Morgunblaðið - 22.10.1981, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. OKTÓBER 1981
17
4. grein
('onstanti Hamati fylgdarmaður minn og Kelal bílstjóri. í baksýn er varðstöð
ísraela. »
Kfýstárted Sólstofa
j ólaOJ °J gróöurhús
Þau eru bogadregin og taka þess vegna betur hvassviöri. Álprófílar eru i heilu lagi frá mæni og ofan
í jörð. Þau eru efnismeiri, 30—35% meira ál, bronsaö ál. Acrylgler á þeim stööum sem mest reynir
á, annars gler. Aðra kosti má nefna svo sem: bogadregin hús eru fallegri og snjór tollir síöur á
þeim. Þau eru talsvert hærri en gömlu húsin og gefa þess vegna meiri birtu. Einnig eru þau
auöveldari í samsetningu. Viö leysum úr tolli á næstunni síðustu sendingu fyrir jól. 4 stæröir af
frístandandi húsum og tvær stæröir af uppaöhallandi húsum.
Gísli Jónsson & Co. Hf. irS.41
arlund að þessi borg verði reist á
ný.
Við komum við hjá aðstoðar-
landsstjóranum í Quneitra, Adam
Moussa. Hann hefur verið hér í
hálft sjöunda ár og á hans verk-
sviði er að fylgjast með að allt sé
með kyrrum kjörum og hann tek-
ur oft og einatt á móti gestum em
koma hingað. Hann sýndi okkur
líkan af borginni og víst er með
ólíkindum hvað eyðileggingin hef-
ur verið mikil.
Hamati og Moussa tala sér báð-
ir til hita, þessir rólyndislegu
menn. Þeir velta því fyrir sér,
hvort það hafi ekki verið einhver
rík ástæða fyrir því sem Gyðingar
kalla Holocoust. Maður — þótt
vitfirrtur sé — fyrirskipar varla
útrýmingu milljóna, nema eitt-
hvað sé mikið athugavert við þetta
fólk. Og þeir benda á að það er
víðar en í-Þýzkalandi Hitlers, sem
Gyðingar hafa átt erfitt uppdrátt-
ar vegna geðslags síns. Þeir eru
slík yfirgangsþjóð, að það er ekki
að undra þótt menn telji þörf á að
halda þeim í skefjum.
Ég skal viðurkenna, að mér
þótti ekki þægilegt að sitja undir
þessum orðum, en á hitt ber að
líta að eyðileggingin í Quneitra er
ekki neinu lík sem ég hef séð. Og
auðvitað liggur við að ég spyrji
eins og Hamati: skyldi þá ekki
vera einhver ástæða fyrir öllum
þessum viðbjóði? Það getur verið
varasamt að heyra og sjá aðra
hliðina.
Moussa biður mig að skrifa í
gestabókina, „eitthvað krassandi"
segir hann, svo fremi ég hafi orðið
snortin við að koma hingað. Ég
reyndi að sýna nokkra varfærni:
„Látið Quneitra standa sem merki
um manniega grimmd, sem við
viljum öll útrýma úr heiminum."
Ég hef ekki síðan gleymt þess-
um stað. Hann leitaði í huga mér
þá daga sem eftir lifðu dvalar
minnar í Damaskus, sú grimmd
sem við blasir í þessari dánu borg
og ekki síður sú heift sem hefur
sprotti af þessu voðaverki. Og við
hljótum að fallast hryggð yfir því
að geta ekki útrýmt þessum eig-
inleika úr sálunum, þrátt fyrir
allt.
tt af fáum húsum sem uppi stendur.
I TILEFNI
FLJJTNINGANNA í SKIPHOLT 7
BJÓÐUM VIÐ
ft
1.150-
VERÐ SEM EKKI VERÐUR
ENDURTEKIÐ