Morgunblaðið - 09.10.1983, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. OKTÓBER 1983
41
vel, með góðri aðstoð lækna, en
einsetti sér líka sjálfur að verða
fullfær aftur og stundaði göngur,
hjólreiðar og líkamsrækt í þeim
tilgangi. Er ég kynntist honum
fáum árum eftir slysið, var ekki að
sjá á manninum nein varanleg
meiðn. Hilmar var afkastamaður
til verka, átti gott með að skipu-
leggja tíma sinn vel, en átti þó
einnig til að gleyma stað og stund
við vinnu. Hann hafði með ein-
dæmum gott minni og átti gott
með að skilja kjarna frá hismi.
Voru þessir eiginleikar honum
ákaflega mikilvægir í starfi þar
sem skýrslur og pappírsflóð vill
verða yfirgnæfandi. Var gaman að
vinna með honum á fundum af
þessum sökum, og átti hann mik-
inn þátt í því, að fundir með hon-
um urðu yfirleitt styttri og árang-
ursríkari en oft vill verða í starfi
sem þessu. Hann var mjög vel rit-
fær og málfær, bæði á íslenzku og
ensku, og skýr í sínum boðskap.
Að frumkvæði Hilmars voru
haldin á vegum FAO þrjú alþjóða-
þing um fiskveiðarfæri og -tækni,
hið fyrsta í Hamborg 1957, síðan í
London 1963 og loks hið síðasta í
Reykjavík 1970. Öll voru þing
þessi undirbúin undir leiðsögn og
stjórn Hilmars. Mörg hundruð
sérfræðingar hvaðanæva úr heim-
inum sátu hvert þing og haldin
voru fjölmörg undirbúin erindi.
Þessi erindi, ásamt umræðum og
skýringarmyndum urðu síðan
uppistaðan að miklum ritverkum,
er Hilmar ritstýrði og gefin voru
út í London undir nafninu „Mod-
ern Fishing Gear of the World" I,
II og III. Eru þetta mikil verk og
safnrit fróðleiks um þessi mál.
Var hið fyrsta þeirra brautryðj-
andi útgáfu á þessu sviði og verður
nafn Hilmars ávallt órjúfanlega
tengt þessum verkum og þekkt af
þeim sökum um allan heim.
Hilmar og kona hans Anna hafa
búið í Róm síðan 1952. Var oft
gestkvæmt hjá þeim önnu og nutu
gestir af öllum þjóðernum jafnt
þeirra gestrisni. Hilmar naut sín í
félagsskap og var auk þess
heimilimaður eins og aðstæður
leyfðu, og hafði hann yndi af að
koma með sína erindreka og sam-
starfsmenn heim til viðræðna. Bar
auk þess ósjaldan við, að íslend-
ingar í opinberum erindagjörðum
í Róm, eða annarra erinda, leituðu
til Hilmars og konu hans um að-
stoð eða fyrirgreiðslu af ýmsu
tagi. Má segja, að Hilmar hafi
starfað sem óformlegur ræðis-
maður íslendinga í Róm öll þessi
ár og taldi han það aldrei eftir sér.
Studdi Anna hann dyggilega í
þessu hlutverki. Verður þetta
seint fullþakkað af íslendinga
hálfu. Þau hjónin voru hins vegar
bæði mjög alþjóðleg í sér, Hilmar
var sér þess alltaf meðvitandi, að
heimshöfin öll og innsævir álf-
anna voru hans starfsvettvangur
og skyldu hans voru í hans huga
mjög ótvíræðar í þeim efnum.
Hann var heimsmaður í orði og
verki.
