Morgunblaðið - 17.09.1981, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. SEPTEMBER 1981
31
Olafur Haraldur
Kjartansson - Kveöja
„Ok vindar haía horid marvl vísnaA sko»farhlaA.
um vcginn som við KcnKum.
Iní mcAan hjortun sofa. hýst sor»dn hciman aA.
ok sorxin Klcymir cnjfum.**
(T.G.)
Sorgin gleymir engum, satt er
það. Hve órannsakanlegir geta
ekki vegir guðs verið á löngúm.
Sárt mun alltaf vera að missa þá
sem manni eru kærir en sárast
þegar ungt og hraust fólk fellur
skyndilega í valinn. Ólafur bróðir
minn, eða Onni eins og við kölluð-
um hann, lést af slysförum þann
20. maí 1979 aðeins 25 ára að aldri.
Síst hefði mig grunað þá er ég
kvaddi hann síðast áður, að þetta
yrði okkar síðasta kveðja. Síðasta
kveðjan hans bróður míns var
alveg jafn hlý og aðrar kveðjur
áður, brosið hans jafn hýrt og
lifandi og vanalega. Við ræddum
komandi vor og sumar af tilhlökk-
un. Eg hafði orð á því hve mig
langaði í sauðburðinn, því alltaf er
það sá tími árs sem sterkast laðar
til sín þá sem sveitinni unna.
Hann hvatti mig, sagði ég væri
velkomin að hjálpa til. Eg fór
einmitt þegar sauðburður stóð
sem hæst, á annan hátt þó en mig
hafði grunað. Það var föðursystir
mín sem flutti mér þá fregn að
hann bróðir minn væri allur. Ég
tíndi saman hið nauðsynlegasta og
hélt norður til minna föðurhúsa.
Það var vetrarkuldi og dauðasvip-
ur yfir æskuslóðum mínum þetta
vor og hjörtu okkar grétu vininn
horfna.
Stórt skarð var höggvið í fjöl-
skylduna. Það er náttúrunnar lög-
mál að alltaf vorar á ný og svo
mun einnig um þessa hluti. Tím-
inn græðir sár og sefar sorg. Þó
maður geti ekki alltaf skilið 'til-
gang ýmissa hluta þá verður að
beygja sig fyrir vilja þess sem öllu
ræður. Eftir lifir í huga heitt
þakklæti fyrir að hafa átt svo
góðan vin og bróður sem Onni var.
Það sem einna best sýndi hans
góða hjartalag var hve öll börn
hændust að honum. Ef svo bar við
þá átti hann allan hópinn af litlu
frændsystkinunum og var þá oft
glatt á hjalla.
Mig langar hér að þessum leið-
ariokum sérstaklega að þakka
elsku bróður mínum alla hans ást
og umhyggju fyrir syni mínum.
Það er í hans huga hver dagur
ævintýri sem þeir frændur áttu
saman og víst er um það að hann
Onni vissi vel hvað hæfði tápmikl-
um strákum. Snemma varð hann
duglegur sjálfur. Man ég það frá
okkar æskuleikjum að fátt vafðist
lengi fyrir honum. Þetta ein-
kenndi hann þá er hann óx og
þroskaðist, hann var úrræðagóður
jafnan og duglegur til allra verka.
Helga Jónsdóttir
gjaldkeri - Minning
Það var seinni hluta árs árið
1928 að ung stúlka réðist til starfa
hjá 0. Johnson & Kaaber hf., og
tók að sér stöðu aðalgjalkera.
Þetta var Helga Jónsdóttir, dóttir
hjónanna Guðrúnar Jakobsdóttur
og Jóns Guðmundsonar trésmíða-
meistara og bónda sem þá voru
búsett á eignarjörð sinni, Narfeyri
á Skógarströnd við Breiðafjörð.
Þau Guðrún og .Jón voru bæði
ættuð úr Rangárvallasýslu. Helga
Jónsdóttir var útskrifuð frá
Kvennaskólanum í Reykjavík, og
fer það ekki á milli mála að það
vegarnesti sem hún hafði úr for-
eldrahúsum og frá þeim skóla
reyndist óbrigðul undirstaða til að
byRttja á lífsstarf hennar og lífs-
feril allan.
Það var svo fyrri part árs 1978,
þegar aðeins skorti nokkra mán-
uði á að Helga ætti fimmtíu ára
starfsafmæli hjá 0. Johnson &
Kaaber hf., að hún kvaddi okkur
vini sína og samstarfsfólk hjá
fyrirtækinu, en skyndilega hafði
þá hallað undan fæti með heilsu-
far Helgu, sem alla tíð fram að því
hafði hinsvegar verið þannig, að
þeir sem unnu með henni um
áratugi minntust þess varla að
henni yrði misdægurt.
Helga Jónsdottir fæddist í
Reykjavík þann 14. maí 1901 en
lézt þann 6. september síðastlið-
inn. Að hennar eigin ósk fór útför
hennar fram í kyrrþey.
Helga var elzt systkina sinna,
en þau sem lifa hana eru Jakob
fyrrverandi lögregluvarðstjóri,
Elín kennari, Soffía húsfreyja,
Sigríður gjaldkeri, öll búsett hér í
Reykjavík, en Guðrún húsfreyja,
systir hennar, hefur áratugum
saman verið búsett í Englandi.
Guðmundur bróðir þeirra, mikill
efnismaður, lest ungur að árum.
Eins og framan getur fæddist
Helga Jónsdóttir í Reykjavík, en
foreldrar hennar áttu heimili sitt
þar um árabil í upphafi búskapar
síns. En það fór aldrei á milli
mála að hugur þeirra Guðrúnar og
Jóns tengdist mjög uppruna
þeirra í sveitabúskap landsins.
