Morgunblaðið - 27.03.1981, Qupperneq 21

21
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. MARZ 1981
Hermína S. Kristjánsson:
Hlusta mikið en spila
sjálf lítið núorðið
ÞEGAR ég hóf störf við Tónlistar-
skólann var ég búin að dvelja 20 ár
erlendis haði við nám ok kennslu
og fyrstu árin eftir heimkomuna
tók ég nemendur í einkatíma, en
hóf síðar að kenna við skólann.
sagði Hermína Sigurgeirsdóttir
Kristjánsson píanókennari i sam-
tali við Mbl., en hún er nú hætt
störfum fyrir rúmum tveimur ár-
um.
Hermína S. Kristjánsson bjó m.a.
í Kaupmannahöfn og síðan í Ham-
borg ár og stundaði hún fyrst nám
en síðar kennslustörf. Var hún úti
öll stríðsárin og kom hingað árið
1945.
— Fyrstu þrjú árin eftir að ég
kom heim tók ég nemendur í
einkatima og þótti þá ekki mikið að
hafa 25 nemendur. Þeir urðu seinna
um 40 og þá rak ég þetta eins og
nokkurs konar skóla, en það sem
háði sífellt var húsnæðisleysið, en
ég vildi í fyrstunni kenna heima við
og fór því ekki strax að kenna við
Tónlistarskólann. En þar kom að við
vorum á götunni og þá hringdi ég í
Pál ísólfsson, sem þá var skólastjóri
og spurði hvort ég gæti ekki fengið
píanókennslu við Tónlistarskólann
og varð það úr.
Við Tónlistarskólann kenndi ég
síðan í 30 ár eða allt til haustsins
1978 að ég hætti og hef ekki tekið
nemendur síðan. Var ég yfirkennari
við yngri deildir í áratugi og form-
lega í 15 ár eftir að ég hafði verið
fastráðin. Það var stórt skref fram á
við þegar stofnuð var píanókennara-
deildin árið 1963, en henni veitti ég
forstöðu í 14 ár og kenndi ég líka
kennslufræði. Nemendur þurfa að
taka inntökupróf í deildina og verða
að hafa lokið 8. stigi. Þetta er
tveggja ára nám og námsfög eru
átta talsins.
Spila fyrir sjálfa mig? Nei, ég geri
lítið af því, en ég sæki tónleika,
hlusta á einhverja af þeim 170
plötum sem ég á, eða tónlist í
útvarpi þannig að tónlistin er ekk-
ert horfin frá mér. Ég hef líka stöku
Hermína S. Kristjánsdóttir.
Ljósm. Rax.
að ieik loknum. Fyrst voru þessir
nemendatónleikar í Trípólíbíói, síð-
ar í Austurbæjarbíói og nú eru þeir
einnig í Háteigskirkju, Norræna
húsinu, Háskólabiói og víðar og fer
þessi starfsemi sífellt vaxandi.
Félag tónlistarkennara gerði
Hermínu að heiðursfélaga sínum á
síðasta ári og segir m.a. í heið-
ursskjalinu að hún hafi lagt grund-
völl að þeirri píanókennslu, sem
byggt er á í dag.
Eru nemendur alltaf ánægðir með
það sem þeir eiga að æfa?
— Það getur náttúrlega verið
misjafnt, en ég reyndi að velja alltaf
verk, sem hæfðu hverjum og einum.
Ég man t.d. eftir einum nemanda,
sem vildi ekki spila nútímaverk, en
það er þó hluti af náminu. Ég sagði
við hann að við skyldum ekki æfa
þau fyrst um sinn, en svo þegar mér
fannst hæfa, kom ég með lítið lag
eftir norska tónskáldið Severud og
þá var það allt í lagi. Þannig þarf að
sinna hverjum nemanda mjög vel og
ég hygg að samband nemenda og
Frá einni heimsókninni á Grund. Lengst til vinstri er Hólmfriður
Sigurjónsdóttir og hægra megin er Hermina S. Kristjánsdóttir.
sinnum hlustað á nemendur, sem
hafa beðið mig, ef þeir eru t.d. að
undirbúa sig fyrir lokapróf og tón-
leika samfara þeim.
Hermína S. Kristjánsson var
nemendum stoð og stytta í sam-
bandi við hvers kyns tónleika, sem
haldnir eru á vegum Tónlistarskól-
ans, bæði tónleikum innan veggja
skólans svo og opinberum tónleik-
um.