Þau hjón undu sér vel á Ítalíu,
blönduðu geði og lífi við ítali og
töluðu ítölsku vel. Þetta kann að
láta einkennilega í eyrum, en þeir,
sem til starfa hjá alþjóðastofnun-
um þekkja, vita, að slíkt er alls
ekki reglan, fremur hið gagn-
stæða. Síðustu ár áttu þau Anna
sitt annað heimili á Islandi, en
héldu húseign sinni og áttu heim-
ili í Acilia skammt suðvestan við
Róm. Hilmar lét af starfi hjá FAO
snemma árs 1982 eftir 30 ára sam-
felida þjónustu.
Anna og Hilrnar eignuðust þrjú
börn, Sigrúnu, gifta verkfræðingi
og núna búsett í Róm, eftir nokk-
urt heimshornaflakk með manni
sínum í starfi hans, Gunnar, sem
starfað hefur í mörg ár við Haf-
rannsóknastofnunina í Reykjavík,
og Önnu Lóu, gifta blaðamanni og
búsett í London. Barnabörnin eru
orðin þrjú.
Ég veit, að ég skrifa fyrir hönd
allra þeirra íslendinga, sem áttu
þess kost að kynnast Hilmari og
vinna með honum í FAO, er ég
votta konu hans, Önnu, og börnum
þeirra einlæga hluttekningu við
fráfall Hilmars, svona alltof
fljótt, og bið þeim öllum blessun-
ar. Hvíli hann í friði.
Agnar Erlingsson
Magnús Jóhannesson
fulltrúi — Minning
Fæddur 9. desember 1920
Dáinn 1. október 1983
Það fer ekki hjá því, að dauðinn
komi alltaf á óvart, þó að við
mennirnir megum vita, að þeim
sem fæðist er áskapað að deyja og
hverfa af því sjónarsviði er við
sem eftir lifum fáum greint. Þessu
kynnist hver og einn, og þó sér-
staklega þegar séð er eftir ástvin-
um, vinum og samstarfsmönnum.
Visst tómarúm skapast, sem við
vitum að verður aldrei fyllt.
Það þyrfti ekki útaf fyrir sig, að
koma neinum, sem þekktu til
sjúkdóms Magnúsar Jóhannesson-
ar, á óvart að hverju dró um enda-
lok þeirrar baráttu um líf og
dauða, en dauðinn sigraði fyrr en
nokkurn gat grunað.
Er við á Ráðningarstofunni
mættum til vinnu sl. mánudag
fundum við greinilega að einn
hlekkur var brostinn og stóllinn
auður. Hluti af daglegu lífi og
amstri daganna hafði breyst og
kemur ekki aftur.
Árið 1977 var ákveðið af borgar-
stjórn að stofna sérstaka deild á
Ráðningarstofunni, sem skyldi
sérstaklega annast fyrirgreiðslu
fyrir öryrkja varðandi atvinnu við
þeirra hæfi. Magnús Jóhannesson
var ráðinn til að gegna þessu
starfi frá upphafi eða frá 1. janúar
1978. Kom því í hans hlut, að móta
þessa starfsemi, sem hann gerði af
mikilli prýði og vandvirkni, sem
honum var svo lagin. Sýndi hann í
starfi sínu rikan skilning á at-
vinnuvandamálum fatlaðs fólks og
reyndi eftir mætti að leysa úr
vanda þess.
{ starfinu kom vel fram hug-
kvæmni hans og vilji til að brjóta
upp á nýjum leiðum til hjálpar
þeim, sem i erfiðleikum áttu.
Prúðmannleg framkoma og góð-
vild einkenndu öll störf hans í ör-
yrkjadeildinni, en oft er þar fjall-
að um viðkvæm mál einstaklinga,
sem þarfnast skilnings og velvild-
ar, sem Magnús hafði í ríkum
mæli. Ég held að enginn hafi farið
sár af hans fundi.
Magnús var ættaður úr Húna-
vatnssýslu og af Barðaströnd.
Hann ólst upp í Bolungarvík og
taldi sig fyrst og fremst Vestfirð-
ing. Foreldrar hans: Guðrún
Magnúsdóttir og Jóhannes Teits-
son voru orðlagt dugnaðar- og
gáfufólk og fékk Magnús það i arf,
sem reyndist honum drýgst á lifs-
leiðinni.
