Morgunblaðið - 29.08.1982, Blaðsíða 28

72
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 29. ÁGÚST 1982
tim u~»»-mh V>
f, £f pú öefía^ ái, Látba okkiis f>á et:X.í
oftra \>ér."
b'fS
... að bíða milli
vonar og ótta.
TM Raa U.S NL Oft -•« rtghts r*Mmd
•1982 LM Ang*tM TknM Syndlcata
HÖGNI HREKKVISI
/iHAMN SA6&I A& þÖ6£TlK OZÐIV SVFJAÐU*.
AF SPRAUTUHUI."
*
Aratuga áróðursstríð PLO
hefur borið árangur
Kæri Velvakandi
Ég var að lesa í Morgunblaðinu
í morgun upptalningu á nokkrum
„helstu" hermdarverkum síðari
ára gagnvart Gyðingum. Isra-
elsmenn segja að Palestínumenn
hafi verið þar að verki. Það var
ljótur lestur. Ég verð því að játa,
að mér fannst ekki sannfærandi
að hlusta á frétt í útvarpinu í dag
þar sem Arafat var að reikna út
hversu mörg börn hefðu farist í
Líbanon og að hann væri á móti
hermdarverkum. Lesendur Mbl.
24. ágúst, ættu að líta á bls. 19.
í fréttum af Líbanonsstríðinu
hefur mér svo oft fundizt skína í
gegn: ísraelsmenn eru vondu
mennirnir sem ráku Palestínu-
menn í burtu frá ættlandi sínu
með ofríki og eru nú að murka
lífið úr konum og börnum í Líb-
anon. Fréttamenn úti í löndum (og
hér?) eru líklega flestir formæl-
endur PLO. Áróðursstríð PLO í
áratugi hefur borið árangur.
„Flóttamannavandamálið" hef-
ur oft borið á góma. „Flótta-
mannabúðir" PLO hafa reynzt
áhrifamikið vopn í því að ná fylgi
við Araba og vekja andúð á ís-
raelsmönnum. En það er eins og
öxi með sprungu í skaftinu.
Látið er líta svo út sem ísraels-
menn beri alla ábyrgð í því máli.
Það er rangt. Hér er treyst á
gleymsku manna. Það er þagað
yfir því hvernig „flóttamanna-
búðirnar" urðu til og hvernig hef-
ur verið farið með þetta fólk — af
Aröbum.
Það voru Sameinuðu þjóðirnar
(SÞ) sem samþykktu árið 1947 að
Gyðingar stofnuðu ríki 1948 í Palest-
ínu. Þá var Ísraelsríki komið á fót.
ísraelsmenn lögðu fast að íbúum
landsins að vera kyrrir. Þeir ráku
þá ekki i burtu. Þeir skyldu njóta
fullra borgararéttinda, Arabar
jafnt sem Gyðingar. En arabískir
leiðtogar knúðu á Palestínumenn,
að þeir færu úr landinu — á með-
an þeir rækju ísraelsmenn í sjó-
inn. Þeir hétu því að þurrka ríkið
af landabréfinu og síðan áttu
„flóttamennirnir" að snúa aftur og
hirða eignir og auðæfi Gyðinga.
Hvers vegna er aldrei bent á þetta?
Um eða yfir hálf milljón Palest-
ínumanna hlustaði á þennan áróð-
ur og fór. Síðan hafa nokkrir
bætzt við. Börn þeirra drekka í sig
hatur á ísraelsmönnum með móð-
urmjólkinni, í bókstaflegum skiln-
ingi. Enn vakir fyrir þeim að út-
rýma Israelsríki. Hermdarverkin,
sem sagt er frá í Morgunbl. 24.
ágúst, sýna að allar aðferðir virð-
ast vera nothæfar og leyfilegar til
að ná settu marki. Arabar hafa
aldrei sætt sig við samþykkt SÞ
1947 að Palestínu yrði skipt í
tvennt, milli Araba og Gyðinga.
Þeir vilja ekki einu sinni viður-
kenna að Gyðingar séu þjóð.
Á þá að vinna að því að ógilda
samþykkt SÞ? Yrði það gert mundi
það jafnframt hafa þær afleið-
ingar að Gyðingar yrðu enn vega-
lausir á þessari jörð — eins og
þeir hafa verið frá því Rómverjar
lögðu höfuðborg þeirra, Jerúsal-
em, í eyði árið 70, þangað til þeir
komu aftur „heim“ árið 1948. Þeir
eiga hvergi annars staðar land.
Þeir sem fóru frá Palestínu 1948
hafa ekki fengið að gerast ríkisborg-
arar í Arabalöndum heldur hafa
þeir hafizt við í „flóttamannabúð-
unum“ — þær eru tromp í haturs-
stríðinu gegn ísrael. Þar hefur
ríkt eymd á ýmsan hátt. En er það
sök Israels — þessa ríkis, sem
flóttamenn úr víðri veröld hafa
Mestu hryðjuyerkin
á síðustu 14 árum
I Htl far á e/Ur yfMk J
aprengja allar vélaraar I loft upp.
Þoaai flugrán ollu þvl, að Haaaaia
Jórdaniukonungur rak PLO, frela-
iafylkingu Paleatinu, frá Jórdanlu
til Libanon
»■ aMÍ 1*72. PjðldamorMn I
Lod flucatAAmni Þrir I.Aamenn
áryagiavarAir á hryðjuvarkamaan
iaa á flugvellinum I Manckaa n*
fella fian þeirra en allir gialarair
láta KftA
17. éaaiakw 1971 HApur ara
ir opp farþagaþota fi
fjölakyldu og Ivaj
ur áAur en þeir n
aem i voru 95 u J
22 barnanna, I
irnir þrir og
lir*A i bardac
ajrrAuat ðll
XI. |áai 197«. I
hryAjui
þotu frá Alr I
koma frá Tal A|
mennina til að f
Uganda. Viku al
Þessir hringdu . . .
