Morgunblaðið - 04.05.1982, Blaðsíða 4

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. MAÍ 1982
Sýning Snorra G. Árnasonar
Myndlíst
Valtýr Pétursson
Það er mikill hraði á sýningum í
Gallerí 32. Það líður ekki langur
tími millum sýninga, og í fáum
orðum sagt, er mikið iíf í tuskun-
um. Nú stendur þar yfir sýning á
myndum eftir Snorra G. Árnason,
en á honum veit ég engin deili,
nema hvað mér var sagt á sýn-
ingarstað, að hann væri að norð-
an. Bóndi úr Svarfaðardal eða
fyrrverandi bóndi, en auðvitað er
slíkt ekki mergurinn málsins.
Mergurinn málsins er sá, að hér er
á ferð maður, sem virðist hafa
haft sérlegan áhuga á myndgerð
og látið þann draum rætast, að
koma verkum sinum á framfæri
við almenning. Það er raunar al-
kunna í þjóðfélagi okkar, að
draumur um menningarafrek,
bæði í skáldskap og öðrum list-
greinum, er landlægur með þess-
ari fámennu þjóð, er byggir ís-
land. Oft hafa gullkorn orðið til af
þessum draumi, en vart er þau að
finna á þessari sýningu Snorra G.
Árnasonar.
Hér mun fyrsta sýning Snorra
vera á ferð, að minnsta kosti í höf-
uðstaðnum. Hann sýnir olíumál-
verk og pastelmyndir, sem eru 37
talsins. Þarna eru landslagsmynd-
SKÓLARITVÉLAR
Monica rafritvélin er allt í senn skóla-, feróa- og
heimilisritvél, ótrúlega fyrirferöarlítil, ódýr og fáanleg í
tveimur litum.
Hálft stafabil til leiöréttingar, 44 lyklar, 3
blekbandsstillingar o.m.fl. sem aöeins er á stærri geröum
ritvéla.
Fullkomin viógeröa-
og varahlutaþjónusta.
o Olympia
[RÆ^©Ö^](yj© KJARAIM HF
ÁRMULI 22 - REYKJAVÍK - SÍMI 83022
S Unh/HEFUR LEY5T
VANDAMÁLK>
MEDSTIGANA
Ein af óteljandi útfærslum UNIV stigana hljóta að
henta þér, hvort heldur þig vantar stiga upp á hana-
bjálka, milli hæða heima, i fyrirtækinu, verksmiðjunni,
sumarbústaðnum, já, hvar sem er. UNIV stigarnir eru
gerðir af þýsku hugviti og það nýjasta í stigaframleiðslu.
Framleiddir í einingum, lóttir og auðveldir í uppsetningu
og ef um sórstök vandamál er að ræða, býðst TÖLVU-
ÞJÓNUSTA. Þú skilar teikningu eöa máli af staðnum,
þar sem stiginn á að koma og tölvan sér siðan um af-
ganginn: Segir til um útfærslu og skilar tilboði. Mögu-
ielkamlr eru óteljandi. Stigarnir fást meö teppum eða
tréþrepum. Uppsetningarþjónusta. Verðið er mjög hag-
stætt og afgreiðslufrestur stuttur. Myndbæklingar fyrir-
llggjandi.
ir og fantasíur, eins og meistari
Kjarval nefndi það. Plánetusýn er
titill þriggja þessara mynda, og
gefur það nokkra hugmynd um,
hvað þarna er á ferð. Af pastel-
myndunum fannst mér lítil mynd
No. 29 bera af: Gerð í gráum tón-
um og viðkvæm í litameðferð. En
það sem er til hins betra í bestu
verkum Snorra, er einmitt, að
stundum bregður fyrir kafla í
þessum myndum, sem sýnir, að
hann hefur meðfædda tilfinningu
fyrir samsetningu lita, en þvi mið-
ur sést þetta á of fáum stöðum á
þessari sýningu. No. 1, 6, 7 og 13
sýna þessa eiginleika, en samt ná
þeir ekki til að gera myndirnar
þannig úr garði, að maður geti
hafið þær til lofs.
Augljóst er af þessari sýningu,
að Snorri G. Árnason er ekki lang-
skólagenginn í listgrein sinni. Lít-
ið er hugsað um myndbyggingu og
mikið af undirstöðuatriðum mál-
verksins eru víðs fjarri. Það er
ekkert ánægjuefni að þurfa að
taka þannig við verkum bónda að
norðan, en væri ekki hlegið að
búskap myndlistarmanns, sem
tæki sig upp og færi að stunda
fjárrækt norður við Eyjafjörð?
Það er sem ég sæi sjálfan mig í
slíku vafstri, Guð minn góður.
Það hafa ekki verið neinar af-
burðasýningar að undanförnu í
Gallerí 32. Getur það verið, að
ráðamenn á þeim stað, séu ekki
nægilega harðir í horn að taka?
Góðmennskan er ein af erfiðustu
dyggðum tilveru okkar á þessari
plánetu og tvíeggjað sverð, sem
hæglega verður jafnt til árásar
sem varnar. Það er hættulegt að
eiga við list, nema menn séu al-
gerlega öruggir með sjálfa sig, og
hver er það?
Valtýr Pétursson
Lítil en góð byrjun
Hljóm-
plotur
Finnbogi Marinósson
Spilafífl.
30. júní.
Steinar PLAT 1513.
