Morgunblaðið - 08.01.1983, Síða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. JANÚAR 1983
HecAAníí
__________________________________« 'M? Unlwml rnw 8«iKIciU
Mér þykir leitt að Jesa. oh óná&a þig,
er\ konuna. mma IQngctr tit flS uibd,
Yw/ort hun no&L b'dprófinu."
ást er...
... að fá eitthvað
hlýtt á nóttunni.
TM Rag U.S. Pat. Off —a* rlaMs resarvad
•tM2Loa Angolaa Tlmaa Syndlcata
Með
morgunkaffinu
Þú verður að ganga í það að
rafmagnsreikningurinn verði
greiddur, þegar þú ferð n*st í
land.
Er umferðarstríðið
undir vernd yfirvalda?
Ingjaidur Tómasson skrifar:
„Á nýliðnu ári létust um 30
manns af völdum umferðarslysa.
Upplýst er, að 400 ökumenn voru
teknir „grunaðir" um ölvun við
akstur. Areiðanlega er óhætt að
fullyrða, að ekki færri en eitt til tvö
þúsund sinnum hafi víndrukknir
menn stýrt bíl á þessu ári, því að
það er ekki nema endrum og sinn-
um, að lögreglan gerir víndrykkju-
könnun í umferðinni.
Fyrir nokkru var yfirlögreglu-
þjónn spurður í sjónvarpi um refs-
ingar vegna ölvunar við akstur.
Svar hans var eitthvað þessu Iíkt:
Fyrst er nú mælt alkóhólið í blóði
ökumannanna, síðan er það mat
dómsvalda, hver hegningin verður.
Stundum er tekið af þeim ökuskírt-
einið í lengri eða skemmri tíma.
Það hlýtur að vera öllum ljóst,
sem ekki er skítsama um allar þær
mannlegu hörmungar, sem stafa að
mestu af víndrukknum öku-
mönnum, að þessi mál öll eru tekin
miklum vettlingatökum. Og heyrst
hefur, að það sé ekki óalgengt, að
menn aki bílum sínum eins og ekk-
ert hafi í skorist, þótt þeir hafi ver-
ið sviptir ökuskírteini.
Fullkomlega virðist nú ljóst, að
yfirvöld eru staðráðin í að gera ekk-
ert marktækt til að draga úr
mannfalli umferðarinnar. Islend-
ingar hrósa sér af því með réttu, að
þeir séu lausir við að stunda hern-
aðardráp á öðrum þjóðum. En er
nokkru betra að bæði drepa og stór-
slasa fólk af sinni eigin þjóð, í um-
ferðarstríði, svo að jafnast á við það
sem gerist í stórstyrjöldum milli
þjóða, miðað við fámenni okkar.
Ég varð furðu lostinn, er ég
heyrði tvær tilkynningar í útvarpi
fyrir nokkru. Önnur var frá
Slysavarnafélagi íslands, aðvaranir
og ráðleggingar til hins háttvirta
rjúpnadrápshers, um að búa sig vel
og hreinsa og fægja vopnin sem
best, svo að kippur fórnardýranna
yrðu sem stærstar. Ég held ég verði
að telja þessa tilkynningu hneyksli
og stjórn Slysavarnafélagsins til
skammar. Á meðan hún lokar aug-
um og eyrum og hreyfir sig ekki hið
minnsta til að draga úr umferðar-
slysum, er rokið til og send út fyrr-
nefnd aðvörun og hvatning til
sporthersins að drepa sem mest.
Hin auglýsingin, að mig minnir
frá Fuglaverndarfélagi íslands, var
eitthvað á þessa leið: Rjúpunni hef-
ir fjölgað um ein 50% síðan í fyrra.
Rjúpnaveiðimenn, verið nú snöggir
að drífa ykkur í rjúpnaslaginn og
drepið sem mest þið getið, svo að
rjúpnaræflarnir fari nú ekki að
taka upp á því að fjölga sér meira.
Viðtal var í útvarpi við formann
nýstofnaðs refavinafélags. Hann
kunngerði, að stefna félagsins væri
að friða refinn algerlega, svo að
hann gæti breiðst um allar sveitir
landsins á næstu árum. Það má svo
sannarlega segja, að margt sé
skrýtið í kýrhausnum í landi okkar.
Hinn 8. desember var viðtal við
Mývetning í útvarpinu. Hann taldi,
að rjúpunni hefði stórfækkað og
ekki sæist nokkur rjúpa síðan
skotherinn marseraði sem ákafast
á Mývatnsslóðum. En hvenær verð-
ur stofnað rjúpna- eða heiðlóu-
verndarfélög, til verndar þessum
fuglum sem eru í mikilli útrým-
ingarhættu?
Ég held að nú fari þeim fjölgandi,
sem gera sér ljósa grein fyrir þeim
stórhættulega stjórnleysisvesal-
dómi, sem virðist ganga eins og
rauður þráður gegnum allt stjórn-
kerfið. Ég bendi á það sem áður er
sagt í þessari grein, og er þar efst í
mínum huga hinn algeri svefngeng-
ilsháttur í að gera nokkra heiðar-
lega tilraun til að stöðva að nokkru
manndráp og stórslys í umferðinni,
sem stafar að minnsta kosti að
hálfu leyti af völdum víndrukkinna
ökufanta, er þykjast hafa fyllsta
rétt til að aka bílum sínum án
minnsta tillits til annarra.
