Morgunblaðið - 20.03.1982, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. MARZ 1982
Y\aus'\nr\ & \><zr V\CxSnCXr h^rdcjrxbSL-
unni !"
líefcftArm
ást er
... ad eiynast eig-
id heimili.
TM Reo U.S Pat Off — all rlflhts resarved
•1082 Los AngotM Tlmes Syndicete
l'i'lla er ekki m'inn venjuk'ijur
kverkaskítur skal éj; segja þér.
Og sírtasla óskin er: Má ég biðja
loringjann aó klóra mér á vinstra
heróablaói?
HÖGNI HREKKVÍSI
Áminningar um viðurlög við vanskil-
um í eina sameiginlega auglýsingu
Velvakandi góður!
Hvort sem það má kallast að
bera í bakkafullan læk, eða ekki,
að ræða um Ríkisútvarpið, langar
mig til að drepa niður penna um
mál, sem lengi hefur valdið mér
bæði furðu og leiða í dagskránni.
Það eru hinar stanzlausu rukk-
anir, sem dynja yfir landsmenn
sýknt og heilagt. Auðvitað er öll-
um ljóst, að þörf er stundum á, að
minna menn á að inna gjöld sín af
höndum í tæka tíð. En mér dettur
í hug, að vel mætti breyta fyrir-
komulagi þar á. Allir vita, að lög-
um samkvæmt ber að greiða bæði
fasteignagjöld — venjulega í
febrúar- og septembermánuði —
hálft í hvorum og útsvör mánað-
arlega, nema í janúar og júlí.
Ennfremur hafa sveitarfélög leyfi
til að leggja dráttarvexti á ógoldin
gjöld, og gera það venjulega að
liðnum 15 dögum frá gjalddaga.
Nú vil ég spyrja. Getur það ekki
legið fyrir, að sveitarfélögin gætu
öll komið sér saman um að aug-
lýsa bæði kröfur sínar um greiðsl-
ur, og áminningar um viðurlög við
vanskilum í einni sameiginlegri
auglýsingu, þegar þurfa þykir?
Með því mætti líka spara töluvert
fé, og leiðindi fyrir skilamenn, að
hlusta á þennan kröfujarm. Nú er
mikið talað um tölvuvæðingu, sem
liðki talsvert fyrir um samband
milli landshluta og einstakra
byggðarlaga og stofnana. Er hún
ekki einmitt nothæf til sameigin-
legra kröfugerða?
Mikið yrði ég feginn, ef lagt
væri niður þetta sífellda garg
milli útvarpsþátta, sem þjónar
engum tilgangi. Sá háttur ýmissa
þula, að demba plötum á fóninn og
láta þær snúast 1—2 snúninga, ef
á milli verður örlítið bil milli að-
skilins efnis, er beint fram hlægi-
legur auk leiðindanna af að klippa
sundur söng- eða danslög þannig.
Þá get ég ekki stillt mig um að
lýsa furðu á einstaklega fífla-
legum háttum sjónvarpsins um
gjaldakröfur. Hvaða rök er hægt
að finna fyrir því, að stofnun, sem
sífellt er að drepast ofan í lúkur
sínar vegna féleysis, sé að kosta til
„hönnunar" á algerri flónsku? Og
eru nokkrar líkur til að mönnum
sé ljúfara að greiða afnotagjöld,
þó sýnt sé upp í klofin á einhverj-
um stelpugægsnum? Ekki get ég
ímyndað mér það.
Vestmannaeyjum, 14. marz.
Oddur A. Sigurjónsson.
„Sulturinn er aðalsmerki
heimskommúnismansu
lleióraði Velvakandi!
Nú hefur verið nóg um hvalreka
á fjörur þeirra sem hræðst hafa
kommúnismann allar götur síðan
maður heyrði hryðjuverkasögurn-
ar af þeim í byltingunni, og þó
sérstaklega eftir að framkvæmd-
irnar hófust eftir sigur þeirra. Við
getum því vel við unað, Eyjólfur.
Afrekaskrá Stalíns er öllum kunn.
Það er vonandi að nú rætist það
sem Grímur Thomsen sagði: „Eng-
inn skyldi skáldin styggja, skæð er
þeirra hefnd."
Postular kommúnismans skyldu
með manndrápum koma kerfinu á,
og þannig frelsa heiminn þó svo að
framhaldið yrði kúgun og skortur
— sem sagt „pólskt ástand". Til
trúboðsins fengju þeir ríflegt nesti
og næga skó. Flestir gleyptu við
þessu og fáir spurðu hvaðan allt
þetta fé væri komið. Nú spyrja
friðardúfurnar velsmurðu oft
hvort herkostnaðurinn fari ekki
illa með fjárhag þjóðanna — en
eiga þá aðeins við hinar frjálsu
þjóðir. Það mætti benda þeim á að
hið frjálsa hagkerfi hefur getað,
og á að geta, brauðfætt fólkið, en
alþýðan í kommúnistaríkjunum
má lifa á hungurmörkunum.
