Morgunblaðið - 15.12.1982, Qupperneq 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. DESEMBER 1982
23
ráðherrann, að hann viti um
svarskeyti og skýringar Alusuisse
eða það, að hann hafi í hyggju að
ræða við Ragnar S. Halldórsson
um skeytið í kvöldfréttum á undan
Kastljósi, en Ragnar er hvorki
sendandi né móttakandi skeytis-
ins! Og hvað segir svo Ragnar S.
Halldórsson um þetta skeyti?
„Aðspurður sagðist Ragnar telja
líklegt að dr. Miiller væri til í að
leggja til 20% hækkun með fyrr-
greindum skilyröum, og hefði trúlega
fallist á það strax, ef samninga-
mönnum Alusuisse hefði borist til-
laga Guðmundar G. Þórarinssonar,
sem fréttir bárust af á miðviku-
dagskvöld."
Er nú nema von, að menn spyrji,
hverrar ættar þessi tillaga þín sé?
Er nú nema von að menn sjái á
hvern hátt þú hefur veikt samn-
ingsstöðu Islands?
IV. Blekkingin mikla
Við erum að fjalla hér um al-
varlegt mál, sem hefur mikla þjóð-
hagslega þýðingu. Það hefur líka
mikla skírskotun til þjóðlegrar
reisnar og krefst þess að við sinn-
um því í samræmi við það.
Það þýðir ekkert að rífast um
það nú, hvort álsamningarnir frá
1966 voru þá góðir eða slæmir. Ál-
verið er staðreynd í dag og vanda-
mál þess krefjast iausnar. Alu-
suisse hefur ekki haldið við okkur
samninga og það þarf að leiðrétta.
Allar forsendur fyrir orkuverðs-
ákvæðinu og skattareglum eru
brostnar og þau mál þarf að færa
til rétts vegar. Um þetta eigum við
að standa saman.
Upphlaup þitt skapar mikil
vandamál Islands megin í þessum
samningum. Deildu og drottnaðu,
sögðu þeir í Róm á sínum tíma og
enn á sú hernaðarlist við. Þú veist,
að Alusuisse vill helst ráða því,
hverjir ræða við fyrirtækið af ís-
lands hálfu. Þeir hafa jafnvel
óskað eftir því skriflega. Þeir hafa
sniðgengið iðnaðarráðherra og ál-
viðræðunefndina á freklegan hátt.
Manstu þegar þeir komu hingað 1.
febrúar 1982? Þá óskuðu þeir eftir
viðtölum við forystumenn allra
stjórnmálaflokka á íslandi nema
Alþýðubandalagsins og afhentu
þeim bréf, sem hafði að geyma
skilyrði þeirra og kröfur. Þeir töl-
uðu þá aldrei við álviðræðunefnd.
Þeir voru að spila á hið pólitíska
bakland og skapa klofning í okkar
röðum. Þeim tókst það ekki þá, en
nú hefur þú gert afdrifaríka til-
raun til að gera það fyrir þá. Ég
held að þú ættir að lesa varnaðar-
orð Eysteins Jónssonar á Alþingi
um álsamningana 1966 áður en þú
reynir frekar en orðið er að fylkja
framsóknarmönnum um upphlaup
þitt.
Eitt er það í tillögu þinni, sem
mér þótti merkilegt, þótt ég hafi
ekki rætt það sérstaklega. Þú sam-
þykkir viðmiðanir Alusuisse, sem
byggja eigi á í væntanlegum við-
ræðum um endurskoðun raforku-
samningsins, þ.e. raforkuverð til
tiltekinna áliðjuvera og samkeppn-
ishæfni ÍSALs og fellur um leið frá
viðmiðuninni við framleiðslu-
kostnaðarverð raforku á íslandi.
Var þetta ekki helst til mikið
fljótræði? Allir sérfræðingar
okkar vildu að tekið yrði tillit til
þessa þáttar og svo mikið er víst,
að heimili á íslandi fá ekki raforku
undir framleiðslukostnaðarverði.
Aðalvopn þitt gegn Hjörleifi er
blekkingin og það vopn hefur tvær
eggjar.
Önnur er sú, að á Alþingi og í
sjónvarpi segir þú, að ráðherra
hafi verið að hanga með málið í
nær tvö ár án árangurs. Þarna ert
þú að gefa í skyn, að allar tafir í
málinu séu íslendingum að kenna.
Þetta er ómaklegt og rangt. Allt
þar til 22. nóvember 1982 hefur
Alusuisse neitað að ræða raforku-
verðið. Það vantar eins og þú veist
í samningana endurskoðunar-
ákvæði og þess vegna hefur Alu-
suisse neitað að ræða endurskoðun
þeirra. Það merkilega er, að í upp-
haflegu uppkasti álsamninganna
frá Alusuisse var endurskoðunar-
ákvæði, sem á einhvern hátt týnd-
ist við samningagerðina. I samn-
ingaumleitunum 1975 reyndu ís-
lendingar að fá endurskoðunar-
ákvæði inn í samningana en ár-
angurslaust. Það er því mikil
blekking að halda því fram að sá
dráttur, sem orðið hefur á samn-
ingum, sé Islendingum að kenna.
Hin eggin er sú, að þú gefur í
skyn, að 2 ár sé óheyrilega langur
tími í samningum við Alusuisse.
