Morgunblaðið - 13.12.1981, Side 46

Morgunblaðið - 13.12.1981, Side 46
94 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. DESEMBER 1981 Punktar úr Indlandsferð kraftlyftingamanna: Skúli og Jón Páll borðuðu sviðasultu og harðfisk í stað kræsinganna 4. til 8. nóvember sl. var heimsmeistaramótið í kraftlyfting- um haldið í stærstu borg Indlands, Calcutta. Hefur mót þetta þá verið haldið í öllum byggðum álfum heims nema Afríku. Aðildarríki alþjóðasambandsins hafa jafnan rétt til að sjá um mótið og ganga þau að öðru jöfnu fyrir, sem aldrei hafa haft það. Sú er skýringin á því að HM var í ár haldið í Indlandi, þrátt fyrir að Vesturlandabúum stæði ekki á sama um stað- inn. Frá íslandi fóru á mótið Skúli Óskarsson og Jón Páll Sigmarsson og með þeim sem fararstjóri Ólafur Sigurgeirs- son. Hans verkefni var einnig að sitja þing alþjóðasambands- ins og dæma á mótinu. Til þessarar ferðar fengum við stuðning fjölmargra aðila, sem við færum þakkir. Þeim höfðum við lofað góðum árangri og cf hann næðist ekki átti ekki að vera hægt að kenna ytri aðstæðum um. í því skyni var m.a. allur matur hafður með- ferðis og á Sláturfélag Suðurlands sérstakan heiður skilinn fyrir að hafa gengið þannig frá nestinu í loftþéttum umbúð- um, sem þeir lögðu til ferðarinnar, að hann hélst óskemmdur fram á síðasta keppnisdag. Auk þess voru keppendur okkar á vissan hátt geymdir í kæli í 5 daga fram að móti, þ.e.a.s. þeir fóru nánast ekki út af loftkældu hótelinu, því fyrir utan var 35 gráða hiti og molla. Allt sem þeir þurftu var innan dyra, m.a. æfingasalur. 12*5 |27T5 1 511551 ■a 140U fllíuOI 50|------ Skúli Óskarsson tekur á öllu sem hann á til í réttstööu- lyftu á heimsmeistaramótinu. Skúli varð í þriðja sæti í sínum flokki. Lagt var upp í ferðina sunnu- daginn 1. nóvember og flogið til London í fyrsta áfanga. Þar var dvalist til mánudags 2. nóvember og m.a. tekin æfing í Chrystal Palace-íþróttamiðstöðinni. Kl. 9.30 að morgni 2. nóvember átti síðan að fara lokaáfangann til Indlands. Tveggja tíma seinkun varð á að farþegar væru kallaðir út í vél, sem var breiðþota frá Air India og síðan varð að bíða aðra 2 tíma eftir flugtaki. Flogið var í einum áfanga til Delhi og m.a. vegna 5 V4 tíma tímamunar var farið að roða fyrir morgni þriðju- dags, er lent var þar. Viðdvölin þar var 1 tími og var flogið þaðan til Bombay, þar sem lent var um klukkan sjö. Á leiðinni var í nokk- ur skipti borinn fram indverskur matur, sem fararstjóranum varð ekki illt af, en flugfreyjunum fannst kynlegt að sjá Jón Pál og Skúla borða sviðasultu og harðfisk í stað kræsinganna. í Bombay var gengið í gegnum vegabréfs- og tollskoðun þar sem við áttum að skipta um flugvél og fara með innanlandsflugi Indian Airlines til Calcutta. Urðum við að fara til annars flugvallar til að komast til Calcutta. I farangurs- salnum var alls konar lýður sam- an kominn og var hópast að okkur til að skoða þessi framandi fyrir- bæri og áður en við vissum var múgurinn farinn að bera farang- urinn fyrir okkur út að rútu, sem koma átti innan tíðar. Þar kom- umst við að raun um, að þessi múgur vildi fá fé að launum fyrir alla sína fyrirhöfn. Greiddum við eitthvert lítilræði, en það var eins og að skvetta olíu á eld og gerðist múgurinn mjög aðsópsmikill, meir en þreyttir og slæptir ferðalangar gátu