Morgunblaðið - 18.09.1983, Blaðsíða 8

56
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1983
Rœtt við
Þórhöllu
Bjömsdóttur
— Af hverju Indland?
spurði ég þegar mér skild-
ist að viðmælandi minn,
Þórhalla Björnsdóttir,
hafði ekki bara verið að
ferðast þar um eins og ég
hafði fyrst haldið, heldur
dvalið þar meira og minna
síðan 1975.
Þetta var ekkert frumleg
spurning en þó sjálf-
sögð, því þó að íslend-
ingar hafi í seinna tíð
gerst ansi víðförulir þá er það enn
sjaldgæft að fólk setjist að svo
fjarri fósturjörðu, nema til
skamms tíma vegna náms eða
vinnu á vegum hjálparstofnana.
Þórhalla, kölluð Halla, að ég
held, er 33 ára gömul og félags-
ráðgjafi að mennt. Hún leit á mig
þegar ég spurði og brosti meðan
hún hugsaði sig um, hún hafði ör-
ugglega oft verið spurð að þessu
áður. Loks sagði hún:
— „Eins og aðrir hafa áhuga á
líkamsrækt þá hafði ég áhuga á
hugrækt. Indland er það land sem
menn líta til í því sambandi og ég
var búin að stefna að því að fara
þangað í mörg ár. Þarna hefur ör-
ugglega ferðaþrá og ævintýra-
mepnska líka spilað inn í, mér
fannst Indland vera framandi og
spennandi.
En það er meira en að segja það
að fara til Indlands upp á sitt
einsdæmi. Það er margt sem til
þarf; aldur, sjálfstæði, peninga og
hugrekki allavega fyrir konu. Það
varð því ekki af förinni fyrr en
1975 er ég hafði lokið náminu í
Danmörku, þá bættist líka það við
að mér fannst ég ekki hafa fengið
nógu mikið út úr því og vildi
dýpka það á einhvern hátt.
Og hvernig gekk að komast til
Indlands?
— „Ég byrjaði á að fljúga til
Istanbul í Tyrklandi, og eiginlega
vissi ég ekkert hvernig ég hafði
Þórhalla Björnsdóttir
hug-
rækt í
hugsað mér að komast alla þessa
leið. Ég hengdi upp miða á auglýs-
ingatöflu á litlum veitingastað,
sem ég hafði frétt af í gegnum
einhverja leiðsögubók, og auglýsti
eftir ferð eða ferðafélaga til Ind-
iands. Ég lét vita hvenær ég yrði
þarna á staðnum og skrifaði nafn-
ið mitt á aðra nótu þar sem var
auglýst ferð. Svo kom ég þarna á
tilskildum tíma og sat lengi án
þess að nokkuð gerðist, en um það
bil sem ég ætlaði að fara að skrifa
meiri upplýsingar á nótuna mína
stóð upp maður við næsta borð og
hafði þá ætlað að hitta mig. Þann-
ig var að tveir rosknir Tnglend-
ingar höfðu tekið að sér ac flytja
tvo Mercedes Benz bíla til . vik-
Á grænmetismarkaðnum
Dalai Lama
hef ég svo dvalið lengst af síðan,
og lært tíbetskan Búddisma.
Þetta er flóttamannanýlenda
Tíbetbúa og þarna hefur aðsetur
Dalai Lama, pólitískur og trúar-
legur leiðtogi þeirra. Tíbetskri
menningu og hefðum er viðhaldið
og þær varðveittar gegn þeirri
eyðileggingu, sem Kínverjar hafa
staðið fyrir síðan þeir hertóku
landið. Þeir láta sem Tíbet sé ekki
til og hafa grafið á allan hátt und-
an menningu fólksins, trú og
tungumáli. Þarna er bókasafn
Tíbetanna og þar er skóli þar sem
hægt er að læra mál, bókmenntir,
listmálun (Tanga painting), lækn-
isfræði, stjörnuspeki og Búddisma
Tíbetana. Mikið af Evrópubúum
eru í McLeod Gunj, bæði skamm-
an tíma og langan, til að kynna sér
þessar greinar eða læra til hlítar.
myndastjörnu í Indlandi sem
hafði keypt þá, og reyndu þeir að
fá fólk i bílana til að minnka
bensínkostnaðinn. (Hérna komu
spurningar frá mér og útskýr-
ingar frá Höllu um það að á Ind-
landi er framleitt meira af kvik-
myndum en nokkurstaðar annar-
staðar í heiminum, og mikið farið
í bíó. Og ekki mikið mál fyrir ríka
kvikmyndastjörnu að kaupa bíl
frá Evrópu og láta færa sér hann.
Síðan hélt Halla áfram:) „Þannig
atvikaðist það að ég fékk far allt
að landamærum Indlands og Pak-
istan fyrir aðeins 50 dollara. Við
vorum nokkur, krakkarnir, og fór-
um mislangt. Við keyrðum um
mörg lönd og alltaf vildi fólk
kaupa af okkur bílana. Man ég
sérstaklega eftir því í íran, þar
virtist fólk eiga nóga peninga og
bauðst til að borga fyrir bílana út
í hönd innan hálftíma ef við vild-
um selja. En auðvitað varð ekkert
af því.
— Og svo komstu til Indlands?
— „Já, ég hafði tvö heimilis-
föng í vasanum. Annað var á stað
í suð-austur Indlandi þar sem
frægur indverskur heimspekingur
og jógi hafði aðsetur og hitt var á
stað í Himalajafjöllunum milli
Tíbet og Pakistan, McLeod Gunj,
sem ég hafði lesið um í bók eftir
Dana. Ég fór til McLeod Gunj og
þurfti ekki að leita lengra. Ég
kunni strax vel við mig og þarna
Þá eru þarna margir jógar sem
helgað hafa líf sitt hugleiðslu og
heimspeki. Upp til McLeod Gunj,
og fleiri staða í fjöllunum, flýja
líka efnaðir Indverjar búsettir á
sléttunum þegar hitinn fer að
verða illþolandi þar.
— Hvernig hafa Indverjar tekið
Tíbetbúum sem sest hafa að í Ind-
landi?
— „Þeir hafa tekið þeim mjög
vel og má segja að það sé til fyrir-
myndar. Þeir fá leyfi til að vera
þeir sjálfir og Indverjar eru ekki
að þröngva upp á þá sinni menn-
ingu. Þeir eiga þó erfitt og eru
alltaf flóttamenn. En þeir eru
duglegir við að hjálpa sér sjálfir
og alla þá aðstoð sem þeir hafa
Rjóma-
kjuklinga-
súpa
®56g
Créme
ofChicken dePoulet
Soopmtx Mélange * Soupe
Prepereé by/ Mpot pm Koog m/4 mmrnté
4 imprétPmrPm | wHUwrvtnf ▼ M.uéMn
Einnig:
Sveppasúpa, Lauk-
súpa, Spergilsúpa,
Núðlu-kjúklingasúpa,
Tómatasúpa, Græn-
metissúpa.
HRÍSGRJÓNIN FRÁ RIVIANA