Morgunblaðið - 09.10.1983, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 1983
27
þessu! — Enn er sjávarútvegsspil-
ið þó notað, og það gladdi mig í
sumar er ég kom vestur í ólafsvík,
að sjá spilið þar í skólanum;
Ólsarar kenna krökkunum á sjáv-
arútveginn í gegnum spilið okkar
gamla. — Erindið var annars það
til Ólafsvíkur, að ég var með sýn-
ingu í sumar, og fékk aldeilis
hreint frábærar móttökur. Það
eru miklir ágætismenn þarna í
ólafsvík, eins og annars staðar
undir Jökli raunar."
Tröllin heilla mest
— Af þjóðsagnamyndum þfnum
er greinilegt að þú hefur mest dá-
læti á tröllum, og þú hefur reynd-
ar gert bók um tröll. Heilla tröllin
big?
„Já ég las þjóðsögurnar þegar á
barnsaldri, og hef haldið því
áfram til þessa dags. Tröllin heill-
uðu mig strax og draugarnir einn-
ig, það er rétt. Heimur trölla og
drauga er heimur hins ókunna,
heimur hins dularfulla, þar birtist
ótti mannsins við sjálfan sig og
ótti mannsins við náttúruöflin
sem hann verður að lifa við en
getur ekki hamið eða stjórnað.
Þessi óttalegi og hálf óraunveru-
1400—1449, þar sem þú tekur við-
fangsefnið öðrum og heldur raun-
særri tökum. Er það jafn
skemmtilegt?
„Já, já, það er skemmtilegt, þótt
á annan hátt sé. Þarna er ég að
lýsa mönnum, stöðum og atburð-
um, sem lýst er með orðum í ann-
álum og öðrum fornum heimild-
um. Ég fer eftir því litla sem vitað
er um tísku, húsakost og fleira, og
reyni svo að geta í eyðurnar. Oft
er um allgóðar lýsingar að ræða á
því sem ég tek fyrir, en oftar verð
ég þó að notast við ímyndunarafl-
ið eitt! — Það er heldur ekki erfitt
þegar myndauðugt efni er á ferð
eins og Svarti dauði eða dráp Jóns
Gerrekssonar. Erfiðara getur ver-
ið að ná fram útliti og andlits-
dráttum einstakra manna, en það
hef ég þó reynt eftir bestu getu. —
Það er heldur ekki neitt nýtt, því
lengi hafa myndlistarmenn reynt
að geta sér til um útlit manna, svo
sem Snorra Sturlusonar og
margra annarra genginna stór-
menna.
Flestir eða allir sem lesa eitt-
hvað, skáldsögur eða sagnfræði,
sjá ósjálfrátt fyrir sér söguper-
sónurnar, þó engar myndir fylgi.
Fólkið er ýmist fagurt eða ljótt,
ég veit ekki til að listmálarar hafi
notað þessa aðferð áður. Ég hef
verið að gera tilraunir með þetta
undanfarið, og er bara nokkuð
ánægður með árangurinn. Ég
byrjaði á þessu í Kassagerðinni,
kynntist þar litameðferðinni og
tæknilegri hlið málsins, og hef síð-
an verið að prófa mig áfram.
Bestu litirnir í þetta eru silki-
prentlitirnir, þeir eru svo mjúkir
og endingargóðir, og auðveldir við
að eiga. Eg strekki nylon á ramma
og mála litina þar á og dreg síðan
í gegn með gúmmíi. Með þessu
fæst sérstök áferð, sem ekki næst
með vatnslitum eða olíu, þarna er
komið nýtt málverk, sem ég kalla
þrykkimálverk. — Myndefnið hjá
mér er hins vegar eins og nær allt-
af fígúratíft, ég held mig meira
við það en abstrakt, þó gaman geti
verið að grípa í það af og til.“
Þórslíkneski á
Draghálsi
— Og nú, þegar sýningin er
komin upp, hvað tekur þá við?
„Það er nú margt og mikið skal
ég segja þér. Ég er búinn að nefna
Noregsferðina, og svo er að vinna
að næsta bindi lslenskra annála.
Haukur á vinnustofu sinni. Það er skemmtileg tilviljun að hér á sama stað og Haukur fæst við að myndskreyta
þjóðsögur, sat Jón Árnason og vann að þjóðsagnaritun sinni á öldinni sem leiö.
legi heimur heillar mig mun meira
en „góðu“ sögurnar eða álfasög-
urnar, en með því er ég þó ekki að
leggja neitt gæðamat á þessar
sögur, sem allar eru frábærar
bókmenntir.