þolað, svo gripið var til þess ráðs að flýja inn í nærstaddan leigubíl, sem var 30 til 40 ára gam- all og bílstjóranum sagt að fara með okkur á innanlandsflugvöll- inn. Rúður leigubílsins voru brátt alþaktar hungruðum andlitum, sem litu að því er virtist á okkur sem þeirra von um líf til næsta dags. Skyndilega var hurðinni bíl- stjóramegin svipt upp og inn ruddist maður nokkur og lenti bíl- stjórinn nánast í kjöltu Jóns Páls. Maðurinn ók af stað okkur til létt- is, en undrunar. Ók hann frá flugvellinum og inn á afskekktan veg þar hjá og dró upp seðlabúnt mikið og vildi kaupa af okkur gjaldeyri fyrir indverskar rúpíur. Við neituðum því alfarið og til að losna við manninn sögðumst við einungis hafa ferðatékka. Gekk illa að sannfæra hann og lét hann ekki undan fyrr en hrammurinn á Jóni Páli var kominn á loft. Bílstjórinn tók nú stjórnina í sínar hendur og ók af stað, í fyrstu í gegnum þyrpingu ömurlegra bráðabirgðahreysa fátæklinga, síðan inn í borgina. Hitinn, rakinn og þefurinn voru þrúgandi, um- ferðin skipulagslitil og hver bíll flautaði nær stöðugt. Eftir hálf- tíma akstur var bílstjórinn spurð- ur hve langt væri til flugvallarins. Hann svaraði þá um hæl á ágætri ensku, 40 km. Okkur stóð hreint ekki á sama um þetta ferðalag og eftir klukkutíma akstur vorum við búnir að sjá þrjá árekstra og bíll okkar var að hruni kominn. Var þá ekið að íburðarmiklu hóteli og kom á móti okkur enn íburðar- meiri dyravörður. Eftir að hann hafði spurt okkur um ferðir okkar spurði hann hvenær flugvélin ætti að fara til Calcutta. Það var eftir 2 tíma og fékk nú bílstjóratetrið ægilegan reiðilestur og ók hann brakinu eins hratt og hægt var á braut og til baka sömu leið og við höfðum komið. Næsta klukkutíma verður ekki með orðum lýst, en til flugvallarins komumst við .og var hann í næsta nágrenni við komu- flugvöll okkar. Borguðum við bíl- stjóranum okkur þóknanlega upp- hæð og héldum inn í flugstöðvar- bygginguna með bílstjórann væl- andi á eftir okkur og þar var hann ennþá, er við fórum inn í brottfar- arsalinn. Flugið frá Bombay til Calcutta var álíka langt og frá Keflavík til London og var komið fram yfir há- degi þegar lent var. Við móttöku farangursins gættum við þess nú að standa vörð um hann og stjaka burtu þessum hjálpfúsu indversku höndum til að firra okkur frekari vandræðum. Enginn kom að taka á móti okkur, nema þessi auðnuleysislýð- ur, sem virtist halda sig á ind- verskum flugvöllum og þar sem við stóðum nú þarna með tösku á hverjum putta umkringdir for- vitnum augum vatt sér að okkur snyrtilega klæddur maður og spurði hvert ferðinni væri heitið. Svar fékkst um hæl og vísaði hann okkur þá á besta leigubílinn, sem ekki var nema 25 ára, og sagði okkur hversu mikið við ættum að borga fyrir ferðina til Park Hotel. Ekki verður með orðum lýst feg- inleikanum, sem gagntók okkur, er við gengum inn í anddyri hót- elsins eftir 25 tíma ferðalag. Var gengið til hvílu og sofið til kvölds og þá tekin æfing. Snemma var gengið til hvílu um kvöldið. Klukkan níu morguninn eftir hófst þing alþjóðasambandsins og sat það af Islands hálfu Ólafur Sigurgeirsson. Stóð þingið fram á kvöld og voru mörg mál tekin fyrir. Umsóknir þriggja ríkja um aðiid, Saudi-Arabíu, Eistlands og Guyana, lágu fyrir þinginu og var samþykkt að þau fengju svo- kallaða B-aðild. Miklar