— Við höfum alltaf reynt að
leggja mikið upp úr því að nemend-
ur lærðu að koma fram á tónleikum
(Björn Ólafsson gaf mér titilinn
„siðameistari" Tónlistarskólans),
enda er það hluti af námi þeirra. Þá
var ég alltaf á bak við tjöldin t.d. í
Austurbæjarbíói og reyndi að draga
úr taugaspennu nemendanna, ég
reyndi að segja þeim að vera glaðir
og hressir, horfa fram í salinn þegar
þeir gengju fram á sviðið og gera
sitt besta og svo tók ég á móti þeim
kennara sé hvergi eins mikið eins og
einmitt í tónlistarnámi.
Að lokum nefndi Hermína S.
Kristjánsson einn þátt í starfi
skólans, sem minna hefur farið fyrir
síðustu árin:
— Við fórum stundum með
kannski 20 manna hóp á Élliheimil-
ið Grund og spiluðum þar fyrir
gamla fólkið. Var þar bæði um
einleik að ræða, kammerverk voru
flutt og spilað var tvíhent, fjórhent
og sexhent á pianó og sungið. Oft
var þetta gert í framhaldi af
nemendatónleikunum. Síðar var
einnig farið á Vífilstaði og Hrafn-
istu. Alls staðar var okkur vel tekið
og fólkið var þakklátt fyrir þessar
tónlistarstundir. Ég man eftir að ég
fór með 10 til 15 nemendur yngri
deildar Tónlistarskólans í útvarpið
og spiluðu þeir allt efni í barnatím-
anum, bæði tvíhent, fjórhent og
sexhent og gekk það mjög vel.
Baldur Pálmason var kynnir.
Guðný Björk Hauksdóttir, „frú Suga“ og Ástráður Haraldsson,
„Ödipus könungur“ í leikritinu „Vatzlav“. Ljósmynd Mbl. Emilla Bjórit
Leiklistarf élag MH
frumsýnir Yatzlav
FÖSTUDAGINN 27. mars mun
Leiklistarfélag Menntaskólans
við Hamrahlið frumsýna
„Vatzlav“, leikrit Pólverjans
Slawomir Mrozek.
Nafn hans ætti að koma kunn-
uglega fyrir sjónir, því 3 önnur
leikrit hans hafa verið tekin til
sýninga hérlendis. Þau eru:
„Tangó", LR ’67, „Á rúmsjó",
Þjóðleikhúsið og LFMH og „Með-
göngutími", LR.
Þýðinguna gerði Karl Ágúst
Úlfsson en uppsetningunni stjórn-
aði Andrés Sigurvinsson, og Lárus
Björnsson sér um lýsingu.
Vatzlav verður frumsýnt í há-
tíðasal Menntaskólans við Hamra-
hlíð föstudaginn 27. þessa mánað-
ar, þ.e. í kvöld klukkan 20.30.
Steinullar-
verksmiðjan:
Tveir stærð-
armöguleikar
í myndinni
„ÞAÐ ER UM tvo mögulcika að
ræða, annars vegar minni verk-
smiðju. sem anna myndi eftir-
spurninni innanlands. og hins
vegar stærri verksmiðju. sem
framleiða myndi fyrir innan-
landsmarkað og til útflutnings."
sagði Hörður Jónsson. fulltrúi
iðnaðarráðuneytisins í svokallaðri
Steinullarnefnd. i samtali við
Mbl.. er hann var inntur álits á
ummælum Gottfreðs Árnasonar í
grein í blaðinu. að markaðurinn
hér væri svo lítill fyrir steinull. að
framleiðsla steinullarverksmiðju
hér á landi yrði að byggjast að
miklu leyti á útflutningi.
„Annars vegar yrði um að ræða
verksmiðju af stærðargráðunni
14.500 tonn og hins vegar í kringum
6.000 tonn,“ sagði Hörður ennfrem-
ur.
Hörður sagði ennfremur að-
spurður, að skýrsla nefndarinnar
myndi væntanlega liggja fyrir inn-
an fárra daga.
Jakob Sigurðsson:
Er nauðsynlegt að flytja inn
fiskiskip til Djúpavogs?
í MORGUNBLAÐINU þann 25.
þ.m. birtist grein undir fyrir-
sögninni: „Nauðsynlegt að fá
skip erlendis frá, þar sem engin
heppileg skip er að fá innan-
lands“. Þessi grein er framhald
af umra'ðum undanfarið i blöðum
og sjónvarpi af hálfu forystu-
manna á Djúpavogi um verkefna-
leysi nýs frystihúss þar á staðn-
um og nauðsyn til úrbóta. Hafa
þeir sérstaklega lagt áherzlu á
óskir um að fá innflutt skip. eitt
eða fleiri, til öflunar hráefnis, og
þá um leið getið þess, að þeir hafi
fyrst og fremst hug á skipi um
200 brúttólestir að stærð, um 35
metra löngu. sem vel væri hæft til
togveiða, netaveiða og sildveiða.