Vegna ummæla Sigurðar
Sverrissonar í Morgunblaðinu
ekki alls fyrir löngu, þar sem
þessi mikli þungarokksaðdáandi
lýsti ánægju sinni með leik
hljómsveitarinnar Spilafífl á
Borginni, var ekki laust við að ég
hlakkaði til að hlusta á fyrstu
smáskífu flokksins „3.—30.
júní". Plata þessi kom út fyrir
stuttu og á henni eru aðeins tvö
lög. Á hlið A er lagið „Playing
Fool“ og B-hliðin geymir „Sæll“.
„Playing Fool“ er nokkuð
skemmtilegt þó svo að í því sé að
finna ýmsar fyrirmyndir. Lagið
er vel spilað og söngur Sævars er
skemmtilegur, þó svo deila megi
um gæði hans. Ekki veit ég hvort
það er rétt , en einhvernveginn
get ég ekki losnað við nafnið
Bodies úr huganum þegar hlýtt
er á lagið. Annað var það sem ég
tók eftir og er ekki alveg sáttur
við, en það er „sándið" í orgelinu.
í fyrra laginu finnst mér þetta
þunga „sánd“ draga þetta ann-
ars fríska lag nokkuð niður. Ef-
laust er þetta bara smekksatriði.
„Sæll“ er greinilega samið undir
áhrifum frá Talking Heads. Það
er í sjálfu sér allt í lagi, en í
staðinn verða áhrifin ekki eins
mikil.
Platan kom mér í sjálfu sér
ekki mikið á óvart. Gjarnan
hefði ég viljað heyra fleiri lög og
þá á tólf tommu. Það hefði gefið
mun betri mynd af flokkunum.
En vonandi kemur það næst og
þá gerir ég ráð fyrir að flokkur-
inn verði búinn að semja sína
eigin tónlist, áhrifin er þó sjald-
an hægt að losna við, sama hver
á í hlut.
Komnir á
rétta braut
10 CC.
Ten out of 10.
Mercury 6359 048.
Hljómsveitin 10 CC var stofn-
uð í Manchester á Englandi árið
1972 af þeim Eric Stewart, Lol
Creme, Graham Gouldman og
Kevin Godley. Áður höfðu þeir
allir komið nálægt tónlist, þó
misjafnlega mikið. Creme og
Godley höfðu verið saman í
listaskóla og spilað saman í
óþekktri hljómsveit, en Stewart
og Gouldman spiluðu saman í
hljómsveitinni The Mindbenders
sem átti hit-lag árið 1966 en það
fór í fimmta sæti breska listans.
Þessi hljómsveit sprakk árið
1968 og Gouldman hélt til Amer-
íku en Stewart stofnsetti stúdíó
sem hann kallaði Strawberry
Studios og fékk Creme og Goud-
ley til að vinna með sér þar.
Það var svo árið 1973 að fyrsta
10 CC platan leit dagsins ljós.
Áður en sú plata kom út höfðu
þeir sent frá sér nokkur lög á
litlum plötum sem öll höfðu
gengið frekar vel. Fyrstu plöt-
una nefndu þeir einfaldlega „10
CC“ en platan fékk nafnið
„Street Music" og þykir hún
nokkuð góð. Það eru hinsvegar
þriðja og fjórða platan sem hæst
ber á ferli 10 CC. Þriðja platan
„The original Soundtrack" er
frábær en á henni er meðal ann-
ars að finna lagið „I’m not in
love“ sem naut gífurlegra vin-
sælda. Fjórða platan kom út
1976 og heitir „How dare you?“.
Þessi plata gefur þeirri á undan
ekkert eftir nema síður sé. Áður
en næsta plata náði að koma út
var flokkurinn sprunginn. Lol
Creme og Kevin Godley hættu
vegna ágreinings um hljóðfæri
sem þeir voru að smíða og þróa.
Hljómsveitin hafði ætíð verið
samansett úr tveimur dúettum,
þannig að lokum hlaut að koma
upp ágreiningur og hljómsveitin
að skiptast. Creme og Godley
fóru og héldu áfram með hljóð-
færið sitt, en hinn helmingurinn
hélt áfram sem 10 CC. Siðan
þetta gerðist hefur fátt bita-
stætt komið frá 10 CC. í fyrstu
voru þeir bara tveir en síðan
bættu þeir fleirum í hópinn en
allt kom fyrir ekki. Hljómsveitin
var ekki eins góð og hún hafði
verið á meðan þeir voru fjórir.
Nú ekki alls fyrir löngu sendi
10 CC frá sér nýja plötu, „Ten
out of 10“ og hefur hún að geyma
10 lög eftir þá Stewart og
Gouldman. Þess ber að geta að
nú eru þeir aftur orðnir tveir.
Það er aðeins í fjórum lögum
sem þeir notast við fleiri en einn
aðstoðarleikara.
Öll lögin á plötunni teljast til
vandaðra popp-laga. Þau eru öll
frekar róleg og í sumum þeirra
má finna þef af eldri lögum. Sér-
staklega frá „The original
Soundtrack" og „How dare
you?“. Þó er þessi plata betri en
það sem þeir hafa sent frá sér
frá því að hinir tveir hættu.
Söngur Stewarts er mjög góður
sem fyrr, svo og allt undirspil en
það sem vantar er kraftur. Hann
er enginn og platan þess vegna
máttlaus. Samt sem áður heyrist
mér eins og það megi gera ráð
fyrir því að nafnið 10 CC fái aft-
ur sinn gamla ljóma sem „Súp-
ergrúppa".