Morgunblaðið - 19.07.1981, Blaðsíða 18

Fjölda-
framleiðsla
Þýskir kirkjudaxar voru að
þvssu sinni haldnir i IlamhorK o({
hafa þátttakendur aldrei verið
fleiri. Um 120—130 þúsund
manns tóku þátt I þessari miklu
kirkjuleKU hátið ok auk þess voru
kirkjudagar fyrir born helgina
áður með um 20 þúsund þátttak-
endum, eða sex sinnum fleiri en
búist hafði verið við.
Þátttakendum var þetta ógleym-
anlegt og munu þessir dagar hafa
áhrif í kirkjunni um allt Þýska-
land. Hamborg, sem álitin er sú
borg í Þýskalandi þar sem af-
kristnun er einna lengst komin, er
ekki söm eftir.
Markaður möguleikanna
Hvert sem litið var voru kirkju-
dagarnir í brennidepli. Fjölmörg
heimili, sem hvergi koma nærri
kirkju og kristni, tóku þátt í þessu
mikla fyrirtæki með því að taka
fólk til gistingar. Skólar, bæði
grunnskólar og menntaskólar tóku
til umræðu fjölmörg þeirra um-
ræðuefna sem fjallað skyldi um.
Víða var kennslu aflýst meðan á
kirkjudögunum stóð vegna þess að
nota þurfti skólana til gistingar.
En það var ekki aðeins hinn ytri
rammi sem vakti athygli. Ótrúleg
vinna og eldmóður birtust í hinum
ýmsu liðum dagskrárinnar. Það er
ekki tilviljun að hin opinbera
dagskrá kirkjudaganna er 200
blaðsíðna bók, sem hefur að geyma
lýsingu á dagskrárliðum af ólík-
asta tagi.
Hvarvetna hófst dagurinn með
morgunbænum og biblíufyrirlestri.
Textarnir sem teknir voru til
umfjöllunar voru úr 14. kap. 2.
Mós., Lúkas 2, 1—14 (jólaguð-
spjallið) og 2. Kor. 4, 6—11.
Textannir voru valdir með tilliti til
yfirskriftar kirkjudaganna: „Óttist
ekki“.
Auk þessa var fjallað sérstak-
lega um fjögur þemu: Að finna
trúna, Að njóta samfélags, Að
stuðla að friði (sem vakti sérstaka
athygli þessa daga), Að lifa Iífi,
sem samboðið er trúnni. Ennfrem-
ur var ótölulegur fjöldi hvers
konar „uppátækja" þar sem m.a.
voru gerðar tilraunir með ný
tjáningarform og nýja samveru-
hætti.
Markaður
möguleikanna
Á sama hátt og áður hefur verið,
var starfandi „Markaður mögu-
leikanna". Þarna var ótölulegur
fjöldi hvers kyns samtaka og
hreyfinga með kynningu á starfi
sinu og margs konar hjálpargögn-
um til nota í kristilegu starfi.
Plaköt, upplýsingabæklingar,
„happenings”, sýningar á notkun
gagna o.fl. o.fl. fór þarna fram.
Augljóst var að firna mikil
vinna hefur verið lögð í þennan
„markað" og einstakt tækifæri
fyrir starfsfólk í kirkjulegu starfi
að kynnast nýjungum og afla sér
hugmynda og efnis.
Friðarganga
Áður en kirkjudagarnir hófust
var ljóst, að atómvopnabúnaðurinn
og ófriðarhættan myndu setja svip
sinn á þessa daga í Hamborg.
Einkum beindist athyglin að áætl-
unum NATO um að koma fyrir
nýjum eldflaugum búnum kjarna-
oddum í V-Þýskalandi.
Baráttan fyrir friði var ekki
meginefni þessara kirkjudaga. í
dagskránni var þetta aðeins eitt af
mörgum efnum sem ræða átti. En
fyrir þeim sem fylgdust með úr
fjarska varð þetta eitt af aðalatr-
iðum þessara daga. Þetta kom m.a.
til af því að þessum þætti voru
gerð ítarlegri skil í fjölmiðlum en
nokkrum öðrum. Þetta orsakaðist
m.a. af því að Helmuth Schmidt sá
sig tilneyddan að taka þátt í
umræðunni og verja stefnu NATO.
Skýrast kom friðarviljinn fram í
mikilli friðargöngu, þar sem þátt-
takendur voru 70—100 þúsund og
er þetta fjölmennasta mótmæla-
ganga i Þýskalandi um langt skeið.
Þessi mikla þátttaka í friðar-
göngunni, sem þó var ekki liður í
hinum opinberu hátíðahöldum
kirkjudaganna, auk mikillar þátt-
töku í þeim dagskrárliðum sem
fjölluðu um þetta efni benda til að
mikill fjöldi hinna evangelísku
kirkna í V-Þýskalandi virðast snú-
ast á sveif með baráttunni fyrir
friði, gegn auknum vopnabúnaði og
afleiðingum hans.
Hvað er orðið af öllu þessu
sérkennilega fólki, sem maður
mætti á götu fyrir nokkrum
áratugum? Núna virðast allir
eins, enginn sker sig úr.
Þorum við ekki að vera við
sjálf? Eða höfum við ekki
þorað að gefa því vaxtarmögu-
leika, sem hefði getað orðið
við? Kostum við kapps um að
fjalla inn í staðlaða gerð nú-
tímamannsins, týnast í fjöld-
ann.