Skv. ofanncfndri grein. og öðrum
svipuðum, cr þvi haldið fram. að
slikt skip sé nú ekki fáanlegt hér
á landi.
Nú vill svo til að Bás hf. í
Reykjavík hefir undanfarið verið
að bjóða Djúpavogsmönnum (Bú-
landstindi hf.) nákvæmlega svona
skip. Það heitir Fram RE 12, og í
fáum orðum má lýsa því þannig:
Það er 203 brúttólestir að stærð,
34,87 m langt. Það er með hálfyfir-
byggðu þilfari, skutrennu og
þannig sérhæft fyrir skutdrátt á
togveiðum.
Aðalvél er Brons 1000 hö., sett
ný í skipið árið 1978. Þá um leið
var settur í það nýr gír (Seffle)
ásamt öxli og skrúfu og skrúfu-
hring. Má fullyrða að ekki séu
aðrir bátar af svipaðri stærð
hérlendis betur búnir eða hæfari
til togveiða.
Ný ljósavél var sett í skipið um
leið og aðalvélin, en hin ljósavélin,
sem var eldri, bilaði fyrir
skömmu, og var þá önnur ný sett
niður nú í febrúar sl.
Skipið er búið ágætum nýlegum
fiskileitartækjum, en nýr radar,
nýr loran C og mælir á olíunotkun
voru settir í það sl. haust. Sigling-
ar- og fiskileitartæki eru því öll
alveg ný eða nýleg.
Lestin er vel búin með góðri
kælingu. íbúðir, borðsalur, eldhús
og matvælageymslur eru góð og
þeim er vel við haldið.
Skipið stundar nú netaveiðar
frá Sandgerði, en undanfarin
haust hefur það verið á síldveiðum
og reynzt ágætlega.
Það er til sölu á matsverði,
ákveðnu á sama hátt og gerist um
önnur fiskiskip hérlendis.
Þegar svona skip er fáanlegt hér
á landi væri það furðuleg ráðstöf-
un að flytja inn skip, þegar vitað
er að ekki mætti þess vegna auka
neitt við heildaraflamagn flotans.
Hvert nýtt skip, sem við bætist,
dregur því aðeins úr leyfilegum
afla annarra.
ÞJÓNUSTA FYRIR FISKVINNSLUFYRIRTÆKI
Verkstjórar — framkvæmdastjórar
Fiskiön Fagfélag fiskiönaöarins gengst fyrir kynningu á rekstrarráögjöf og tölvuþjónustu
fyrir fiskvinnslufyrirtæki, þann 10. apríl, n.k. kl. 9.15—17.00 í ráðstefnusal Hótel
Loftleiöa. Mun fyrirtækið Rekstrartækni sf., kynna starfsemi sína. Eftirfarandi atriöi
veröa tekin fyrir:
A. Rekstrarráðgjöf fyrir fiskiðnað.
1. Bónus í frystihúsum. Sérstaklega bónus í aöstoöarstörfum.
2. Bónus í saltfiski og skreið.
3. Bómusnámskeið a) Lltreikningsnámskeiö b) Bónusnámskeiö fyrir hinn almenna starfsmann nýtt
námsefni kynnt.
4. Rekstrareftirlit fyrir frystihús, nýting, afköst, framlegö. Sagt frá hópvinnu nokkurra
frystihúsa SV-lands um mánaöarlegan samanburö á rekstri bónuskerfa og framlegö.
5. Skipulag vinnslurása — lay out.
B. Tölvuþjónusta — sérsniðin prógröm
1. Fjárhagsbókhald
2. Launabókhald — launaútreikningar fyrir starfsfólk í landi og sjómenn.
3. Bónusútreikningar — uppsöfnun — úrvinnsla.
4. Gæöaeftirlit (gallaeftirlit) í frystihúsum.
5. Framlegðarútreikningar fyrir fiskvinnslufyrirtæki og fiskiskip — uppsöfnun — úrvinnsla.
6. Aflabókhald fyrir veiðiskip.
7. Birgöabókhald.
8. Erindi. Notkun talva í fiskiönaöi í nútíö og framtíö.
P§!!b?rösumræöur: Ráðgjafa- og tölvuþjónusta - hlutverk þjónustufyrirtækja. Skráning
þátttakenda er þegar hafin. (Þátttaka takmarkast viö húsrými). Nánari upplýsingar og
skráning hjá Fiskiön Fagfélagi fiskiönaöarins, Ðorgartúni 18, Reykjavík, sími 13151, opiö
mánudaga — föstudaga kl. 17—19.