íslensku tröllasögurnar eru
frábærar, og það er eins og mynd-
irnar blátt áfram ryðjist fram,
þegar ég fer að lesa þær. — Ég
varð svo fyrir því „óláni“ fyrir
nokkru, að komast í norskar þjóð-
sögur, og þar eru jafnvel enn
hrikalegri og stórfenglegri trölla-
sögur en í þeim fslensku. Þarna
fann ég til dæmis sögu af þremur
tröllum í skógi, sem aðeins höfðu
eitt auga, sem þau urðu að skipt-
ast á um að nota! Það er ekki svo
lítið, sem hægt er að gera með
svona sögum, og nú ætla ég að
fara til Noregs í vetur og vinna úr
þessum sögum. Ég hef áður verið
þarna, í Norður-Noregi, f Uppdal
norðan Þrándheims, og þangað fer
ég nú. Ég kann vel við Norðmenn,
og hlakka til að breyta aðeins til.
— Ég er þó ekki alfarinn héðan,
langt í frá, hér heima bfða einnig
mörg verkefni, sem mig langar til
að fást við, verst hvað maður get-
ur gert lítið af þvf sem manni
finnst skemmtilegt."
Björn Jórsalafari á
gangi í Austurstræti
— í þjóðsagna- og tröllamynd-
um þínum lætur þú gamminn
geisa í meira og minna óraun-
verulegum heimi. Nú er aftur að
koma út bók sem þú hefur
myndskreytt, íslenskir annálar
hátt eða lágvaxið og svo framveg-
is. Þetta sé ég fyrir mér eins og
aðrir, og festi það síðan á blað.
Stundum getur það þó verið erfitt
að hafa enga fyrirmynd, og þá er
ekki annað að gera en fara út og
sjá hvort hún er ekki á ferli meðal
okkar sem nú erum uppi. — Ég get
nefnt sem dæmi, að í íslenskum
annálum er mynd af Birni Jór-
salafara Einarssyni, hinum víð-
förla höfðingja. Ég sá manninn
ljóslifandi fyrir mér, en gat þó
ekki komið honum á blað, svo ég
væri ánægður með. Þá var það eitt
sinn, er ég var á gangi í Austur-
stræti, að ég sé þennan mann
koma gangandi, Björn heitinn
Jórsalafari kom þarna á móti mér,
nákvæmlega eins og ég hafði séð
hann! Þá var ekki annað eftir en
að drífa sig hingað upp á bjálka og
teikna manninn, og i bókina er
hann kominn!
Myndskreytingar fslenskra
annála hefur verið skemmtilegt
verk, og ég hef gaman af miklu
fleiri hlutum en tröllum og forynj-
um, þótt slíkt sé í uppáhaldi hjá
mér. f fyrra gerði ég til dæmis
myndir við Stóru barnabókina,
mjög skemmtilegt verkefni og dá-
lítið öðru vísi en það sem ég þá var
að fást við.“
Tilraunir með
þrykkimálverk
— Á sýningunni nú ertu með
nýstárleg málverk, hvað getur þú
sagt um þau?
„Sjón er nú sögu ríkari hér eins
og oftar, en ég get þó sagt það, að
ég kalla þetta „þrykkimálverk" og
Enn get ég nefnt þér, að ég er
búinn að taka að mér að steypa
upp fjögurra metra hátt Þórslíkn-
eski fyrir Sveinbjörn vin minn
allsherjargoða á Draghálsi. Þó ég
sé ekki Ásatrúarmaður — ég er
trúlaus — þá er ég sammála
Sveinbirni um að varla er vansa-
laust að hafa ekki veglegt Þórs-
lfkneski á Draghálsi, þó ekki væri
nema vegna allra erlendu ferða-
mannanna sem þangað koma. Ég
hef því gert frummynd af Þór, og í
vetur á að steypa hana upp. Þetta
er hin vígalegasta stytta, Þór
stendur uppréttur með reiddan
hamarinn Mjölni, en ekki sitjandi
á kamri eins og hann hefur oft
verið sýndur. Inni í lfkneskinu
verður eins konar altari, og f aug-
unum logar eldur þegar það á við.
Þetta verður gaman að setja upp,
og eigi einhver hús með fjögurra
til fimm metra lofthæð, þá vantar
okkur slíkt húsnæði um tíma f vet-
ur vegna þessa verks."
Þar með látum við viðtalinu lok-
ið, í tilefni fjórðu einkasýningar
Hauks Halldórssonar. Um leið og
listamaðurinn horfir á eftir okkur
niður stigaopið, segir hann frá því
að faðir hans, Halldór Sigur-
björnsson, og afi, séra Sigurbjörn
Á. Gfslason í Ási, hafi á sínum
tíma átt mestan þátt í að hvetja
sig til listmálunar. „Síðar tók föð-
urbróðir minn við,“ segir Haukur,
„hann Lárus Sigurbjörnsson, og
það er þeim að þakka — eða kenna
— að ég stend nú í þessum spor-
um. Hvað sem öðrum finnst um
þetta sem ég er að gera, þá er ég
þeim þakklátur fyrir aðstoðina og
hvatninguna!"