umræður urðu um heimsmet, sem ekki höfðu komist á skrá, m.a. met Skúla, og var samþykkt að fela skráninguna nýjum manni, sem allir væru sammála um að væri starfi sínu vaxinn. Átti hann einn- ig að sjá um að senda út viður- kenningarskjöl vegna fyrri meta, sem vanrækt hafði verið. Enginn hafði átt von á að Indverjar hefðu getu til að framkvæma lyfjaeftir- lit á mótinu og urðu menn heldur en ekki hissa þegar á þingið mætti flokkur lækna og tjáði þingfull- trúum, að þeir væru reiðubúnir að taka sýni hjá öllum 115 keppend- um á mótinu. Var það samþykkt. Fimmtudaginn 4. nóvember voru nefndarstörf og síðdegis var farið með alla keppendur í rútum til keppnisstaðarins, 1,5 km leið. Fullir bílar af vopnuðum lögreglu- mönnum fóru bæði á undan og eft- ir og allan tímann sem við vorum á hótelinu gætti þess 20 manna vopnað lið. Keppnisstaðurinn var glæsileg íþróttahöll, var hún af- girt og var innan girðingar um 100 manna vopnað lið. Auðséð var að forráðamenn mótsins og verndari þess, þjóðhöfðinginn, ætluðu sér að gæta gesta sinna vel. Mótssetn- ingin var íburðarmikil og öll hin glæsilegasta, eins og síðan öll framkvæmd Indverja á mótinu. Þennan dag var keppt í fyrsta flokknum, 52 kg. Daginn eftir hófst keppnin kl. 10.00 og var þann dag keppt í þremur flokkum og dæmdi Ólafur Sigurgeirsson í tveimur þeirra. Fyrst með Kanadamanni og Finna og síðan með Indverja og Japana. Japaninn var eins og fleiri illa haldinn af magaverk og því, sem honum fylgir, og bölvaði Indlandi hroðalega. Stóð mótið langt fram á kvöld. 52 kg 1) H. Inaba, Japan 230 2) C. Dunbar, USA 217,5 3) A. Tuomisto, Finnlandi 202,5 56 kg 1) N. Bhairo, Bretlandi 225 2) Y. Haatanen, Finnlandi 205 3) E. Milian, USA 187,5 60 kg 1) L. Gant, USA 205 2) T. Galvez, Bretlandi 247,5 3) L. De Faria, Frakklandi 165 67,5 kg 1) E. Pengelly, Bretlandi 265 2) S. Nentis, Svíþjóð 260 3) L. Karvinen, Finnlandi 247,5 Laugardagurinn 7. nóvember rann upp, keppnisdagur Skúla Óskarssonar. Vigtun átti að hefj- ast hjá honum kl. 8.00 svo lítið var sofið um nóttina, því síðustu klukkutimarnir fyrir vigtun eru venjulega mest notaðir til að ná réttri vigt. 13 keppendur voru mættir til vigtunar og var ekki laust við að sumir þeirra væru syfjaðir og þreytulegir. Stóru stjörnurnar í flokknum voru Evr- ópumeistarinn Steve Alexander 'frá Bretlandi, Lars Backlund frá Svíþjóð og Skúli Óskarsson. Kan- adamenn voru spurðir út í fjar- veru þeirra manns, De Pasquale, og svöruðu þeir því til að enginn læknir kæmi óneyddur til Calc- utta í þetta mesta pestarbæli heims. Ástralíumennirnir voru enn með í keppninni um verðlaun eftir fyrstu keppnisgreinina, Lamp með 265 kg og Waddell með 277,5 kg. Bretinn og Svíinn byrjuðu báðir á 270 kg. Gilt hjá Svíanum en ógilt hjá Bretanum. Varð hann því að lyfta þeirri þyngd aftur og nú gekk það. Svíanum mistókst síðan tvívegis við 280 kg en Bretinn fékk þá þyngd gilda okkur til undrunar og hrellingar, því útreikningar okkar fyrir keppnina sögðu að Skúli yrði að vinna Bretann með 40 kg mun í hnébeygju og Svíann með 30 kg mun. ' Skúli lyfti í fyrstu tilraun sinni 285 kg, þegar aðrir voru búnir. Var það til að tryggja sig í keppn- inni. Næst skyldi reynt við 300 kg, jafnt íslandsmetinu og þyngd sem skv. okkar áliti var nauðsynleg í baráttunni við Svíann Backlund. Það tók