
var ekki þessi. Clausen var í þriðja
sæti, Grieve í 4. og Penna 5. í
úrslitunum var svo keppnin enn
harðari. Allir hlaupararnir börð-
ust um fyrsta sætið nær alveg til
enda. Bally varð Evrópumeistari
en þeir fjórir fyrstu voru á sama
tíma, 10,7. — Það tók dómarana
hálfa klukkustund að rannsaka
ljosmyndina áður en þeir til-
kynntu úrslitin. Haukur varð í 5.
sæti á aðeins 1/10 sek. lakari tíma
en sigurvegarinn."
Ásmundur
Bjarnason fimmti
í 200 metrunum
Ásmundur Bjarnason varð
fimmti í úrslitum í 200 metra
hlaupinu á 22,1 eftir harða og
tvísýna keppni. Þriðji maður var á
sama tíma og Ásmundur, 22,1. En
í undanrásum náði Ásmundur enn
betri tíma, hann hljóp á 22,0 og sá
tími hefði gefið honum þriðja
sætið. Á Norðurlandamótinu 1949
áttu íslendingar þrjá fyrstu nienn
í 200 metra hlaupinu og það var
synd, að þremenningarnir skuli
ekki hafa allir tekið þátt í 200
metrunum í Brussel. Til stóð að
Hörður Haraldsson færi til Bruss-
el og tæki þátt í mótinu en hann
átti við meiðsli að stríða. Þá stóð
til að Haukur Clausen hlypi í
skarðið fyrir Hörð en mótstjórnin
í Brussel neitaði honum um þátt-
töku. Og þessir tveir kappar báru
yfirleitt sigurorð af Ásmundi í 200
metra hlaupum hér heima. Slík
breidd hefur aldrei verið í röðum
íslenzkra frjálsíþróttamanna. Og
þess má geta, að Ásmundur varð á
undan sovéska meistaranum,
Soupkar — einum fremsta sprett-.
hlaupara álfunnar.
Guðmundur
Lárusson bætti
íslandsmetið um
nær sekúndu
Guðmundur Lárusson setti
glæsilegt íslanísmet í 400 metra
hlaupi í undanúrslitunum. Um það
skrifaði Mbl.: „I undanúrslitum
400 metra hlaupsins var fyrri
riðillinn sem Guðmundur Lárus-
son keppti í mun erfiðari en sá
síðari. Guðmundur lét það þó ekki
á sig fá og var ætíð í fremstu röð
ásamt Frakkanum Lunis og Bret-
anum Lewis. Tími hans, 48,0 er
nýtt Islandsmet, nær sekúndu
betra en fyrra metið, 48,9 sek. Er
hér um stórstígar framfarir hjá
Guðmundi." Tími Guðmundar var
5/10 sek. betri en tími sigurvegar-
ans i hinum riðli undanúrslitanna.
Guðmundur varð síðan fjórði í
úrslitum 400 metra hlaupsins.
Mbl. skrifaði: „Guðmundur lét sitt
ekki eftir liggja. — Hann varð
fjórði í úrslitum 400 m hlaupsins,
en var samt mjög óheppinn með
að lenda á 6. braut, sem er
„rothögg" fyrir 400 metra hlaup-
ará“. Og um sjálft hlaupið skrifaði
Mbl.: „Bretinn Pugh vann 400 m
hlaupið með yfirburðum á 47,3
sem er besti tími sem náðst hefur
á EM í þeirri grein. í úrslitunum
var Lewis Bretlandi á 1. braut,
Pugh á annarri, Wolfbrandt á
þriðju, Lunis Frakklandi á 4.,
Peterini Ítalíu á 5. og Guðmundur
Lárusson á 6.
Full ástæða er til að ætla að
Guðmundur hefði orðið framar ef
hann hefði ekki verið svona
óheppinn með braut. En afrek
hans er engu að síður mjög
glæsilegt. Munu fáir hafa reiknað
með því að hann kæmist í úrslit í
þessu erfiða hlaupi." Tími Guð-
mundar var 48,1 í úrslitahlaupinu.
Af öðrum keppendum má nefna,
að Gunnari Huseby tókst ekki að
komast í úrslit í kringlukastinu.
Hafnaði í 11. sæti en níu fyrstu
fóru áfram í úrslit. Torfi Bryn-
geirsson tryggði sér sæti í úrslit-
unum í stangarstökki með því að
stökka 4 metra en þar eð úrslitin í
langstökki og stangarstökki fóru
fram á sama tíma, varð hann að
hætta við þátttöku í úrslitum
stangarstökksins. Það var ákaf-
lega bagalegt — því hann átti bezt
4,25 þetta ár. Sigurvegari varð
Lundberg, Svíþjóð og hann stökk
4,25 og næsti maður stökk 4,10.
Tveimur árum síðan, — í Stokk-
hólmi sigraði Torfi Lundberg
þennan og setti íslandsmet, stökk
4,35.
Magnús Jónsson og Pétur Ein-
arsson kepptu báðir í 800 metra
hlaupi en komust ekki í úrslit.
Báðir höfnuðu í sjötta sæti í
sínum riðli, — Magnús hlaut
tímann 1:56,2 og Pétur 1:56,7.
Pétur varð sjöundi í sínum riðli í
1500 metra hlaupinu.
Finnbjörn Þorvaldsson varð að
láta sér nægja að komast í undan:
úrslit í 100 metra hlaupinu. í
undanrásum hljóp hann á 11,1 og í
undanúrslitum hljóp hann á sama
tíma en komst ekki í úrslit. Hann
fékk sama tíma og Sovétmaðurinn
Karakulov, sem fyrir leikana var
álitinn einna sigurstranglegastur í
100 metra hlaupinu.
Jóel Sigurðsson kastaði spjótinu
57,84 en lengst kast mældist 71,26.
Jóel var langt frá sínu bezta.
Hafði áður kastað 64,90 um
sumarið en sjötti maður kastaði
64,99.
íslandsmetin
stóðu lengi
En lítum á þau met, sem sett
voru af þessum miklu afreks-
mönnum. Islandsmet Gunnars
Huseby stóð allt til ársins 1967 —
eða í 17 ár að Guðmundur Her-
mannssgn / bætti metið, varpaði
17,34. íslandsmet Torfa Bryn-
geirssonar stóð ekki lengi — árið
1957 stökk Vilhjálmur Einarsson,
sá mikli kappi, 7,46. íslandsmet
Guðmundar frá í Brussel stóð af
sér margar tilraunir. Það var ekki
fyrr en 1971 — 21 ári síðar, að
Bjarni Stefánsson bætti um betur.
Hann hljóp þá á 47,5 og á
Olympíuleikunum í Munchen
komst hann í milliriðil og bætti
metið enn, hljóp á 46,76. Örn
Clausen bætti íslandsmet sitt í
tugþraut aðeins ári síðar, þegar
hann háði frægt einvígi á Mela-
vellinum við Heinrich, en varð þá
að lúta í lægra haldi — en með
sáralitlum mun, aðeins 23 stig
skildu þá kappa þá, og setti örn þá
Norðurlandamet, hlaut 7453 stig.
íslandsmet íslenzku boðhlaups-
sveitarinnar stóð af sér öll veður,
þar til í Kaupmannahöfn 27 árum