Ákváðu þau því á sínum tíma að
bregða búi í Reykjavík en stofna
til sveitabúskapar, og bjuggu þau
rausnarbúi um árabil með börnum
sínum á eignarjörð sinni Narfeyri,
sem er kirkjujörð og þekkt í
landnámi íslands.
Sú vinátta sem tokst með fjöl-
skyldunni á Narfeyri og fjölskyldu
undirritaðs í Stykkishólmi er
fersk í barnsminni fram á þennan
dag, og tengdist þeirri hugsun að
fátt muni verðmætara ungum
dreng en náin handieiðsla og
kynni við mannkostafólk, en
minningar þessar tengjast meðal
annars sumardvöl í sveit að Narf-
eyri í bernsku.
En leið fjölskyldunnar lá aftur
til Reykjavíkur þegar flutt var frá
Narfeyri eftir nokkurn veginn
fjórtán ára búskap þar, en nokkru
áður hafði Helga ráðið sig til
starfa hjá 0. Johnson & Kaaber
hf. eins og getið er hér að framan.
Nú, þegar Helga er liðin, er
hennar minnzt af eigendum,
stjórn og starfsfólki 0. Johson &
Kaaber hf. með söknuði, þakklæti
og virðingu. Öll störf Helgu báru
raunar svipmót eigin persónuein-
kenna, sem voru snyrtimennska,
reglusemi og elja, þannig að af
bar. Skoðanir Helgu voru fastmót-
aðar og einkenndust af hispurs-
leysi og heilindum og var þannig
cinnig farið um dagfar hennar
atlt. Er ekki örgrannt um að
stundum hafi óharðnaðir nýliðar
sem réðust til starfa með henni,
jafnvel litið til þessa sterka per-
sónuleika með nokkrum votti af
beyg, sem þó fljótlega alltaf
breyttist í virðingu og vináttuþel,
en það voru einkenni þeirra
tengsla sem urðu með Helgu og
okkur sem unnum með henni
dagleg störf, mörg í áratugi. Kom
þessi hlýhugur ekki sízt í ljós á
merkum tímamótum á ævi og
starfsferli Helgu. I daglegu einka-
lífi einkenndust samskipti Helgu
við fólk sem hún átti samleið með,
af umhyggju og hlýju, og var hún
hrókur alls fagnaðar á mannfund-
um. Var það alla tíð augljóst að
ásamt lífsstarfi hennar áttu fjöl-
skylda hennar og vinir sterkust
ítök í fari hennar.
Og nú er Helga Jónsdóttir
kvödd með þakklæti og söknuð í
huga. í fjarveru forstjóra 0.
Johnson & Kaaber hf. er henni
þakkað framúrskarandi lífsstarf í
þágu fyrirtækisins, og eru þakkir
þessar og kveðjur fluttar fyrir
hönd stjórnar og eigenda fyrir-
tækisins. Helga er kvödd með
þakklæti og söknuði af vinum
öllum og samstarfsfólki, og þó
einkum af eftirlifandi systkinum
og fjölskyldu. — En við sem
störfuðum með Helgu flytjum
fjölskyldu hennar okkar alúðar-
fyllstu samúðarkveðjur.
Og við sem nú kveðjum Helgu,
biðjum henni allrar blessunar á
þeim leiðum sem hún nú gengur.
Jóhann Möller
Ólafur bróðir minn hafði valið
sér sitt framtíðarstarf þá er hann
lést. Hugðist hann verða bóndi
líkt og faðir okkar og afar. Hóf
hann búskap fyrir nokkrum árum
á jörð þeirri er afar okkar höfðu
setið um langan aldur, Þórustöð-
um. í fyrstu bjó hann á móti
föðurbróður okkar en sat jörðina
einn eftir að sá hætti búskap. Ekki
er að efa að starf hans hefði orðið
honum til sóma er fram liðu
stundir ef honum hefði enst aldur
til. Ég hef þá trú að þegar jarðvist
okkar líkur bíði okkar annað
tilverustig og þar hafi hver sínu
hlutverki að gegna og min trú er
að hann bróðir minn hafi fengið í
sinn hlut mikið hlutverk sem ekki
þoldi bið, handan landamæra lífs
og dauða, þvi hafi hann verið
burtkallaður svo skyndilega^ frá
okkur. Ég veit einnig að ein-
hverntíma kvöldar að hjá sjálfri
mér og vona ég þá að hann taki á
móti mér með brosið sitt bjarta
sem við öll munum sem þekktum
hann.
Að enduðum þessum fátæklegu
orðum langar mig að þakka Onna
fyrir það sem hann var okkur
fjölskyldu sinni. Foreldrum sínum
skyldurækinn og góður sonur, hlýr
og hjálpsamur bróðir okkur systk-
inunum.
Megi góður Guð geyma hans sál.
_l dimmum skuKKa af Iiiiiku liAnum vi'tri.
mitt IjuA til þín var árum saman KrafiA.
Svu unKur varstu or hólstu út á hafiA.
huKljúfur. Kla'stur. iillum dronKjum hotri."
(T.fi.)
Systir
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig
verður grein, sem birtast á i
miðvikudagsblaði, að berast i
siðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með
greinar aðra daga. Greinar
mega ekki vera í sendibréfs-
formi. Þess skal einnig getið.
af marggefnu tilefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasið-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
gt>ðu línubili.
Svefnherbergishúsgögn
í geysimiklu úrvali.

Einnig geysigott úrval
alls konar húsgagna
af ýmsum gerðum.
iL ' ?'>•
KM
Langholtsvegi 111,
Símar 37010 — 37144.
húsgögn
Leiðtogar í Ijóstœkni
Einkaumboð á Íslandi j'Ný^d[lgöiu26
I Sími: 13309-19477