Morgunblaðið - 30.11.1980, Síða 5

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1980
37
Hluta af samvalsvélinni hefur veriö komiö fyrir í frystihúsi íshússfélags ísfiröinga. Samvalsvélin er til
vinstri en vélin til hægri er þýska pökkunarvélin. Jón Kristmannsson verkstjóri ræóir viö blaðamenn um
samvalsvélina.
Sparar mannafla og eykur nýtingu
„bað verður hyltintí í frysti-
iðnaðinum þegar samvalsvélin
kemur í gagnið,“ sasði Jón
Kristmannsson. verkstjóri í
frystihúsi Íshússfélajís ísfirð-
inga, er blaðamaður spurði
hann álits á samvalsvéiinni sem
innan tíðar verður prófuð í
frystihúsinu.
„Hún kemur til með að spara
mannafla, auka nýtingu auk
þess sem hún sparar okkur
mikla yfirvigt.
Það eiga örugglega eftir að
koma upp ótal vandamál áður en
vélin kemst í gang en ég er viss
um að þau verða öll yfirstigin."
— Hvenær má búast við að
vélin verði tekin í notkun?
„Það gæti orðið eftir viku eða
10 vikur. Það er undir því komið
að Þjóðverjarnir komi pökkun-
arvélinni í lag. Hún kom gölluð
til okkar og er ekki komin í lag
ennþá.“
— En heldur hann að kaup-
endum lítist vel á nýju pakkn-
ingarnar?
„Ég myndi kaupa fiskinn í
þeim. Þær verða lofttæmdar og
það hefur sitt að segja," sagði
Jón að lokum.
Þessi flokkunarvél fré Pólnum er í frystihúsi Norðurtangans. Hún flokkar
ákveðna stæró af hnakkastykkjum í tvo flokka. Póllinn hannaði vélina
sérstaklega fyrir Noróurtangann.
nothæfar í frystihúsum. Þær hafa
það einnig framyfir aðrar að þær
eru með sjálfvirka núll-stillingu
og leiðrétta sig sjálfar. Það má því
nota misþunga bakka við vigtan-
irnar. Og það eru heldur engir
takkar á vogunum. Það má segja
að það sé dæmi um samvinnu
okkar við frystihúsin. Það hefur
sýnt sig að rofar og frystihús eiga
ekki saman.
Það er líka hægt að breyta
yfirvigtinni á vogunum sem getur
komið sér vel þar sem unnið er
með misjafnt hráefni. Einnig er
gert ráð fyrir að hægt verði að
tengja þær við bæði prent- og
tölvukerfi. Vogir frá okkur eru í
dag t.d. tengdar IBM-skráninga-
stöðvum.
Annar aðili hér innanlands hef-
ur boðið hliðstæðar vogir sem eru
ætlaðar til sömu nota en það er
enn ekki vitað hvað úr því verður."
Samkeppni við
Raunvísindadeild HÍ
„Það sem hefur komið okkur
mest á óvart er að hafa lent í
samkeppni við opinbera aðila í
landinu. Við töldum í upphafi að
Raunvísindadeild Háskóla íslands
væri stofnun sem hægt væri að
leita til um ráðleggingar. Það fór
þó svo að við lentum í beinni
samkeppni við deildina og höfum
enn ekki komist að því hvernig í
því liggur.
Þessari samkeppni hefur verið
þannig háttað að í fyrsta lagi
hefur stofnunin fylgt í kjölfar
okkar. Þeir hafa þar reynt að þróa
upp sömu hluti og við. í staðinn
Óskar Eggertsson
Ásgeir Gunnarsson
Af þeim vinnur rúmlega fjórðung-
ur við framleiðsluna. Við gætum
ekki komist af með færra fólk. Það
liggur gífurleg vinna í þessu öllu.
Lítum t.d. á vinnu við vogirnar frá
upphafi. Þróunin hófst árið 1977
en fyrsta vogin var ekki tekin í
notkun fyrr en árið 1978 og á sl.
ári var fyrst farið að framleiða
borðvogir. Þróunar- og undirbún-
ingsstarfið tók 2—3 ár. Ef við
hefðum vitað það í upphafi hvað
dæmið er stórt hefðum við senni-
lega aldrei farið út í þessa fram-
leiðslu.
Hvað framtíðina varðar þá
verðum við sennilega að tvöfalda
mannskapinn ef samvalsvélin
verður að veruleika. Við erum
reyndar vissir um að svo verður,
því að þessi framleiðsla er orðin
föst í sessi. Við liggjum t.d. með
birgðir upp á tvö hundruð milljón-^
ir vegna framleiðslunnar. Og ef
við lítum til baka þá höfum við
aldrei verið í vandræðum með að
selja vörur okkar. Tölvuvogirnar
frá okkur eru t.d. í 35% allra
frystihúsa á landinu."
Hver er framleiðslan á mánuði?
„Frá því borðvogirnar komu til
sögunnar hafa þær verið aðalþátt-
urinn i framleiðslunni. Við fram-
leiðum nú 20—30 borðvogir á
mánuði auk þess sem við höfum
undanfarið unnið við samvalsvél-
ina og smíðað flokkunarvélar. En
við ættum að geta 2—3 faldað
framleiðsluna án þess að þurfa að
stækka við okkur.“
EndurskipulaKninig
sölukorfisins
Eru fleiri nýsmíðar væntan-
legar?
