Morgunblaðið - 28.07.1982, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. JÚLÍ 1982
27
Mikkalína Sturlu-
dóttir - Minning
Fædd 21. september 1894
Dáin 20. júlí 1982
í dag fer fram útför tengdamóð-
ur minnar, Mikkalínu Sturludótt-
ur. Því langar mig að minnast
hennar með nokkrum orðum.
Lína, eins og hún var alltaf köll-
uð, var fædd á Flateyri við önund-
arfjörð. Foreldrar hennar voru
Sturla Jónsson frá Stað í Súg-
andafirði og Vigdís Karvelsdóttir
frá Hvammi á Barðaströnd.
Sturla faðir hennar fórst með
skipi sinu og allri áhöfn hinn 28.
febrúar 1898. Vígdís giftist síðar
Markúsi Guðmundssyni á Suður-
eyri og áttu þau tvö börn, Guð-
rúnu, sem nú er dáin, og Gunnar,
sem býr í Reykjavík.
Strax eftir fæðingu tók ljósmóð-
irin, Margrét Magnúsdóttir og eig-
inmaður hennar, Jens Guð-
mundsson, Línu til fósturs og
reyndust henni góðir foreldrar.
Þegar þetta gerðist áttu þau
hjónin ekkert barn en alis eignuð-
ust þau 11 mannvænleg börn. Af
þeim eru nú á lífi, Gunnjóna og
Magnús búsett í Reykjavík og
Davíð búsettur í Kanada.
Fósturforeldrar Línu bjuggu um
skeið í Önundarfirði en fluttu síð-
an til Þingeyrar, þar sem Jens
gerðist kaupmaður.
Hinn 29. nóvember 1913, giftist
Lina hagleiksmanninum Guðna
Bjarnasyni, vélsmið á Þingeyri.
Eignuðust þau tvö börn, Ólafíu,
búsett í Reykjavík, og Þórð, bú-
settur í Kópavogi. Um haustið
1918 missti Lína mann sinn úr
spönsku veikinni". Eftir fimm ára
sambúð stóð hún þá ein með tvö
ung börn. Fór hún þá aftur um
tíma til fósturforeldra sinna með
börnin.
En Lína var sterk og dugmikil
og lífið hélt áfram og hinn 22. maí
1921 giftist hún athafnamannin-
um Óskari Jónssyni.
Gekk Óskar Þórði í föðurstað en
Ólafía dvaldist áfram hjá Mar-
gréti og Jens.
Lína óg Óskar eignuðust tvær
dætur, Önnu og Margréti, báðar
búsettar í Hafnarfirði. Haustið
1931 flytja þau svo búferlum til
Hafnarfjarðar og bjuggu þar alla
tíð eftir það.
Mikil umsvif fylgdu starfi
Óskars og kom það talsvert mikið
við heimili þeirra. Reyndi þá á
húsmóðurina, sem aldrei brást.
Lina var mikil hannyrðakona og
mátti með sanni segja, að allt sem
hún snerti á, léki í höndum hennar
og ótrúlegt var hvað hún afkastaði
miklu. Hún átti fallegt heimili þar
sem vel unnin handarverk hennar
og frábær smekkur nutu sín vel.
Óskar átti við mikla vanheilsu
að stríða síðustu ár sín og í þeim
veikindum stóð Lína við hlið hans,
sterk og æðrulaus. Hjónaband
þeirra var mjög ástríkt og gott.
Mann sinn missti hún hinn 6.
maí 1971.
Mikill styrkur var henni af sam-
býli við Önnu dóttur sína og Þórð
tengdason og börn þeirra, sér-
staklega Margréti og verður það
seint fullþakkað.
í des. sl. veiktist Lina alvarlega.
Var hún á sjúkrahúsi allt til
hinstu stundar. Þetta voru erfið
og þung veikindi, en alltaf sýndi
þessi dugmikla kona hugprýði og
æðruleysi þar til yfir lauk.
Kynni okkar Línu hófust árið
1945 er ég dvaldi gestur á heimili
þeirra hjóna. Þá fann ég strax
hversu hlý, vönduð og traust hún
var. Seinna er ég varð tengdadótt-
ir hennar lærði ég að þekkja fleiri
kosti henar. Ævinlega er ég þakk-
lát fyrir að hafa notið samvistar
hennar. Ég mun geyma minningu
hennar alla tíð.
Börnum okkar Þórðar þótti
mjög vænt um ömmu sína og þau
hlökkuðu alltaf mikið til þegar
amma í Hafnarfirði ætlaði að
koma í heimsókn, eða þegar þau
ætluðu að heimsækja hana.