Magnús var eins og móðir hans
vel skáldmæltur og góður tóm-
stundamálari og eru margar
myndir hans mjög vel gerðar. Ef
Magnús hefði notið nægilegrar til-
sagnar og þjálfunar á þvi sviði
hefði sú list hans náð langt.
Magnús var um áraraðir í for-
ystusveit sjálfstæðismanna hér i
Reykjavík, bæði i samtökum
ungra sjálfstæðismanna og þó
fyrst og fremst í Málfundafélag-
inu óðni, sem hann var formaður
fyrir í mörg ár. Þá sat Magnús um
tima í borgarstjórn Reykjavíkur
sem fulltrúi Sjálfstæðisflokksins.
Ég þekkti mjög vel félagsmála-
störf Magnúsar í gegnum árin, því
samleið okkar á þvi sviði er orðin
æði löng. Magnús var góður ræðu-
maður, rökfastur og snjall. Allt
sem hann sagði var nákvæmlega
hugsað og sannfæringarkraftur
mikill. Ég held að ég hafi aldrei
kynnst jafn ákveðnum stuðn-
ingsmanni sjálfstæðisstefnunnar
og honum og er þá ef til vill nokk-
uð sagt, því mörgum hef ég þeim
mönnum kynnst.
Ævistarf Magnúsar var mikið
og störfin margháttuð sem ekki
verða rakin hér. Ég mat hann
mikið sem góðan dreng og merkan
samferðamann og það held ég að
allir geri, sem áttu því láni að
fagna að kynnast honum.
Við á Ráðningarstofunni þökk-
um honum viðkynninguna og sam-
starfið og flytjum eftirlifandi eig-
inkonu hans, Berthu Karlsdóttur,
og börnum þeirra og öðrum ást-
vinum okkar hjartanlegustu sam-
úðarkveðjur og biðjum þeim bless-
unar Guðs á ókomnum árum.
Gunnar Helgason
Ég kveð Magnús Jóhannesson,
með þökk fyrir samveruna. Við
vorum vinnufélagar á Ráðn-
ingarstofu Reykjavíkurborgar,
þar sem Magnús sá um öryrkja-
deild. Þar tók hann ljúfmannlega
á móti þeim sem til hans leituðu
með sína erfiðleika, og þeir voru
margir og margvíslegir.
Okkur Magnúsi varð vel til vina,
bæði Vestfirðingar og þekktum
margt fólk sameiginlega, oft
staldraði Magnús við á minni
skrifstofu og við ræddum ýmislegt
og ósjaldan var íslandskortið á
veggnum hjá mér skoðað og ferð-
ast um landið vítt og breitt eftir
því. Magnús hafði víða ferðast,
innanlands og utan, og hafði frá
mörgu skemmtilegu að segja.
Velgefinn, víðlesinn og listrænn
vel, átti gott með að setja saman
vísu, enda ekki langt að sækja það,
því móðir hans, Guðrún Magnús-
dóttir, var sérlega vel hagmælt og
eftir hana eru þrjú erindi sem
fylgja.
Mér þótti vænt um þegar Magn-
ús gaf mér bók móður sinnar, sem
út kom 1969 og heitir Ljóðmæli,
þar er marga perlu að finna.
Magnús var líka mjög listfengur
sem málari og hélt nokkrar einka-
sýningar, og á ég einmitt eina fal-
lega mynd eftir hann sem sýnir
báta í nausti. Og nú er fleyið hans
komið í naust, komið að landi,
ferðinni lokið og ég þakka góða og
einlæga vináttu.
Guð biessi Bertu, börn þeirra og
fjölskyldur.
Hvar sem gegn um myrkur þér geisli
[skin,
þar er guð þinn styrkur að leita þín.