Frágangur til
fyrirmyndar
Sigurður Jónsson, fyrrum hafn-
arverkamaður, hringdi og vildi
koma eftirfarandi á framfæri:
„Bæði þegar ég vann sem hafn-
arverkamaður við Reykjavíkur-
höfn, og ekki síður nú eftir að ég
hef látið af störfum, hefur mér oft
runnið til rifja hve snyrtimennsku
og góðri umgengni um svæðið hef-
ur verið ábótavant. Hér er ég ekki
að sakast við einn eða neinn, en
líklega hefur skort á það að borgin
og þau fyrirtæki sem þama hafa
aðstöðu hafi séð ástæðu til að
mála og fegra umhverfið líkt og
flest önnur fyrirtæki í borginni
hafa gert átak í á undanförnum
árum.
Það gladdi mig því er ég kom
sem oftar í p'i>npruferð niður að
Höfn ekki alls fyr;r löngu, og sá
hvar menn frá Hafskip unnu við
að máia, skrapa og gera hreint, og
greinilegt var að þar hafði verið
tekin ákvörðun í þessu efni. Allt
annað er til dæmis að sjá girðing-
una á svæði Hafskips þar sem
komið er frá Skúlagötu, þar hefur
verið málað og snyrt, og fleiri
dæmi mætti nefna.
Forráðamenn Hafskips eiga
þakkir skildar fyrir þetta fram-
tak, og vonandi er þetta aðeins
byrjunin á enn frekari fram-
kvæmdum af þessu tagi. Þær
glöddu mitt gamla hjarta, og
gleðilegt væri ef aðrir fylgdu í
kjölfarið.
Sameiginlegt átak fyrirtækja
við höfnina, Reykjavíkurborgar og
allra sem þarna eiga leið um, þarf
að gera til að þetta „andlit“ þjóð-
arinnar verði sem sviphreinast.
Ásjóna landsins blasir víðar við en
í flugstöðinni á Keflavíkurflug-
velli.“
Hvað vilja þeir
óánægðu gera?
Árni Ilelgason hríngdi. „Ég var
að lesa Morgunblaðið frá 24. ág-
úst, þar sem höfð eru viðtöl við
ótal menn úr athafnalífinu og öll-
um stéttum þjóðfélagsins. Þar er
spurt hvort menn séu ánægðir
með efnahagsráðstafanir ríkis-
stjórnarinnar og spurningarnar
orðaðar þannig, að allir lfta svo á
að viðkomandi menn séu mjög
óánægðir með ráðstafanirnar.
Hvers vegna er ekki einnig spurt
hvað mennirnir hefðu við að at-
huga og hvað þeir hefðu gert í
sömu sporum? Mér finnst Morg-
unblaðið, sem er okkar heiðarleg-
asta og besta blað, ekki geta kall-
að þetta góða blaðamennsku. Ég
vona að hér verði bætt um betur
með því að spyrja áðurnefndra
spurninga. Menn úti á landi og
víðar vilja fá að vita hvað þeir
óánægðu hefðu viljað gera. Það
segja allir að eitthvað verði að
gera, en þegar eitthvað er að gert
virðast allir óánægðir. Er það ekki
lenskan í dag að vera óánægður
með allt og alla?“
Sovésk
póstþjónusta
GG hringdi og vildi gera fyrir-
spurn til Rússneska sendiráðsins.
„Hvernig stendur á því að bréf frá
ferðahópum eða öðru fólki sem
ferðast í Rússlandi berast svona
seint eins og raun ber vitni um?
Ég veit um dæmi þess að fólk hafi
skrifað heim á leið sinni um
Rússaríki, en mánuði síðar, eftir
að fólkið var komið heim, höfðu
bréfin ekki enn borist til landsins.
Þetta er dulítið undarlegt vegna
þess, að það eru daglegar flugferð-
ir frá Moskvu til Kaupmanna-
hafnar og svo daglegar ferðir milli
Kaupmannahafnar og Keflavíkur.
Ég óska skýringa.
Þá langar mig til að beina þeirri
fyrirspurn til Félagsmálastofnun-
ar eða Félagsstarfs eldri borgara,
hvort ekki verði farin berjaferð
fyrir eldra fólk í ár. í góðri tíð er
gaman að fara í stuttar berjaferð-
ir.“
Skollaeyru
eða skolleyru
Pétur Pétursson, útvarpsþulur,
hafði samband við Velvakanda
vegna skrifa Þórgnýs Guðmunds-
sonar fyrrv. skólastjóra um orð-
tækið skollaeyru eða skolleyru,
eins og bréfritara fannst réttara
að segja. Pétur benti Velvakanda
á að fletta upp í orðabók Menning-
arsjóðs á bls. 598, en þar eru bæði
orðin, skolleyru og skollaeyru, gef-
in upp svartletruð og geta því,
samkvæmt orðabókinni, bæði orð-
in staðist. Þá benti Pétur Velvak-
anda á að fletta upp í íslensku orð-
takasafni á bls. 131 þar sem segir:
„Óvíst er, hvort upprunalegra er
skolleyru eða skollaeyru. Fyrri
orðmyndin gæti verið dregin af
skollur „svik“, en hin síðari af
skolli, sem bæði merkir „djöfull"
og „refur“. Þess má geta, að fyrir
kemur á 19. öld skera að e-u
skollavettlingana (GJ 138 (OB))
„beita vélum við e-ð, brugga vélar,
að því er varðar e-ð.“