Skúla töluverðan tíma að koma sér upp á keppnispallinn og er þangað var komið átti hann eft- ir 30 sek. af sínum tíma. Aðvörun- arköll félaga sinna virtist Skúli ekki heyra, er hann var að ein- beita sér fyrir þyngdina, sem var fjórum sinnum líkamsþyngd hans og gildandi heimsmet fyrir aðeins tæpum fjórum árum. Þegar ein- beitingin náðist og Skúli ætlaði loks að lyfta hljómaði bjalla tíma- varðar og hásar raddir félaga hans hljóðnuðu. Tilraunin ónýt og Skúli átti aðeins eina eftir. Líðan okkar verður ekki með orðum lýst, 115 215 560 140 165 522,5 115 197,5 515 127,5 210 562,5 120 225 550 115 220 522,5 145 275 625 122,5 235 605 130 230 525 157,5 282,5 705 155 280 695 140 265 652, en aftur skyldi reynt við sömu þyngd og þar sem Skúli var eini keppandinn eftir átti hann næstu tilraun. Hnévafningarnir voru nú farnir að herða að, en þó ekki talinn tími -til að vefja þá að nýju, svo Skúla *var nú att í lyftuna strax, en nú tókst ekki betur til en svo, að £kúla fannst hann missa tilfinn- inguna í fótunum fyrir neðan hné og hætti við að lyfta og lauk þann- ig fyrstu keppnisgreininni. Var nú ljóst að ekki þurfti lengur að hugsa um 1. eða 2. sætið heldur berjast við Ástralina um bronsið. í bekkpressunni byrjaði Skúli á 125 kg og lyfti því mjög létt og var þá hækkað í 132,5 kg, en nú vant- aði eitthvað á og tvær tilraunir við þá þyngd voru ógildar. Waddell lyfti í þessari grein 152,5 kg, Lamp 145, Alexander 175 og Backlund 190. í réttstöðulyftunni skýrðust lín- ur. Ástralirnir sátu eftir með 252.5 og 267,5 kg svo Skúli tryggði sér bronsið með 290 kg í fyrstu tilraun. Hann var nú með í sam- anlögðu 700 kg, hafði fórnað mörgum kílóum í baráttu sinni um sigur svo ákveðið var að reyna að bæta við árangurinn 20 kg og lyfta 310 kg í réttstöðulyftunni, en því miður tókst það ekki þó naumt væri. Keppendur í þessum flokki voru allir 30 til 40 kg frá sínu besta, nema sigurvegarinn Steve Alex- ander og er líklegasta skýringin hversu snemma dags keppt var. Ástralíumennirnir og Skúli voru 42.5 kg frá sínu besta og Svíinn 32,5. . Steve Alexander var vel að sigr- inum kominn. Varð Evrópu- meistari á árinu og hefur stórbætt árangur sinn, þrátt fyrir að hann sé að vinna að doktorsritgerð sinni í líffræði við Swansea-háskóla. Þetta var ekki eini sigur Steve Alexander þennan dag, því skemmtilegur atburður átti sér stað um kvöldið og innfæddum sennilega minnisstæður. Utan við vopnum varinn undir- ganginn, sem lá að hóteldyrunum var alla jafna fjöldi manna með kerrur, sem þeir buðust til að hlaupa með menn í fyrir þóknun. Höfðu þeir bjöllur, sem þeir hringdu óspart til að vekja athygli á sér. Fáir hótelgestir urðu til að nota sér þessa þjónustu, nema mikið lægi við, eins og í eitt skipti að slík kerra var eina von Ólafs og Skúla til að komast til hótelsins rammvilltir í skuggalegu hverfi. Datt nú Steve Alexander í hug að gaman væri að hafa hlutverka- skipti við kerrukarlana og var nú samið við 5 þeirra á um að þeir færu í farþegasætið og átti síðan að hlaupa með þá 100 m sprett á götunni, en bílaumferð leggst niður á síðkvöldum. Hefur þetta vafalaust verið sérkennileg stund í lífi þessara karla og kom Steve fyrstur í mark á undan Svisslend- ingi, Breta, Frakka og Bandaríkja- manni. i Lyfllngar 1

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.