Að þessum orðum sögðum, biðj-
um við Guð að blessa minningu
hennar og alla þá, er henni þótti
vænt um.
Tengdadóttir
í dag er kvödd hinstu kveðju frá
þjóðkirkjunni í Hafnarfirði,
amma mín, Mikkalína Sturludótt-
ir sem andaðist 20. júlí sl.
Hún var fædd á Flateyri 21.
september 1894. Foreldrar hennar
voru Vigdís Karvelsdóttir og
Sturla Jónsson frá Stað í Súg-
andafirði. Sem ungbarn var hún
tekin í fóstur af Margréti Magn-
úsdóttur ljósmóður og Jens Guð-
mundssyni kaupmanni á Þingeyri
við Dýrafjörð, og ólst hún upp hjá
þeim ásamt 11 fóstursystkinum,
þar til hún giftist 29. nóvember
1913 Guðna Bjarnasyni vélsmið,
og bjuggu þau á Flateyri. Þau
eignuðust tvö börn, ólafíu sem býr
í Reykjavík og Þórð búsettan í
Kópavogi. Eftir aðeins 5 ára
hjónaband missti hún mann sinn
úr spönsku veikinni. En þegar hún
stóð í þeim erfiðu sporum varð það
henni til hjálpar, að hún gat leitað
til fósturforeldra sinna. Fluttist
hún með bæði börn sín þangað og
var til heimilis hjá þeim, þar til
hún giftist aftur 22. nóvember
1921 Olskari Jónssyni frá Fjalla-
skaga í Dýrafirði. Hófu þau bú-
skap á Þingeyri og bjuggu þar til
ársins 1931 að þau fluttu til Hafn-
arfjarðar þar sem þau áttu heima
upp frá því. Þau eignuðust tvær
dætur Önnu, móður mína, og
Margréti, sem báðar eru búsettar í
Hafnarfirði.
í meira en hálfa öld bjó amma í
Hafnarfirði og þar starfaði afi við
útgerð og að ýmsum bæjarmálum
meðan hans naut við, en hann
andaðist 6. maí 1971. Allt frá því
ég fæddist og til þess tima að ég
stofnaði mitt heimili, átti ég
heima í sama húsi og amma, eru
því allar bernskuminningar mínar
nátengdar henni, og þær eru
margar góðar minningarnar sem
leita á hugann nú er leiðir skilur.
Ávallt var manni sinnt af sömu
alúðinni og umhyggjuseminni er
auðkenndu ömmu fram til hinstu
stundar, hún fylgdist með hverju
því sem við systkinin og önnur
barnabörn hennar tókum okkur
fyrir hendur. Ekki fór yngsta
kynslóðin, langömmubörnin
varhluta af gæðum hennar. Öllum
vildi hún gott gera af sinni með-
fæddu hógværð og hjartahlýju.
Amma var mikil hannyrðakona,
alla tíð notaði hún hverja stund
sem gafst frá heimilisstörfum til
hannyrða, sem hún hafði mikinn
áhuga fyrir. Þeir eru orðnir marg-
ir munirnir sem hún hefur gefið
vinum og vandamönnum hér
heima og erlendis. Ég er svo lán-
samur að eiga frá henni muni er
prýða heimili mitt og eru mér
mjög kærir. Ætíð var amma eitt-
hvað að sauma út, allt fram að því
hún lagðist inn á sjúkrahús í des-
ember siðastliðnum, alltaf var það
sama fallega handbragðið, hún
var sérstaklega vandvirk og það
var með ólíkindum hve mikilvirk
hún var. Á síðustu jólum gaf hún
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Hárgreiöslumestararnir Matti
og Dúddi hafa sameinað stofur
sínar. Áður voru þeir með stofur í
Kópavogi og að Suðurlandsbraut
10, en nú hafa þeir opnað hár-
greiðslustofu undir nafninu „Hjá
Dúdda og Matta“ að Suður-
landsbraut 2, nánar tiltekið í
glæsilegu húsnæði á götuhæð
Hótel Esju. Þeir hafa fengið til liðs
við sig snyrtifræðingana Erlu
Gunnarsdóttur og Ólöfu Wess-
manna, sem stofnað hafa snyrti- og
sólbaösstofuna „Sól og snyrting"
og verður jafnframt opnuð rakara-
stofa í hinu nýja húsnæði innan
skamms.