Ert þú að leita að hillum í stofuna,
barnaherberqið, qeymsluna, lagerinn
eða verslunina? Þetta er lausnin.
FURUHILLUR
U
Hillustærðir: 30x80 og 50x80
Uppistöður: 61, 112 og 176 cm.
■4 n
Útsölustaðir: REYKJAVÍK: Liturinn, JL-HOsið, KÓPAVOGUR BYKO, Nýbýla- LfeB
vegi 15, HAFNARFJÖRÐUR: Málmur, Reykjavlkurvegi, AKRANES: Verslunin Jtm
Bjarg, BORGARNES: Kaupfélag Borgfirðinga, STYKKISHÓLMUR: Husið. *----- ^
PATREKSFJÖRÐUR: Rafbuð Jónasar, BOLUNGARVlK: Jón Fr. Einarsson, (SA- ■■■ ID
FJÖRÐUR: Húsgagnaverslun Isafjarðar, BLÖNDUÓS: Kaupfélag Húnvetninga,
EGILSSTAÐIR: Verslunarfélag Austurlands, SEYÐISFJÖRÐUR: Verslunin
Dröfn, REYÐARFJÖRÐUR: Verslunin Lykill, FASKRÚÐSFJÖRÐUR: Verslunin
Pór, VÍKI MÝRDAL: Kaupfélag Skaftfellinga, VESTMANNAEYJAR: Þorvaldur og
Einar, SELFOSS: Vöruhús K.A.
TOLVU
I uL\/U\/FEljIiNG
undirbúningur og f ramkvæmd
Stöðugt fleiri fyrirtæki taka ákvörðun um kaup á tölvubúnaði til notk-
unar við fjárhags-, viðskipta-, launa-, birgðabókhald og framleiðslu og
verkstýringu.
Dæmin sýna og sanna að fátt er mikilvægara en réttur undirbúningur
þegar tekin er ákvörðun um með hvaða hætti sé ráðlegast að tölvuvæða
fyrirtækið.
MARKMIÐ NÁMSKEIÐSINS
er að gera þátttakendur færa um að skilgreina kröfur og þarfir eigin fyrir-
tækis og kynna fyrir þeim hefstu lausnir sem koma til greina.
EFNI:
- Hvað er tölva - hvemig vinnur tölva.
- Hvaða rekstrarþætti er hagkvæmt að tölvuvæða - stjómun, fjármála-
svið, birgðastýring, framleiðslustýring.
- Undirbúningur tölvuvæðingar - úttekt á þörfum fyrirtækisins, skil-
greining á kröfum fyrirtækisins til tölvulausnar.
- Söfnun upplýsinga - gerð útboðsgagna, samanburður tilboða, val hug-
búnaðar og vélbúnaðar.
- Framkvæmd tölvuvæðingar - fjármögnun, námskeið, samningur við
seljendur.
- Áhrif tölvuvæðingar á starfsfólk og stjórnun.
- Sýning á nokkmm tölvukerfum.
Sérstaklega verður fjallað um framboð á hugbúnaði og vélbúnaði á ís-
lenska markaðnum.
ÞÁTTTAKENDUR:
Stjórnendur og starfsmenn fyrirtækja og stofnana er hafa með höndum
ákvörðun um val tölvubúnaðar og umsjón með framkvæmd tölvuvæð-
tngar.
LEIÐBEINENDUR:
Gunnar Ingimundarson, við-
skiptafræðingur, próf í við-
skiptafræði frá Háskóla ís-
lands, 1981, starfar sem ráð-
gjafi hjá Félagi islenskra iðn-
rekenda við undirbúning og
framkvæmd tölvuvæðingar.
Páll Kr. Pálsson, hagverkfræð-
ingur, próf í hagverkfræði frá
Tækniháskólanum f V-Berlín
1980, deildarstjóri tæknideild-
ar Félags fslenskra iðnrekenda
og stundakennar' við Háskóla
Islands.
TIMI:
17.—19. október 1983 kl. 13—18, samtals 15 klst.
TILKYNNIÐ ÞÁTTTÖKU
í SÍMA 82930
ATH: Verslunarmannafélag Reykjavíkur og Starfsmenntunnarsjóður
Starfsmanna ríkisstofnanna greiðir þátttökugjald fyrir félaga sína á
þessu námskeiði. Upplýsingar gefa viðkomandi skrifstofur.
STJORNUNARFELAG
ÍSLANDS IÍm|J8293023