Eftir stríðið komust kommún-
istar í valdaaðstöðu í þeim ríkjum
sem nú eru leppríki Rússlands.
Þeir þóttust vera að frelsa landa
sína undan nazistum, en störfuðu
að því að gefa Stalín föðurlönd
sín. Þessir menn vissu þó flestir
vel hvernig rússneska þjóðin hafði
verið leikin. Stalín hafði 60 millj-
ónir mannslífa á samviskunni —
þar af hafði Brésnev séð fyrir um
6,5 milljónum úkranskra bænda.
Þetta dundaði hann við á námsár-
um sínum og ekki er slíkur maður
líklegur til þess að láta fram-
kvæma félagslegar umbætur fyrir
fólkið.
Ef þessir kommúnistar sem til
Rússlands fóru hefðu farið með
járnbrautarlest gegnum Úkraínu,
hefðu þeir séð hvernig banhungr-
að fólkið þyrptist að járnbraut-
arstöðvunum. Þegar útrýmingin
stóð þar sem hæst hafði lögreglan
ekki undan að fjarlægja líkin. í
blöðunum var líka hægt að lesa
um þetta óbeint — en þar var
jafnan talað um andspyrnu
bænda. Engin herforingjastjórn
getur stært sig af því, eins og Stal-
ín, að láta flytja hálfa milljón
Krímtatara nauðuga til Síberíu.
Það er mikill loftslagsmunur á
þessum stöðum, svo trúlega hefur
börnum og gamalmennum brugðið
við.
Réttlætiskennd og náungakær-
leikur hindraði kommúnista ekki
neitt er þeir unnu fyrir kaupi sínu
fyrir Stalín. Þeir komu heim og
lofsungu þetta allt og hjartagæsk-
an lak af þeim. Er ekkert ljótt að
fara með fals og tál?
Stjórnvöld í Nicaragua eru að
útrýma indíánum hjá sér, varla
geta þau verið eins stórtæk og
Stalín, en keimlíkar eru aðgerð-
irnar. Herforingjastjórnin í Pól-
landi ætlar bara að auka og
tryggja völd kommúnista þar —
hvað gerir til þótt stór hluti þjóð-
arinnar svelti? Hungurdauðinn
hlýtur þó að vera hryllilegur. I bók
er kom út í París fyrir nokkrum
árum eru skrítlur sem ganga
manna á milli í Rússlandi og
leppríkjum þess. Ein er svona:
Tveir Rússar hittust og annar
spyr: „Hvernær er flokkurinn
uppá sitt bezta?“ Hinn svaraði:
„Þegar ekkert er til að éta, hvorki
í borg né bæ.“ Sulturinn er aðals-
merki heimskommúnismans.
Húsmóðir
Þessir hringdu . . .
Hvers vegna spyr DV ekki
hver sé fallegastur eða
Ijótastur?
Lesandi hringdi og óskaði eftir
að koma eftirfarandi fyrirspurn
á framfæri: „Ég hef orðið þess
var að menn eru farnir að verða
dálítið þreyttir á skoðanakönn-
unum Dagblaðsins og Vísis, og
finnst mörgum að þær séu
komnar út í öfgar. Eins er haft á
orði að ekki sé staðið nema miðl-
ungi vísindalega að þeim og hef
ég heyrt að þær séu stundum
orðnar rúmlega mánaðar gamlar
þegar þær loks eru birtar í blað-
inu. En ég ætla ekki að slá neinu
föstu um þetta. Hins vegar lang-
ar mig til að spyrja forráðamenn
DV hvort ekki væri sniðugt að
gera nokkrar skoðanakannanir í
viðbót í framhaldi af þeim síð-
ustu og spyrja almenning hvaða
stjórnmálamaður sé leiðinleg-
astur, skemmtilegastur, falleg-
astur og ljótastur svo nokkur
dæmi séu tekin. Eins mætti
spyrja almenning hver sé
minnstur og hver hæstur.
Ég hef reyndar sjálfur alveg
ákveðna skoðun á því hver sé
sætastur en það skiptir höfuð-
máli í pólitík, því öllum hlýtur
að þykja sá sætastur allra
stjórnmálamanna er þeir fylgja
að málum, eða hvað? Annars
mætti reyndar skoða það betur."
Hvers vegna er ekki gert
við gangstéttina við Hverf-
isgötu:
K.M. hringdi: „Ég á oft leið
niður Hverfisgötuna og langar
til að koma því á framfæri við þá
eða þann aðila sem ber ábyrgð á
viðhaldi gangstétta hér í bæn-
um, að gangstéttin þar er að
verða okkur Reykvíkingum til
skammar,“ sagði hún. „Þetta á
sérstaklega við þann hluta sem
liggur niður með Arnarhólnum
°K þyrfti að vinda bráðan bug að
viðgerð þar. Það var eitthvað
skrifað í Velvakanda um þetta
síðastliðið sumar, en ekkert gert
í málinu þá. Nú vona ég að við-
komandi aðili vakni við þessi orð
mín af vetrardrunganum og
kippi þessu í lag á komandi
vori.“