Jafnvel uppreisnarseggir
koma fram í hópum. Uppreisn-
argjarnir unglingahópar eru
einlitir, allir klæða sig eins,
tala eins, hegða sér eins. Að
sjálfsögðu höfum við þörf fyrir
að heyra einhvers staðar til,
vera viðurkennd og jafnvel
virt. En það hlýtur að vera
falskur styrkur sem felst í því
að afneita sérkennum sínum.
Á mikilvægustu stundum lífs-
ins stöndum við ein.
Ef til vill erum við of
upptekin af því að líta til
náungans og óttumst viðbrögð
hans. Væri okkur ekki hollara
að vinna að því innra öryggi
sem veitir okkur möguleika á
að þroskast á sjálfstæðan hátt
án þvingana frá umhverfinu.
Ef til vill ættum við að hug-
leiða oftar hver vilji Guðs sé
með líf okkar hvers og eins á
hverri tíð.
Sú sannfæring, að Guð hefur
fyrirætlanir í hyggju með sér-
hvern mann ætti að vera okkur
léttir. Eða er hægt að gera ráð
fyrir því að hinar fjölmörgu
frásagnir Biblíunnar af út-
völdum mönnum, svo og
mannkynssagan öll væri með
sama hætti ef sögupersónurn-
ar hefðu verið uppteknari af
áliti nágrannans en vilja Guðs.
Sem betur fer er ekkert
ákveðið „mynstur" hið eina
rétta.
Guð hefur skapað okkur ólík
hvert öðru, vegna þess að vilji
hans þarfnast okkar þannig.
Hvetjum hvert annað til að
hafa kjark til að leitast við að
vera það sem við erum sköpuð
til — sérhönnuð!
„Eftir orði þínu...“
5. sunnudagur eftir þrenningarhátíð - Lúk. 5,1—11
Alla nóttina höfðu þeir set-
ið við veiðarnar, en ekki orðið
varir. Nú var komið fram á
morgun, og þeir að ljúka við
að þvo net sín og búa sig heim
á leið, hvíldarþurfi, svo sann-
arlega. En þá kom þessi und-
arlegi trésmiður og prédikari
frá Nasaret, og segir Símoni
að fara út aftur og leggja
netin á ný! Fáránlegt auðvit-
að, það sá hver maður, „en
eftir orði þínu vil ég leggja
netin". Og það sýndi sig að
hinn reyndi fiskimaður hafði
að þessu sinni haft rangt fyrir
sér, en Jesús frá Nasaret á
réttu að standa. Þeir fylltu
net sín og drekkhióðu bátana.
Þetta er engin venjuleg
veiðisaga heldur vitnisburður
um meistarann frá Nasaret,
sem er Kristur Drottinn. Orð-
ið um hann og orð hans berst
nú til þín. Ef til vill finnst þér
það meiningarlaust og jafnvel
fáránlegt miðað við þína fyrri
reynslu. En þessi „veiðisaga"
um reynslu Símonar Péturs
forðum vill vekja þig til um-
hugsunar um það hvers þetta
orð er megnugt, ef það er
tekið alvarlega í trú og
trausti.
Norskur læknir, Einar
Lundby, sagði eitt sinn frá
því, að honum fannst kvöld
eitt, að hann ætti að fara út í
skóg þarna í grenndinni og
syngja sálm. Fáránlegt! En
þessi hugsun lét hann ekki í
friði, hann fann æ betur, að
þetta var vilji Guðs. Og
hversu meiningarlaust þetta
var, þá hlýddi hann þó.
Nokkrum árum síðar heyrði
hann ungan mann lýsa undar-
legri reynslu sinni. Hann
hafði farið síðla kvöld eitt út í
skóg í þeim tilgangi að svipta
sig lífi. Þá fann hann að hann
var ekki einn. Og úr fjarska
barst til hans sálmasöngur.
Þetta bjargaði lífi hans, og
varð til að hann breytti lífs-
stefnu sinni.
Við fáum alla jafnan ekki
svona bein fyrirmæli „að
ofan". Drottinn talar til okkar
í orði sínu í Biblíunni. Og
þegar það snertir hjörtu
okkar, snertir samviskuna,
leiðbeinir, áminnir, hvetur,
bannar, huggar, þá megum við
muna, að það er GUÐS orð,
Guðs vilji. Þá megum við
segja með Sómoni: „Eftir orði
þínu vil ég reyna.“ Kenndu
mér, Drottinn, að treysta orði
þínu, hlýða og trúa og lifa
eftir því.
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. JÚLÍ1981
Umsjón: Séra Jóv Dalbú Hróbjartsson
Séru Karl Siyvrbjörnsson
Siyurfntr Ptílsson
aUdrottinsdegi
Biblíulestur
vikuna 19.—25. júlí.
Sunnudagur
Mánudagur
Þriðjudagur
Miðvikudagur
Fimmtudagur
Föstudagur
Laugardagur
19. júlí Lúk. 5, 1 — 11
20. júlí Lúk. 9, 57b — 62
21. júlí- I. Kon. 19, 15 — 21
22. júlí Lúk. 9, 51 — 57a
23. júlí II. Tím. 4, 1 - 5
24. júlí Lúk 9, 18 - 26
25. júlí Lúk. 14, 25 — 35
Þýskir kirkjudagar:
120—130 þúsund
þátttakendur