Morgunblaðið - 27.03.1981, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. MARZ 1981
39
Sigríður Guðmunds
dóttir - Kveðjuorð
Fædd 19. júlí 1918.
Dáin 20. mars 1981.
Þegar aldurinn færist yfir og
maður flettir blöðum í lífsins bók,
virðast manni sumar blaðsíðurnar
auðar augnablik, það er þegar
frétt berst um, að enn hafi ein
samferðamanneskjan horfið frá
manni og kvatt þetta líf: En smám
saman fyllast þær aftur af minn-
ingum frá samferðarbrautinni.
Jafnvel þó að samferðarfólkið hafi
átt við sjúkdóm að stríða, kemur
manni fréttin á óvart. Þegar mér
var tilkynnt andlát frænku minn-
ar og vinkonu, Sigríðar Guð-
mundsdóttur, brá mér allnokkuð,
því ekki voru nema fáar vikur
liðnar frá því að við höfðum kvatt
Tómas bróður hennar síðustu
kveðju.
Sigríður Guðmundsdóttir var
fædd að Hvammi í Dýrafirði 19.
júlí 1918. Foreldrar hennar voru
Guðmundur Tómasson og Guð-
munda Tómasdóttir, föðursystir
mín. Þegar hún var ung fluttust
foreldrar hennar að Tröð á Þing-
eyri, og þar ólst hún upp ásamt
Tómasi bróður sínum og Krist-
mundi, fósturbróður. Það var dag-
legur samgangur milli heimilis
hennar og foreldar minna, svo
kynnin urðu náin í æsku.
Sigríður heitin var heima hjá
foreldrum sínum fram undir tví-
tugt, þá fór hún til Reykjavíkur og
vann þar að vetrinum, en var
heima hjá foreldrum sínum að
sumrinu. Þau áttu nokkrar skepn-
ur og vann hún við heyskapinn
með þeim.
Á þessum vetrum kynntist hún
Baldri Péturssyni bifreiðarstjóra
hjá Olíuverslun íslands, og fluttist
þá fljótlega alfarið suður og giftist
honum. Eignuðust þau einn son,
Árna Jón, sem giftur er Jófríði
Guðjónsdóttur og eiga þau þrjá
syni, Baldur, Bjarna og Bjarka.
Mann sinn missti Sigríður heit-
in skyndilega 1960, skömmu eftir
að þau höfðu eignast nýja íbúð við
Kleppsveginn.
Það var svo fyrir 17 árum að
Sigríður kynntist Bjarna Guð-
mundssyni bifreiðarstjóra, og
héldu þau saman heimili frá þeirri
stundu. Var öll sambúð þeirra eins
og best verður á kosið. Um svipað
leyti hóf Sigríður störf á barna-
leikvöllum, fyrst hjá Sumargjöf og
síðar Reykjavíkurborg. Hún hafði
alltaf yndi af börnum svo starfið
varð henni hugleikið, og hún mjög
vel liðin. En um svipað leyti og
hún hóf þessi störf, fór að ásækja
hana erfiður sjúkdómur, sykur-
sýki, sem ekki varð ráðin bót á.
Var þá gott að eiga traustan vin,
og það reyndist Bjarni henni svo
sannarlega, og sonur hennar og
tengdadóttir voru henni einnig
einstaklega góð. Þrátt fyrir þenn-
an erfiða sjúkdóm stundaði Sig-
ríður heitin starf sitt fram á
síðustu stundu.
Sigríður heitin var mjög trygg-
lynd kona. Vestur til Þingeyrar
fór hún á hverju ári meðan
foreldrar hennar lifðu, enda
dvaldi sonur hennar alltaf hjá afa
og ömmu á sumrin. Og alla tíð
stóð hugur hennar til æskuslóð-
anna.
Við frænkurnar héldum vinátt-
unni alla tíð, og svo einkennilega
vildi til, að þegar barnabörn
hennar fóru að fæðast, tengdust
þau öll dögum í lífi okkar hjón-
anna, og minntist Sigríður heitin
oft á það. Baldur fæddist á
afmælisdegi dóttur okkar, Bjarni
á afmælisdegi sonar okkar og
Bjarki á brúðkaupsafmæli okkar.
