Morgunblaðið - 18.09.1983, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. SEPTEMBER 1983
59
Stiftamtmannshúsið í Reykjavík þar sem samkvæmið var haldið.
Nokkrir hinna íslensku veislugesta.
Trampe greifi
stiftamtmaður
Bjarni Johnsen
rektor
Dr. Jón Hjaltalín
landlæknir
Þórður Sveinbjörns-
son háyfirdómari
Helgi Thordersen
biskup
„lancers" — og stiftamtmaðurinn
faðmaði mig að sér. Þá loksins
sluppum við út. Allt datt í dúna-
logn og við teyguðum hressandi
loftið, er við reikuðum út úr hús-
inu.“
Dansleikur í
heimahúsi
En lávarðurinn og félagar hans
voru ekki á því að taka á sig náðir
eftir því sem segir í bréfinu: —
„En hvað átti nú til bragðst að
taka? Það náði ekki nokkurri átt
að fara að hátta. Klukkan var að-
eins ellefu og bjart sem um hádag.
Fitz sagði að klukkan væri tuttugu
og tvö. Þegar hér var komið sögu
var hann kominn á það stig, er
hugsun manns virðist skerpast og
sjónin verða hvassari, en því
ástandi er venjulega lýst með orð-
unum „að sjá tvöfalt", — þótt
hann reyni nú að halda því fram,
að svo hafi ekki verið, heldur hafi
hann aðeins talið tímann á Fen-
eyja-vísu. Þarna vorum við þá —
brír ungir og glaðlyndir menn,
staðráðnir í að skemmta okkur svo
að um munaði, en sáum enga leið
til þess að koma þeirri ákvörðun
okkar í framkvæmd.
Við gátum ekki strítt húseig-
endum með því að stela dyra-
hömrum þeirra, því að þeir voru
ekki til, og næturverði vantaði
einnig, svo að ekki var hægt að
hafa þá að leikfangi. Loksins
minntumst við þess, að kona lyf-
salans hafði boð inni og hafði boð-
ið okkur að koma. Við tókum því
stefnuna heim til hennar. Þar
voru fyrir nokkrir franskir liðs-
foringjar, slagharpa og ung
stúlka. Það leið ekki á löngu, uns
slegið var upp dansleik. Loks var
stungið upp á því, að við dönsuð-
um ræl. Annar foringinn á Artem-
ise hafði einu sinni séð ræl dans-
aðan, þegar skip hans lá á Clyde
og beið þess að storminn úti fyrir
lægði. Stúlkan hafði grandskoðað
mynd af „Highland fling“ framan
á skosku nótnahefti. Ég kunni
„jig“ og allt virtist því ætla að
falla í ljúfa löð, en þá vantaði und-
irleikinn. Til allrar hamingju
kunni húsfreyjan lagið við „Annie
Laurie“ og' er það var leikið nógu
hratt reyndist það tilvalið rællag.
Þú getur gert þér í hugarlund, að
þetta fór allt ágætlega. Við ætluð-
um alveg að springa af hlátri og ég
vildi óska, að Breadalbane lávarð-
ur hefði getað séð til okkar.
Einkennilegar kanínur
Einni stundu eftir miðnætti
gekk dansmærin okkar til hvílu og
þá hætti dansinn af sjálfu sér. En
áhrifin af veislu stiftamtmannsins
lögðu enn blátt bann við því, að
við færum í bólið, svo við afréðum
að fara í bátnum út að nokkrum
eyjum, sem eru umþrjá mílufjórð-
unga undan landi. Eg held, að mér
muni aldrei úr minni iíða þæg-
indatilfinningin sem um mig fór,
þegar ég hallaði mér letilega aftur
á bak í skut bátsins og hlustaði á
öldurnar gjlafra við kinnunginn,
er við sigum makindalega út að
eynni. Landið var sveipað draum-
kenndri þokuhulu — það var í
fastasvefni og á það brá birtu, sem
virtist ekki þessa heims — mið-
nætursólin skein á tind Snæfells-
jökuls, þótt hún væri hulin sjón-
um okkar — forneskjulegir tindar
gnæfðu kuldalega og dularfullir
allt í kring, — ég hafði tekið upp
nýtt og hressandi líf upp á síð-
kastið — allt lofaði þetta svo
miklum nýjungum og æsandi
ævintýrum þarna norður undir
heimskautasvæðinu, sem við ætl-
uðum nú að heimsækja, að ég gat
ekki nógsamlega fagnað því, hvað
allt lék í lyndi.