„Við erum alltaf að endurskoða
það sem við framleiðum með tilliti
til breyttra aðstæðna og tækni-
framfara. Við erum að undirbúa
fleiri gerðir flokkunarvéla og nú
er að koma á markaðinn mjög
endurbætt gerð af spennustillum
fyrir smábáta. Upp á síðkastið
höfum við ekki sinnt nógu vel
framleiðslu fyrir bátaflotann
vegna nýsmíðanna fyrir frystihús-
in. En með tilkomu spennustillis-
ins ætlum við að gera átak í því
efni.
Aðaltakmark okkar nú er hins
vegar að endurskipuleggja og
bæta sölustarfsemina. Við erum
að fá til okkar nýjan sölustjóra.
Við munum framvegis gera miklu
meira í því að kynna og selja vörur
okkar en hingað til hefur verið
gert,“ sögðu þeir Ásgeir Erling og
Oskar að lokum.
rmn
miðstöð hraðfrystihúsanna og
Framkvæmdasjóði ríkisins.
Okkur finnst það hart að meðan
við reynum að berjast á frjálsum
markaði skuli ríkisstofnun af-
henda samkeppnisfyrirtæki verð-
mæta hluti að okkar mati. Við
krefjumst þess að þessi aðili greiði
fullt verð fyrir á sama hátt og við
höfum orðið að gera.“
„Gátu ekki lagt
spilin á borðið“
Fyrir nokkrum árum gekkst
Rannsóknarráð ríkisins fyrir því
að haldinn var fundur með öllum
þeim sem stunda rannsóknir á
rafeindabúnaði. Tilgangurinn var
að samhæfa átak í framleiðslu á
tölvubúnaði fyrir frystihúsin og
reyna að koma á samvinnu.
Það myndaðist fljótt samstaða
með flestum aðilum á fundinum
um að æskilegt væri að setja á fót
þróunarstofnun. Þangað átti að
vera hægt að sækja tæknilegar
upplýsingar en viðkomandi fyrir-
tæki myndi í stað þeirra endur-
greiða þróunarstofnuninni með
einhverjum hætti þegar fram-
leiðsla hæfist. Leit allt út fyrir að
stofnunin yrði að veruleika þegar
Raunvísindadeildin dró sig til
baka og kvað þetta með öllu
óviðunandi. Ástæðan var aldrei
látin í ljós. En frá þeim tíma hefur
samstarf í rafeindaiðnaði verið
ákaflega takmarkað.
Þó aldrei hafi verið gefin upp
ástæðan fyrir því hvers vegna
deildin dró sig til baka þá höfum
við það eftir áreiðanlegum heim-
ildum að fjármögnun þróunar-
vinnu þeirra hafi verið með þeim
hætti að þeir hafi ekki getað lagt
spilin á borðið í samvinnu."
Framleiða 20—30 borð-
vogir á mánuði
Við snúum nú talinu að stað-
setningu fyrirtækisins, hvort það
séu kostir eða gallar því samfara
að reka slíkt fyrirtæki úti á landi
og hvaða þýðingu fyrirtækið hafi
fyrir bæjarlífið á ísafirði.
„Okkur finnst það plús að vera
hér. Ef fyrirtækið hefði t.d. verið í
Reykjavík hefðum við aldrei farið
út í framleiðslu á vogunum. Þrýst-
ingur frá frystihúsunum í kring
var stór þáttur í upphafi. Það má
segja að nálægðin við þörfina hafi
komið okkur af stað. Við búum
líka yfir talsverðri reynslu á þessu
sviði vegna þjónustu okkar við
frystihúsin.
Hvað varðar bæjarlífið þá
starfa hjá fyrirtækinu 40 manns.
fyrir að aðstoða okkur við þróun-
arvinnuna reyna þeir að gera
sama hlutinn á annan hátt. Þessa
vinnu þeirra hefur Háskóli Is-
lands kostað. Við höfum enn ekki
getað fengið það upp gefið hversu
mikið fjármagn hér er um að ræða
né heldur hvernig því er varið. Við
vitum að Háskólinn fékk sérstaka
fjárveitingu til kaupa á þróunar-
kerfi, sem í dag myndi kosta um
25 milljónir króna. En við höfum
engrar aðstoðar notið við kaup á
okkar þróunarkerfi.
I öðru lagi, til að kóróna allt,
afhenti Raunvísindadeildin fyrir-
tækinu Framleiðni sf. fram-
leiðsluréttinn á tölvuvogunum
þegar þeir höfðu lokið við þróun-
arvinnuna. Við höfum enn ekki
komist að því hvort hann var
gefinn eða hvort fyrirtækið
greiddi eitthvað fyrir. Við höfum
sjálfir kostað um 100 milljónum
króna í þróunarvinnu. Kostnaður-
inn hefur verið borinn uppi af
sölunni og lánum frá Iðnþróun-
arsjóði og styrkjum frá Sölu-
Tölvustýrð borðvog frá Pólnum í
notkun í frystihúsinu Noröurtang-
anum á ísafiröi. Að sögn verk-
stjóra þar hafa vogirnar reynst
mjög vel og staðist þær kröfur
sem til þeirra eru geröar.