Og nú er okkur hjónunum mikill
harmur í hug. Oft létti það okkur í
sinni ef þau Sigríður og Bjarni
komu, eða við til þeirra. Þá voru
spilin tekin upp og gamanyrði
flugu. Ég og maðurinn minn
þökkum þessar stundir af heilum
hug.
Eg veit að söknuðurinn er mikill
og einlægur hjá syni og tengda-
dóttur ásamt barnabörnum, einn-
ig mörgum öðrum vinum og
vandamönnum, og vottum við
hjónin þeim innilega samúð.
Hjá Bjarna, sambýlismanni
hennar, veit ég að söknuðurinn er
ákaflega sár, af kynnum mínum
við þau bæði fann ég hversu
lífsbraut þeirra var innilega sam-
ofin, enda þakkaði Sigríður heitin
ávallt forsjóninni fyrir að hafa
kynnst Bjarna og notið allrar
þeirrar umhyggju, sem hann
sýndi. Við hjónin vottum honum
enn einu sinni okkar innilegustu
samúð. Guð blessi minningu Sig-
ríðar heitinnar Guðmundsdóttur.
Ólöf Kristjánsdóttir
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
1 söfnuði minum hafa allmargir kennarar i
sunnudagaskólanum látið af störfum, vegna þess hve
börnin eru ódæl. Nú hef ég verið beðinn að taka að
mér einn bekkinn. Ilvað á ég að gera?
Eg get ekki hugsað mér neitt göfugra verkefni en að
kenna börnum fagnaðarerindið og segja þeim frá
frelsandi krafti Krists. Auðvitað eru börn ódæl, og
hver vill gera þau fullorðin, áður en þeirra tími er
kominn? En þeim, sem starfa meðal barna, gleymist
oft: Þó að börnin virðist stundum láta orð okkar sem
vind um eyrun þjóta, fúlsa þau aldrei við fræðslu, ef
hún er veitt af einlægni og í bæn. Kennarinn missir
tökin, ef hann lætur ókyrrð þeirra svipta sig
þolinmæðinni. Notum ímyndunaraflið. Og lærum
svolítið um hegðun barna. Þá getur góður kennari
heillað börnin og náð athygli hópsins, og mikill
árangur getur náðst í bekknum.
Daniel Webster sagði: „Ef við smíðum úr marmara,
molnar hann. Ef við smíðum úr kopar, fellur á hann.
Ef við reisum musteri, verða þau að dufti. En ef við
vinnum að ódauðlegum huga fólksins, ef við innræt-
um því háar hugsjónir, háleitar meginreglur, með
réttum guðsótta og kærleika til mannanna, þá ristum
við það á hjartaspjöld þeirra, sem tíminn getur ekki
afmáð og mun lýsa og ljóma um aldur og ævi.“
Takið að yður bekk. Látið það vera eins og
hvatningu frá Guði, og ristið á spjöld hjartanna það,
sem varir til eilífðar.
26 sæluhús á vegum Ferða
félagsins og deilda þess
54. aöalfundur FcrðafélaK.s fs-
lands var haldinn 10. marz sl. að
Ilótel Ileklu, Rauðarárstiu 18.
Forseti félassins. Davið Olafs-
son, setti fundinn og bauð Kesti
velkomna. Fundarstjóri var kos-
inn Hákon Bjarnason, fyrrver-
andi skósra'ktarstjóri og fund-
arritari frú Þórunn Þórðardótt-
ir.