Ég hrökk upp af þessum hug-
leiðingum, er báturinn rann upp í
fjöruna, spratt á fætur og steig út
fyrir borðstokkinn og sökk upp að
hné í vatni. Ég glaðvaknaði við
þetta og var þess nú albúinn að
kanna eyna. Hún er á að giska þrír
mílufjórðungar á lengd, ekki mjög
breið og öll full af kanínuholum,
sem eru um eyna þvera og endi-
langa. Loksins, er við komum fyrir
hól einn, sáum við um það bil eina
tylft kanína, sem sátu hátíðlega
fyrir utan holur sínar. Þær voru
snjóhvítar, eyrnarlausar og rauð-
ar á trýninu. Ég gerði nokkrar til-
raunir til að handsama þær og
komst mjög nærri tveim, en þá
vildi svo einkennilega til, að þeim
spruttu vængir og þær flugu burt
fyrir augunum á okkur.
Ég ef gæti treyst því að sjón
mín hefði ekki verið með sama
marki brennd og sjón læknisins,
mundi ég hiklaust halda því fram,
að kanínurnar hefðu flogið tvær
og tvær saman. Kaninur með
vængi og rauð trýni; ég hafði aldr-
ei heyrt eða lesið um slík dýr áður
og vildi þess vegna óður og upp-
vægur handsama eitthvert þess-
ara sjaldgæfu dýra handa nátt-
úrufræðingum okkar heima í
Englandi, svo að ég tók á sprett á
eftir þeim.
Með talsverðum erfiðismunum
tókst okkur að handsama eina eða
tvær kanínur, sem höfðu skriðið
inn í holur sínar i stað þess að
fljúga upp. Þær rifu og bitu eins
og tígriskettlingar og görguðu eins
og páfagaukar. En ég verð því
miður að kannast við það, að við
nánari athugun reyndust þessar
kanínur vera í fuglslíki og er ef til
vill með því fengin skýring á því
að þær gætu flogið. En ég er enn i
vafa um það, hvaða dýr þetta hafi
í rauninni verið."
Hér lýkur þessum þætti i frá-
sögn Dufferins lávarðar en það
skal upplýst hér, að „kanínur"
þessar voru að sjálfsögðu lundar,
en þann fugl höfðu lávarðurinn og
félagar hans aldrei augum litið.
(Sv.G. tók saman)
________________£______________
Vélaiðnfræðingur
frá Tækniskóla íslands, sem unniö hefur sem fag-
maöur, verkstjóri, hönnuöur og sölumaöur, hjá stóru
málmiönaöarfyrirtæki sl. 12 ár, óskar eftir áhuga-
veröu og veliaunuöu starfi. Margt kemur til greina.
Tilboö sendist augl.deild Mbl. sem fyrst merkt: „V —
2191“.
GRLRNT
STATION
Verö frá kr. 325.700
(Gtogi 5.8. ’83)
HBSfiftfiHfe-
aBHfi
giiMIIIIPAG KLjU^——
Furuhornsófar
margar gerðir
Einnig furusófasett frá kr. 9.980,-
Furusófaborð margar gerðir.
Leðursófasett margar gerðir frá kr. 24.960,-
Eldhúsborð í úrvali.
Góðir greiðsluskilmálar.
Húsgagnaverslun Reykjavíkurvegi 68,
Hafnarfirði. Sími 54343.