Ýmsir ágætismenn hafa lengi
staðið í ströngum gagnrýnisskrif-
um um óstjórnina í umferðar- og
áfengismálum. Valgarð L. Jónsson
skrifaði í Morgunblaðið mjög at-
hyglisverða grein um ökuslysa-
óhugnaðinn. Þar er hvatt til stofn-
unar almannasamtaka til að reyna
að kippa þessum málum í lag, sem
yfirvöld virðast allsófær um. Val-
garð telur hin hrikalegu umferðar-
slys stafa með öðru af of miklum
hraða, tillitsleysi og frekju öku-
manna og lítilsvirðingu fyrir um-
ferðarreglum. Orðrétt úr greininni:
„Það er ekki von að vel fari, þegar
fólk með slíkt hugarfar situr við
Gerum öll stórt
gegn umferöarslysum
Vnlnnn)
Eftir Valgarð
l. Jómuton
KrétU.-r^-kW.Tl.ndMWk.
frá kriUUrum
óhoppum o« .lywm. svo ihimi o...,
ik.pi. m» UHH—V""
-rt. trúi *• hvl •» ^
IH1 «"*' ' ..„li.lr,
SaStSwS
- .tór. máli. ntir*
Hlutverk Bandalags
háakólartanna
r-»-t „U.I-IW*
fj-nrfn. * há*6Unn «
JSLuujMyj?13
um sA nkki *«H>ur unMJ*-* u^i ,
,r um betu UlnO á StOr-Rnykjn Hla ,
rlkurnvmkinu. Ornákin nr **“Bj6urJ ^rki
I umrmöu. þ- ---------- ,rmm **
ivnld.A —"*• hucnrfnr fólknint, M|t hnfn námi ‘ h4Jl6‘\
Athyglisverð bíómynd
Helgi Vigfússon skrifar:
„Velvakandi!
Bíóbær í Kópavogi sýnir frá-
bærlega vandaða og góða mynd
um þessar mundir, og ætti engin
ferðafær manneskja að láta
myndina „Að baki dauðans dyr-
um“ fara framhjá sér.
í raun og veru ætti að sýna
þessa mynd í öllum skólum lands-
ins, þetta er mál sem öllum kemur
við. Dauðinn er hið órjúfanlega
lögmál í tilverunni, sem bíður
allra er lifað hafa hér í jarðnesk-
um líkama. Dauðinn snertir að-
eins hinn jarðneska líkama, dauð-
inn gerir hinum eiginlega manni
ekkert, fær engu grandað, sem
andans er, persónuleikinn er
óskaddaður, einstaklingseðlið
ósnert, minnið órofið, sálargáfur,
hugsun og tilfinningalíf allt heilt
og óskert, en miklu fremur hafið á
æðra stig. Dauðinn er aðeins
breyting, sem flytur okkur af einu
stigi tilverunnar á annað. Minn-
ingin um hið liðna jarðlíf varð-
veitist. Við þekkjum vini okkar
aftur, þeir muna eftir okkur. Allir
þeir, sem við höfum elskað og
misst, lifa fullu meðvitundarlífi í
ósýnilegum heimi og muna allt
jarðlíf sitt og láta sér annt um
alla þá, sem þeir eiga enn eftir í
jarðlífinu.
Myndin „Að baki dauðans dyr-
um“ flytur okkur fyrrnefnda skoð-
un, hvort sem fólk vill trúa þess-
um boðskap eða ekki. En lesandi
góður, búðu þig og þína undir
vistaskiptin og sjáðu myndina; hið
góða skaðar þig ekki. Þú öðlast
þakklætishugarfar gagnvart Guði,
vegir Guðs eru órannsakanlegir,
en vísindin eru nú smátt og smátt
að sanna orð Krists: „í húsi föður
míns eru mörg híbýli." Þjónar ís-
Ienzkrar kirkju hefðu gott af því
að sjá þessa mynd; þeir myndu
sennilega taka upp Ijósari hug-
myndir um dauðann, í boðskapn-
um af prédikunarstólnum.
Hinn mikli mannvinur og vit-
maður, Ævar R. Kvaran rithöf-
undur, segir í Mbl. 16.12. sl.: „Ég
hvet hvern hugsandi mann til að
sjá þessa kvikmynd í Bíóbæ.“
Þessir hringdu . . .
Hvenær á að
greiða mánað-
arkaupsfólki?
VR-félagi hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja: — Er vinnu-
veitanda frjálst að draga að
greiða vinnulaun, mánaðarlaun,
fyrir desembermánuð til 4. janú-
ar? Ber honum ekki að greiða
launin fyrir áramót? Nú er það
svo, að um páskana ber fyrsta
greiðsludag eftir hátíðina upp á
5. apríl. Getur vinnuveitandi
dregið starfsmenn sína á launa-
greiðslum þangað til, eða verður
hann að greiða launin fyrir
páskahelgina?
Hjá Verslunarmannafélagi
Reykjavíkur fengust eftirfar-
andi upplýsingar: í samningum
verslunarmanna segir um þetta
atriði, að útborgun launa skuli
fara fram mánaðarlega, „og eigi
síðar en fyrsta virkan dag eftir
að mánuði þeim lýkur, sem laun
eru greidd fyrir“.