Samkvæmt venju gat forseti
helztu þátta í starfsemi Ferðafé-
lagsins á árinu 1980. Undanfarin
ár hafa framkvæmdir við nýbygg-
ingu sæluhúsa tengst gönguleið-
inni Landmannalaugar-Þórs-
mörk, en þeim lauk með byggingu
tveggja sæluhúsa við Álftavatn
sumarið 1979. Þá snerum við
okkur að næsta verkefni, en það
var Kjalarsvæðið í víðari
merkingu, en þ.e. allt svæðið milli
Langjökuls og Hofsjökuls norðan
Hvítár. Þrjú af elztu sæluhúsum
Ferðafélagsins eru á þessu svæði,
í Hvítárnesi og á Hveravöllum,
auk hússins í Kerlingafjöllum,
sem hefur verið leigt skíðaskólan-
um nú um nokkurt skeið. Fyrir
nokkrum árum fékk Hvítárnes-
húsið mjög góða viðgerð eða
nánast endurnýjun.
Hveravallahúsið stendur á
svæði, sem friðlýst var með aug-
lýsingu menntamálaráðuneytisins
1975. Þetta hús, sem nú er orðið
meira en 40 ára gamalt, er farið
að lýjast nokkuð og hefur oft
verið rætt um endurnýjun þess og
stækkun. Það var ljóst að taka
yrði tillit til friðlýsingarinnar við
áætlanir um framkvæmdir á
Hveravöllum, enda er allt slíkt
háð samþykki Náttúruverndar-
ráðs. Við undirbúning fram-
kvæmda var því haft náið samráð
við ráðið og niðurstaðan varð sú
að byggja nýtt sæluhús, sem
staðsett er á Breiðamel í norð-
vestur frá gamla sæluhúsinu. Er
það utan þeirrar girðingar, sem
ætlað er að afmarka friðlýsta
Frá
aðalfundi
Fej’ðafélags
Islands
svæðið, nokkuð fjær hverasvæð-
inu en gamla húsið, og er ekki enn
búið að sjá hvernig unnt verður að
nýta hveravatnið til upphitunar.
Með þessu nýja húsi er vel séð
fyrir dvalarmöguleikum á Hvera-
völlum, a.m.k. meðan gamla húsið
stendur.
Annað hús var reist á árinu
1980 en það var gönguskáli við
Þverbrekknamúla, sem er um 4
km beint í austur frá sv-horni
Hrútfells og rúmlega 1 km í
vestur frá Fúlukvíslarbugðunni
þar sem hún nær lengst til
vesturs. Með því að húsið er
vestan Fúlukvíslar og sú á oftast
-ekki mjög árennileg, er nauðsyn-
legt að á hana komi göngubrú og
er gert ráð fyrir að sú brú komi á
næsta sumri. Þegar brúin verður
komin, verður skálinn góður án-
ingarstaður á gönguleiðinni Hvít-
árnes-Hveravellir, en annar án-
ingarstaður yrði þá í skálanum í
Þjófadölum. Einmitt á þessari
leið, að hluta a.m.k á austurbakka
Fúlukvíslar, liggur hinn gamli
varðaði Kjalvegur og alla leið á
Hveravelli. Gönguleiðir út frá
Þverbrekknaskálanum til vesturs
verða nú einnig auðveldari, t.d. í
skála Jöklarannsóknafélagsins
við Fjallkirkju í Langjökli eða
umhverfis Hrútfell eða fyrir þá,
sem velja þann kost að ganga á
Hrútfell. Bæði hin nýju hús teikn-
aði Jón E. Isdal, en Ástþór
Runólfsson smíðaði þau og bræð-
urnir Gunnar og Guðjón B. Jóns-
synir sáu um flutning húsanna og
frágang á staðnum. Með tilkomu
húsanna tveggja eru sæluhúsin
orðin 17 að tölu, en auk þess eiga
deildir FÍ á Norður- og Austur-
landi 9 hús, svo að þetta er orðinn
all myndarlegur húsakostur.
Eins og áður, var unnið að
endurbótum og viðhaldi á eldri
sæluhúsum félagsins og t.d. var
sæluhúsið á Hlöðuvöllum tekið til
gagngerrar lagfæringar og er það
nú í mjög góðu ásigkomulagi.
Hilmar Einarsson, smiður á
Laugarvatni, annaðist það verk.
Um viðhald á öðrum húsum sáu
Magnús Þórarinsson og Guðbjörg
Jónsdóttir, eins og undanfarin ár.