Þetta segir þú en þegir jafnframt
um það, sem reynslan kennir
okkur. Síðustu samningaumleitan-
ir um hækkun orkuverðs hófust
gagnvart Alusuisse með formlegri
beiðni Magnúsar heitins Kjart-
anssonar, þáverandi iðnaðarráð-
herra, í ágúst 1973. Henni var auð-
vitað strax hafnað, en haldið var
áfram að ýta kröfunni fram. Allt
árið 1973, 1974 og 1975 var rætt
saman með misjafnlega löngu
millibili, en samningar tókust
seinustu daga nóvembermánaðar
1975 og lagabreytingarnar gerðar í
desember 1975. Einnig má minna á
að samningaumleitanir i upphafi
stóðu frá 1961 til 1966.
Að lokum þetta:
Hér eru vandasamir samningar
á ferðinni. Þeim þarf að sinna
bæði af festu og lipurð, það þarf að
varðveita rétt okkar og halda hon-
um til haga með sanngirni, en um-
fram alla aðra hluti þurfa íslend-
ingar að standa saman.
Vonlítið er fyrir litla þjóð að
heyja baráttu gegn alþjóðlegum
auðhring, ef innbyrðis sundur-
þykkja hrjáir hana.
Vertu sæll.
Ingi R. Helgason
Athugasemd um Gilitrutt
í umsögn um bókina Gilitrutt með
myndskreytingum Brians Pilking-
tons (Morgunblaðið, 14. desember)
kemst Sigurður Haukur Guðjóns-
son svo að orði: „Sú saga hefir oft
verið sögð á íslensku, og það af
íþrótt. Því miður er mikili munur á
texta og myndum þessarar bókar,
og hefðu myndirnar átt skilið fylgd
agaðra máls. Ég læt nægja að vitna
í upphaf og niðurlag sögunnar
þessari staðhæfingu minni til skýr-
ingar.“ — Síðan koma tvær tilvitn-
anir með feitletruðum setningum
sem ritdómari telur bersýnilega úr
iagi færðar, því síðan segir: „ís-
lenzkan er ákaflega viðkvæm, föll
og kyn og tilvísanir vandmeðfarin í
nálægð barna."
í þessu kemur fram misskilning-
ur og fljótræði hjá ritdómaranum.
Textinn í bókinni Gilitrutt er ekki
endursögn þjóðsögunnar, heldur
fylgir hann frumgerð sögunnar í
þjóðsagnasafni Jóns Árnasonar.
Málið á þeirri bók hefur hingað til
verið talið boðlegt börnum. Þetta
hefði ritdómari getað séð á auga-
bragði með því að fletta upp í Þjóð-
sögum Jóns Árnasonar eða öðrum
söfnum þar sem Gilitrutt er birt,
t.d. í úrvali Einars Ól. Sveinssonar.
Breytingar á texta felast í því að
stafsetningu er breytt í nútímahorf
og greinarmerkjasetning gerð ein-
faldari.
Með þökk fyrir birtinguna.
F.h. Iðunnar,
Gunnar Stefánsson.
— hkj/Ljósm. Sigurgeir.
Nýlega flutti ritfanga- og gjafavöruverslunin Oddurinn í Vestmannaeyjum
í nýtt eigið húsnæði að Strandvegi 45. Oddurinn hefur á boðstólum skóla-
og skrifstofuvörur auk ýmiskonar gjafavöru. Eigendur Oddsins eru tvenn
hjón í Eyjum, Þorbjörg Júlíusdóttir og Sigurfinnur Sigurfinnsson, Magnús
Kristinsson og Sigfinna Lóa Skarphéðins^óttir.
Blaðburðarfólk
óskast!
Austurbær
Lindargata 1—29
Freyjugata 28—49
Snorrabraut 61—87
Laugavegur 1—33
Flókagata 1—51
Vesturbær
Garðastræti
Faxaskjól
Skerjafjörður
sunnan flugvallar I.
Úthverfi Gnoðarvogur 44—88
11 Hjallavegur, Nökkvavogur, Skipasund
Barnagælur
Stígur hún viö stokkinn.
stuttan á hún sokkinn.
Ljósan ber hún lokkinn,
litli telpu hnokkinn.
Við skulum róa sjóinn á.
að sækja okkur ýsu.
En ef hann krummi kemur þá
og kallar á hana Dísu?
Boli litli baular lágt,
býsna rámurer hann.
Eitthvað á hann ofurbágt
innan hungrið sker hann
Þjóðvísa

Stóra barnabókin er komin út. Rammíslensk bók, meö sögum og
ævintýrum, Ijóöum, leikjum, gátum, þrautum, föndri, þulum og barna-
gælum. Jóhanna Thorsteinsson valdi efniö, og Haukur Halldórsson
myndlistarmaöur hefur gert meira en fimmtíu myndir í bókina.
Bók meö öllu því efni, sem foreldrarnir læröu í æsku og vildu geta
kennt börnum sínum. Bók fyrir foreldra og börn þeirra.
Það verður ekki erfitt að gefa krökkunum jólagjöf í ár!
Bókin hefur tafist
í vinnslu,
en veröur komin
í verslanir
á föstudaginn
Barónsstíg 18,101
Reykjavík.
Sími: 18830.