Þetta vinarljós það er vorsins gjöf,
til að vekja rósir á lífsins gröf.
Hvíli hann í friði.
Guðrún S. Guðmundsdóttir
Magnús Jóhannesson, fulltrúi,
Suðurhólum 18, Reykjavík, andað-
ist að morgni laugardagsins 1.
október sl. tæplega 63 ára að aldri.
Ég hafði rætt við Magnús degin-
um áður og virtist honum í engu
brugðið, en hann var búinn að
vera heilsuveill um árabil, hjart-
veikur og hafði fengið mörg áföll,
nú kom að því að hjartað þoldi
ekki meira.
Magnús fæddist í Kálfadal,
Gufudalssveit í Austur-Barða-
strandarsýslu, þann 9. desember
1920, en ólst upp í Bolungarvík.
Foreldrar hans voru hjónin Guð-
rún, skáldkona, Magnúsdóttir frá
Klukkufelli í Reykhólasveit og Jó-
hannes Teitsson húsasmiður,
Húnvetningur að ætt, sem var þá
oddviti í Bolungarvík.
Magnús lærði húsasmíði og
stundaði þá iðn ásamt byggingar-
eftirliti. Hann tók mikinn þátt í
félagsstörfum og var félagi í
Trésmiðafélagi Reykjavíkur og
um sinn starfsmaður þess félags-
skapar. Einnig hafði hann mikinn
áhuga á stjórnmálum, gegndi
ýmsum trúnaðar- og skyldustörf-
um fyrir Sjálfstæðisflokkinn og
var um langt árabil formaður
Málfundafélagsins óðins. Magnús
var í nokkur ár borgarfulltrúi í
Reykjavík, hann átti sæti í hús-
næðismálastjórn og í stjórn Ráðn-
ingarstofu Reykjavíkurborgar.
Síðustu árin var Magnús starfs-
maður Ráðningarstofunnar og
hafði aðallega með að gera mál-
efni og ráðningu öryrkja til starfa
og fórst það vel úr hendi eins og
annað sem hann tók sér fyrir
hendur.
Magnús var maður listfengur og
stundaði listmálun í frístundum
og hélt nokkrar málverkasýningar
á eigin verkum, sem fengu góða
dóma.
Ég kynntist Magnúsi vel í fé-
lagsstarfi og vinnu og mat hann
mikils sem traustan félaga, en þó
lipran í allri umgengni. Það er
sjónarsviptir að mönnum sem
Magnúsi, sem falla frá fyrir aldur
fram.
Eftirlifandi eiginkonu Magnús-
ar, Berthu Karlsdóttur, börnum
þeirra og öðrum vandamönnum
votta ég innilega samúð.
Pétur Hannesson
Á gröfum blikar geislarós
í gegnum dauðans ský
og sérhvert slokknað lífsins ljós
fær ljóma sinn á ný.
Nú líður dagsins ljósskeið hljótt
að ljúfri næturtíð,
og svefnsins engill sætt og rótt
þér syngur kvöldljóð blíð.
(G.M.)
OMRON
OMRON búöarkassar fyrir minni og
stærri fyrirtæki fyrirliggjandi.
Verö frá kr. 13.500.
SKRIFSTOFUVÉLAR H.F.
Hverfisgötu 33
Simi 20560
RYMINGARSALA
Rýmum fyrir nýjum haust- og jólavörum
GERIÐ
rir nyju
GOÐ
KflUP TIL JOLAGJAFA
Jóladúkar allskonar. Saumaöir rocokostólar frá 500 kr.
Kínverskir kaffidúkar. Saumaöir klukkustrengir 268 kr.
Straufríir matardúkar. Uppfyllingargarn.
Straufríir blúndudúkar. Flauelsbútar — velourbútar.
SELJUM LÍKA TILBÚNA PÚÐA, MOTEL FRÁ KR. 350,-
UPPSETNINGABÚÐIN, HVERFISGÖTU 74.