Hyggjast þessir aðilar þannig
ná sem beztri hagkvæmni í
rekstri auk þess sem hægt er t.d.
að veita aukna þjónustu við
viðskiptavini með handsnyrt-
ingu á meðan hársnyrting fer
fram. Verzlun, simaþjónusta,
móttaka, biðstofa og fleiri sam-
eiginlegir rekstrarþættir, svo
sem þvottur og kaffistofa, verð-
ur sameiginlegt. Kjörorð snyrti-
stofunnar er „Aðlaðandi er fólk-
ið ánægt".
yngstu langömmubörnum sinum
útsaumaða muni.
Þó amma væri mikil húsmóðir
og hennar vettvangur væri innan
veggja heimilisins, þá hafði hún
fleiri áhugamál. Eitt af því voru
ferðalög sem hún hafði mikið yndi
af og naut þess að geta veitt sér að
ferðast bæði innan lands og utan.
Fóru hún og afi í margar utan-
landsferðir saman sem hún hafði
gaman af að rifja upp og segja frá.
Undraðist ég oft minni hennar á
ýmsum staðarheitum er hún hafði
numið í þessum ferðum. Síðustu
utanlandsferðina fór hún 1973 þá
79 ára gömul, ásamt fóstursystur
sinni. Sú ferð var farin með Gull-
fossi og var það einnig síðasta
skemmtiferð skipsins í eigu ís-
lendinga.
Amma hafði góða heilsu lengst
af, fylgdist vel með öllum þjóð-
málum og var áhugasöm um mál-
efni síns bæjar. Börnin hennar og
þeirra fjölskyldur voru henni ætíð
efst í huga, og hún gladdist yfir
velferð þeirra. Margréti systur
minni var hún afar þakklát fyrir
að dvelja hjá sér í íbúðinni eftir að
afi dó.
Öldruð kona hefur kvatt sitt
jarðlíf en eftir stendur minningin
um mæta ömmu, sem var mér gott
leiðarljós á uppvaxtarárum mín-
um og hélst það nána samband til
siðustu stundar að við kvöddumst.
Ég, kona mín og sonur þökkum
henni samfylgdina í gegnum árin.
Blessuð sé minning hennar.
Reynir Þórðarson.
+
Þökkum auösýnda vináttu og samúö viö andlát og jaröarför móöur
okkar,
SIGRÚNAR EDWALD,
Hátúni 10a.
Börnin.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröar-
för fööur okkar, tengdafööur og afa,
SIGURÐAR BERGSSONAR,
bakarameiatara.
Ulla Brynhildur Siguröardóttir,
Elna Sigrún Siguróardóttir, Guöjón Már Gíslason,
og dóttursynir.
+
Þökkum auösýnda samúö vlö fráfail og jaröarför,
HALLBJÖRN8 ÞÓRARINSSONAR,
trásmiös,
Raynimel 84.
Fyrir hönd aöstandenda,
Guðlaug Hallbjörnsdóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug vlö andlát og
útför föður, fósturföður, tengdafööur og afa,
GÍSLA ÞORSTEINSSONAR,
fyrrverandi oddvita, Geirshliö.
Sérstakar þakkir færum við Miödælingum, sem heiöruöu minningu
hans meö því að sjá um útförina, einnig starfsfólki og læknum
Sjúkrahúss Akraness fyrir alla alúö og umönnun.
Kristín Gísladóttir, Eiríkur Lárusson,
Guömundur Gíslason, Guöný Jónasdóttir,
Jón Ólafsson, Inga Þorsteinsdóttir,
Kristbjörg Ólafsdóttir, Sigvaldi Hjartarson,
Ómar Kristinsson og barnabörn.
+
Alúöarþakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
fööur okkar, tengdafööur, afa og langafa,
HELGA JÓNS MAGNÚSSONAR
frá Hofi, Dýrafirói,
Garöastræti 14.
Sérstakar þakkir sendum viö laeknum og starfsfólki deildar 4-D,
Landspítalans.
Guö blessi ykkur öll.
Jóhanna Helgadóttir, Haraldur Helgason,
Magnea Helgadóttir, Sigurjón Guöjónason,
Magnús Helgason, Kolbrún Ástráðsdóttir,
Dóra Stína Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokaö
í dag vegna jarðarfarar
GUÐRÚNAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Ísafírði.
Verslunarfélagiö Festi.
Lokað
vegna jarðarfarar
Björns Magnússonar, Svanhvítar Gunnarsdóttur,
Auðar Björnsdóttur og Axels Björnssonar,
föstudaginn 30. júlí.
Fatahreinsunin í Grímsbæ.