Morgunblaðið - 08.04.1982, Side 13
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 8. APRÍL 1982
61
Hlutafélag byrjar rekstur strætisvagna 1 Reykjavík
Verða bílar framtíðarfarartæki Islendinga?
Hallgrímur lýsir þessari óveð-
ursnótt þannig í frásögn sinni
„Yfir Klettahálsinn":
.. Þennan dag komumst við
upp undir bröttustu brekkuna
austan í hálsinum — skammt ofan
við Klett. Þar var tjöldum slegið.
Bleytan gerði jarðveg allan gljúp-
an og sleipan, og naumast fannst
nothæfur tjaldstaður. Og nú var
regnið að breytast í snjó. Fjöllin
allt umhverfis földuðu hvítu. Það
gekk að með fullkomnu illviðri.
Leiðin var ofurlítið könnuð fyrir
myrkur. Síðan sest að þótt ömur-
legt væri.
Þetta kvöld bættist Brandur í
tjaldið hjá okkur Eyjólfi. Guð-
brandur er allra manna glaðastur
ferðamaður, og skiptir engu, hvort
vel gengur eða illa.
Undir miðnætti herti enn veðr-
ið, og nú byrjaði tjald Eyjólfs að
leka án þess að við yrði ráðið. En
þessu til viðbótar hófst vatns-
rennsli inn í það að neðan i stríð-
um straumum. Blotnaði allt sem
blotnað gat. Við Brandur lágum
fljótlega í vatni, en Eyjólfur hvíldi
hærra og hafði auk þess gúmmi-
sæng undir sér. Um sinn fékk ég
hana lánaða, en kom fyrir lítið.
Buldi slagviðrið á tjaldinu, en
vatninu jós inn gegnum dúkinn, og
rann inn að neðan.
Við Brandur tókum nú að
syngja í kapp við veðurdyninn, og
fór því fram um stund. Félagi
minn hafði mikla og fallega söng-
rödd. Mín rödd var líka nokkuð
góð, einkum til að setja aðra út af
laginu. Gekk þetta um hríð, og
undruðust þeir í stóra tjaldinu,
hverju þvílíkt spangól sætti. Að
lokum þótti sýnt að ólíft væri í
tjaldinu, og áttum við þá ekki ann-
að ráð fyrir hendi en flýja þennan
næturstað og leita afdreps í bíln-
um, þótt svefnpláss væri þar ekki
fyrir hendi. Brandur féllst á þá
tillögu mína, en Eyjólfur mót-
mælti slíku undanhaldi og neitaði
að yfirgefa tjald sitt á meðan það
slitnaði ekki upp eða rifnaði í
tætlur. Kvaðst hann myndu fara
hér að dæmum frægra skipstjóra,
sem afsegðu að yfirgefa skip sitt,
jafnvel þótt líf lægi við. Varð hér
engu tauti við hann komið. Tókum
við hinir svefnpoka okkar, yfirgáf-
um þessi vatnaheimkynni og
bröltum yfir í vagninn, sem stóð
skammt frá. Vissi ég það síðast til
Eyjólfs, að hann lá eftir í tjaldinu
og hafði útblásna gúmmisængina
ofan á sér.“
„Já, við vorum vanir alls kyns
slarki, og þetta var góður hópur
saman, það var t.d. aldrei rifist,
það mættu allir erfiðleikum með
bros á vör, Brandur var sérstak-
lega duglegur bílstjóri og var með
okkur í flestum ferðum af þessu
tagi. Brandur var eiginlega alltaf
brautryðjandinn, fór fyrstu ferð-
irnar og voru bílarnir þá ekki
nærri jafn góðir og þeir eru núna.
Brandur er látinn fyrir nokkrum
árum, og var mjög skemmtilegur
ferðamaður og eiginlega því kátari
sem verr gekk í ferðunum. Mér er
líka minnisstæður dagurinn eftir
vatnsveðrið, en þá unnum við að
því að koma bílnum upp Klett-
hálsinn, en það var erfiðasti hluti
leiðarinnar. Við unnum frá því
klukkan 7 um morguninn til kl. 9
um kvöldið og hafði okkur þá tek-
ist að koma bílnum 200 metra.
Þetta var hálfgerð vegavinna, bíll-
inn var með keðjur á öllum hjólum
og við ruddum burt grjóti og jarð-
SJÁ NÆSTU SÍÐU
1 Jlt ] U4> J J I ni n : 1
Nóvember 1931.
Félag hefur verið stofnað í þeim
tiigangi að reka reglubundnar ferð-
ir fyrir almenning um Reykjavík-
urborg og nágrenni. Nefnist það
„Strætisvagnafélag Revkjavíkur
hf.“
Eru strætisvagnaferðir þegar
hafnar á leiðinni milli Lækjartorgs
og Klepps og ferðir um það bil að
hefjast milli Lækjartorgs og
Grímsstaðaholts og Skildinganess.
Næst verða teknar upp ferðir frá
Elliðaám um Lækjartorg og Kapla-
20. maí 1913.
Bookless útgerðarmaður, skozk-
ur, í Hafnarfirði, flutti hingað bif-
reið í vor og hefur margoft ekið í
henni milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Rennur hún mjúkt
og liðlega um vegina og lætur vel
að stjórn. Er það fyrsta bifreiðin,
sem að gagni hefur komið hér á
skjól. Auk þess er í ráði að hefjaf
ferðir innanbæjar, m.a. til þess að
samband náist við áðurnefndar að-
alleiðir sem víðast að úr bænum.
Félagið ætlar að nota átta stórar
bifreiðir til ferðanna, 14 manna og
stærri. Eru það Studebaker-bif-
reiðir, en yfirbygging gerð hér.
Formaður félagsins er Ólafur
Þorgrímsson lögfræðingur en
framkvæmdastjóri Pétur Þor-
grímsson. Bærinn hefur veitt félag-
inu styrk til rekstursins.
landi.
Nú er sagt, að félag sé stofnað
hér í bænum til þess að kaupa
tvær bifreiðar, átta-manna-för, og
eiga þær að flytja fólk milli Þing-
valla og Reykjavíkur að sumrinu
og svo til annarra staða eftir því
sem vegir leyfa.
1. september.
í vor komu hingað til lands tveir
Vestur-Islendingar, Sveinn
Oddsson og Jón Sigmundsson, og
höfðu þeir með sér frá Vestur-
heimi fólksbíl (Ford), sem notaður
hefur verið hér í sumar og reynzt
allvel. Innan skamms eiga þeir
von á öðrum bíl að vestan.
Þá er fyrir skömmu stofnað hér
í bæ „Bílafélag Reykjavíkur", og
er tilgangur þess að annast fólks-
flutninga með bílum. Sumir hafa
trú á því, að bílar muni í framtíð-
inni, þá er vegabótum fleygir
fram, verða hentug farartæki hér
á landi.