Ennfremur fór hópur sjálfboða-
liða í sum húsin í upphafi sumar-
starfsins og þreif húsin að innan
og utan og nánasta umhverfi
þeirra.
Því miður verður að segja, að
aðkoman að húsunum eftir vetur-
inn var víða ljót og er satt bezt að
segja ótrúlegt hversu hirðulausir
sumir þeirra eru, sem nota sælu-
húsin á veturna. Það er svo
sennilega af sama toga spunnið,
að ótrúlega fáir, sem nota húsin á
veturna, sjá ástæðu til að greiða
gistigjöldin. Er það fullkomið
áhyggjuefni.
Trjáræktin í Heiðmörk var með
sama sniði og áður, en umsjónar-
maður þess starfs var Sveinn
Ólafsson. Sl. ár var helgað trjá-
ræktinni og gróðursetnmg Ferða-
félagsins nú helguð Reyni
Sveinssyni, sem í fjölmörg ár var
fylgdarmaður Ferðafélagsins í
Heiðmörkinni.
Annar göngudagur Ferðafé-
lagsins var 15. júní í afar hag-
stæðu veðri enda komu 100 fleiri í
gönguna en á fyrsta göngudegin-
um árið áður. Þriðji göngudagur-
inn verður 14. júní nk. og ef að
líkum lætur kann fólk vel að meta
þennan sérstaka göngudag, þótt
Ferðafélagið standi fyrir göngu-
ferðum á sunnudögum allt árið
um kring.
Á árinu var stofnuð ein ný deild
innan Ferðafélagsins og nefnist
Ferðafélag A-Skaftfellinga, með
aðsetur í Höfn. Voru stofnfélagar
um 100. Eru deildirnar utan
Reykjavíkur þar með orðnar 8 og
er vonandi að þessi þróun haldi
áfram.
Á aðalfundinum var einn félagi
heiðraður og gerður að Kjörfé-
laga, Matthías Pálsson, pípulagn-
ingamaður, þakkaði forseti hon-
um allt það óeigingjarna sjálf-
boðastarf, sem hann hefur unnið
félaginu um margra ára skeið.
Framkvæmdastjóri félagsins,
Þórunn Lárusdóttir, las upp og
skýrði endurskoðaða reikninga fé-
lagsins.
Þá fór fram stjórnarkjör. Tveir
af stjórnarmönnum gáfu ekki
kost á sér til endurkjörs, þeir
Einar Haukur Kristjánsson og
Haraldur Sigurðsson. Einar
Haukur hefur setið eitt kjörtíma-
bil, þrjú ár, og gegndi starfi
gjaldkera í stjórninni. Haraldur
Sigurðsson hefur átt sæti í stjórn-
inni í 14 ár og þegar ritnefnd var
sett á laggirnar 1969 tók hann
sæti í henni og hefur starfað þar
síðan. Þá hefur hann verið ritari
stjórnarinnar frá 1976. Haraldur
hefur innt af höndum mikilvægt
starf við útgáfu Árbókanna og
aðra útgáfustarfsemi félagsins.
Úr stjórninni áttu að ganga
Einar Haukur Kristjánsson gjald-
keri, Haraldur Sigurðsson ritari,
Haukur Bjarnason og Magnús
Þórarinsson meðstjórnendur.
Haukur Bjarnason og Magnús
Þórarinsson gáfu kost á sér til
endurkjörs, en í stað þeirra Ein-
ars Hauks og Haraldar Sigurðs-
sonar voru í framboði Guðmund-
ur Pétursson og Garðar lngvarsT
son. Önnur framboð höfðu ekki
komið og voru þeir því sjálfkjörn-
ir.
Endurskoðendur voru endur-
kjörnir en þeir eru Gunnar Zoéga
og Jón Snæbjörnsson, löggiltir
endurskoðendur og til vara Oskar
Bjartmarz.
í fundarlok sýndi Björn Rúr-
iksson litskyggnur frá Tindfjöll-
um, Þórsmörk og Eyjafjallajökli.
(Frá Fl)